Το
ιταλικό κανάλι Rai πήρε συνέντευξη από τον Πρόεδρο της Συρίας, Μπασάρ
αλ-Άσσαντ στις 28/11, με τη συμφωνία να μεταδοθεί στις 2/12 ταυτόχρονα
στην Ιταλία και στην κρατική, συριακή τηλεόραση. Από το πρωί της 2/12
άρχισαν από την ιταλική πλευρά οι αναβολές, χωρίς συγκεκριμένη
αιτιολόγηση, μέχρι που στις 9/12 η συνέντευξη μεταδόθηκε μόνο από το
συριακό κανάλι. Μετά από σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Σύρου
Προέδρου, το Rai ανέβασε διαδικτυακά τη συνέντευξη, αλλά δεν την μετέδωσε ποτέ τηλεοπτικά...
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε που μας δεχτήκατε. Πείτε μας, σας παρακαλώ ποια είναι η κατάσταση στη Συρία τώρα, ποια η κατάσταση στο πεδίο, τι συμβαίνει στη χώρα.
ΑΣΣΑΝΤ: Για να μιλήσουμε για τη συριακή κοινωνία, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη, καθώς έχουμε πάρει πολλά μαθήματα από αυτόν τον πόλεμο. Και νομίζω ότι το μέλλον της Συρίας είναι πολλά υποσχόμενο, θα βγούμε δυνατότεροι από αυτόν τον πόλεμο. Σχετικά με την
κατάσταση στο πεδίο, ο Συριακός Στρατός προχωρά εδώ και μερικά χρόνια, έχει απελευθερώσει πολλές περιοχές από τους τρομοκράτες. Έχει μείνει ακόμα το Ιντλίμπ, όπου υπάρχει η Αλ Νούσρα που υποστηρίζεται από τους Τούρκους και υπάρχει και το βόρειο τμήμα της Συρίας όπου έχει εισβάλει η Τουρκία στην επικράτειά μας τον προηγούμενο μήνα. Σχετικά με την πολιτική κατάσταση, έχει γίνει αρκετά πιο περίπλοκη, επειδή υπάρχουν περισσότεροι παίκτες που εμπλέκονται στη συριακή σύγκρουση, προκειμένου να την κάνουν να συνεχίζεται και να την μετατρέψουν σε πόλεμο φθοράς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν μιλάτε για απελευθέρωση, γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα στρατιωτικό όραμα σ’ αυτό, αλλά το θέμα είναι, πώς είναι η κατάσταση τώρα για τους ανθρώπους που αποφάσισαν να επανέλθουν στην κοινωνία; Η διαδικασία της συμφιλίωσης σε ποιο σημείο βρίσκεται, λειτουργεί ή όχι;
ΑΣΣΑΝΤ: Η μέθοδος που χρησιμοποιήσαμε, θέλοντας να δημιουργήσουμε μια, ας πούμε, καλή ατμόσφαιρα, αυτό που λέμε συμφιλίωση, για μπορούν να ζήσουν μαζί οι άνθρωποι, και γι’ αυτούς που έζησαν στις περιοχές εκτός του ελέγχου της κυβέρνησης, να επανέλθουν στην έννομη τάξη και τους θεσμούς, ήταν να δώσουμε αμνηστία σε όλους που θα παραδώσουν τον οπλισμό τους και θα υπακούν στους νόμους. Η κατάσταση δεν είναι περίπλοκη σ’ αυτό το ζήτημα. Αν έχετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε οποιαδήποτε περιοχή, θα δείτε ότι η ζωή επανέρχεται στην κανονικότητα. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι οι άνθρωποι πολεμούσαν μεταξύ τους, δεν είναι αυτή η περίπτωση, δεν είναι όπως η Δύση προσπαθεί να το παρουσιάσει, ότι οι Σύροι πολεμούν μεταξύ τους, ή όπως το αποκαλούν, ένας «εμφύλιος πόλεμος», αυτό είναι παραπλανητικό. Η κατάσταση ήταν ότι οι τρομοκράτες πήραν υπό τον έλεγχό τους την περιοχή και εφάρμοσαν τους κανόνες τους. Όταν δεν έχεις τους τρομοκράτες, οι άνθρωποι γυρίζουν στην κανονική τους ζωή και ζουν μαζί. Δεν ήταν σεχταριστικός πόλεμος, δεν ήταν εθνικός πόλεμος, δεν ήταν πολιτικός πόλεμος. Ήταν τρομοκράτες που υποστηρίχτηκαν από εξωτερικές δυνάμεις, είχαν χρήματα και οπλισμό και κατέλαβαν αυτές τις περιοχές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν φοβάστε ότι αυτού του είδους η ιδεολογία που υπήρχε και ήταν η βάση της καθημερινής ζωής των ανθρώπων για τόσα χρόνια, θα παραμείνει κατά κάποιον τρόπο μέσα στην κοινωνία και αργά ή γρήγορα θα επανέλθει;
ΑΣΣΑΝΤ: Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Αυτό που ρωτάτε είναι σωστό. Υπάρχουν δύο προβλήματα. Αυτές οι περιοχές εκτός του ελέγχου της κυβέρνησης κυβερνιόνταν από δύο πράγματα: χάος, επειδή δεν υπήρχε νόμος, άρα οι άνθρωποι, ειδικά οι νεώτερες γενιές δεν γνωρίζουν τίποτα από κράτος, νόμο και θεσμούς. Και το δεύτερο, το οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στα μυαλά, είναι η μαύρη ιδεολογία, η ουαχαμπίτικη ιδεολογία του ISIS, ή της Αλ Νούσρα ή της Αλ Σαμ, ή οποιοδήποτε είδος αυτής της ισλαμιστικής εξτρεμιστικής ιδεολογίας. Αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε αυτήν την πραγματικότητα, γιατί όταν απελευθερώνεις μια περιοχή πρέπει να το λύσεις αυτό το πρόβλημα. Αλλιώς τι νόημα έχει η απελευθέρωση. Το πρώτο μέρος της λύσης είναι θρησκευτικό, επειδή αυτή η ιδεολογία είναι θρησκευτική. Και οι Σύροι κληρικοί ή οι θρησκευτικοί θεσμοί στη Συρία καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Και έχουν επιτύχει. Έχουν επιτύχει, ας πούμε, να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους να καταλάβουν την πραγματική θρησκεία, όχι αυτήν που διδάχτηκαν από την Αλ Νούσρα ή τον ISIS ή όποια άλλη ομάδα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Άρα οι κληρικοί και τα τεμένη είναι μέρος αυτής της διαδικασίας συμφιλίωσης;
ΑΣΣΑΝΤ: Αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος. Το δεύτερο μέρος είναι τα σχολεία. Υπάρχουν δάσκαλοι, υπάρχει εκπαίδευση, και υπάρχει το εθνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που είναι πολύ σημαντικό για να διαμορφώσει τη σκέψη των νέων γενεών. Τρίτον, υπάρχει ο πολιτιστικός παράγοντας, είναι ο ρόλος των τεχνών, των διανοουμένων κλπ. Σε κάποιες περιοχές είναι δύσκολο να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Άρα, είναι πιο εύκολο να ξεκινήσουμε με τη θρησκεία και δεύτερον με τα σχολεία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, ας πάμε πίσω στην πολιτική. Αναφέρατε την Τουρκία. Η Ρωσία είναι ο καλύτερος σύμμαχός σας αυτά τα χρόνια, αυτό δεν είναι μυστικό. Τώρα όμως η Ρωσία συμβιβάζεται με την Τουρκία σε κάποιες περιοχές που είναι μέρος της συριακής επικράτειας. Οπότε, πώς το εκτιμάτε αυτό;
ΑΣΣΑΝΤ: Για να καταλάβουμε τον ρόλο της Ρωσίας, πρέπει να καταλάβουμε τις αρχές της. Γιατί η Ρωσία πιστεύει ότι το Διεθνές Δίκαιο και η διεθνής τάξη που βασίζεται σ’ αυτό το δίκαιο είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας. Και προς το συμφέρον όλου του κόσμου. Άρα γι’ αυτούς, το να υποστηρίζουν τη Συρία σημαίνει ότι υποστηρίζουν το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό είναι το πρώτο σημείο. Το δεύτερο είναι ότι το να τάσσονται εναντίον των τρομοκρατών είναι προς το συμφέρον του ρωσικού λαού, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Άρα, το να είναι με την Τουρκία, το να κάνουν αυτόν τον συμβιβασμό, δεν σημαίνει ότι υποστηρίζουν την τουρκική εισβολή. Αλλά παίζουν τον ρόλο τους για να πείσουν την Τουρκία ότι πρέπει να φύγει από τη Συρία. Τώρα παίζουν αυτόν τον ρόλο. Δεν υποστηρίζουν την Τουρκία. Δεν λένε ότι αυτή είναι μια καλή πραγματικότητα που πρέπει να τη δεχτούμε και ότι η Συρία πρέπει να το δεχτεί. Όχι. Όμως, εξαιτίας του αρνητικού ρόλου της Αμερικής και του αρνητικού ρόλου της Δύσης σχετικά με την Τουρκία και τους Κούρδους, οι Ρώσοι μπήκαν στη μέση για να ισορροπήσουν την κατάσταση, να την κάνουν, ας μην πω καλύτερη, αλλά λιγότερο κακή, για να είμαι πιο ακριβής. Στο ενδιάμεσο αυτός είναι ο ρόλος τους. Οπότε, για το μέλλον η θέση τους είναι πολύ σαφής: η συριακή ακεραιότητα και η συριακή εθνική κυριαρχία. Η συριακή ακεραιότητα και εθνική κυριαρχία είναι σε αντίφαση με την εισβολή της Τουρκίας. Αυτό είναι πολύ σαφές και ξεκάθαρο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Άρα, μου λέτε ότι οι Ρωσία μπορεί να συμβιβάζεται, αλλά η Συρία δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστεί με την Τουρκία, η σχέση είναι ακόμα αρκετά τεταμένη.
ΑΣΣΑΝΤ: Όχι, ακόμα και οι Ρώσοι δεν συμβιβάστηκαν σχετικά με την εθνική κυριαρχία. Όχι. Αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα. Τώρα έχεις μια άσχημη πραγματικότητα, πρέπει να αναμιχθείς, δεν θα το έλεγα συμβιβασμό γιατί δεν είναι η τελική λύση, μπορεί να είναι συμβιβασμός βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα ή ίσως και μεσοπρόθεσμα, η Τουρκία θα πρέπει να φύγει. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μακροπρόθεσμα, υπάρχει σχέδιο για συζήτηση ανάμεσα σε εσάς και τον κ. Ερντογάν;
ΑΣΣΑΝΤ: Δεν θα ένιωθα περήφανος αν έπρεπε να το κάνω και θα ένιωθα αηδία αν έπρεπε να συζητήσω μ’ έναν τέτοιο καιροσκόπο ισλαμιστή. Όχι μουσουλμάνο, ισλαμιστή, είναι διαφορετικό, είναι πολιτικός όρος. Αλλά, όπως λέω συνήθως, η δουλειά μου δεν είναι να είμαι χαρούμενος μ’ αυτό που κάνω, δεν έχει σχέση το τι νιώθω. Έχει σχέση με τα συμφέροντα της Συρίας, όπου είναι το συμφέρον της χώρας εκεί θα πάω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτή τη στιγμή, όταν η Ευρώπη κοιτάει τη Συρία, εκτός από τους προβληματισμούς για τη χώρα, υπάρχουν δύο θέματα: το ένα είναι οι πρόσφυγες και το άλλο είναι οι τζιχαντιστές, ή οι ξένοι μαχητές που επιστρέφουν στην Ευρώπη. Τι λέτε γι’ αυτές τις ανησυχίες της Ευρώπης;
ΑΣΣΑΝΤ: Πρέπει να ξεκινήσουμε με την απλή ερώτηση: ποιος δημιούργησε αυτό το πρόβλημα; Γιατί υπάρχουν πρόσφυγες στην Ευρώπη; Είναι απλή ερώτηση. Εξαιτίας της τρομοκρατίας που υποστηρίχτηκε από την Ευρώπη. Και, φυσικά, τις ΗΠΑ, την Τουρκία και άλλους. Η Ευρώπη όμως ήταν ο κύριος παίκτης που δημιούργησε χάος στη Συρία. Άρα, ότι σπείρεις θα θερίσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί λέτε ότι ήταν ο κύριος παίκτης;
ΑΣΣΑΝΤ: Γιατί δημόσια υποστήριξαν, η ΕΕ υποστήριξε τους τρομοκράτες στη Συρία από την πρώτη μέρα, από την πρώτη εβδομάδα, από το ξεκίνημα. Κατηγόρησαν τη συριακή κυβέρνηση και κάποια καθεστώτα, όπως το γαλλικό καθεστώς, έστειλαν οπλισμό, το είπαν οι ίδιοι, το είπε κάποιος αξιωματούχος, νομίζω ο Υπουργός Εξωτερικών το είπε, ο Φαμπιούς, είπε «στείλαμε». Έστειλαν οπλισμό, δημιούργησαν αυτό το χάος. Γι’ αυτό πολλοί άνθρωποι το βρήκαν δύσκολο να παραμείνουν στη Συρία, εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούσαν να ζήσουν εδώ και έπρεπε να φύγουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτήν τη στιγμή στην περιοχή υπάρχει αναστάτωση και χάος. Ένας από τους άλλους συμμάχους της Συρίας είναι το Ιράν και η κατάσταση εκεί είναι περίπλοκη. Αντανακλά αυτό στην κατάσταση της Συρίας;
ΑΣΣΑΝΤ: Ναι, όταν υπάρχει χάος, αυτό είναι κακό για όλους. Θα υπάρχουν παρενέργειες και επιπτώσεις, ειδικά όταν υπάρχει εξωτερική παρέμβαση. Αν είναι κάτι αυθόρμητο, διαδηλώσεις και κόσμος που ζητάει μεταρρυθμίσεις ή μια καλύτερη κατάσταση οικονομική, ή άλλα δικαιώματα, αυτό είναι θετικό. Όταν όμως έχεις βανδαλισμούς και καταστροφές και φόνους και ανάμιξη από εξωτερικές δυνάμεις, τότε σίγουρα δεν μπορεί παρά να είναι αρνητικό. Δεν μπορεί παρά να είναι κακό και επικίνδυνο για όλους στην περιοχή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ανησυχείτε γι’ αυτά που συμβαίνουν στον Λίβανο; Είναι οι πιο κοντινοί σας γείτονες.
ΑΣΣΑΝΤ: Ναι, είναι το ίδιο, φυσικά ο Λίβανος επηρεάζει τη Συρία περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα, είναι οι άμεσοι γείτονες. Αλλά και πάλι, αν είναι αυθόρμητο και αφορά μεταρρυθμίσεις και την απαλλαγή από ένα σεχταριστικό πολιτικό σύστημα, αυτό θα ήταν καλό για τον Λίβανο. Αυτό εξαρτάται από την συνείδηση των Λιβανέζων, να μην επιτρέψουν σε εξωτερικούς παράγοντες να προσπαθήσουν να χειραγωγήσουν το αυθόρμητο κίνημα ή τις διαδηλώσεις στον Λίβανο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ας επιστρέψουμε στην κατάσταση στη Συρία. Τον Ιούνιο ο Πάπας Φραγκίσκος σας έγραψε μια επιστολή, ζητώντας σας να προσέξετε και να σεβαστείτε τον πληθυσμό, ειδικά στο Ιντλίμπ όπου η κατάσταση ακόμα είναι πολύ τεταμένη, επειδή γίνονται μάχες, και ακόμα και για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι κρατούμενοι στις φυλακές. Του απαντήσατε, και ποια ήταν η απάντησή σας;
ΑΣΣΑΝΤ: Η επιστολή του Πάπα αφορούσε τις ανησυχίες του για τους αμάχους στη Συρία. Είχα την εντύπωση ότι μάλλον η εικόνα που είχε το Βατικανό δεν ήταν πλήρης. Και αυτό είναι αναμενόμενο, καθώς το κυρίαρχο αφήγημα στη Δύση είναι ότι η κακή κυβέρνηση σκοτώνει τους καλούς ανθρώπους, όπως ακούγεται σ΄αυτά τα μέσα. Ότι κάθε σφαίρα του συριακού στρατού, κάθε βόμβα, σκοτώνει μόνο αμάχους, χτυπάει μόνο νοσοκομεία, δεν χτυπάει ποτέ τους τρομοκράτες. Σαν να επιλέγουμε τους αμάχους. Αυτό δεν είναι σωστό. Απάντησα λοιπόν με μια επιστολή στον Πάπα, εξηγώντας του την πραγματικότητα στη Συρία, καθώς είμαστε εμείς που ανησυχούμε περισσότερο, ή είμαστε οι πρώτοι που ανησυχούμε για τις ζωές των αμάχων, γιατί δεν μπορείς να απελευθερώσεις μια περιοχή όταν ο κόσμος είναι εναντίον σου. Δεν μπορείς να μιλάς για απελευθέρωση όταν οι άμαχοι είναι εναντίον σου, ή η κοινωνία. Το πιο κρίσιμο σημείο στην απελευθέρωση οποιασδήποτε περιοχής με τον στρατό, είναι να έχεις την υποστήριξη του κόσμου σ’ αυτήν την περιοχή και ευρύτερα. Αυτό είναι που μας κατηγορούσαν τα τελευταία εννέα χρόνια και αυτό είναι αντίθετο στα συμφέροντά μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ίσως όμως αυτή η έκκληση σας έκανε να ξανασκεφτείτε τη σημασία του να προστατέψετε τους αμάχους στη χώρα σας;
ΑΣΣΑΝΤ: Όχι, αυτό είναι κάτι που σκεφτόμαστε κάθε μέρα. Όχι μόνο ως ηθική και αρχή και αξία, αλλά και ως συμφέρον. Όπως είπα, χωρίς την υποστήριξη, χωρίς λαϊκή υποστήριξη δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Δεν μπορείς να προχωρήσεις, πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά, τα πάντα. Δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε αυτόν τον πόλεμο για εννέα χρόνια χωρίς τη λαϊκή υποστήριξη και δεν μπορείς να έχεις λαϊκή υποστήριξη όταν σκοτώνεις αμάχους. Αυτό είναι εξίσωση, είναι αυταπόδεικτη εξίσωση. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Γι’ αυτό είπα ότι ασχέτως μ’ αυτήν την επιστολή, αυτή είναι η δική μας μέριμνα. Αλλά και πάλι, το Βατικανό είναι ένα κράτος και νομίζουμε ότι ο ρόλος κάθε κράτους, αν ανησυχεί για τους αμάχους, είναι να ψάξει την βασική αιτία. Η βασική αιτία είναι ο ρόλος της Δύσης στην υποστήριξη των τρομοκρατών, είναι οι κυρώσεις, οι οποίες έκαναν την κατάσταση πολύ χειρότερη κι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για τους πρόσφυγες που έχετε τώρα στην Ευρώπη. Πώς μπορείς να μην θέλεις πρόσφυγες και ταυτόχρονα να δημιουργείς όλη αυτήν την κατάσταση που κάνει τους ανθρώπους να φεύγουν από τη Συρία, να πηγαίνουν αλλού και, φυσικά, πηγαίνουν στην Ευρώπη. Αυτό λοιπόν το κράτος, και κάθε κράτος, θα έπρεπε να ασχοληθεί με τις αιτίες. Και ελπίζουμε το Βατικανό να παίξει αυτόν τον ρόλο στην Ευρώπη και στον κόσμο. Να πείσει τα κράτη να σταματήσουν να ανακατεύονται με τα ζητήματα της Συρίας, να σταματήσουν να παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό αρκεί. Το μόνο που θέλουμε είναι να εφαρμόσουν το Διεθνές Δίκαιο. Οι άμαχοι θα είναι ασφαλείς, η τάξη θα αποκατασταθεί, όλα θα είναι μια χαρά. Τίποτα άλλο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, έχετε κατηγορηθεί αρκετές φορές για χρήση χημικών όπλων και αυτό ήταν το εργαλείο για πολλές αποφάσεις, το κύριο σημείο, η κόκκινη γραμμή για πολλές αποφάσεις. Πριν περίπου ένα χρόνο, συνέβη το γεγονός στη Ντούμα, το οποίο θεωρήθηκε άλλη μία κόκκινη γραμμή, έγιναν βομβαρδισμοί και θα μπορούσε να εξελιχθεί ακόμα χειρότερα, αλλά κάτι το σταμάτησε. Αυτές τις μέρες, μέσω του Wikileaks, αποκαλύπτεται ότι ίσως κάτι δεν πήγε καλά με την έκθεση. Άρα, κανείς ακόμα δεν ξέρει τι συνέβη, αλλά μπορεί κάτι να είναι λάθος σε σχέση με την έκθεση.
ΑΣΣΑΝΤ: Εμείς πάντα, από την αρχή που ξεκίνησε το αφήγημα αυτής της επίθεσης, είπαμε ότι δεν το κάναμε εμείς. Δεν θα μπορούσαμε, ήταν αδύνατον στην κατάστασή μας, για πολλούς λόγους, ας πούμε επιχειρησιακούς λόγους...
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πείτε μου έναν.
ΑΣΣΑΝΤ: Ένας λόγος είναι πολύ απλός. Όταν κερδίζεις, γιατί να χρησιμοποιήσεις χημικά όπλα; Εμείς κερδίζαμε, κερδίζουμε, γιατί να τα χρησιμοποιήσουμε; Είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση, γιατί να τα χρησιμοποιήσουμε; Ειδικά το 2018. Αυτός είναι ένας λόγος. Δεύτερον, ένα πολύ ισχυρό στοιχείο που αναιρεί αυτό το αφήγημα, είναι ότι όταν χρησιμοποιείς χημικά όπλα, αυτά είναι όπλα μαζικής καταστροφής. Μιλάμε για χιλιάδες νεκρούς, ή έστω εκατοντάδες. Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Ποτέ. Είχαμε μόνο αυτά τα βίντεο μιας σκηνοθετημένης επίθεσης με χημικά. Η πρόσφατη έκθεση που αναφέρατε, υπάρχει αντίφαση ανάμεσα σ’ αυτά που είδαμε στα βίντεο και αυτά που είδαν οι τεχνικοί, οι ειδικοί. Η ποσότητα χλωρίνης που εντόπισαν –πρώτα απ’ όλα η χλωρίνη δεν είναι υλικό μαζικής καταστροφής- δεύτερον, η ποσότητα που εντόπισαν είναι ποσότητα που μπορεί να την έχετε και στο σπίτι σας. Υπάρχει σε πολλά νοικοκυριά, που τη χρησιμοποιούν για την καθαριότητα. Ίδια ακριβώς ποσότητα. Αυτό έκανε ο OPCW, παραποίησαν την έκθεση, μόνο και μόνο επειδή το ήθελε η Αμερική. Ευτυχώς, αυτή η αναφορά απέδειξε ότι όλα όσα λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια, από το 2013, ήταν σωστά. Είχαμε δίκιο, είχαν άδικο. Αυτή είναι απόδειξη, αδιάσειστη απόδειξη, γι’ αυτό το ζήτημα. Άρα, επαναλαμβάνω, ο OPCW είναι προκατειλημμένος, είναι πολιτικοποιημένος, είναι ανήθικος. Όλοι αυτοί οι οργανισμοί που θα έπρεπε να δουλεύουν παράλληλα με τα Ηνωμένα Έθνη, για να δημιουργήσουν περισσότερη σταθερότητα στον κόσμο, χρησιμοποιούνται ως βραχίονες της Αμερικής και της Δύσης για να δημιουργούν περισσότερο χάος.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, μετά από εννέα χρόνια πολέμου, μιλάτε για τα λάθη των άλλων. Θα ήθελα να μιλήσετε για τα δικά σας λάθη, αν υπάρχουν. Υπάρχει κάτι που θα κάνατε διαφορετικά και ποιο είναι το μάθημα που μάθατε που μπορεί να βοηθήσει τη χώρα σας;
ΑΣΣΑΝΤ: Σίγουρα, όταν κάνεις οτιδήποτε, μπορεί να κάνεις και λάθη, είναι η ανθρώπινη φύση. Όταν μιλάμε για πολιτικές πρακτικές, έχεις δύο πράγματα. Έχεις τη στρατηγική, τις μεγάλες αποφάσεις και έχεις και τις τακτικές, ή ας πούμε, την υλοποίηση. Η στρατηγική μας απόφαση, η κύρια απόφαση ήταν: να πολεμήσουμε την τρομοκρατία, να έχουμε συμφιλίωση και να αντιπαλέψουμε τις εξωτερικές επεμβάσεις στα εσωτερικά μας ζητήματα. Και, μετά από εννέα χρόνια, ακολουθούμε την ίδια πολιτική, είμαστε ακόμα πιο δεσμευμένοι σ’ αυτήν την πολιτική. Αν πιστεύαμε ότι είναι λάθος, θα την αλλάζαμε. Όμως δεν πιστεύουμε ότι είναι λάθος, εκπληρώνουμε την αποστολή μας, εφαρμόζουμε το Σύνταγμα, προστατεύοντας τους πολίτες. Τώρα, να μιλήσουμε για λάθη στην υλοποίηση, φυσικά υπήρξαν λάθη. Αλλά για να μιλήσουμε για λάθη σχετικά μ’ αυτόν τον πόλεμο, δεν πρέπει να μιλήσουμε για αποφάσεις που λήφθηκαν στη διάρκεια του πολέμου, γιατί ο πόλεμος, εν μέρει, ήρθε ως αποτέλεσμα αυτών που προηγήθηκαν. Δύο πράγματα αντιμετωπίσαμε σ’ αυτόν τον πόλεμο. Το πρώτο είναι ο εξτρεμισμός. Ο εξτρεμισμός στην περιοχή ξεκίνησε στα τέλη του ’60 και αναπτύχθηκε στη δεκαετία του ’80, ειδικά η ουαχαμπίτικη ιδεολογία. Αν μιλήσουμε για λάθη στην αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, τότε ναι, θα έλεγα ότι ήμασταν πολύ ανεκτικοί απέναντι σε κάτι πολύ επικίνδυνο. Αυτό ήταν μεγάλο λάθος, που το κάναμε για δεκαετίες, διαφορετικές κυβερνήσεις, αλλά και εγώ πριν από τον πόλεμο. Το δεύτερο, όταν έχεις ανθρώπους έτοιμους να εξεγερθούν εναντίον της τάξης, να καταστρέψουν δημόσια περιουσία, να κάνουν βανδαλισμούς κλπ, να στραφούν εναντίον της χώρας, να είναι έτοιμοι να δουλέψουν για ξένες δυνάμεις, ξένες μυστικές υπηρεσίες, να ζητούν ξένη στρατιωτική επέμβαση εναντίον της χώρας τους. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα άλλο ερώτημα: πώς τους είχαμε αυτούς; Αν με ρωτήσετε πώς, πριν τον πόλεμο είχαμε πάνω από 50.000 παράνομους που δεν τους είχε συλλάβει η αστυνομία. Γι’ αυτούς τους παράνομους, ο φυσικός εχθρός ήταν η κυβέρνηση, επειδή δεν θέλουν να πάνε φυλακή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα, σχετικά με την οικονομική κατάσταση, επειδή μέρος αυτής, δεν ξέρω αν είναι μεγάλο ή μικρό μέρος, αλλά μέρος της, ήταν η δυσαρέσκεια και τα προβλήματα του κόσμου σε κάποιες περιοχές, στις οποίες η οικονομία δεν λειτουργούσε. Μάθατε από αυτό κάποιο μάθημα;
ΑΣΣΑΝΤ: Αυτό μπορεί να ήταν ένας παράγοντας, αλλά σίγουρα όχι ο βασικός παράγοντας. Κάποιοι μιλούν για τα τέσσερα χρόνια ξηρασίας, που έκανε κάποιους ανθρώπους να αφήσουν τη γη τους στις αγροτικές περιοχές και να πάνε στην πόλη, μπορεί αυτό να ήταν ένα πρόβλημα, αλλά δεν ήταν το κύριο πρόβλημα. Μιλάνε για φιλελεύθερη πολιτική. Δεν είχαμε φιλελεύθερη πολιτική, είμαστε ακόμη σοσιαλιστές, έχουμε ακόμη έναν πολύ μεγάλο δημόσιο τομέα, δεν μπορεί να έχεις φιλελεύθερη πολιτική όταν έχεις μεγάλο δημόσιο τομέα. Είχαμε ανάπτυξη, σημαντική. Φυσικά, κατά την εφαρμογή της πολιτικής, γίνονται και λάθη. Πώς να δημιουργήσεις ίσες ευκαιρίες ανάμεσα στους ανθρώπους; Ανάμεσα στις αγροτικές περιοχές και τις πόλεις; Όταν ανοίγεις κάπως την οικονομία, οι πόλεις επωφελούνται περισσότερο, αυτό δημιουργεί περισσότερη μετανάστευση από τις αγροτικές περιοχές προς την πόλη. Αυτοί είναι παράγοντες που μπορεί να έπαιξαν κάποιο ρόλο. Αλλά δεν ήταν αυτό το κύριο ζήτημα. Γιατί όταν έχεις περισσότερη φτώχεια στις αγροτικές περιοχές, τα χρήματα από το Κατάρ έπαιζαν πολύ μεγαλύτερο ρόλο εκεί, παρά στις πόλεις, αυτό είναι φυσικό. Τους πληρώνεις σε μισή ώρα αυτό που μπορούν να πάρουν σε μία εβδομάδα. Αυτό είναι πολύ καλό γι’ αυτούς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχουμε σχεδόν τελειώσει, αλλά υπάρχουν ακόμα δύο πράγματα που θέλω να σας ρωτήσω. Το ένα αφορά την ανοικοδόμηση, η οποία θα κοστίσει πάρα πολύ. Πως φαντάζεστε ότι μπορείτε να αντέξετε οικονομικά την ανοικοδόμηση, ποιοι θα είναι οι σύμμαχοί σας γι’ αυτό;
ΑΣΣΑΝΤ: Δεν έχουμε πρόβλημα σ’ αυτό. Λένε ότι η Συρία δεν έχει χρήματα... όχι, στην πραγματικότητα οι Σύροι έχουν πολλά χρήματα. Οι Σύροι σε όλον τον κόσμο έχουν πολλά χρήματα και θέλουν να έρθουν και να χτίσουν τη χώρα. Γιατί όταν συζητάμε για την οικοδόμηση της χώρας, αυτό δεν είναι να δώσεις χρήματα στους ανθρώπους, αλλά να έχεις κέρδος – είναι επιχείρηση. Λοιπόν, πολλοί άνθρωποι, όχι μόνο Σύροι, θέλουν να κάνουν δουλειές στη Συρία. Άρα, αν μιλάμε για το πού θα βρούμε χρήματα για την ανοικοδόμηση, ήδη τα έχουμε, αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι κυρώσεις εμποδίζουν τους επιχειρηματίες ή τις εταιρείες να έρθουν να δουλέψουν στη Συρία. Παρόλα αυτά έχουμε ξεκινήσει και, παρόλα αυτά, κάποιες ξένες εταιρείες έχουν αρχίσει να βρίσκουν τρόπους να παρακάμπτουν τις κυρώσεις και έχουμε αρχίσει έναν προγραμματισμό. Είναι αργή διαδικασία, αν δεν υπήρχαν οι κυρώσεις δεν θα είχαμε πρόβλημα με τη χρηματοδότηση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τελειώνοντας, μια προσωπική ερώτηση, κ. Πρόεδρε αισθάνεστε ότι είστε ένας επιζήσας (survivor);
ΑΣΣΑΝΤ: Εφόσον μιλάμε για έναν εθνικό πόλεμο σαν κι αυτόν, όπου σχεδόν όλες οι πόλεις έχουν πληγεί από τους τρομοκράτες ή από εξωτερικούς βομβαρδισμούς και άλλα, τότε μπορούμε να πούμε ότι όλοι οι Σύροι είναι επιζώντες. Νομίζω ότι είναι στην ανθρώπινη φύση να επιβιώνει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και εσείς;
ΑΣΣΑΝΤ: Είμαι κομμάτι των Σύρων, δεν μπορώ να αποσυνδεθώ από αυτό, αισθάνομαι το ίδιο. Θα επαναλάβω, δεν είναι θέμα ισχυρού προσώπου η επιβίωση. Αν δεν έχεις αυτήν την ατμόσφαιρα, αυτήν την κοινωνία, το εκκολαπτήριο της επιβίωσης, δεν μπορείς να επιβιώσεις. Είναι συλλογικό, δεν είναι ένα μεμονωμένο άτομο, ούτε είναι παράσταση του ενός.
Ευχαριστώ πολύ, κ. Πρόεδρε.
ΑΣΣΑΝΤ: Ευχαριστώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε που μας δεχτήκατε. Πείτε μας, σας παρακαλώ ποια είναι η κατάσταση στη Συρία τώρα, ποια η κατάσταση στο πεδίο, τι συμβαίνει στη χώρα.
ΑΣΣΑΝΤ: Για να μιλήσουμε για τη συριακή κοινωνία, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη, καθώς έχουμε πάρει πολλά μαθήματα από αυτόν τον πόλεμο. Και νομίζω ότι το μέλλον της Συρίας είναι πολλά υποσχόμενο, θα βγούμε δυνατότεροι από αυτόν τον πόλεμο. Σχετικά με την
κατάσταση στο πεδίο, ο Συριακός Στρατός προχωρά εδώ και μερικά χρόνια, έχει απελευθερώσει πολλές περιοχές από τους τρομοκράτες. Έχει μείνει ακόμα το Ιντλίμπ, όπου υπάρχει η Αλ Νούσρα που υποστηρίζεται από τους Τούρκους και υπάρχει και το βόρειο τμήμα της Συρίας όπου έχει εισβάλει η Τουρκία στην επικράτειά μας τον προηγούμενο μήνα. Σχετικά με την πολιτική κατάσταση, έχει γίνει αρκετά πιο περίπλοκη, επειδή υπάρχουν περισσότεροι παίκτες που εμπλέκονται στη συριακή σύγκρουση, προκειμένου να την κάνουν να συνεχίζεται και να την μετατρέψουν σε πόλεμο φθοράς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν μιλάτε για απελευθέρωση, γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα στρατιωτικό όραμα σ’ αυτό, αλλά το θέμα είναι, πώς είναι η κατάσταση τώρα για τους ανθρώπους που αποφάσισαν να επανέλθουν στην κοινωνία; Η διαδικασία της συμφιλίωσης σε ποιο σημείο βρίσκεται, λειτουργεί ή όχι;
ΑΣΣΑΝΤ: Η μέθοδος που χρησιμοποιήσαμε, θέλοντας να δημιουργήσουμε μια, ας πούμε, καλή ατμόσφαιρα, αυτό που λέμε συμφιλίωση, για μπορούν να ζήσουν μαζί οι άνθρωποι, και γι’ αυτούς που έζησαν στις περιοχές εκτός του ελέγχου της κυβέρνησης, να επανέλθουν στην έννομη τάξη και τους θεσμούς, ήταν να δώσουμε αμνηστία σε όλους που θα παραδώσουν τον οπλισμό τους και θα υπακούν στους νόμους. Η κατάσταση δεν είναι περίπλοκη σ’ αυτό το ζήτημα. Αν έχετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε οποιαδήποτε περιοχή, θα δείτε ότι η ζωή επανέρχεται στην κανονικότητα. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι οι άνθρωποι πολεμούσαν μεταξύ τους, δεν είναι αυτή η περίπτωση, δεν είναι όπως η Δύση προσπαθεί να το παρουσιάσει, ότι οι Σύροι πολεμούν μεταξύ τους, ή όπως το αποκαλούν, ένας «εμφύλιος πόλεμος», αυτό είναι παραπλανητικό. Η κατάσταση ήταν ότι οι τρομοκράτες πήραν υπό τον έλεγχό τους την περιοχή και εφάρμοσαν τους κανόνες τους. Όταν δεν έχεις τους τρομοκράτες, οι άνθρωποι γυρίζουν στην κανονική τους ζωή και ζουν μαζί. Δεν ήταν σεχταριστικός πόλεμος, δεν ήταν εθνικός πόλεμος, δεν ήταν πολιτικός πόλεμος. Ήταν τρομοκράτες που υποστηρίχτηκαν από εξωτερικές δυνάμεις, είχαν χρήματα και οπλισμό και κατέλαβαν αυτές τις περιοχές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν φοβάστε ότι αυτού του είδους η ιδεολογία που υπήρχε και ήταν η βάση της καθημερινής ζωής των ανθρώπων για τόσα χρόνια, θα παραμείνει κατά κάποιον τρόπο μέσα στην κοινωνία και αργά ή γρήγορα θα επανέλθει;
ΑΣΣΑΝΤ: Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Αυτό που ρωτάτε είναι σωστό. Υπάρχουν δύο προβλήματα. Αυτές οι περιοχές εκτός του ελέγχου της κυβέρνησης κυβερνιόνταν από δύο πράγματα: χάος, επειδή δεν υπήρχε νόμος, άρα οι άνθρωποι, ειδικά οι νεώτερες γενιές δεν γνωρίζουν τίποτα από κράτος, νόμο και θεσμούς. Και το δεύτερο, το οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στα μυαλά, είναι η μαύρη ιδεολογία, η ουαχαμπίτικη ιδεολογία του ISIS, ή της Αλ Νούσρα ή της Αλ Σαμ, ή οποιοδήποτε είδος αυτής της ισλαμιστικής εξτρεμιστικής ιδεολογίας. Αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε αυτήν την πραγματικότητα, γιατί όταν απελευθερώνεις μια περιοχή πρέπει να το λύσεις αυτό το πρόβλημα. Αλλιώς τι νόημα έχει η απελευθέρωση. Το πρώτο μέρος της λύσης είναι θρησκευτικό, επειδή αυτή η ιδεολογία είναι θρησκευτική. Και οι Σύροι κληρικοί ή οι θρησκευτικοί θεσμοί στη Συρία καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Και έχουν επιτύχει. Έχουν επιτύχει, ας πούμε, να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους να καταλάβουν την πραγματική θρησκεία, όχι αυτήν που διδάχτηκαν από την Αλ Νούσρα ή τον ISIS ή όποια άλλη ομάδα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Άρα οι κληρικοί και τα τεμένη είναι μέρος αυτής της διαδικασίας συμφιλίωσης;
ΑΣΣΑΝΤ: Αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος. Το δεύτερο μέρος είναι τα σχολεία. Υπάρχουν δάσκαλοι, υπάρχει εκπαίδευση, και υπάρχει το εθνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που είναι πολύ σημαντικό για να διαμορφώσει τη σκέψη των νέων γενεών. Τρίτον, υπάρχει ο πολιτιστικός παράγοντας, είναι ο ρόλος των τεχνών, των διανοουμένων κλπ. Σε κάποιες περιοχές είναι δύσκολο να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Άρα, είναι πιο εύκολο να ξεκινήσουμε με τη θρησκεία και δεύτερον με τα σχολεία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, ας πάμε πίσω στην πολιτική. Αναφέρατε την Τουρκία. Η Ρωσία είναι ο καλύτερος σύμμαχός σας αυτά τα χρόνια, αυτό δεν είναι μυστικό. Τώρα όμως η Ρωσία συμβιβάζεται με την Τουρκία σε κάποιες περιοχές που είναι μέρος της συριακής επικράτειας. Οπότε, πώς το εκτιμάτε αυτό;
ΑΣΣΑΝΤ: Για να καταλάβουμε τον ρόλο της Ρωσίας, πρέπει να καταλάβουμε τις αρχές της. Γιατί η Ρωσία πιστεύει ότι το Διεθνές Δίκαιο και η διεθνής τάξη που βασίζεται σ’ αυτό το δίκαιο είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας. Και προς το συμφέρον όλου του κόσμου. Άρα γι’ αυτούς, το να υποστηρίζουν τη Συρία σημαίνει ότι υποστηρίζουν το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό είναι το πρώτο σημείο. Το δεύτερο είναι ότι το να τάσσονται εναντίον των τρομοκρατών είναι προς το συμφέρον του ρωσικού λαού, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Άρα, το να είναι με την Τουρκία, το να κάνουν αυτόν τον συμβιβασμό, δεν σημαίνει ότι υποστηρίζουν την τουρκική εισβολή. Αλλά παίζουν τον ρόλο τους για να πείσουν την Τουρκία ότι πρέπει να φύγει από τη Συρία. Τώρα παίζουν αυτόν τον ρόλο. Δεν υποστηρίζουν την Τουρκία. Δεν λένε ότι αυτή είναι μια καλή πραγματικότητα που πρέπει να τη δεχτούμε και ότι η Συρία πρέπει να το δεχτεί. Όχι. Όμως, εξαιτίας του αρνητικού ρόλου της Αμερικής και του αρνητικού ρόλου της Δύσης σχετικά με την Τουρκία και τους Κούρδους, οι Ρώσοι μπήκαν στη μέση για να ισορροπήσουν την κατάσταση, να την κάνουν, ας μην πω καλύτερη, αλλά λιγότερο κακή, για να είμαι πιο ακριβής. Στο ενδιάμεσο αυτός είναι ο ρόλος τους. Οπότε, για το μέλλον η θέση τους είναι πολύ σαφής: η συριακή ακεραιότητα και η συριακή εθνική κυριαρχία. Η συριακή ακεραιότητα και εθνική κυριαρχία είναι σε αντίφαση με την εισβολή της Τουρκίας. Αυτό είναι πολύ σαφές και ξεκάθαρο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Άρα, μου λέτε ότι οι Ρωσία μπορεί να συμβιβάζεται, αλλά η Συρία δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστεί με την Τουρκία, η σχέση είναι ακόμα αρκετά τεταμένη.
ΑΣΣΑΝΤ: Όχι, ακόμα και οι Ρώσοι δεν συμβιβάστηκαν σχετικά με την εθνική κυριαρχία. Όχι. Αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα. Τώρα έχεις μια άσχημη πραγματικότητα, πρέπει να αναμιχθείς, δεν θα το έλεγα συμβιβασμό γιατί δεν είναι η τελική λύση, μπορεί να είναι συμβιβασμός βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα ή ίσως και μεσοπρόθεσμα, η Τουρκία θα πρέπει να φύγει. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μακροπρόθεσμα, υπάρχει σχέδιο για συζήτηση ανάμεσα σε εσάς και τον κ. Ερντογάν;
ΑΣΣΑΝΤ: Δεν θα ένιωθα περήφανος αν έπρεπε να το κάνω και θα ένιωθα αηδία αν έπρεπε να συζητήσω μ’ έναν τέτοιο καιροσκόπο ισλαμιστή. Όχι μουσουλμάνο, ισλαμιστή, είναι διαφορετικό, είναι πολιτικός όρος. Αλλά, όπως λέω συνήθως, η δουλειά μου δεν είναι να είμαι χαρούμενος μ’ αυτό που κάνω, δεν έχει σχέση το τι νιώθω. Έχει σχέση με τα συμφέροντα της Συρίας, όπου είναι το συμφέρον της χώρας εκεί θα πάω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτή τη στιγμή, όταν η Ευρώπη κοιτάει τη Συρία, εκτός από τους προβληματισμούς για τη χώρα, υπάρχουν δύο θέματα: το ένα είναι οι πρόσφυγες και το άλλο είναι οι τζιχαντιστές, ή οι ξένοι μαχητές που επιστρέφουν στην Ευρώπη. Τι λέτε γι’ αυτές τις ανησυχίες της Ευρώπης;
ΑΣΣΑΝΤ: Πρέπει να ξεκινήσουμε με την απλή ερώτηση: ποιος δημιούργησε αυτό το πρόβλημα; Γιατί υπάρχουν πρόσφυγες στην Ευρώπη; Είναι απλή ερώτηση. Εξαιτίας της τρομοκρατίας που υποστηρίχτηκε από την Ευρώπη. Και, φυσικά, τις ΗΠΑ, την Τουρκία και άλλους. Η Ευρώπη όμως ήταν ο κύριος παίκτης που δημιούργησε χάος στη Συρία. Άρα, ότι σπείρεις θα θερίσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί λέτε ότι ήταν ο κύριος παίκτης;
ΑΣΣΑΝΤ: Γιατί δημόσια υποστήριξαν, η ΕΕ υποστήριξε τους τρομοκράτες στη Συρία από την πρώτη μέρα, από την πρώτη εβδομάδα, από το ξεκίνημα. Κατηγόρησαν τη συριακή κυβέρνηση και κάποια καθεστώτα, όπως το γαλλικό καθεστώς, έστειλαν οπλισμό, το είπαν οι ίδιοι, το είπε κάποιος αξιωματούχος, νομίζω ο Υπουργός Εξωτερικών το είπε, ο Φαμπιούς, είπε «στείλαμε». Έστειλαν οπλισμό, δημιούργησαν αυτό το χάος. Γι’ αυτό πολλοί άνθρωποι το βρήκαν δύσκολο να παραμείνουν στη Συρία, εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούσαν να ζήσουν εδώ και έπρεπε να φύγουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτήν τη στιγμή στην περιοχή υπάρχει αναστάτωση και χάος. Ένας από τους άλλους συμμάχους της Συρίας είναι το Ιράν και η κατάσταση εκεί είναι περίπλοκη. Αντανακλά αυτό στην κατάσταση της Συρίας;
ΑΣΣΑΝΤ: Ναι, όταν υπάρχει χάος, αυτό είναι κακό για όλους. Θα υπάρχουν παρενέργειες και επιπτώσεις, ειδικά όταν υπάρχει εξωτερική παρέμβαση. Αν είναι κάτι αυθόρμητο, διαδηλώσεις και κόσμος που ζητάει μεταρρυθμίσεις ή μια καλύτερη κατάσταση οικονομική, ή άλλα δικαιώματα, αυτό είναι θετικό. Όταν όμως έχεις βανδαλισμούς και καταστροφές και φόνους και ανάμιξη από εξωτερικές δυνάμεις, τότε σίγουρα δεν μπορεί παρά να είναι αρνητικό. Δεν μπορεί παρά να είναι κακό και επικίνδυνο για όλους στην περιοχή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ανησυχείτε γι’ αυτά που συμβαίνουν στον Λίβανο; Είναι οι πιο κοντινοί σας γείτονες.
ΑΣΣΑΝΤ: Ναι, είναι το ίδιο, φυσικά ο Λίβανος επηρεάζει τη Συρία περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα, είναι οι άμεσοι γείτονες. Αλλά και πάλι, αν είναι αυθόρμητο και αφορά μεταρρυθμίσεις και την απαλλαγή από ένα σεχταριστικό πολιτικό σύστημα, αυτό θα ήταν καλό για τον Λίβανο. Αυτό εξαρτάται από την συνείδηση των Λιβανέζων, να μην επιτρέψουν σε εξωτερικούς παράγοντες να προσπαθήσουν να χειραγωγήσουν το αυθόρμητο κίνημα ή τις διαδηλώσεις στον Λίβανο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ας επιστρέψουμε στην κατάσταση στη Συρία. Τον Ιούνιο ο Πάπας Φραγκίσκος σας έγραψε μια επιστολή, ζητώντας σας να προσέξετε και να σεβαστείτε τον πληθυσμό, ειδικά στο Ιντλίμπ όπου η κατάσταση ακόμα είναι πολύ τεταμένη, επειδή γίνονται μάχες, και ακόμα και για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι κρατούμενοι στις φυλακές. Του απαντήσατε, και ποια ήταν η απάντησή σας;
ΑΣΣΑΝΤ: Η επιστολή του Πάπα αφορούσε τις ανησυχίες του για τους αμάχους στη Συρία. Είχα την εντύπωση ότι μάλλον η εικόνα που είχε το Βατικανό δεν ήταν πλήρης. Και αυτό είναι αναμενόμενο, καθώς το κυρίαρχο αφήγημα στη Δύση είναι ότι η κακή κυβέρνηση σκοτώνει τους καλούς ανθρώπους, όπως ακούγεται σ΄αυτά τα μέσα. Ότι κάθε σφαίρα του συριακού στρατού, κάθε βόμβα, σκοτώνει μόνο αμάχους, χτυπάει μόνο νοσοκομεία, δεν χτυπάει ποτέ τους τρομοκράτες. Σαν να επιλέγουμε τους αμάχους. Αυτό δεν είναι σωστό. Απάντησα λοιπόν με μια επιστολή στον Πάπα, εξηγώντας του την πραγματικότητα στη Συρία, καθώς είμαστε εμείς που ανησυχούμε περισσότερο, ή είμαστε οι πρώτοι που ανησυχούμε για τις ζωές των αμάχων, γιατί δεν μπορείς να απελευθερώσεις μια περιοχή όταν ο κόσμος είναι εναντίον σου. Δεν μπορείς να μιλάς για απελευθέρωση όταν οι άμαχοι είναι εναντίον σου, ή η κοινωνία. Το πιο κρίσιμο σημείο στην απελευθέρωση οποιασδήποτε περιοχής με τον στρατό, είναι να έχεις την υποστήριξη του κόσμου σ’ αυτήν την περιοχή και ευρύτερα. Αυτό είναι που μας κατηγορούσαν τα τελευταία εννέα χρόνια και αυτό είναι αντίθετο στα συμφέροντά μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ίσως όμως αυτή η έκκληση σας έκανε να ξανασκεφτείτε τη σημασία του να προστατέψετε τους αμάχους στη χώρα σας;
ΑΣΣΑΝΤ: Όχι, αυτό είναι κάτι που σκεφτόμαστε κάθε μέρα. Όχι μόνο ως ηθική και αρχή και αξία, αλλά και ως συμφέρον. Όπως είπα, χωρίς την υποστήριξη, χωρίς λαϊκή υποστήριξη δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Δεν μπορείς να προχωρήσεις, πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά, τα πάντα. Δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε αυτόν τον πόλεμο για εννέα χρόνια χωρίς τη λαϊκή υποστήριξη και δεν μπορείς να έχεις λαϊκή υποστήριξη όταν σκοτώνεις αμάχους. Αυτό είναι εξίσωση, είναι αυταπόδεικτη εξίσωση. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Γι’ αυτό είπα ότι ασχέτως μ’ αυτήν την επιστολή, αυτή είναι η δική μας μέριμνα. Αλλά και πάλι, το Βατικανό είναι ένα κράτος και νομίζουμε ότι ο ρόλος κάθε κράτους, αν ανησυχεί για τους αμάχους, είναι να ψάξει την βασική αιτία. Η βασική αιτία είναι ο ρόλος της Δύσης στην υποστήριξη των τρομοκρατών, είναι οι κυρώσεις, οι οποίες έκαναν την κατάσταση πολύ χειρότερη κι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για τους πρόσφυγες που έχετε τώρα στην Ευρώπη. Πώς μπορείς να μην θέλεις πρόσφυγες και ταυτόχρονα να δημιουργείς όλη αυτήν την κατάσταση που κάνει τους ανθρώπους να φεύγουν από τη Συρία, να πηγαίνουν αλλού και, φυσικά, πηγαίνουν στην Ευρώπη. Αυτό λοιπόν το κράτος, και κάθε κράτος, θα έπρεπε να ασχοληθεί με τις αιτίες. Και ελπίζουμε το Βατικανό να παίξει αυτόν τον ρόλο στην Ευρώπη και στον κόσμο. Να πείσει τα κράτη να σταματήσουν να ανακατεύονται με τα ζητήματα της Συρίας, να σταματήσουν να παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό αρκεί. Το μόνο που θέλουμε είναι να εφαρμόσουν το Διεθνές Δίκαιο. Οι άμαχοι θα είναι ασφαλείς, η τάξη θα αποκατασταθεί, όλα θα είναι μια χαρά. Τίποτα άλλο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, έχετε κατηγορηθεί αρκετές φορές για χρήση χημικών όπλων και αυτό ήταν το εργαλείο για πολλές αποφάσεις, το κύριο σημείο, η κόκκινη γραμμή για πολλές αποφάσεις. Πριν περίπου ένα χρόνο, συνέβη το γεγονός στη Ντούμα, το οποίο θεωρήθηκε άλλη μία κόκκινη γραμμή, έγιναν βομβαρδισμοί και θα μπορούσε να εξελιχθεί ακόμα χειρότερα, αλλά κάτι το σταμάτησε. Αυτές τις μέρες, μέσω του Wikileaks, αποκαλύπτεται ότι ίσως κάτι δεν πήγε καλά με την έκθεση. Άρα, κανείς ακόμα δεν ξέρει τι συνέβη, αλλά μπορεί κάτι να είναι λάθος σε σχέση με την έκθεση.
ΑΣΣΑΝΤ: Εμείς πάντα, από την αρχή που ξεκίνησε το αφήγημα αυτής της επίθεσης, είπαμε ότι δεν το κάναμε εμείς. Δεν θα μπορούσαμε, ήταν αδύνατον στην κατάστασή μας, για πολλούς λόγους, ας πούμε επιχειρησιακούς λόγους...
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πείτε μου έναν.
ΑΣΣΑΝΤ: Ένας λόγος είναι πολύ απλός. Όταν κερδίζεις, γιατί να χρησιμοποιήσεις χημικά όπλα; Εμείς κερδίζαμε, κερδίζουμε, γιατί να τα χρησιμοποιήσουμε; Είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση, γιατί να τα χρησιμοποιήσουμε; Ειδικά το 2018. Αυτός είναι ένας λόγος. Δεύτερον, ένα πολύ ισχυρό στοιχείο που αναιρεί αυτό το αφήγημα, είναι ότι όταν χρησιμοποιείς χημικά όπλα, αυτά είναι όπλα μαζικής καταστροφής. Μιλάμε για χιλιάδες νεκρούς, ή έστω εκατοντάδες. Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Ποτέ. Είχαμε μόνο αυτά τα βίντεο μιας σκηνοθετημένης επίθεσης με χημικά. Η πρόσφατη έκθεση που αναφέρατε, υπάρχει αντίφαση ανάμεσα σ’ αυτά που είδαμε στα βίντεο και αυτά που είδαν οι τεχνικοί, οι ειδικοί. Η ποσότητα χλωρίνης που εντόπισαν –πρώτα απ’ όλα η χλωρίνη δεν είναι υλικό μαζικής καταστροφής- δεύτερον, η ποσότητα που εντόπισαν είναι ποσότητα που μπορεί να την έχετε και στο σπίτι σας. Υπάρχει σε πολλά νοικοκυριά, που τη χρησιμοποιούν για την καθαριότητα. Ίδια ακριβώς ποσότητα. Αυτό έκανε ο OPCW, παραποίησαν την έκθεση, μόνο και μόνο επειδή το ήθελε η Αμερική. Ευτυχώς, αυτή η αναφορά απέδειξε ότι όλα όσα λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια, από το 2013, ήταν σωστά. Είχαμε δίκιο, είχαν άδικο. Αυτή είναι απόδειξη, αδιάσειστη απόδειξη, γι’ αυτό το ζήτημα. Άρα, επαναλαμβάνω, ο OPCW είναι προκατειλημμένος, είναι πολιτικοποιημένος, είναι ανήθικος. Όλοι αυτοί οι οργανισμοί που θα έπρεπε να δουλεύουν παράλληλα με τα Ηνωμένα Έθνη, για να δημιουργήσουν περισσότερη σταθερότητα στον κόσμο, χρησιμοποιούνται ως βραχίονες της Αμερικής και της Δύσης για να δημιουργούν περισσότερο χάος.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, μετά από εννέα χρόνια πολέμου, μιλάτε για τα λάθη των άλλων. Θα ήθελα να μιλήσετε για τα δικά σας λάθη, αν υπάρχουν. Υπάρχει κάτι που θα κάνατε διαφορετικά και ποιο είναι το μάθημα που μάθατε που μπορεί να βοηθήσει τη χώρα σας;
ΑΣΣΑΝΤ: Σίγουρα, όταν κάνεις οτιδήποτε, μπορεί να κάνεις και λάθη, είναι η ανθρώπινη φύση. Όταν μιλάμε για πολιτικές πρακτικές, έχεις δύο πράγματα. Έχεις τη στρατηγική, τις μεγάλες αποφάσεις και έχεις και τις τακτικές, ή ας πούμε, την υλοποίηση. Η στρατηγική μας απόφαση, η κύρια απόφαση ήταν: να πολεμήσουμε την τρομοκρατία, να έχουμε συμφιλίωση και να αντιπαλέψουμε τις εξωτερικές επεμβάσεις στα εσωτερικά μας ζητήματα. Και, μετά από εννέα χρόνια, ακολουθούμε την ίδια πολιτική, είμαστε ακόμα πιο δεσμευμένοι σ’ αυτήν την πολιτική. Αν πιστεύαμε ότι είναι λάθος, θα την αλλάζαμε. Όμως δεν πιστεύουμε ότι είναι λάθος, εκπληρώνουμε την αποστολή μας, εφαρμόζουμε το Σύνταγμα, προστατεύοντας τους πολίτες. Τώρα, να μιλήσουμε για λάθη στην υλοποίηση, φυσικά υπήρξαν λάθη. Αλλά για να μιλήσουμε για λάθη σχετικά μ’ αυτόν τον πόλεμο, δεν πρέπει να μιλήσουμε για αποφάσεις που λήφθηκαν στη διάρκεια του πολέμου, γιατί ο πόλεμος, εν μέρει, ήρθε ως αποτέλεσμα αυτών που προηγήθηκαν. Δύο πράγματα αντιμετωπίσαμε σ’ αυτόν τον πόλεμο. Το πρώτο είναι ο εξτρεμισμός. Ο εξτρεμισμός στην περιοχή ξεκίνησε στα τέλη του ’60 και αναπτύχθηκε στη δεκαετία του ’80, ειδικά η ουαχαμπίτικη ιδεολογία. Αν μιλήσουμε για λάθη στην αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, τότε ναι, θα έλεγα ότι ήμασταν πολύ ανεκτικοί απέναντι σε κάτι πολύ επικίνδυνο. Αυτό ήταν μεγάλο λάθος, που το κάναμε για δεκαετίες, διαφορετικές κυβερνήσεις, αλλά και εγώ πριν από τον πόλεμο. Το δεύτερο, όταν έχεις ανθρώπους έτοιμους να εξεγερθούν εναντίον της τάξης, να καταστρέψουν δημόσια περιουσία, να κάνουν βανδαλισμούς κλπ, να στραφούν εναντίον της χώρας, να είναι έτοιμοι να δουλέψουν για ξένες δυνάμεις, ξένες μυστικές υπηρεσίες, να ζητούν ξένη στρατιωτική επέμβαση εναντίον της χώρας τους. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα άλλο ερώτημα: πώς τους είχαμε αυτούς; Αν με ρωτήσετε πώς, πριν τον πόλεμο είχαμε πάνω από 50.000 παράνομους που δεν τους είχε συλλάβει η αστυνομία. Γι’ αυτούς τους παράνομους, ο φυσικός εχθρός ήταν η κυβέρνηση, επειδή δεν θέλουν να πάνε φυλακή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα, σχετικά με την οικονομική κατάσταση, επειδή μέρος αυτής, δεν ξέρω αν είναι μεγάλο ή μικρό μέρος, αλλά μέρος της, ήταν η δυσαρέσκεια και τα προβλήματα του κόσμου σε κάποιες περιοχές, στις οποίες η οικονομία δεν λειτουργούσε. Μάθατε από αυτό κάποιο μάθημα;
ΑΣΣΑΝΤ: Αυτό μπορεί να ήταν ένας παράγοντας, αλλά σίγουρα όχι ο βασικός παράγοντας. Κάποιοι μιλούν για τα τέσσερα χρόνια ξηρασίας, που έκανε κάποιους ανθρώπους να αφήσουν τη γη τους στις αγροτικές περιοχές και να πάνε στην πόλη, μπορεί αυτό να ήταν ένα πρόβλημα, αλλά δεν ήταν το κύριο πρόβλημα. Μιλάνε για φιλελεύθερη πολιτική. Δεν είχαμε φιλελεύθερη πολιτική, είμαστε ακόμη σοσιαλιστές, έχουμε ακόμη έναν πολύ μεγάλο δημόσιο τομέα, δεν μπορεί να έχεις φιλελεύθερη πολιτική όταν έχεις μεγάλο δημόσιο τομέα. Είχαμε ανάπτυξη, σημαντική. Φυσικά, κατά την εφαρμογή της πολιτικής, γίνονται και λάθη. Πώς να δημιουργήσεις ίσες ευκαιρίες ανάμεσα στους ανθρώπους; Ανάμεσα στις αγροτικές περιοχές και τις πόλεις; Όταν ανοίγεις κάπως την οικονομία, οι πόλεις επωφελούνται περισσότερο, αυτό δημιουργεί περισσότερη μετανάστευση από τις αγροτικές περιοχές προς την πόλη. Αυτοί είναι παράγοντες που μπορεί να έπαιξαν κάποιο ρόλο. Αλλά δεν ήταν αυτό το κύριο ζήτημα. Γιατί όταν έχεις περισσότερη φτώχεια στις αγροτικές περιοχές, τα χρήματα από το Κατάρ έπαιζαν πολύ μεγαλύτερο ρόλο εκεί, παρά στις πόλεις, αυτό είναι φυσικό. Τους πληρώνεις σε μισή ώρα αυτό που μπορούν να πάρουν σε μία εβδομάδα. Αυτό είναι πολύ καλό γι’ αυτούς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχουμε σχεδόν τελειώσει, αλλά υπάρχουν ακόμα δύο πράγματα που θέλω να σας ρωτήσω. Το ένα αφορά την ανοικοδόμηση, η οποία θα κοστίσει πάρα πολύ. Πως φαντάζεστε ότι μπορείτε να αντέξετε οικονομικά την ανοικοδόμηση, ποιοι θα είναι οι σύμμαχοί σας γι’ αυτό;
ΑΣΣΑΝΤ: Δεν έχουμε πρόβλημα σ’ αυτό. Λένε ότι η Συρία δεν έχει χρήματα... όχι, στην πραγματικότητα οι Σύροι έχουν πολλά χρήματα. Οι Σύροι σε όλον τον κόσμο έχουν πολλά χρήματα και θέλουν να έρθουν και να χτίσουν τη χώρα. Γιατί όταν συζητάμε για την οικοδόμηση της χώρας, αυτό δεν είναι να δώσεις χρήματα στους ανθρώπους, αλλά να έχεις κέρδος – είναι επιχείρηση. Λοιπόν, πολλοί άνθρωποι, όχι μόνο Σύροι, θέλουν να κάνουν δουλειές στη Συρία. Άρα, αν μιλάμε για το πού θα βρούμε χρήματα για την ανοικοδόμηση, ήδη τα έχουμε, αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι κυρώσεις εμποδίζουν τους επιχειρηματίες ή τις εταιρείες να έρθουν να δουλέψουν στη Συρία. Παρόλα αυτά έχουμε ξεκινήσει και, παρόλα αυτά, κάποιες ξένες εταιρείες έχουν αρχίσει να βρίσκουν τρόπους να παρακάμπτουν τις κυρώσεις και έχουμε αρχίσει έναν προγραμματισμό. Είναι αργή διαδικασία, αν δεν υπήρχαν οι κυρώσεις δεν θα είχαμε πρόβλημα με τη χρηματοδότηση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τελειώνοντας, μια προσωπική ερώτηση, κ. Πρόεδρε αισθάνεστε ότι είστε ένας επιζήσας (survivor);
ΑΣΣΑΝΤ: Εφόσον μιλάμε για έναν εθνικό πόλεμο σαν κι αυτόν, όπου σχεδόν όλες οι πόλεις έχουν πληγεί από τους τρομοκράτες ή από εξωτερικούς βομβαρδισμούς και άλλα, τότε μπορούμε να πούμε ότι όλοι οι Σύροι είναι επιζώντες. Νομίζω ότι είναι στην ανθρώπινη φύση να επιβιώνει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και εσείς;
ΑΣΣΑΝΤ: Είμαι κομμάτι των Σύρων, δεν μπορώ να αποσυνδεθώ από αυτό, αισθάνομαι το ίδιο. Θα επαναλάβω, δεν είναι θέμα ισχυρού προσώπου η επιβίωση. Αν δεν έχεις αυτήν την ατμόσφαιρα, αυτήν την κοινωνία, το εκκολαπτήριο της επιβίωσης, δεν μπορείς να επιβιώσεις. Είναι συλλογικό, δεν είναι ένα μεμονωμένο άτομο, ούτε είναι παράσταση του ενός.
Ευχαριστώ πολύ, κ. Πρόεδρε.
ΑΣΣΑΝΤ: Ευχαριστώ.
Μετάφραση: Μαντάτα
πηγή Μαντάτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου