Είναι κοινό μυστικό ότι η ΕΕ είναι ένας αντιδημοκρατικός οργανισμός.Η ηγεσία δεν εκλέγεται, αλλά επιλέγεται από μια προκαθορισμένη ομάδα υποψηφίων από τη δομή των κομμάτων.
Όλοι
όσοι είχαν την εξουσία να λάβουν μια απόφαση τοποθετήθηκαν εκεί όχι με
λαϊκή ψηφοφορία αλλά από παρασκηνιακή συμπαιγνία, γράφει σε άρθρο του ο
γνωστός πανεπιστημιακός καθηγητής Thomas Luongo.
Με αφορμή τις ιταλικές εκλογές η ευρωενωσιακή γραφειοκρατία έδειξε για μία ακόμα φορά την απέχθειά της στις δημοκρατικές διαδικασίες.Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula Von der Leyen παρουσιάστηκε ως αυτόκλητος προστάτης των δημοκρατικών διαδικασιών αρκεί αυτές να μην διαφωνούν με τις Βρυξέλλες.
Το
πολιτικό κατεστημένο της ΕΕ πάντα συσπειρώνεται γύρω από τη διατήρηση
του status quo, παγώνει με κάθε πιθανότητα ενός «μη εφαρμόσιμου» ή
«αντιπροσωπευτικού» συνασπισμού.
Οι τεχνοκράτες της Ιταλίας
Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα αυτής της αντιδημοκρατικής δομής με αφορμή το ιταλικό παράδειγμα.
Για
περισσότερο από μια δεκαετία, οι Ιταλοί έχουν επιβαρυνθεί με ως επί το
πλείστον μη εκλεγμένες τεχνοκρατικές κυβερνήσεις που,
Έτσι, δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι καθώς οι Ιταλοί αναδεικνύουν ως κυβέρνηση τον δεξιό συνασπισμό υπό την ηγεσία των Fratelli D’ Italia που είναι πιθανό να κερδίσει μια σημαντική, αδιαμφισβήτητη νίκη.
Η απειλή μίας μη εκλεγμένης
Η μη εκλεγμένη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula Von
der Leyen, απείλησε ανοιχτά τους Ιταλούς να «ψηφίσουν σωστά» διαφορετικά
θα αντιμετωπίσουν την οργή της.
«Θα δούμε
το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Ιταλία. Εάν τα πράγματα πάνε σε
δύσκολη κατεύθυνση, έχουμε εργαλεία, όπως στην περίπτωση της Πολωνίας
και της Ουγγαρίας», είπε.
Αυτό ονομάζεται ανάμειξη στις ιταλικές εκλογές, παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κυρίαρχου κράτους.
Η απειλή της Von der Leyen για την Ιταλία είναι η ίδια κίνηση που έγινε μόλις κατά της Ουγγαρίας,
«Ψηφίστε με τον σωστό τρόπο, διαφορετικά θα χάσετε την υποστήριξη της ΕΕ».
Η Ιταλία δεν είναι Ουγγαρία
Το
πρόβλημα με αυτήν την απειλή, ωστόσο, είναι ότι η Ιταλία δεν είναι
Ουγγαρία. Η Ουγγαρία είναι ένα κράτος που η ΕΕ θέλει να έχει πλήρως υπό
τον έλεγχό της.
Η συντριβή του εθνικισμού και της πολιτιστικής του ταυτότητας είναι απαραίτητη για να κρατηθούν οι άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης
στη γραμμή και να προβληθεί ένα ενιαίο μέτωπο, ένα υπερέθνος υπό το
ΝΑΤΟ, αδιαίρετο, με ελευθερία και δικαιοσύνη καθορισμένη για όλους.
Τούτου λεχθέντος, η ΕΕ δεν χρειάζεται την Ουγγαρία για να επιβιώσει.
Αλλά
ούτε μπορεί να επιτραπεί να αντιταχθεί στην πλειοψηφία, μήπως
υπονομεύσει την εξουσία τους. Δεν επιτρέπεται σε αυτό το ποντίκι να
βρυχάται.
Η ώθηση συνεχίζεται για τη μεταρρύθμιση του χάρτη της ΕΕ
για την άρση του δικαιώματος αρνησικυρίας κάθε χώρας επί των φόρων και
της εξωτερικής πολιτικής.
Από την άλλη πλευρά, η Ιταλία είναι η
τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στην ΕΕ. Αντιπροσωπεύει το τρίτο σκέλος του
τριπόδου πάνω στο οποίο είναι χτισμένο ολόκληρο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Έτσι,
ενώ η ΕΕ θέλει να συντριβεί η Ουγγαρία για να κρατήσει την Ανατολική
Ευρώπη στη γραμμή της και να προωθήσει τις νέες «δημοκρατικές»
μεταρρυθμίσεις της, χρειάζεται την Ιταλία για να μην καταρρεύσει η
Ένωση.Τα προβλήματα χρέους της Ιταλίας χάρη στην επιμονή της ΕΕ
να διατηρήσει τον έλεγχο του πολιτικού συστήματος της Ιταλίας είναι
πολύ χειρότερα σήμερα από ό,τι ήταν το 2011, όταν ο Silvio Berlusconi
εκδιώχθηκε και τοποθετήθηκε ο τεχνοκράτης Mario Monti.
Σήμερα, οι υποχρεώσεις της Ιταλίας στο TARGET2 είναι υποχρεώσεις της ΕΕ. Δεν υπάρχει μηχανισμός για να τους αποπληρώσει.
Οι
ηγέτες του δεξιού συνασπισμού που πρόκειται να αναλάβουν την εξουσία
στην Ιταλία πρέπει να συνειδητοποιήσουν αυτή την κατάσταση.
Πηγή: bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου