Το έναυσμα
Την αφορμή για να γράψω αυτά τα σημειώματα [περισσότερο ατάκτως εριμμένες σημειώσεις θυμίζουν] για το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη [CDRSEE] μου την έδωσαν κάποια σχόλια στο κείμενο Έλληνας ή Ελλαδίτης του Βλάση Αγτζίδη [που φιλοξενήθηκε στο μπλογκ Η καλύβα ψηλά στο βουνό].
Παρακολούθησα [αν και ψιλο-άσχετος με το θέμα] με ενδιαφέρον τη συζήτηση περί “έθνους” ανάμεσα κυρίως [αλλά όχι μόνον] στον Πάνο [της "Καλύβας"] και στον suigenerisav. Σε κάποιο σημείο της συζήτησης παρενέβη και ο Αθήναιος αναφέροντας μεταξύ άλλων:
“Ο suigenerisav είναι από τους πιο promissing νέους ιστορικούς μας, με περγαμηνές και δημοσιεύσεις…”
Α, ωραία, σκέφτηκα. Ευκαιρία να διαβάσω και κάτι ενδιαφέρον στο μπλογκ του suigenerisav. Promissing νέος ιστορικός είναι, όλο και κάτι αξιανάγνωστο θα υπάρχει εκεί. Ατύχησα. Πλην όμως στο ποστ της 11ης Νοεμβρίου 2006, αναφέρονται και τα εξής [οι υπογραμμίσεις δικές μου] :
“Η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ ήταν κατάμεστη το επόμενο μεσημέρι. Η παρουσίαση των καρπών του πολυετούς συλλογικού έργου από μια ομάδα Βαλκάνιων ιστορικών υπό τον τίτλο ‘εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό για τη διδασκαλία της νεότερης ιστορίας της νοτιοανατολικής ευρώπης‘ από το CDRSEE συγκέντρωσε ένα διευρυμένο ενδιαφερον: κοινωνικοί επιστήμονες [στο πάνελ και ασφαλώς στο κοινό], μέλη του Ουράνιου Τόξου, ο Βερέμης-εκ των εισηγητών, ρουφιάνοι [ασφαλίτες, πιθανότατα], δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι δημοσιογράφοι [που παν' σετάκι με τους ΄προηγούμενους']..
Έργο εμβληματικής βαρύτητας και ξεχωριστής σημασίας: οι βαλκάνιοι ερευνητές, κόντρα στις
οριενταλιστικές συνδηλώσεις του λεκτικού προσδιορισμού τους από τους Δυτικούς γεωγράφους του ύστερου 19ου αι., έδειξαν πως μια χαρά δύνανται να συνεννοηθούν και να βρούν κοινούς τόπους..
Το ζητούμενο, ασφαλώς, είναι η υποδοχή/αποδοχή τέτοιων εγχειρημάτων από το μαθητικό [και όχι μόνο..] κοινό. “
Πρόκειται για την εκδήλωση παρουσίασης του “εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού” [σχετικές πληροφορίες υπάρχουν και στο πρώτο ποστ αυτής της σειράς, ενώ στο περιοδικό Άρδην, τ.62, που κυκλοφόρησε χτες, δημοσιεύεται το άρθρο "Τα εκπαιδευτικά 'βοηθήματα' του CDRSEE" του Γιώργου Ρακκά] που είχε γίνει την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου στην Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, με ομιλητές τους Θάνο Βερέμη, Νίκο Γεωργιάδη, Μαριλένα Κοππά, Αντώνη Λιάκο και συντονιστή της συζήτησης τον Παύλο Τσίμα.
Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ήξερα τίποτα ούτε για τα “εναλλακτικά εγχειρίδια ιστορίας”, ούτε για την εκδήλωση παρουσίασής τους, ούτε και είχα την παραμικρή ιδέα για το τι είναι το CDRSEE [κάπου είχα διαβάσει τελευταία μια αναφορά στο Κέντρο, αλλά χωρίς να δώσω σημασία].
“Έργο εμβληματικής βαρύτητας και ξεχωριστής σημασίας“;
Καιρός για ψάξιμο…
CDRSEE
… αρχής γενομένης από το “Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη”. Ένα κλικ αργότερα [ευτυχώς ο suigenerisav παρέθετε το σχετικό link] βρισκόμουν στον ιστότοπο του “Κέντρου”. Τι κάνουμε όταν βαδίζουμε στο άγνωστο; About → The Board → The Board of Directors.
Κάπου εδώ αρχίζουν τα πολύ ενδιαφέροντα. Εκ των 22 μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου τέσσερις είναι Έλληνες, τρεις Αμερικανοί [!], δύο Τούρκοι, δύο Ολλανδοί [!], ενώ από ένα άτομο “εκπροσωπούνται” οι εξής χώρες: Αλβανία, Αυστρία [!], Ρουμανία, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Σλοβενία, Γερμανία [!], Μακεδονία [έτσι...], Βουλγαρία, Κροατία, “Κόσσοβο” και Σερβία. Από τα πέντε πρώην μέλη του Δ.Σ., που αναφέρονται στην παραπάνω ιστοσελίδα, δύο είναι Τούρκοι, και από ένας Αλβανός, Βούλγαρος, Κροάτης και Κύπριος.
Και από βιογραφικά… Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει… Στελέχη της Παγκόσμιας Τράπεζας, ιδρυτές παραρτημάτων του Ιδρύματος Ανοιχτή Κοινωνία [βλ. Τζωρτζ Σόρος], ακτιβιστές των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πολιτικοί, στελέχη του ΟΗΕ, επιχειρηματίες, καθηγητές πανεπιστημίων, δημοσιογράφοι, εκδότες, “διατηρηστές” [του περιβάλλοντος]… Εξέχοντα γκλομπάλια όλοι τους. Ο ανθός του κόσμου.
Το “Κέντρο” εκτός από Δ.Σ. έχει και αποστολή [τα γνωστά...] αλλά και δωρητές, χορηγούς και υποστηρικτές [επίσης, ο ανθός του κόσμου]. Από την Ελλάδα, η Εθνική Τράπεζα, η Coca-Cola Τρία Έψιλον, ο Τιτάνας [τσιμέντα], το Hyatt Regency της Θεσσαλονίκης, η Alpha Bank, τα υπουργεία Εξωτερικών και Μακεδονίας και Θράκης της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Δήμος Θεσσαλονίκης…
ΥΓ. Στη συζήτηση για το κείμενο του Β. Αγτζίδη, το σωστό ερώτημα τέθηκε από τον Πάνο: “Μια ερώτηση για τον promissing μάγειρα Αθήναιο, αν παρακολουθεί ακόμα τη συζήτηση: οι Εβραίοι πότε έγιναν έθνος;” Όλες οι θεωρίες πρέπει να υποβάλλονται σε κρας-τεστ κάτω από ακραίες συνθήκες. Η θεωρία περί γενέσεως των εθνών πρέπει να δοκιμάζεται πρώτα πάνω στα παλιότερα παραδείγματα λαών που διαθέτουμε. Στ’ αλήθεια, ο Eric Hobsbawm, εβραϊκής καταγωγής και ο ίδιος, τι αναφέρει στα έργα του για την εθνογένεση των Ισραηλι[ν]τών;
[Προσθήκη 27-12-2006: Η απάντηση του Αθήναιου στην "Καλύβα"]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου