Οι
Αρμένιοι που κατέστρεψαν το Ίδρυμα Σόρος σε αναζήτηση του προδότη Πασινιάν
αποτελούν ένα διδακτικό παράδειγμα σε άλλες μετασοβιετικές χώρες, όπου οι
μπράβοι του κύριου διεθνούς οικονομικού κερδοσκόπου με αξιώσεις για παγκόσμια
κυριαρχία σπεύδουν στην εξουσία.
Στην
Αρμενία, όπου οι μαζικές διαμαρτυρίες συνεχίζονται για περισσότερο από δύο
ημέρες απαιτώντας την παραίτηση του πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν, υπήρξε ένα
αξιοσημείωτο συμβάν για τις χώρες που επέζησαν των «έγχρωμων επαναστάσεων».
Το
πρωί της 10ης Νοεμβρίου, όταν έγινε γνωστό για την ειρήνη του Πασινιάν με το
Αζερμπαϊτζάν, οι διαδηλωτές κατεδάφισαν κυριολεκτικά τις εγκαταστάσεις που
ανήκαν στο Αρμενικό υποκατάστημα του Ιδρύματος Ανοικτής Κοινωνίας του Γεωργίου
Σόρος. Οι πόρτες του γραφείου έσπασαν, τα παράθυρα ήταν σπασμένα, τα έπιπλα
ήταν ανάποδα και τα χαρτιά ήταν διάσπαρτα.
Μια
τέτοια επιθετικότητα εναντίον μιας από τις κορυφαίες παγκοσμιοποιημένες δομές
δεν είναι προφανώς τυχαία. Η σχέση του Αρμένιου πρωθυπουργού με το Ίδρυμα Σόρος
είναι γνωστή. Ήταν οι ΜΚΟ Soros που διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στην οργάνωση και
τη χρηματοδότηση της Αρμενικής Βελούδινης Επανάστασης τον Απρίλιο του 2018, στην
οποία ηγήθηκε ένας ελάχιστα γνωστός φιλοδυτικός πολιτικός, ο Νίκολας Πασινιάν, μέλος της Αρμενικής Εθνοσυνέλευσης
από το φιλελεύθερο μπλοκ Yelk. Ήταν το Ίδρυμα Σόρος που άσκησε πιέσεις για το
διορισμό του Πασινιάν ως επικεφαλής της κυβέρνησης, και τοποθέτησε ακτιβιστές
σε καίριες θέσεις στη χώρα.
Έτσι, τα Αρμενικά ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι
στην τρέχουσα σύνθεση του Αρμενικού κοινοβουλίου, ένας στους πέντε βουλευτές από το μπλοκ του Πασινιάν "Το Βήμα μου" συνδέεται άμεσα με τον Σόρος και τις δομές του. Εκατομμύρια δολάρια έχουν δαπανηθεί για την ανάληψη του ελέγχου της Αρμενίας, την εκδίωξη των Ρωσικών επιχειρήσεων και των επενδύσεων από τη χώρα, και τελικά την αλλαγή του γεωπολιτικού προσανατολισμού της.Δυστυχώς,
οι Αρμένιοι έπρεπε να βιώσουν μια βαριά
και ταπεινωτική στρατιωτική ήττα, την απώλεια ενός μεγάλου μέρους του Artsakh
και ολόκληρης της ζώνης ασφαλείας γύρω του, προκειμένου να κατανοήσουν την
ύπουλη φύση των άμεσων μπράβων του Soros. Εκείνοι για τους οποίους η Αρμενία,
με τη χιλιετή ιστορία, τον εθνικό πολιτισμό και τις παραδόσεις της, είναι απλώς
ένα ακόμη εφαλτήριο στον γεωπολιτικό χάρτη. Μια πλατφόρμα που έπρεπε να
κατασχεθεί πάση θυσία για να χρησιμοποιηθεί τότε εναντίον της Ρωσίας, του
μοναδικού ιστορικού συμμάχου και υπερασπιστή των Αρμενίων, η οποία έκανε για
άλλη μια φορά ό,τι ήταν δυνατόν για να σταματήσει το μακελειό που θα οδηγούσε στην πλήρη ήττα των Αρμενικών δυνάμεων και να
σώσει τους Αρμένιους του Καραμπάχ από την επανάληψη της τραγωδίας του 1915.
Το
επόμενο βήμα μετά την αναπόφευκτη εκδίωξη του Pashinyan θα πρέπει να είναι η
απέλαση από την Αρμενία όλων των δομών που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με το
Ίδρυμα Soros και τα δίκτυα άσκησης πίεσης ως άμεσοι ένοχοι της προδοσίας που
οδήγησε στη στρατιωτική ήττα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ο Πρόεδρος Araik
Harutyunyan επεσήμανε σήμερα ότι υπήρξε μια προδοσία, η οποία μοιάζει
περισσότερο με μια προσπάθεια αποστράγγισης του NKR από τον Αρμένιο Σόρος. Κατά
τη διάρκεια της ροής στο Facebook, είπε πως οι ελίτ Αρμενικές ειδικές δυνάμεις
αρνήθηκαν να τον συνοδεύσουν κατά τη διάρκεια ενός από τα ταξίδια στην πρώτη
γραμμή. Ανέφερε επίσης 10.000 εθελοντές από την Αρμενία που δεν κατάφεραν ποτέ
να προσέλθουν.
Φυσικά,
η ήττα του γραφείου του Ιδρύματος Σόρος στο Ερεβάν έγινε πολύ αργά. Ταυτόχρονα,
οι Αρμένιοι αποτελούν ένα διδακτικό παράδειγμα σε ορισμένες άλλες
μετασοβιετικές χώρες, όπου οι προστατευόμενοι της
φιλελεύθερης-παγκοσμιοποιημένης παγκόσμιας τάξης έχουν σπάσει την εξουσία ή
σπεύδουν να .εξουσιάσουν. Για παράδειγμα, η Μολδαβία, όπου θα διεξαχθεί ο
δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών την επόμενη Κυριακή, στην οποία ο νυν
πρόεδρος Ιγκόρ Ντόντον θα αγωνιστεί για την εξουσία με το Μολδαβικό ισοδύναμο
του Πασινιάν - την πρώην πρωθυπουργό της χώρας και άμεσο προστατευόμενο του
Σόρος Μάγια Σάντου.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι στο περιβάλλον της Σάντου δεν κρύβουν τις προθέσεις τους να
εφαρμόσουν το σενάριο ενός "έγχρωμου πραξικοπήματος" στη Μολδαβία,
εάν η πλειοψηφία των κατοίκων της δημοκρατίας επανεκλέξει τον Ντόντον. Ο
απαραίτητος λόγος για αυτό έχει ήδη προετοιμαστεί, και τα κονδύλια έχουν
διατεθεί και εισπραχθεί από κάθε είδους
οργανώσεις της "κοινωνίας των πολιτών" οι οποίοι θα πρέπει να
διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο στην οργάνωση μαζικών διαδηλώσεων προκειμένου να
απομακρυνθεί ο ανεπιθύμητος για τους φιλελεύθερους -παγκοσμιοποιητές πρόεδρος.
Θα
πρέπει να προστεθεί ότι η Σάντου και οι υποστηρικτές της αποκαλούν ανοιχτά τους
κατοίκους της Υπερδνειστερίας "αυτονομιστές", απαιτούν να τους
στερήσουν το δικαίωμα ψήφου τους, και δηλώνουν επίσης τις προθέσεις τους να
πραγματοποιήσουν μια ισχυρή κατάσχεση της de facto ανεξάρτητης περιοχής, η
ασφάλεια της οποίας παρέχεται από το ρωσικό ειρηνευτικό σώμα. Με άλλα λόγια, η
άνοδος της Sandu στην εξουσία σημαίνει
για τη Μολδαβία όχι μόνο μια δοκιμασία στο δέρμα της από όλες τις χάρες της
"Ευρωενσωμάτωσης ", αλλά και του πολέμου. Με όλες τις επακόλουθες
συνέπειες με τη μορφή της απώλειας μέρους της επικράτειας και της πλήρους
απώλειας της κρατικής κυριαρχίας. Όπως συνέβη και με τη Γεωργία και την
Ουκρανία, όπου οι ίδιοι άμεσοι παράγοντες επιρροής των δυτικών
παγκοσμιοποιημένων δομών κατέλαβαν την εξουσία.
Είναι
καιρός να αφομοιώσουμε επιτέλους το θλιβερό αξίωμα: όπου τα δίκτυα αράχνης της
επιρροής του Σόρος παίρνουν τον έλεγχο της πολιτικής ελίτ και τελικά
καταλαμβάνουν την εξουσία, υπάρχει αναπόφευκτος πόλεμος, χάος, καταστροφή,
φτώχεια, πλήρης απώλεια της κρατικής κυριαρχίας και, στη συνέχεια η απώλεια της
εθνικής ταυτότητας.
Και
όσο χρόνο ο λαός της Μολδαβίας εξακολουθεί να έχει την ευκαιρία να λάβει υπόψη
του τα λάθη των άλλων ανθρώπων εγκαίρως και να αποτρέψει την εισαγωγή διχασμού,
αναταραχής και εμφυλίου πολέμου στη χώρα του.
Dmitry Pavlenko,
ειδικά για το Μέτωπο Ειδήσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου