Ο συριακός πόλεμος δεν ήταν παρά ένας ακόμη πόλεμος για τα πετρέλαια όπως κια υτοί σε Ιράκ,Λιβύη προηγουμένως όπου υποκινήθηκε ο τζιχαντιστικός παράγοντας για να εισέλθει η στρατιωτική διαιτησία των ΗΠΑ και να υφαρπάξει όλα σχεδόν τα πετρελαικά αποθέματα της Συρίας με τη συγκατάθεση του συροκουρδικού θύλακα. Αφρικανοποίηση της ΜΑνατολής..Καταγράφονται απώλειες για συριακό κράτος 332.000.000 $ εντός α΄ 3μήνου 2019 από το πετρέλαιο που κατέσχεσαν οι ΗΠΑ στα Αν. του Ευφράτη! Ενώ από το 2011 οι απώλειες υπερβαίνουν τα 14, 55.000.000.000 $!
Ενώ το strategika51 σε άρθρο του τις 29.6.19 αναφέρει πως σύμφωνα με τις επισημοφανείς αρχές που είναι
επιφορτισμένες με κάποια εδάφη κατά πλειοψηφίαν κουρδικά στο Βορρά της Συρίας οι Αμερικανοί έρχονται να εγκαινιάσουν το 26ο τους περιχαρακωμένο στρατόπεδο στη βόρεια και ΒΑ Συρία και υπολογίζουν να μετεξελίξουν αυτά τα στρατόπεδα σε διαρκείς στρατιωτικές βάσεις.
Το πιο πρόσφατο στρατόπεδο των ΗΠΑ στη Συρία εγκαταστάθηκε στη ζώνη Al-Baghuz στο κυβερνείο της Deir-Ezzor όχι μακριά από τα συρο-ιρακινά σύνορα.
Όλα τ΄αμερικάνικα στρατόπεδα είναι στη φάση ενίσχυσης με άνδρες και υλικό. Πίστες προσγείωσης για στρατιωτικά αεροπλάνα-cargo μετατρέπονται σε στρατιωτικά αεροδρόμια εξοπλισμένα με μέσα αντιαεροπορικής προστασίας και ισχυρές συσκευές ηλεκτρονικού πολέμου.
Η παρουσία των στρατιωτικών αμερικανικών βάσεων υπερκαλύπτει τα κυριότερα κοιτάσματα-πεδία πετρελαίου στη Συρία ενώ μια σημαντική λεπτομέρεια είναι να υπογραμμιστεί εδώ ότι πρόκειται για πρώην εδάφη της Daech.
Άλλη σημαντική λεπτομέρεια ουσιώδης είναι ότι περισσότερες από τις μισές στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ εγκαταστάθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να κοντράρουν τις θέσεις του τακτικού κανονικού συριακού στρατού και να εμποδίσουν την προέλασή του για την ανάκτηση του ελέγχου αυτών των εδαφών.
Μακριά από κάθε απόσυρση που δεν θα ήταν παρά μια παραπλάνηση πολέμου έναντι Δαμασκού, Μόσχας και Τεχεράνη η Washington διαιωνίζει τη στρατιωτική παρουσία της στη Συρία, κι αυτό μοιάζει με μια αληθινή παράνομη ξένη κατοχή παρ’ ότι ακόμη και οι βοηθοί τους οι (SDF) και άλλες αραβο-κουρδικές οργανώσεις αρχίζουν να το βρίσκουν κάπως βαρύ.
Κάποιες κουρδικές φράξιες νιώθουν ιδιαίτερα προδομένες καθώς αυτές εκτιμούν ότι χρησιμοποιήθηκαν για να πολεμήσουν την Daech και να ελευθερώσουν τα εδάφη που είχε καταλάβει αυτή η τρομοκρατική οργάνωση για να καταφύγουν εκεί στην τελική οι αμερικανικές δυνάμεις και να εγκαταστήσουν ένα ολόκληρο δίκτυο διασυνδεδεμένων βάσεων..
Η Δαμασκός θεωρεί τη στρατιωτική παρουσία των USΑ στη Συρία ως μια κατάφωρη παραβίαση της εθνικής της κυριαρχίας και του Διεθνούς Δικαίου.
Φαίνεται πως η Washington αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το βορρά Συρίας ως αιχμή του δόρατος για:
Να εναντιωθεί στην ιρανική επιρροή και να κόψει τη στρατηγική συνέχεια μεταξύ Iran, Irak και Συρίας.
Να κινητοποιήσει και να παραλύσει τις συριακές δυνάμεις στα ΒΑ για να εκτρέψει την προσπάθεια του συριακού πολέμου από τα Υψίπεδα του Golan κι από τα ΝΔ της Δαμασκού.
Να χωρίσει τη Συρία από το Ιράν σε περίπτωση στρατιωτικής στόχευσης προερχόμενης από το τελευταίο.
Να εξισορροπήσει τη ρώσικη στρατιωτική παρουσία στη δυτική ακτογραμμή της Συρίας εδραιούμενη εντός του συριακού στρατηγικού βάθους.
Υπό όρο πιο μακροπρόθεσμο η Washington εκτιμά ότι η διατήρηση μιας άμεσης στρατιωτικής της παρουσίας στη Συρία και στο Ιράκ είναι το μόνο μέσο για να συνεχίσει την πολιτική USΑ στη Μ Ανατολή που υπονομεύεται από την προφανή αποτυχία της αποκαλούμενης “Αραβικής Άνοιξης” και να διασφαλίσει έτσι τη διαιώνιση του χάους προς προστασία του ανατολικού θύλακα και του βορρά του Iσραήλ του οποίου η επιρροή στην εξωτερική πολιτική των USΑ είναι ολοκληρωτική.
Φαίνεται ομοίως πως το μάθημα από την βάση του Al-Tanf αποτέλεσε τη βάση για τη συνέχιση της στρατιωτικής ανάπτυξης των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στη Συρία. Η αμερικάνικη βάση του Al-Tanf παγιδεύθηκε για καιρό βήμα βήμα ως μια αιματηρή σύγκρουση θέσει αντιμέτωπους τους φιλοκυβερνητικούς Σύριους υποσρτηριζόμενους από Ιρανούς εθελοντές και Ρώσους συμβούλους με την αμερικάνικη αεροπορία. Μετά από αυτή τη μάχη οι συριακές δυνάμεις περιορίστηκαν στο να επιτηρούν από μια πλειάδα παρατηρητηρίων πάνω από 50 χιλιόμετρα από τις αμερικανικές βάσεις, οι οποίες περιβάλλονται από τοπικές δυνάμεις εφεδρείας και κάλυψη αέρα από το γειτονικό Ιράκ για βέλτιστη προστασία.
Κατά συνέπεια ο πόλεμος στη Συρία έχει ως πρωταγωνιστές Israël,ΗΠΑ και συμμάχους τους. Κάθε σχετική αφήγηση μ΄ έναν πλασματικό εμφύλιο πόλεμο σε αυτή τη χώρα του Λεβάντε αποκαλύπτει την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση των médias υπό την επιρροή των οργάνων του φιλο-σιωνιστικού ιδεολογικού προσανατολισμού και των εξειδικευμένων υπηρεσιών του Organisation du Traité de l’Atlantique Nord.
Οι ΗΠΑ και η Τουρκία συνεχίζουν να κατέχουν στρατιωτικά εδάφη της Συρίας χωρίς καμιά διεθνή εντολή παρά τις πολλαπλές καταδίκες της Δαμασκού.
Οι εμπνευστές του πολέμου στη Συρία είναι πολύ άσχημα χαμένοι και δεν φθάνουν ν΄αντιληφθούν μια ενδεχόμενη αποτυχία. Αυτοί επιλέγουν τη στρατηγική των άκρων. Αυτό είναι πιθανό να μεταβάλει κατ ‘ουσίαν τον τύπο και το μέγεθος των περιφερειακών συγκρούσεων.
strategika51 29.6.19
dimpenews.com
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου