Ενώ δεκάδες χιλιάδες κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους
-Ο ελληνικός λαός πλήρωσε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τη δική του ανακεφαλαιοποίηση θα την πληρώσει από την άδεια τσέπη του;
Αγωνιούν τόσο πολύ για τους έλληνες πολίτες που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους οι πολιτικοί αρχηγοί, με πρώτους τους δύο μονομάχους, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη, που δεν είπαν ούτε μία λέξη στις καθημερινές συνεντεύξεις τους στα κανάλια και στα ραδιόφωνα αλλά και στις δεκάδες ομιλίες τους από τη μια άκρη της Ελλάδας μέχρι την άλλη για το τι θα γίνει με τα περιβόητα «κόκκινα» δάνεια, που
απειλούν την καμαρούλα μια σταλιά που κατάφεραν να φτιάξουν τα νοικοκυριά με τις οικονομίες τους και ένα δάνειο που πήραν στις καλές εποχές.
Μυρίζει μπαρούτι η ιστορία αυτή, γι’ αυτό και απέφυγαν την οποιαδήποτε αναφορά. Την ώρα, μάλιστα, που ο Αλέξης Τσίπρας λέει στον πολίτη ότι τώρα αποφασίζουμε για τη ζωή μας. Για ποια ζωή του αποφασίζει ο πολίτης όταν δεν ξέρει αν αύριο θα έχει το σπίτι του, όταν κινδυνεύει να του κάνουν έξωση και να πετάξουν την οικογένειά του στον δρόμο; Αφωνία, όμως, για τα «κόκκινα» δάνεια είχε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Λέξη δεν άρθρωσε… Ούτε καν μία υπόσχεση δεν έδωσε…
Η συνήθης τακτική, που ακολουθείται σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Υπάρχει, όμως, μια διαφορά σε σχέση με την περίοδο πριν από τα Μνημόνια, όταν ο δανειολήπτης πλήρωνε στο ακέραιο το δάνειο που είχε πάρει.
Υπάρχει ένα αλλά… Το κράτος πλήρωσε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που έδιναν θαλασσοδάνεια κάποιων δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δεν πληρώθηκαν. Και ο τελικός πληρωτής ήταν ο λαός, αυτός που σε κάθε χώρα πληρώνει τον λογαριασμό, το μόνιμο κορόιδο.
Υπάρχει ένα τεράστιο γιατί. Ο δανειολήπτης πήρε το δάνειο το 2009 με βάση τον τζίρο που έκανε το μαγαζί του, η επιχείρησή του, ώστε να μπορέσει να το αποπληρώσει. Ο τζίρος, όμως, αυτός κατέρρευσε από τη στιγμή που μπήκαμε στα δεσμά των εταίρων μας και γίναμε ζητιάνοι.
Δεν είναι δίκαιο να ζητήσει ο δανειολήπτης και τη δική του ανακεφαλαιοποίηση;
Όχι μόνο είναι δίκαιο, είναι και ηθικό.
-Ο ελληνικός λαός πλήρωσε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τη δική του ανακεφαλαιοποίηση θα την πληρώσει από την άδεια τσέπη του;
Αγωνιούν τόσο πολύ για τους έλληνες πολίτες που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους οι πολιτικοί αρχηγοί, με πρώτους τους δύο μονομάχους, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη, που δεν είπαν ούτε μία λέξη στις καθημερινές συνεντεύξεις τους στα κανάλια και στα ραδιόφωνα αλλά και στις δεκάδες ομιλίες τους από τη μια άκρη της Ελλάδας μέχρι την άλλη για το τι θα γίνει με τα περιβόητα «κόκκινα» δάνεια, που
απειλούν την καμαρούλα μια σταλιά που κατάφεραν να φτιάξουν τα νοικοκυριά με τις οικονομίες τους και ένα δάνειο που πήραν στις καλές εποχές.
Μυρίζει μπαρούτι η ιστορία αυτή, γι’ αυτό και απέφυγαν την οποιαδήποτε αναφορά. Την ώρα, μάλιστα, που ο Αλέξης Τσίπρας λέει στον πολίτη ότι τώρα αποφασίζουμε για τη ζωή μας. Για ποια ζωή του αποφασίζει ο πολίτης όταν δεν ξέρει αν αύριο θα έχει το σπίτι του, όταν κινδυνεύει να του κάνουν έξωση και να πετάξουν την οικογένειά του στον δρόμο; Αφωνία, όμως, για τα «κόκκινα» δάνεια είχε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Λέξη δεν άρθρωσε… Ούτε καν μία υπόσχεση δεν έδωσε…
Η συνήθης τακτική, που ακολουθείται σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Υπάρχει, όμως, μια διαφορά σε σχέση με την περίοδο πριν από τα Μνημόνια, όταν ο δανειολήπτης πλήρωνε στο ακέραιο το δάνειο που είχε πάρει.
Υπάρχει ένα αλλά… Το κράτος πλήρωσε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που έδιναν θαλασσοδάνεια κάποιων δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δεν πληρώθηκαν. Και ο τελικός πληρωτής ήταν ο λαός, αυτός που σε κάθε χώρα πληρώνει τον λογαριασμό, το μόνιμο κορόιδο.
Υπάρχει ένα τεράστιο γιατί. Ο δανειολήπτης πήρε το δάνειο το 2009 με βάση τον τζίρο που έκανε το μαγαζί του, η επιχείρησή του, ώστε να μπορέσει να το αποπληρώσει. Ο τζίρος, όμως, αυτός κατέρρευσε από τη στιγμή που μπήκαμε στα δεσμά των εταίρων μας και γίναμε ζητιάνοι.
Δεν είναι δίκαιο να ζητήσει ο δανειολήπτης και τη δική του ανακεφαλαιοποίηση;
Όχι μόνο είναι δίκαιο, είναι και ηθικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου