«Απεκρίθη ουν εκείνος και είπεν, ει αμαρτωλός εστίν ουκ οίδα, εν οίδα οτι τυφλός ων άρτι βλέπω» (Ιω. 9:25)
Ε λοιπόν όχι, δεν συμμετέχουμε στον πανικόβλητο αντιπερισπασμό των κρατούντων, με την επίσημη ανακοίνωση της ημερομηνίας «εκλογών» εν μέσω δύο ανήκουστων, θανατηφόρων και προμελετημένων «δυστυχημάτων».
Πολύ περισσότερο που φρόντισαν να εξαφανίσουν από το διαδίκτυο ακόμα και την φωτογραφία ή την μέρα της κηδείας του 66χρονου Κωνσταντίνου Χρυσάγη, Διευθυντή Κυκλοφορίας Σιδηροδρόμων στο Κέντρο Ελέγχου του Εθνικού Δικτύου ΟΣΕ στην Αθήνα.
Μαζί με το βιογραφικό του Χρυσάγη εξαφάνισαν και την ταυτότητα των πιθανών υπαιτίων ή μαρτύρων του «τροχαίου δυστυχήματος» που τον σκότωσε, στο 38,5 χιλιόμετρο της Λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου, στην ανατολική γωνία του μυστηρίου θέρετρου μιας ανώνυμης μικρής χερσονήσου στην περιοχή «Καλύβια Θορικού», την Κυριακή 26 Μαρτίου, στις 13:55μμ.
Ας είναι καλά πάλι τα Google Maps που μας επιτρέπουν να βρούμε τα σκιώδη ίχνη του ΕΝΘΑΔΕ, χωρίς το
παραμικρό στοιχείο για το αληθινό πρόσωπο, και το γιατί ΚΕΙΤΑΙ εκεί αφανισμένο τη δεδομένη τραγική στιγμή.
Διευθυντής Κυκλοφορίας Σιδηροδρόμων είπατε;
Πώς και δεν ακούσαμε τίποτα για την ύπαρξη ή τον κάτοχο τόσο νευραλγικού πόστου στην ιεραρχία των αρμοδίων του ΟΣΕ, την επαύριο της τραγωδίας στα Τέμπη;
Ούτε μία δήλωση, μια γραπτή αναφορά του, μια ζωντανή τηλεοπτική συνέντευξη Χρυσάγη δίπλα στους τεθλιμμένους συνδικαλιστές, που επί δεκαετίες έβλεπαν τους συναδέλφους τους να οδηγούν τρένα στα τυφλά, χωρίς να τους καλέσουν ούτε μια φορά σε μονοήμερη έστω απεργία για την επίσπευση της εγκατάστασης ηλεκτρονικών συστημάτων «τηλεδιοίκησης» στις συγκεκριμένες περιοχές του δικτύου ΟΣΕ.
Θέλετε δηλαδή να μας πείτε πως ούτε ο «διοικητής των διοικητών», που επιβλέπει και προΐσταται όλων των ελεγκτών, επιθεωρητών, σταθμαρχών και εργοδηγών στα τρένα της χώρας, δεν διαθέτει ασύρματο λογισμικό Τηλεδιοίκησης πραγματικού χρόνου μέσω GPS, στο τάμπλετ, στο κινητό και στον προσωπικο υπολογιστή του γραφείου του. Σοβαρολογείτε;
Οι περισσότερες προηγμένες χώρες του κόσμου και χιλιάδες εταιρείες διεθνών μεταφορών όπως η OOCL (Oriental Overseas Container Lines), θυγατρική της κινεζικής COSCO, διαθέτουν συστήματα δορυφορικών «GPS Tracker» με τα οποία παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο την επίγεια, θαλάσσια και εναέρια διακίνηση, όχι μόνο των κοντέινερ αλλά και καθ’ ενός κιβωτίου που μεταφέρει τα εμπορεύματα τους.
Κορυφαίος κατασκευαστής και προμηθευτής τέτοιων συστημάτων είναι και η γνωστή μας ZIMonitor, που διαθέτει ακόμα και ιδιόκτητο στόλο δορυφόρων, σαν αυτούς που διαθέτουν η Google, η Amazon του δικού μας Μπέζου, και η SpaceX του Elon Musk, μεγιστάνα του Twitter και των ηλεκτροκίνητων Tesla!
Τι θα κόστιζε στον προϋπολογισμό του ΟΣΕ αν προμηθευόταν δοκιμαστικά από την ZIMonitor, για λογαριασμό αποκλειστικά του «Διευθυντή Κυκλοφορίας Σιδηροδρόμων», ένα τέτοιο σύστημα τηλεδιοίκησης «GPS Train Tracker» σε 24ωρη σύνδεση μέσω κινητών τηλεφώνων (δηλ. όχι μέσω των εξειδικευμένων GPS μικροπομπών μεγέθους αναπτήρα που τοποθετούν οι μεταφορικές στα κιβώτια τους) απευθείας με τους εργοδηγούς τρένων που διασχίζουν κάθε στιγμή την επικράτεια;
5.000 ευρώ; 10.000 ευρώ; Ίσως και δωρεάν, αν ήταν μέρος της στοιχειωμένης Σύμβασης Τηλεδιοίκησης/Σηματοδότησης «717».
Επιστρέφουμε λοιπόν στις συνθήκες του «τροχαίου δυστυχήματος» που υποτίθεται πως έκοψε το νήμα της ζωής του Κωνσταντίνου Χρυσάγη, προτού προλάβει να μιλήσει δημόσια ή καταθέσει στον ανακριτή για το «δυστύχημα» του Ευαγγελισμού των Τεμπών.
Μοναδικός δημόσιος ψευδομάρτυς του «τροχαίου», ήταν πάλι οι χειριστές-φαντάσματα καμερών που απαθανάτισαν από το πουθενά — με επιτηδευμένο ερασιτεχνισμό — το συμβάν, πριν το παραδώσουν «επεξεργασμένο», σε διαφορετικό τηλεοπτικό κανάλι από εκείνο στο οποίο παρέδωσαν το βίντεο της τραγωδίας στα Τέμπη, λιγότερο από ένα μήνα νωρίτερα.
Κάτι τέτοιο, έχει να συμβεί από το Νοέμβριο του 1963 όταν ο Αβραάμ Ζαπρούντερ τυχαία κινηματογράφησε τη δολοφονία του Προέδρου Τζων Φ. Κέννεντυ. Μόνο που στην Ελλάδα του 2023 ήταν αδύνατο η κινηματογράφηση δολοφονίας να γίνει τυχαία, και μάλιστα δύο φορές τον ίδιο μήνα!
Ακόμα και 50 χρόνια εξάσκησης στο remote viewing είναι άχρηστα χωρίς ατέλειωτες ώρες εστιασμένης παρατήρησης, με απόλυτη εμπιστοσύνη στα μάτια, την ακοή, την λογική και το Πνεύμα της Αλήθειας, για την ορθολογική εξήγηση τόσο περίεργων «συμπτώσεων».
Πάντως, αυτό που μεταφορικά και αβασάνιστα αποκλήθηκε από τα αντιπολιτευτικά ΜΜΕ «δολοφονία, προμελετημένο έγκλημα, εν ψυχρώ ανθρωποκτονία εξ …αμελείας κλπ» στην περίπτωση των Τεμπών, δύσκολα διασκευάζεται σε κυριολεκτική «δολοφονία» στο Λαγονήσι. Δυστυχώς για τους μοιρολογούντες το «κακό ριζικό μας», αυτή τη φορά το ανάλγητο κομματικό κράτος, δεν είχε επιδείξει καμιά αμέλεια ή ολιγωρία στην άρτια και ασφαλή κατασκευή, σηματοδότηση και διαγράμμιση της Λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου!
Άλλωστε, το μόνο πράγμα που ούτε ένα πειραγμένο βίντεο δεν κατάφερε να κρύψει, ήταν πως ένας 66άρης, που οδηγεί ακόμα μοτοσυκλέτα μέσου κυβισμού με ή χωρίς κράνος, δεν μπορεί λόγω ηλικίας παρά να κινείται πάντα στη δεξιά πλευρά του δεξιού ρεύματος κυκλοφορίας, με ασφαλή ανώτατη ταχύτητα 70-80χλμ/ώρα, σε μια ευθεία λεωφόρο διπλής διαγράμμισης και συνολικού πλάτους 20 μέτρων.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη θέση όπου κατέληξε η μηχανή του με τα ελάχιστα συντρίμμια αμέσως μετά το «τροχαίο»: θαμμένη στους θάμνους σε δύο μέτρα βοηθητικού χώρου έξω από τη διαχωριστική γραμμή του δεξιού ρεύματος κυκλοφορίας με κατεύθυνση το Σούνιο και όχι στα βράχια του απέναντι ρεύματος προς Αθήνα.
Επιβεβαιώνεται επίσης από τα σημάδια του πλαγιομετωπικού κτυπήματος της μοτοσικλέτας που αυλάκωσε με ελάχιστο βαθούλωμα την αριστερή πίσω πλευρά το άσπρου επαγγελματικού βαν μάρκας Μερσεντές, για να πέσει μετά πάνω στο εμπρόσθιο αριστερό φανάρι και «φτερό» του ιδιωτικού αυτοκινήτου τύπου Mini Cooper Countryman το οποίο ακολουθούσε το βαν με κατεύθυνση την Αθήνα, μεταφέροντας όρθιο ποδήλατο που παρέμεινε άθικτο στην οροφή του οχήματος.
Οι ρόδες του βαν μετά την τελική πρόσκρουση του στα βράχια δίπλα στο ρεύμα προς Αθήνα, ήταν στραμμένες προς τα δεξιά καθώς διέσχισε διαγωνίως τον δρόμο για να επανέλθει με σκασμένο το πίσω λάστιχο στο σωστό ρεύμα κυκλοφορίας και να χτυπήσει το δεξί φτερό του στο βράχο, όπως φαίνεται καθαρά στις φωτογραφίες του μετά τη σύγκρουση.
Οι ρόδες του Mini Cooper είναι στραμμένες αριστερά αλλά σαφώς μέσα στο ρεύμα ανόδου προς Αθήνα, μετά την ενστικτώδη αντίδραση του οδηγού να αποφύγει τον ελιγμό του προπορευόμενου βαν στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, χωρίς να αποφύγει τη μοτοσυκλέτα που εκτροχιάστηκε έτσι καταπάνω του. Με αποτέλεσμα το Mini Cooper να δεχτεί όλο το βάρος της ανατραπείσας μηχανής του Χρυσάγη στο αριστερό εμπρόσθιο φανάρι και φτερό.
Η σύγκρουση δηλαδή δεν ήταν αρκετά σφοδρή ούτε για να μετακινήσει το όρθιο ποδήλατο στην οροφή του Mini Cooper, που πολύς κόσμος εξέλαβε σαν τη μοτοσυκλέτα του Χρυσάγη στο ψηφιακά «σκιασμένα» παραπλανητικά πλάνα της διπλής βιντεοσκόπησης.
Τελειώνουμε από εκεί που ξεκινήσαμε: Ιχνηλατούμε την ακριβή θέση του συνεργείου εικονοληπτών που απαθανάτισαν το συμβάν με τα κινητά τους ή με ειδικές βιντεοκάμερες ενσωματωμένου λογισμικού παραποίησης εικόνας μαζί με φορητό σύστημα ψηφιακής επεξεργασίας που επιτρέπει την ανάστροφη περικοπή, συρραφή, γραμμοσκίαση και αναδιάταξη των πλάνων καρέ-καρέ.
Στην εποχή του ψηφιακού “deep fake” που μπορεί να εμφανίσει τα πάντα σε εικονική προσομοίωση του πρωτοτύπου προσώπου, φωνής, σώματος, κίνησης και περιβάλλοντος χώρου (από κοντά ή σε απόσταση), όλα είναι δυνατά.
Τίποτα δεν εμποδίζει πλέον την μετατροπή ενός ηλιόλουστου παραλιακού σκηνικού στο Λαγονήσι σε μαυρόασπρο βομβαρδισμένο τοπίο, με επιτηδευμένη έλλειψη “ευκρίνειας” που θυμίζει την παρθενική προσελήνωση του Apollo 11 σε ζωντανή σύνδεση του κέντρου ελέγχου της NASA με το φεγγάρι, στις 20 Ιουλίου 1969.
Το μόνο δύσκολο για τους ψηφιακούς παραχαράκτες είναι η στοιχειώδης «συνάφεια» της εικονικής αλχημείας με τα εμπειρικά και φυσικά δεδομένα στον τόπο του εγκλήματος, κατά το δυνατό φωτογραφημένα και εμπεριστατωμένα με «κλασικές» μεθόδους, ώστε να είναι δυνατή η αυτοψία από «ακαταδίωκτους» πραγματογνώμονες, καταλήγοντας στην ιατροδικαστική διερεύνηση και νεκροψία πριν την διακομιδή ή την «ταφή» κάθε πειστηρίου εγκλήματος.
Το ξαναλέμε: Κανένα προμελετημένο έγκλημα δεν είναι τέλειο παρά τις προόδους της ψηφιοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης στη σκηνοθεσία μιας Απάτης. Ολόκληρο το σύμπαν συνομωτεί με όλα του τα «υπερσύμπαντα» — ακόμα και με τον Διάβολο — για να μη συμβεί πουθενά η τέλεια Συγκάλυψη, να μην υπερισχύσει ποτέ το Σκότος επί του Φωτός! Γιατί «το φώς εν τη σκοτία φαίνει και η σκοτία ουκ έγνω». (Ιω. 1:5)
Κατ’ αρχήν, όταν το έγκλημα απαθανατίζει τον εαυτό του τη στιγμή της διάπραξης του και προσφέρει το μονόλεπτο βιντεάκι στο κανάλι της αρεσκείας του, αυτό αποτελεί αυτονόητο πειστήριο προμελέτης, που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση και περαιτέρω «πραγματογνωμοσύνη», ή επιμερισμό «πολιτικών ευθυνών» μεταξύ θυτών και θυμάτων, ούτε βέβαια είναι κάτι που προστατεύεται από το «δημοσιογραφικό» απόρρητο.
Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί στον κόσμο 60 χρόνια. (Πιθανώς μάλιστα η «σύγκρουση» τρένων πάνω στην ίδια σιδηρογραμμή να μην έχει συμβεί ποτέ). Το γεγονός ότι συνέβη στην Ελλάδα και μάλιστα δύο φορές στη διάρκεια ενός μηνός, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, που άπτεται της υστερικής και ενοχικής κομματικοποίησης του οργανωμένου εγκλήματος στο μισό αιώνα Μεταπολίτευσης.
Όταν επιπλέον το ψηφιακό τερατούργημα ασύστολα προσβάλλει τη μνήμη των νεκρών, παρουσιάζοντας κακότεχνα το μαύρο άσπρο σχετικά με την επιλήψιμη «συμπεριφορά» τους στο κινηματογραφημένο «δυστύχημα», εκτός από συγκάλυψη, αποκαλύπτεται και ένα άλλο κίνητρο της αποθανάτισης: Να αποτρέψει κάθε επιστημονική, ιατροδικαστική και πραγματολογική διερεύνηση των αιτιών του θανάτου τους.
Μας λένε δηλαδή πως το θύμα διαμελίστηκε, πολτοποιήθηκε ή εξαϋλώθηκε, λόγω της ιλιγγιώδους ταχύτητας που απερίσκεπτα ανέπτυξε με τη μοτοσυκλέτα ή το τρένο του, ώστε να μη μείνει τίποτα για νεκροψία, εκτός από την «ταυτοποίηση» DNA.
Άντε τώρα να μας πείσουν με Μίκυ-Μάους πως ένας 66χρονος επιστήμονας, μηχανικός ΕΜΠ, τεχνοκράτης καριέρας, Διευθυντής του Δημοσίου κλπ. κατάφερε να αναπτύξει τέτοια αστρονομική ταχύτητα με τη μοτοσυκλέτα, ώστε να «συγκρουστεί» μετωπικά στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, αλλά αντί να εκτιναχτεί σε ρεσάλτο 50 μέτρων στην κατεύθυνση της ορμής του, έκανε τεράστια γκέλα προς τα πίσω ώστε να τον απαθανατίσει η ίδια κάμερα που τον είχε συλλάβει να οδηγεί αμέριμνος στα δεξιά της λεωφόρου 20 μέτρα πιο πίσω!!
Περιττό να διαπιστώσουμε επίσης, μετά από μελέτη του μονόλεπτου βίντεο καρέ-καρέ, πως υπήρχαν τουλάχιστον δύο κάμερες τοποθετημένες με αντίθετη κατεύθυνση φακού στις δύο απέναντι πλευρές της λεωφόρου. Αλλά υπήρχαν και «συνεργάτες χωρίς κάμερα» που «εξαϋλώνονταν» και αναδύονταν τεχνηέντως σαν φαντάσματα σε διάφορα καρέ, γιατί έπαιζαν το ρόλο «σημαδούρας» τόσο για την εκκίνηση της κάθε εγγραφής όσο και για το μετέπειτα ρετουσάρισμα και μοντάζ ανάποδα των δύο «στιγμιοτύπων» σε ένα πλάνο.
Μάλιστα, η θέση ενός «συνεργάτη χωρίς κάμερα» μας έδωσε την ακριβή θέση του ενός από τους δύο (τουλάχιστον) χειριστές κινητής κάμερας.
Χίλιες-εξακόσιες λέξεις και
16 φωτογραφίες επαρκούν για κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη, που θα θελήσει να επιβεβαιώσει ή διαψεύσει τις παραπάνω «εκ του μακρόθεν» παρατηρήσεις ενός ερασιτέχνη remote viewer.
Το βίντεο ντοκουμέντο από το τροχαίο στο Λαγονήσι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου