ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΑΛΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ;
Κάποιοι σύγχρονοι Έλληνες ιστορικοί λένε ότι πολλοί από μας έχουν μια εθνική ιστορική αντίληψη που μας εμφανίζει ως μόνιμα θύματα. Το ίδιο και κάποιοι έγκριτοι δημοσιογράφοι. Κάποιοι ονόμασαν το Ρωμαίικο κράτος της Κωνσταντινούπολης «Βυζάντιο» αφού έσβησε. Όταν πήγε να ξαναγεννηθεί το είπαν «Βαλκάνια» και αυτοί οι Γραικορωμαίοι -λέει- που το διοικούσαν, ήταν οι μόνοι που δικαιούντο κράτος. Αυτοί όμως δεν ζούσαν -λέει- στην Κωνσταντινούπολη, αλλά από την Λαμία και κάτω.
Αυτό το σκηνικό έχει ξαναζεσταθεί μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Τώρα πέθανε ο «μέγας Βενιζέλος». Πέθαναν μαζί του και τα «Βαλκάνια». Κάποιοι αποφάσισαν να τα λέμε «Νοτιοανατολική Ευρώπη«. Και την ιστορία που εκθειάζει το μουσουλμανικό της παρελθόν, αποσιωπά και δυσφημεί το ενιαίο χριστιανικό κράτος που το 1821 κατόρθωσε -παρά την δυτική αντίδραση- να επαναστατήσει, θα την λέμε «modern», «alternative», «contemporary» … Είναι η ιστορία που διαπιστώνει ότι ο Αριστοτέλης και ο Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνες. Καλού-κακού η ιστορία αυτή θα είναι γελαστή, αγαπητική, συμφιλιωτική, δημοκρατική … Τα ζήσαμε όλα αυτά, ας τα θυμηθούμε σε ενάμιση λεπτό, γιατί
το θέμα μας είναι «το σπήλαιο του Πλάτωνα».
|
Ο πρώτος πολιτικός που
διατύπωσε τον κίνδυνο της
πολιτισμικής υποδούλωσης
των Ελλήνων ήταν ο πρώτος
τους κυβερνήτης και ηγέτης
της χριστιανικής Επανάστασης |
Δεν θα λύσουμε εδώ το ζήτημα της διαχρονικής μάχης εναντίον του ελληνισμού. Θα διαπιστώσουμε όμως ορισμένα βασικά στοιχεία. Η σημερινή κακή πνευματική κατάσταση της Ελλάδας (εκφράζεται από τον κοινωνικό μέσο όρο της μικρής και φτωχής χώρας) είναι αποτέλεσμα πολύ μακράς διαδρομής. Μέσα σ’ αυτήν κυριάρχησε το αίσθημα ελληνικής μειονεξίας έναντι ενός «ανώτερου δυτικού πολιτισμού». Στην περίοδο που το ελληνικό κράτος γεννιόταν, ο ηγέτης του ελληνικού έθνους είχε διηγηθεί το εξής: «Ο λόρδος Castlereagh ήθελε να κάνει την Ελλάδα, το δυνατόν αδύναμη και ακίνδυνη, όπως τα απονεκρωμένα έθνη των Ινδών» (1823). Το είχε ξαναπεί και νωρίτερα, αναφερόμενος σε υπόθεση της περιόδου 1815-19 για την ιδιαίτερη πατρίδα του. Κι αυτό το περιέλαβε σ’ ένα επίσημο υπόμνημα το 1826: «Ο στρατηγός Μαίτλαντ μεταχειρίζεται τους συμπατριώτας μου ως Ινδούς». Απίστευτες κατηγορίες έχουν εκτοξευτεί εναντίον του Καποδίστρια. Ουδείς όμως του καταλόγισε «σύνδρομο καταδίωξης». Προφανώς και δεν αναφερόταν ο Καποδίστριας προσωπικά στον υπουργό εξωτερικών και στον αρμοστή των Ιονίων. Είχε διαπιστώσει ένα βρετανικό know-how στην πολιτισμική εξολόθρευση; Ήξερε κάτι άλλο; Όπως αποδείχθηκε, ναι! Το 1819, πηγαίνοντας στην Κέρκυρα για να συντονίσει τα βασικά σημεία της Επανάστασης, είχε προειδοποιήσει γραπτά όσους θ’ αναλάμβαναν δράση από θέσεις εθύνης: αν ακολουθήσουμε τον φιλελευθερισμό χωρίς το Ευαγγέλιο, ο πολιτισμός μας θα οπισθοδρομήσει.
Το θέμα της διαχρονικής εχθρότητας κατά των Ελλήνων διακρίνεται σε μάχη εναντίον των χριστιανών και εναντίον των αρχαίων. Αν το πρώτο είναι ευδιάκριτο και για ορισμένους σαφέστατο, το δεύτερο φαίνεται κατ’ αρχήν αδιανόητο. Κι όμως, είναι πραγματικότητα. Μπορεί κάποιος να το προσεγγίσει στους αιώνες κατά τους οποίους οι υπόδουλοι Έλληνες του Οθωμανικού κράτους αναζητούν την πολιτική τους επανίδρυση και την επαναφορά τους στην παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Μπορεί να το δεί και στο σήμερα. Δυο θέματα θα δούμε. Ένα ντοκιμαντέρ του BBC που παρουσιάζει ο Βρετανός δημοσιογράφος Rageh Omaar και αποσπάσματα από μια ομιλία του ιστορικού Χαράλαμπου Μηνάογλου.
Το ντοκιμαντέρ του BBC είναι ένα επεισόδιο από την σειρά An Islamic History of Europe του Paul Sapin (2004). Προηγήθηκε της ισλαμικής μετανάστευσης στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, είναι ένας από τους καλύτερους δείκτες του προπαγανδισμού που επέφερε η δυτική διανόηση, ώστε να νοιώθει μειονεκτικά ο Έλληνας και να αδυνατεί να εντοπίσει τις ιστορικές του καταβολές. Τι είναι και τι περιλαμβάνει: Ύμνος για το ανεκτικό Ισλάμ, ταύτιση του χριστιανισμού με τον Πάπα, σύγκρουση της αριστοτελικής Λογικής με τον χριστιανισμό, εξίσωση του δυτικού χριστιανού με τον ηλίθιο που αδυνατεί να κατανοήσει το σχήμα της γης, όταν ο μουσουλμάνος διανοητής το γνωρίζει. Όλα αυτά συνηγορούν στην πλάγια υποβάθμιση και σταδιακή εξαφάνιση του ancient culture, του classic civilization που ονομάζεται Greek και υποτίθεται ότι οδηγεί στην Αναγέννηση. Αυτή, σύμφωνα με τα «νεότερα συμπεράσματα», οφείλεται στην ισλαμική διαμεσολάβηση. Δεν χρειάζεται σχολιασμό το καθαρά πολιτικό μέρος του ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στο πώς πρέπει να ζουν οι άνθρωποι σήμερα. Ούτε σχολιασμός για την περί θρησκειών άποψη και της αναγωγής του χριστιανισμού από ουράνια αποκάλυψη σε θρησκεία. Ούτε υπόμνηση για το ότι ο πραγματικός δημιουργός αυτού του ντοκιμαντέρ έγραψε και το «1821» του ΣΚΑΪ (η οθωμανική convivencia και η διακωμώδηση της αναπαράστασης της χριστιανικής ανακατάληψης δεν ήταν οι μοναδικές ομοιότητες). Αυτό που χρειάζεται είναι μια αναζήτηση της αλήθειας, χωρίς επηρεασμό από τον φασιστικό ενοχοποιητικό μηχανισμό που ανάγει την υπεροχή του ελληνισμού σε επιθετικότητα.
Η προπαγάνδα «κάτω τα σύνορα, ζήτω η συνύπαρξη» του ντοκιμαντέρ ολοκληρώνεται με την υπερβλακώδη φράση «Ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική». Μυστηριωδώς, οι Χριστιανοί ήξεραν τότε το σχήμα της γης, αλλά ήταν αρκετά άτολμοι και ανίκανοι να το εφαρμόσουν χωρίς τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους. Ξέχασε να εξηγήσει το BBC γιατί η ήπειρος δεν ονομάστηκε Κολομβία, βρήκε όμως ότι πολύ πιθανό ότι ένας «Χριστόφορος» που υπέγραφε ως ΧΡΟ FERENS (ο φέρων το ΧΡιστΟ) μπορεί και να ήταν Εβραίος! Τόσο αξιόπιστα είναι πολλά ιστορικά ντοκιμαντέρ του BBC, τόσο χοντροκομένη είναι η αντιχριστιανική προπαγάνδα τους. Το κανάλι της Βουλής άλλαξε τον τίτλο της σειράς, για να απευθυνθεί αποδοτικότερα στο ελληνικό κοινό.
Το νόημα του ντοκιμαντέρ: Ο χριστιανισμός είναι η μόνη θρησκεία που καταδυναστεύει. Είναι καιρός, οι χριστιανοί να μάθουν και την «ανεκτικότητα». Αυτό που δεν θα έλεγε ποτέ, είναι ότι το Ελληνικό κράτος ιδρύθηκε μέσα από την αποτυχία της προσπάθειας για επανίδρυση της χριστιανικής Ευρώπης. Αυτό που ξέχασε να πει, είναι ότι τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη ιδρύθηκαν ως Εθνικές Χριστιανικές Εκκλησίες. Γιατί λοιπόν ο τόσο «αγαθός σκοπός» της διάλυσης των εθνικών κρατών να συνοδεύεται από τόσο ψέμα και απόκρυψη; Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: αν το Ισλάμ είναι ένα και ο Εβραϊσμός είναι ένας, τότε τίθεται ζήτημα ενός και μόνο Χριστιανισμού. Ποιος είναι αυτός;
Το τελευταίο ερώτημα αποτελεί και τον κορμό της ομιλίας του Χαράλαμπου Μηνάογλου. Ο ιστορικός περνάει σύντομα από την διαμόρφωση της Δύσης ως «χριστιανικά» αντίπαλης της Ανατολής και εξηγεί τι γίνεται στο διάστημα της Οθωμανικής κατάκτησης. Πώς φτάσαμε από την άρνηση ύπαρξης ελληνικού έθνους στους λεγόμενους «φιλέλληνες». Τίποτε απ΄ όλα αυτά δεν περιλαμβάνει βέβαια το (παλιό) σχολικό βιβλίο, που βιάζεται να φτάσει στην «ανακάλυψη του Ρουσώ» από τον Κοραή, ώστε να δημιουργηθεί το ελληνικό κράτος από την Δύση στο Ναυαρίνο. Αυτό λέγεται αντιστροφή της πραγματικότητας. Κι αν έλεγε το σχολικό ή έστω το πανεπιστημιακό βιβλίο την άποψη του Κοραή για την Μακεδονία, τότε, προφανώς, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που είμαστε σήμερα.
Στέργιος Ζυγούρας
Το καραβάκι της ιστορίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου