Το παρακάτω βίντεο της "The Provocateur Network" προσεγγίζει το παρόν οικονομικό σύστημα (Fractional Reserve bank) από το πρίσμα του καθημερινού ανθρώπου ο οποίος μια μέρα ξύπνησε (ή θα ξυπνήσει - είναι θέμα χρόνου) και όλα αυτά που νόμιζε ως ιδιοκτησία του θα έχουν γίνει καπνός. Τα δεδομένα που ισχύουν στις ΗΠΑ ισχύουν και στην Ελλάδα, η μόνη διαφορά είναι ότι στις ΗΠΑ προσπάθησαν να σταματήσουν το κακό περισσότεροι από ένας πολιτικοί, ενώ εδώ μόνο ο Καποδίστριας.
για να δούμε τι κοινό έχουμε εμείς με το Αμερικάνικο Όνειρο:
official web site:theamericandreamfilm.com
youtube channel:youtube.com/user/theamericandreamfilm
Όταν ο Καποδίστριας με τον Υψηλάντη, τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους αποφάσισαν να γίνει η επανάσταση ήξεραν τι είχαν να αντιμετωπίσουν και σε Πολιτικο Οικονομικό και σε στρατιωτικό επίπεδο. Ο Καποδίστριας έφτιαξε το 1828 την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα για να αναστήσει την Ελλάδα, αλλά επειδή αυτό
θα σήμαινε την πραγματική αυτονόμηση της Ελλάδος ο εχθρός έπρεπε να δράσει άμεσα, και κάθε τι "άμεσο" γίνεται αντιληπτό. Αυτό που καλύπτει πάντα την κατάσταση είναι ότι δεν θα έρθει ο ίδιος ο εχθρός να "καθαρίσει" αλλά θα στείλει άλλους υποταγμένους σε αυτόν, έτσι στις μάζες ποτέ δεν θα φτάσει η πληροφορία του πραγματικού εχθρού παρά μόνο των εργαλείων αυτού καθόσον ο όχλος σκέπτεται με τα μάτια (γι αυτό ο εχθρός είναι υπέρμαχος της "δημοκρατίας" πάντα για τους άλλους αλλά ποτέ για τον εαυτό του), έτσι, όταν ο εχθρός αλλάξει τα πρόσωπα, όλα πάλι ξεκινούν από την αρχή. Ο εχθρός ο οποίος χρηματοδοτούσε και το Αγγλικό Κόμμα και το Γαλλικό Κόμμα έβαλε τους Μαυρομιχαλαίους να σκοτώσουν τον Καποδίστρια και το 1934 ο "φιλέλλην" Όθων έβαλε λουκέτο σε αυτήν την Τράπεζα. Μαζί με τον Όθωνα όμως ήρθε και ο Μάξ ντε Ρότσιλντ. Ο ντε Ρότσιλντ με νόμο που πήρε από τον Όθωνα άνοιξε την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, που ούτε Εθνική ήταν ποτέ ούτε της Ελλάδος. Όλα τα παραπάνω αναλύονται με στοιχεία στο άρθρο "Ρότσιλντ Εθνική Τράπεζα και "Ελληνικό" Κράτος" (κάντε κλικ ΕΔΩ για να δείτε το σημαντικότερο άρθρο στο Ελληνικό διαδίκτυο).
σημείωση: σημαντικό σημείο που πρέπει να δώσουμε βάση είναι τα γνωστά δάνεια της επαναστάσεως. Τα δάνεια από τους Εβραίους Ιωσήφ και Σαμψών Ρικάρντο (1824 - 1826), δημιουργούν μια καλή ερώτηση: σε ποιους τα έδωσαν; δεν υπήρχε τότε Ελληνικό Κράτος... Τα έδωσαν στον Μαυροκορδάτο (Αγγλικό Κόμμα) και στον Κουντουριώτη (Γαλλικό Κόμμα) και όχι στο Ελληνικό Κράτος αφού Ι. Ορλάνδος και Α. Λουριώτης ήταν άνθρωποι τους... δηλαδή οι μάστορες χρηματοδότησαν τα τσιράκια τους για να δημιουργήσουν εμφύλιο (γνωστό κόλπο διαχείρισης καταστάσεων) και το χρέος το φορτώσανε στο μετέπειτα Κράτος, στην ουσία μας ανάγκασαν να χρηματοδοτήσουμε την καταστροφή μας... αλλά δεν ήταν και η πρώτη φορά όπως θα δούμε παρακάτω...
Το παρόν Οικονομικό σύστημα στηρίζεται στο Fractional Reserve banking system ένα σύστημα δηλαδή που δημιουργεί χρήματα out of nothing στηριγμένα στο χρέος. Ο Δανεισμός δημιουργεί το χρήμα με το οποίο κινούμαστε, όσο δανειζόμαστε τόσο περισσότερο χρήμα θα έχουμε να κινηθούμε, οπότε και να δημιουργήσουμε. Το πρόβλημα όμως είναι ότι το Τραπεζικό σύστημα ανήκει σε ιδιώτες και όχι στα κράτη... Η Τράπεζα της Ελλάδος, δηλαδή η κεντρική Τράπεζα του Κράτους, αφενός είναι ιδιωτική αφετέρου είναι υπό την BIS (Bank for International Settlements) η οποία είναι η Κεντρική Τράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών των Κρατών η οποία και αυτή είναι ιδιωτική. Επειδή ο ιδιώτης δεν έχει σκοπό να δανείζει αιώνια για την ψυχή του Προπάτορα του, κάποια στιγμή, που αυτός θα κρίνει, ζητάει τα χρήματα "του" πίσω και επειδή φυσικά εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να τα πάρει, παίρνει τις Περιουσίες που χτίστηκαν με τα χρήματα αυτά. Εν ολίγοις οι Money Masters κάνουν περιουσίες μέσω των δούλων τους.... Μόνο που οι δούλοι τους έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι ελεύθεροι και ότι τα χρήματα που έχουν στην τσέπη τους ή τα σπίτια που έχουν είναι δικά τους...
Το πλήθος του χρήματος στην αγορά (Circulation) πρέπει να ακολουθεί την παραγωγή, δηλαδή να υπάρχει ισορροπία μεταξύ Χρήματος και Παραγωγής. Όποιος λαός σπαταλάει όσα παράγει δεν έχει πρόβλημα, φυσικά σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει υπερκατανάλωση και εκεί παίζεται το παιχνίδι. Οι μάζες εκ φύσεως σκέπτονται υλιστικά, οπότε είναι πολύ εύκολο να πεισθούν ότι η υπερκατανάλωση είναι κάτι καλό αφού αφενός δεν καταλαβαίνουν τι είναι υπερκατανάλωση ενώ αφετέρου τους αρέσει που μπορούν να σπαταλήσουν και να απολαύσουν όσο γίνεται περισσότερα υλικά αγαθά. Σκεπτόμενοι δηλαδή με τα μάτια και όχι με τον Νου, θα υπερασπισθούν σθεναρά το εκάστοτε παρόν το οποίο τους δίνει (ή τους υπόσχεται) πολλά υλικά αγαθά. Δεν θα καθίσουν ποτέ να αναλύσουν τι πως και γιατί. Ο Λογαριασμός όμως θα τους χτυπήσει την πόρτα αργά ή γρήγορα, ο εχθρός όμως και πάλι δεν θα έχει πρόβλημα αφού δεν τον ενδιαφέρει να κάψει ένα πρόσωπο και να βάλει στην θέση του κάποιο άλλο. Είναι 100% σίγουρο ότι ο όχλος θα χάψει του περί ότι το νέο πρόσωπο θα είναι κάτι διαφορετικό. Συμβαίνει εδώ και 40 συναπτά έτη στην Ελλάδα. Από το 1974 οι γραμμές είναι ίδιες και απαράλλακτες, και το μόνο πράγμα που αλλάζει είναι τα χρώματα τα κόμματα και τα πρόσωπα.
Δεν είναι περίεργο που οι δεξιοί χρησιμοποιούν αυτό το μοντέλο, το λένε άλλωστε δεν το κρύβουν, το περίεργο είναι ότι το χρησιμοποιούν και οι ΑριστεροΚομμουνιστές από τον Ανδρέα το 1981 μέχρι και τον Ανδρέα2 οσονούπω. Μα πως θα ήταν δυνατόν να ισχύει κάτι άλλο αφού τα κόμματα και οι πολιτικοί στην "δημοκρατία" χρειάζονται πακτωλό χρημάτων για την προβολή και την λειτουργία τους; ποιος έχει να δώσει τόσα πολλά; ούτε ο λαός έχει να δώσει ούτε καν οι ίδιοι μπορούν να χρηματοδοτήσουν τον εαυτό τους, παρόλο που έχουν τριφηλότατη τσέπη...
Ποια η σχέση των δεξιών με τους γνωστούς εξ Αμερικής είναι γνωστή (κάντε κλικ ΕΔΩ) του Ανδρέα είναι πάλι γνωστή (κάντε κλικ ΕΔΩ) του Ανδρέα2 επίσης (κάντε κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ). Το κακό είναι ότι ακόμα και όταν την πατάει ο όχλος μυαλό δεν βάζει... ο Σωτήρας Ανδρέας έγινε Σημίτης έγινε GAP και τώρα Τσίπρας... όλα είναι φανερά όταν ο ΝΟΥΣ ΟΡΑ:
Καταδικασμένοι όσοι κατανοούν είναι να ζήσουν αυτό που βλέπουν να έρχεται αλλά οι μάζες δεν καταλαβαίνουν ότι ενισχύουν:
“ας είμαστε καρτερικοί να υποστούμε την βασιλεία των μαζών, αφού χέρια απρονόητα ανέτρεψαν διαδοχικά όλα τα κιγκλιδώματα που μπορούσαν να τις συγκρατήσουν”
Gustave Le Bon - "η ψυχολογία των μαζών"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου