Κι ὅλα αὐτὰ γιατὶ κάθε ἀντί- εἶναι ΑΚΡΙΒΩΣ τῆς ἰδίας φύσεως μὲ τὸ ἀντίθετό του καὶ σὲ ἀπόλυτο τιμὴ ΑΚΡΙΒΩΣ ἴσον (ὅσοι γνωρίζουν ὀλίγα μαθηματικὰ καταλαβαίνουν).
Ὁ ἀντιφασισμὸς δηλαδὴ δὲν εἶναι δημοκρατία, ὅπως νομίζουν τὰ κορόιδα καὶ στὴν Ἑλλάδα, εἶναι ἔνας ἀκόμη φασισμός.
Μιὰ δημοκρατία θὰ τὸν συνελάμβανε τὸν Μουσολίνι καὶ θὰ τὸν περνοῦσε ἀπὸ δίκη, αὐτὸς θὰ ἀπελογεῖτο, θὰ ἐπιχειρηματολογοῦσε, θὰ ἐξετάζοντο μάρτυρες, καὶ ἡ ἀνεξάρτητος δικαιοσύνη θὰ ἀπεφάσιζε, νὰ μάθαινε δηλαδὴ καὶ ἡ ἱστορία ποιοὶ ἦσαν οἱ συνεργάτες του, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων βεβαίως καὶ κρύφτηκαν πίσω ἀπὸ τὸν μανδύα τοῦ
ἀντιφασισμοὺ καὶ τὸν δῆθεν δημοκρατικὸ ἀγῶνα.
Ἐχθρὸς ὁ Μουσολίνι;
Ἐχθρότατος.
Ὄχι ὅμως ἐπειδὴ ἤταν φασίστας.
Χεστήκαμε ἐὰν ἤταν φασίστας ἢ σαντινίστας ἢ παπαρίστας.
Ἐχθρὸς ἤταν ἐπειδὴ εἰσέβαλε στὴν πατρίδα μας (ἡ Βόρειος Ἤπειρος συμπεριλαμβάνεται).
Τὸ ἐὰν ἤταν Φασίστας ἢ Χριστιανὸς ἢ Κομμουνίστας ἢ Τοτεμίστας εἶναι παντελῶς ἀδιάφορο.
Ἤταν εἰσβολέας ἄρα ἤταν ἐχθρός, ὅπως ἐχθροὶ ἤταν καὶ οἱ Βούλγαροι εἰσβολεῖς καὶ οἱ Ἀλβανοὶ συνεργάτες τῶν Ἰταλῶν.
Ἡ δολοφονία τοῦ Μουσολίνι ὅμως ἤταν ἐξίσου φασιστικὴ καὶ καθόλου δημοκρατική, γι’ αυτὸ ἐξάλλου καὶ λέγεται δολο-φονία καὶ ὄχι σκέτο φόνος, διότι εἶναι μὲν φόνος συνδυασμένος ὅμως μὲ δόλο• καὶ ὁ Μουσολίνι δὲν φονεύθηκε, δολοφονήθηκε.
Τὸν φόνο τὸν μάθαμε, τὸν δόλο δεν τὸν πληροφορηθήκαμε ποτὲ διότι προφανῶς ὁ δόλος προστατεύεται ἀκόμη ἀπὸ τὸν ἀντιφασιστικὸ φασισμό.
Αὐτὰ βεβαίως τὰ ψιλὰ νοήματα ἐλάχιστοι τὰ ἔχουν πιάσει στὴν ἱστορία, ὅπως ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, ποὺ τὸν ἀντίπαλό του τὸν Δαρεῖο, τὸν ἔθαψε μὲ βασιλικὲς τιμές, ἐνῶ τὸν δολοφόνο τοῦ Δαρείου, τὸν Βῆσσο, τὸν ἐξευτέλισε.
Δὲν μπορεῖ νὰ ἐξεφτιλίζῃς τὸν ἀντίπαλό σου, διότι τότε πέφτεις στὸ ἐπίπεδο τοῦ βαρβάρου, τοῦ ζῴου, καταστάση ποὺ στερεῖται δόξης.
Τὸ να καμαρώνουν κάποιοι γιὰ τὴν δολοφονία τοῦ Μουσολίνι, ὅπως καὶ τοῦ Καντάφι, τοῦ Μιλόσεβιτς, τοῦ Τσάρου κλπ εἶναι τουλάχιστον ντροπιαστικὸ καὶ καθόλου ἀνδρικό, εἰδικὰ ὅταν αὐτὸ γίνεται δῆθεν γιὰ τὴν δημοκρατία.
Γιὰ τὸν Τσᾶρο μάλιστα δὲν τὸ συζητᾶμε καθόλου, διότι δὲν δολοφονήθηκε μόνον ὁ Τσᾶρος ἀλλὰ καὶ ὁλοκλήρη ἡ οἰκογένεια, ἀκόμη καὶ μωρὰ παιδιά.
Τόσο δειλοὶ ἤσαν οἱ Μπολσεβίκοι, ποὺ σκότωναν ἀκόμη καὶ βρέφη. Γιὰ τέτοια ῥεζιλίκια μιλᾶμε.
Γιατί δέν ντρέπονται; Διότι στὴν οὐσία δὲν εἶναι δημοκράτες καὶ τὸ γνωρίζουν καὶ οἱ ἴδιοι. Τὴν δημοκρατία ἁπλῶς τὴν ἐπικαλοῦνται ὡς ἐπικοινωνιακὸ τρίκ. Τὸ ξέρουν καὶ οἱ ἴδιοι ὅτι εἶναι φασίστες ὡς ἀντιφασίστες.
Εἶναι κακό γιά κάποιον νά μήν εἶναι δημοκράτης;
Ὄχι. Ἐξάλλου ἐλάχιστοι ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἀρχαίους Ἀθηναίους ἤσαν δημοκράτες.
Κακὸ εἶναι νὰ μὴν εἶναι ἄνδρας.
Κακὸ εἶναι νὰ μὴν φανερώνῃ τὴν πραγματική του ταυτότητα καὶ νὰ δοξολογῇ ἑαυτὸν ὡς δῆθεν δημοκράτη καὶ νὰ δολοφονῇ δῆθεν στὸ ὄνομα τῆς Δημοκρατίας.
Στράβων Ἀμασεύς
Η δολοφονία του Μπενίτο Μουσολίνι και των συντρόφων του, από παρτιζάνους. Κρέμασαν τα πτώματα σε κεντρική πλατεία του Μιλάνου
Ο ηγέτης του φασιστικού κόμματος της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι που διοίκησε με αυταρχικό τρόπο την χώρα, για σχεδόν είκοσι χρόνια, δολοφονήθηκε στις 28 Απριλίου του 1945 στο Μιλάνο από Ιταλούς παρτιζάνους.
Tον συνέλαβαν την ώρα που προσπαθούσε να διαφύγει προς την Ελβετία μαζί με την ερωμένη του Κλαρέττα Πετάτσι.
Ο δικτάτορας που οδήγησε την Ιταλία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ήταν σύμμαχος του Χίτλερ, άρχισε να χάνει έδαφος, μετά την ήττα του στα ελληνικά βουνά της Ηπείρου.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» την αρχή του τέλους, του Μπενίτο Μουσολίνι και την εξευτελιστική δολοφονία του μαζί με κάποιους συντρόφους του.
Τα πτώματά τους κρεμάστηκαν σε κεντρική πλατεία του Μιλάνου.
μηχανὴ τοῦ χρόνου
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου