Η επιμονή του θιασώτη της νέας τάξης και Δημάρχου της Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρη, να μην τοποθετηθεί σταυρός στον τρούλο της Ροτόντας και η επιθυμία του για την πλήρη αποχριστιανοποίηση της, εγείρει πλήθος ερωτημάτων για την εκφορά μιας τέτοιας απαράδεκτης απαίτησης, αλλά και για τους σκοπούς της.
Ο αλλόκοτος Δήμαρχος των γκέι παρελάσεων, της αποτέφρωσης και του συμφώνου συμβίωσης, επιθυμεί η Ροτόντα, που υπήρξε χριστιανικός ναός επί 1.300 χρόνια αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, να μετατραπεί σε ένα μη χαρακτηρισμένο και ουδέτερο μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού, θεωρώντας πως η χριστιανική του ταυτότητα αποτελεί «προσβολή» για τους επισκέπτες! Προφανώς, κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια συναισθήματα και πιστεύει πως η πλειονότητα των ανθρώπων ασπάζεται τις δικές του ιδέες, αλλά και των ελάχιστων ομοϊδεατών του.
Ο ειδικός περί των οίνων Δήμαρχος, έχει κατά πως φαίνεται μια αλλοιωμένη αντίληψη περί ενός αυτονομημένου «πολιτισμού», που υπάρχει από μόνος του, αφού φροντίζει να εξαιρεί από τη
διαδρομή του την θρησκευτικότητα, που υπήρξε η κινητήρια δύναμη του για χιλιετίες ολόκληρες. Ένας πολιτισμός, που κληροδότησε στην ανθρωπότητα ένα πλήθος σημαντικών μνημείων, από την Άπω Ανατολή και την Ασία, έως την αρχαία Ελλάδα και την ευρωπαϊκή Δύση. Φαίνεται να αγνοεί ο οινοπότης και ημιμαθής Δήμαρχος, πως ο πολιτισμός δεν έπεσε ως κομήτης από τον ουρανό και ότι οι θρησκείες με τις εκφάνσεις τους αποτελούν τον κατεξοχήν φορέα του πολιτισμού της ανθρωπότητας. Ότι ένα σχεδόν 85% αυτών των μνημείων έχουν άμεση αναφορά και σχέση με κάποια θρησκεία. Πως η συντριπτική πλειονότητα των φημισμένων καλλιτεχνικών έργων, τουλάχιστον μέχρι τον 18ο αιώνα, ήταν δημιουργίες εμπνευσμένες από το θρησκευτικό συναίσθημα και προορισμένες για την θρησκευτική λατρεία.
Ο Δήμαρχος, που προσβλέπει στην είσπραξη εσόδων από τις επισκέψεις στο μνημείο, θέλει μεν τα ψηφιδωτά της χριστιανικής τέχνης που θα φέρουν χρήμα στα ταμεία του Δήμου, αλλά τα θέλει αποκομμένα. Δεν επιθυμεί το χριστιανικό πνεύμα που τα δημιούργησε. Αυτό το απορρίπτει. Δείχνει να μην αντιλαμβάνεται, ότι η Ροτόντα είναι μεν ένα θαυμάσιο μνημείο της αρχαίας αρχιτεκτονικής, αλλά δεν είναι ένα άδειο κέλυφος και πως η ψυχή που του δίνει ζωή, είναι τα εντός του ψηφιδωτά. Τα απαράμιλλα χριστιανικά ψηφιδωτά, που αποτελούν δείγματα της αναγνωρισμένης παγκόσμια ορθόδοξης πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Αυτά, που είναι ταυτόχρονα πόλος έλξης για τους επισκέπτες, οι οποίοι δεν κάνουν το λάθος να πιστεύουν, όπως ο Μπουτάρης, ότι επισκέπτονται κάποιο κέντρο «πολιτισμού και εκδηλώσεων», ούτε τέσσερα ντουβάρια, αλλά έναν χιλιόχρονο ναό. Κι αυτό είναι κάτι, που το αντιλαμβάνονται ευθύς αμέσως κοιτάζοντας ψηλά στον θόλο και στους τοίχους του.
Αναρωτιέμαι, όμως, αν ακολουθώντας τις ιδεοληψίες του, θα τολμούσε ποτέ να ζητήσει από τον Πάπα να αποχριστιανοποιήσει το Πάνθεον της Ρώμης, το οποίο είναι επίσης χριστιανικός ναός και είναι πιο αρχαίος από την Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, για να το κάνει «πολιτιστικό κέντρο». Ακόμα καλύτερα θα ήταν, αν στο όνομα του νεοταξικού πολιτισμού που ονειρεύεται, ζητούσε από τον φίλο του τον Νταβούτογλου, να αφαιρέσει τους μιναρέδες και την ημισέληνο από τον χριστιανικό ναό της Αγίας Σοφίας, προκειμένου αυτή να αποδοθεί στο κοινό ως ένα μη χαρακτηρισμένο θρησκευτικά μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού, έτσι ώστε να μην προσβάλλονται οι επισκέπτες του.
Τελικά, πόσο ντροπή είναι για την πόλη της Θεσσαλονίκης, να έχει έναν τέτοιο Δήμαρχο!
Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες για την Ροτόντα, μπορείτε να δείτε εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου