Το CDC κυκλοφόρησε μια «νέα» μελέτη λίγο πριν από το Σαββατοκύριακο του Πάσχα, που υποτίθεται ότι έδειξε ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ αυτισμού και εμβολίων .
Autism link to vaccines dismissed by studies of more than a million children
H νέα ΄΄μελέτη΄΄ είναι μια μετα-ανάλυση και ανέλυσα στο προηγούμενο άρθρο τι είναι μετα-ανάλυση κάτι σαν τις δημοσκοπήσεις.
Εμβόλια και μετα-αναλύσεις ή καλύτερα πως να ψεύδεστε με στατιστικά στοιχεία.
Μετα-ανάλυση (meta-analysis) είναι μια αντικειμενική και ποσοτική μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για την σύνθεση (π.χ.συνδυασμό και σύνοψη) ερευνητικών μελετών που έχουν γίνει στο παρελθόν για κάποιο συγκεκριμένο θέμα, ώστε να οδηγήσουν σε ένα συνολικό συμπέρασμα.Μια σύνοψη και αξιολόγηση κατά κάποιον τρόπο προηγούμενων ερευνών, ώστε να βγούν κάποια αποτελέσματα για το θέμα που ερευνάται.
Ως εδώ καλά, μόνο που στην μετα-ανάλυση, οι ερευνητές της επιλέγουν ποιές έρευνες θα αξιολογήσουν.
Εδώ σαφώς δεν επέλεξαν τις μελέτες εκείνες που αναφέρονται στις παρενέργειες των εμβολίων.
Αυτό ονομάζεται “μασάζ στους αριθμούς,” και είναι ένα παλιό στατιστικό κόλπο που η βιομηχανία εμβολίων (και η φαρμακευτική βιομηχανία) χρησιμοποιεί ξανά και ξανά για να εξαπατηθούν οι άνθρωποι και να πιστέψουν ότι τα άχρηστα φάρμακα τους λειτουργούν πραγματικά.
Κάποιος πρέπει να αναρωτηθεί σχετικά με το
χρονοδιάγραμμα της ανακοίνωσης αυτής της μελέτης , λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η CDC μόλις είχε κυκλοφορήσει στατιστικά στοιχεία πριν από περίπου δύο εβδομάδες, δηλώνοντας ότι το ποσοστό του αυτισμού μεταξύ των παιδιών της σχολικής ηλικίας στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί τώρα σε ένα στα 50 .
Μήπως η νέα μελέτη έχει σχέση με τις αποζημιώσεις ;
Σημειωτέον ότι τα λίνκ στο προηγούμενο άρθρο με τα έγγραφα των δικαστηρίων έχουν αποσυρθεί.
Πιο κάτω τα ποσά.
Και όχι μόνο η ‘’νέα ‘’ μελέτη δεν είναι νέα, αλλά κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια.
Η περίφημη μελέτη για τον αυτισμό και τα εμβόλια του CDC είναι εσφαλμένη.
Απρίλιος του 2013
Οι τελευταίες προσπάθειες του CDC για να καταστείλει τις υποψίες των γονέων για μια πιθανή σχέση μεταξύ αυτισμού και εμβολίων είναι εξαιρετικά αμφίβολη στην καλύτερη περίπτωση.
Η μελέτη του Μαρτίου 2013, με τίτλο ,
” Η αύξηση της έκθεσης σε αντισώματα διεγερτικών πρωτεΐνών και πολυσακχαριτών [ αντιγόνα ] που υπάρχουν στα εμβόλια δεν συνδέεται με κίνδυνο αυτισμού .
« Το συμπέρασμα αυτό βασίζεται σε μια επανάληψη των δεδομένων που χρησιμοποιούνται σε μια μελέτη του 2010 από τους Cristofer Price et al, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι ανακάλυψαν ότι το θυμεροσάλ (οργανικός υδράργυρος) δεν συνδεόταν με αυξημένο κίνδυνο αυτισμού [ Διαταραχών Αυτιστικού Φάσματος ] . “
Παρά το γεγονός ότι οι τρεις συγγραφείς της μελέτης αυτής έχουν δηλώσει ότι δεν έχουν ίδιον συμφέρον , με σαφείς δηλώσεις στην παρούσα μελέτη , ο επικεφαλής συγγραφέας , Frank DeStefano MD , MPH εργάζεται για την CDC και είναι σταυροφόρος των εμβολίων , ο Δρ Paul Offit , βοήθησε στην πιο κρίσιμη πτυχή – στον προσδιορισμό της περιεκτικότητας αντιγόνου των συγκεκριμένων εμβολίων, μαγείρεψε στην ουσία τα στοιχεία, εκατομυριούχος απο την βιομηχανία των εμβολίων και χρηματοδότης παρόμοιων μελετών.
Εμβόλια και μετα-αναλύσεις ή καλύτερα πως να ψεύδεστε με στατιστικά στοιχεία.
Τα Σχόλια που δημοσιεύτηκαν κάτω από την μελέτη για το θυμεροσάλ είναι ενδιαφέροντα.
Ο Alberto Tommasini MD και ο Aldo Scabar που ήταν υποστηρικτικές τους λένε ,
« Περιβαλλοντικοί παράγοντες , όπως τα εμβόλια ή ορισμένα τρόφιμα , τα οποία παράγονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα , συχνά θεωρούνται ως μη φυσικά !!!!!! …
Μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες είναι πολύ σημαντικό ότι αποδεικνύουν την ασφάλεια αυτών των ανθρώπινων παρεμβάσεων » .
Eπίσης ο φαρμακολόγος , Richard Deth και Edward Calabrese του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης εξέτασαν το εύρημα ότι « μια αύξηση στην έκθεση στον αιθυλυδράργυρο … (οργανικός υδράργυρος) συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο για καθένα από τις 3 ASD διαταραχές [ ASD , αυτιστική διαταραχή , και ASD με παλινδρόμησης ] .
Ενημέρωσαν ότι «τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποδεικνύουν έντονα μια ορμητική απάντηση στο thimerosal»…
H όρμεση είναι ένα φαινόμενο δόσης-απόκρισης που χαρακτηρίζεται από το ότι η χαμηλή δόση αναστέλλει την διέγερση της έκθεσης σε μια υψηλή δόση … τοξίνης , όπως ο αιθυλυδράργυρος και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια προστατευτική ορμητική ανταπόκριση στα περισσότερα άτομα , αλλά αυτή η απόκριση και η ‘’προστατευτική’’ δράση θα ήταν λιγότερο ισχυρή ή απούσα σε άλλα άτομα , αυξάνοντας τον κίνδυνο .
Δηλαδή αν θέσουμε αυτό το επιχείρημα στη διαμάχη του καπνίσματος, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι , αφού όλοι οι καπνιστές δεν παθαίνουν καρκίνο του πνεύμονα , το κάπνισμα δεν προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα … “
Αν και η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο καπνός σαφώς δεν προκαλεί καρκίνο των πνευμόνων και σύμφωνα με το παρακάτω γράφημα επιδημιολογικής μελέτης εξάπλωσης του καρκίνου, αυτό που είναι κοινό, είναι ο δυτικός τρόπος ζωής.
Ο χάρτης καπνιστών πιο κάτω τα συμπεράσματα δικά σας.
Η ερευνήτρια και συγγραφέας , Τereza Binstock υπενθυμίζει τα αποτελέσματα μιας μελέτης του 2011 από τον Delong , που δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Τοξικολογίας και Περιβαλλοντικής Υγείας . Η περίληψη αναφέρει :
” Μια αύξηση 1 % στον εμβολιασμό συνδέθηκε με επιπλέον 680 παιδιά με AUT [ αυτισμό ] ή SLI [διαταραχές ομιλίας ή λόγου ] “
Η Binstock αναρωτιέται αν οι DeStefano et al έχουν χρησιμοποιήσει μια μεθοδολογία που αποσκοπούν στην αποφυγή της επανάληψης των αποτελεσμάτων του Delong 2011 . “
«Επιδημία» επιστημονικής απάτης
Πρέπει να γίνουν και άλλες έρευνες . Γιατί δεν είναι μόνο το thimerosal και τα αντιγόνα που έχουν θεωρηθεί υπαίτια για αυξημένο κίνδυνο για ASD ;
Και οι ζωντανοί ιοί που περιέχουν τα εμβόλια, είναι επίσης σημαντικοί από αυτή την άποψη .
Έτσι είναι πολυάριθμα τα άλλα τοξικά συστατικά στα εμβόλια .
Στο « Θεωρητικές πτυχές του αυτισμού : Αιτίες » , η συγγραφέας Hellen Ratajczak PhD , σημειώνει ότι το τμήμα της ερυθράς του εμβολίου MMR II ” πολλαπλασιάζεται σε ανθρώπινα κύτταρα που προέρχονται από εμβρυϊκό πνευμονικό ιστό …
Το MMR II είναι μολυσμένο με DNA από την κυτταρική γραμμή.
Αυτό το ανθρώπινο DNA θα μπορούσε να είναι η αιτία της έξαρσης στη συχνότητα εμφάνισης του αυτισνού . «Και, με δεδομένες τις κατάλληλες συνθήκες , οι ζωντανοί ιοί στο MMR II και στα εμβόλια ανεμοβλογιάς μπορούν να μεταναστεύσουν στον εγκέφαλο και να προκαλέσουν φλεγμονή η οποία , σύμφωνα με την Ratajczak , είναι μία από τις πιθανές αιτίες του αυτισμού .
Οι DeStefano et al υποστηρίζουν :
« Η πιθανότητα ότι η ανοσολογική διέγερση από τα εμβόλια κατά τα πρώτα 1-2 χρόνια της ζωής θα μπορούσαν να σχετίζονται με την ανάπτυξη του ASD δεν υποστηρίζεται καλά από την γνωστή νευροβιολογία της ASD , η οποία τείνει να προσδιορίζεται γενετικά , με προέλευση στην προγεννητική ανάπτυξη .
Η “αναθεώρηση της Ratajczak δείχνει ότι αυτό είναι ένας μύθος .
Δηλώνει : «Το γεγονός ότι ο συνδυασμός των γνωστών γονιδίων ή γενετικών ασθενειών που σχετίζονται με τον αυτισμό αφορά μόνο περίπου το 1-2 % των περιπτώσεων, σημαίνει ότι ο αυτισμός είναι νευροαναπτυξιακό σύνδρομο για το οποίο δεν υπάρχει ενιαία μείζονα γενετική αιτία , αλλά μάλλον πολλές σχετικώς σπάνιες μεταλλάξεις ( DeFrancesco , 2001 ) . “
Οι ίδιοι οι συγγραφείς δε, δηλώνουν ότι η μεθοδολογικά εσφαλμένη και ελλιπώς τεκμηριωμένη μελέτη τους δεν βρήκε καμία συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης σε αντιγόνα από τα εμβόλια κατά τη βρεφική ηλικία και την ανάπτυξη της ASD με παλινδρόμηση .
Ωστόσο, παραδέχονται ότι , πιθανές επιπτώσεις στην πρώιμη βρεφική ηλικία , δεν μπορεί να αποκλειστούν τελείως .
Μπορεί να υποστηριχθεί ότι οι ASD με παλινδρόμηση , στην οποία τα παιδιά χάνουν συνήθως αναπτυξιακές δεξιότητες κατά το δεύτερο έτος της ζωής , θα μπορούσαν να συσχετιστούν σε έκθεση κατά τη βρεφική ηλικία , συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων ” .
Ήταν αυτοί που έχουν αμφιβολίες σχετικά με τη μελέτη τους , ή είναι άλλη μια ελαττωματική μελέτη που προσπαθούν με αυτή να δείξουν στον κόσμο ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό ;
Έτσι ήρθα σε επαφή με τον Δρ Brian Hooker και του ζήτησα να απαντήσει σε αυτή την ” νέα ” μελέτη που τα κύρια μέσα ενημέρωσης αναφέρονταν, στο ότι δηλαδή και καλά πλέον έχει λήξει η συζήτηση για τα εμβόλια και τον αυτισμό.
Σύμφωνα με τον Δρ Hooker , η μελέτη δεν είναι και τόσο νέα , δεδομένου ότι βασίζεται σε στοιχεία από το 2010 και είναι ουσιαστικά μια επανάληψη της ίδιας «δόλιας » μελέτης, μελέτη απάτη, που είχε δημοσιευθεί τότε.
Γιατί δεν ζητάμε από τον Δρ Hooker να την σχολιάσει;
Υπάρχουν πιθανότατα πολύ λίγοι άνθρωποι στον κόσμο που έχουν περάσει τόσο πολύ χρόνο κοιτάζοντας μελέτες του CDC που σχετίζονται με τα εμβόλια και τον αυτισμό , όπως ο Δρ Hooker .
Ο Δρ Brian Hooker , ένα διδάκτορας επιστήμονας , πολεμάει το CDC από το 2004 στην προσπάθεια του, βάση του νόμου περί Ελευθερίας της πληροφόρησης, για να συμμορφωθούν και να του δώσουν να δεί την έρευνα του CDC που υποτίθεται ότι δείχνει ότι δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ του υδραργύρου στα εμβόλια και τον αυτισμό .
Το CDC πιστεύει προφανώς ότι είναι υπεράνω του νόμου σχετικά με το Freedom of Information Act , και έχουν αγωνιστεί για να αναστείλουν το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών που ο Δρ Hooker έχει ζητήσει .
Αλλά, όπως θα δείτε από την κριτική του Δρ Brian Hooker πιο κάτω , ακόμα και αν αυτά που το CDC δημοσιεύει και δημοσιοποιεί δεν ισοδυναμούν με ένα μεγάλο μέρος της μελέτης δεν είναι κάτι που θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε το πρόβλημα της αύξησης των ποσοστών του αυτισμού , πόσο μάλλον να το λύσουμε .
Εδώ είναι τα σχόλια του Δρ Brian Hooker στη μελέτη του CDC που μόλις δημοσιεύθηκε στο The Journal of Pediatrics .
Κριτική της μελέτης των Destefano et al . 2013 J Peds .
Brian S. Hooker , Ph.D. , Ρ.Ε.
Η πρόσφατη μελέτη του CDC,
” Η αυξημένη έκθεση σε αντισώματα διεγερτικών πρωτεΐνων και πολυσακχαρίτών των εμβολίων δεν συνδέεται με τον κίνδυνο του αυτισμού » από τον Destefano et al . 2013 κυκλοφόρησε στην Journal of Pediatrics την περασμένη εβδομάδα .
Η μελέτη αυτή φιλοδοξεί ότι “η αυξημένη έκθεση σε αντισώματα πρωτεΐνών και πολυσακχαριτών διέγερσης σε εμβόλια κατά τη διάρκεια των πρώτων 2 ετών της ζωής των παιδιών δεν συνδέεται με τον κίνδυνο ανάπτυξης ενός ASD ( Φάσματος του Αυτισμού ) . ” Από όλα τα έγγραφα που έχω αξιολόγησει στα 26 χρόνια καριέρας μου ως ερευνητής , αυτή είναι ίσως η πιο προβληματική και ανειλικρινής μελέτη που έχω συναντήσει .
Η μελέτη των Destefano et all. 2013 είναι για την επιστήμη , ότι η ταινία Ishtar ήταν για τον τον κινηματογράφο .
Δεν υπάρχουν νέα Δεδομένα
Η βάση για τη μελέτη είναι ουσιαστικά ένα αναμάσημα των δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργήσουν την δολίως εσφαλμένη παιδιατρική μελέτη των Price et al 2010 .
« Εκθεση Προγεννητική και νηπίων στο Thimerosal, οργανικός υδράργυρος, από τα εμβόλια και ανοσοσφαιρίνες και κίνδυνος αυτισμού ” Pediatrics 126:656 ) που υποτίθεται ότι είναι « τελευταία λέξη» του CDC σε ότι αφορά το thimerosal , το συντηρητικό που περιέχει υδράργυρο σε ορισμένα εμβόλια , δεν συνδέεται με τον αυτισμό .
Δεν ήταν μόνο ὀτι αυτή η αρχική μελέτη μοιραία λανθασμένη οφείλεται σε στατιστικό σφάλμα, που ονομάζεται ” υπεραντιπαραβολή ” (το οποίο θα συζητήσουμε πιο κάτω ), αλλά και το ότι οι συγγραφείς της μελέτης έκρυψαν στοιχεία σχετικά με το μοναδικό έγκυρο μέρος της μελέτης ( δηλαδή , την προγεννητική έκθεση σε thimerosal ), η οποία έδειξε ότι τα παιδιά που εκτίθενται σε μόλις 16 μικρογραμμάρια υδραργύρου, σε thimerosal στη μήτρα ήταν μέχρι και 8 φορές πιο πιθανό να έχουν μια διάγνωση οπισθοδρομικού αυτισμού
(Price C, et al. Thimerosal and Autism. Technical report. Vol I. Bethesda, MD: Abt Associates Inc; 2009).
Οι συγγραφείς της μελέτης ανέφεραν ψευδώς ότι κανένας κίνδυνος αυτισμού δεν σχετίζεται με προγεννητική έκθεση σε thimerosal .
Καμμία ομάδα ελέγχου στη μελέτη
Στο πλαίσιο της μελέτης Destefano που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα , με τη βοήθεια του πολυεκατομμυριούχου βιομηχάνου των εμβολίου Δρ Paul Offit, oι ερευνητές του CDC απλώς πρόσθεσαν τον αριθμό των αντιγόνων των εμβολίου στις περιπτώσεις ( αυτισμός) και ομάδα ελέγχου ( νευροτυπικά ) παιδιά τα οποία είχαν εκτεθεί σε αυτά μέσω του προγράμματος εμβολιασμού σε βρέφη .
Η θεωρία τους ήταν ότι προσπαθούσαν να αντικρούσουν ουσιαστικά ότι « τα παιδιά που εκτίθενται σε μεγαλύτερο συνολικό αριθμό των αντιγόνων είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο αυτισμού . ” Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το κατασκεύασμα μελέτη , μου είναι πολύ δύσκολο, από πού να αρχίσω την κριτική μου .
Ωστόσο , η ακόλουθη δήλωση ξεχώρισε από τα υπόλοιπα, δείτε το πως οι συγγραφείς της μελέτης περιγράφουν την ομάδα ελέγχου :
Από τους υπόλοιπους 752 ελέγχους που περιλαμβάνονται στην ανάλυση , 186 είχαν SCQ ( ερωτηματολόγιο και σκόρ κοινωνικής επικοινωνίας ) μικρότερο απο 16, αλλά είχαν ενδείξεις καθυστέρησης ομιλίας ή γλωσσική καθυστέρηση , μαθησιακές δυσκολίες , διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητα ή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής , ή τικ , ή είχαν ένα ατομικό σχέδιο εκπαίδευσης .
Αυτό δείχνει σαφώς ότι οι προαναφερθείσες 186 έλεγχοι, περιπτώσεις, (δηλαδή το 25 % της ομάδας ελέγχου ) δεν ήταν σε καμία περίπτωση ομάδα ελέγχου, αλλά αντ ‘αυτού είχε κάποια υποκείμενα αναπτυξιακά ελλείμματα ( τα οποία είναι τα χαρακτηριστικά του αυτισμού ή διαταραχές του φάσματος του αυτισμού ) .
Σε αντίθεση με το σχεδιασμό της μελέτης που περιγράφεται ( δηλαδή , όπου οι περιπτώσεις αυτισμού αντιστοιχήθηκαν με νευροτυπικές περιπτώσεις, δήθεν ομάδα ελέγχου) , οι περιπτώσεις αυτισμού συνδυάζονταν με περιπτώσεις, με άλλες παρόμοιες νευρολογικές ασθένειες .
Έτσι , με αυτόν τον τρόπο δεν περιμένει κανείς να δει καμία διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων .
Το αντίθετο θα γινόταν αν η ομάδα ελέγχου ήταν υγιή ανεμβολίαστα παιδιά.
Η συσχέτιση με τον αριθμό των αντιγόνων είναι χωρίς νόημα.
Στη συνέχεια , η βάση της μελέτης ήταν να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει μια συσχέτιση μεταξύ του “αριθμού των αντιγόνων που λαμβάνονται » και την συχνότητα του αυτισμού.
Ο πιθανός αριθμός των αντιγόνων ανά δεδομένη δόση εμβολίου αναφέρονται στον Πίνακα 1 της μελέτης.
Ωστόσο, ο όρος “αριθμός των αντιγόνων » είναι κάτι σαν πλύση εγκεφάλου, γιατί δεν αντιστοιχεί καθόλου στην πραγματικότητα με αυτό που υπάρχει σε αυτά τα εμβόλια , οι συγκεντρώσεις τους και οι σχετικές δυναμικότητες τους από την άποψη της φλεγμονώδους απόκρισης , και δεν είναι ένας ακριβής προγνωστικός δείκτης του πώς το σώμα θα ανταποκριθεί σε ειδικά αντιγόνα .
Για παράδειγμα, ” αντιγόνα ” για τα πέντε αντιγόνα στα DTaP εμβόλια (π.χ. , το Infanrix ) περιλαμβάνουν τοξοειδή διφθερίτιδας , τοξοειδές τετάνου , τοξοειδές του κοκκύτη , νηματοειδή αιμαγλουτινίνης και περτακτίνης.
Ο αριθμός ” 5 ” που αποδίδεται σε αυτή την κατηγορία είναι απλώς ο αριθμός των διαφορετικών αντιγόνων και δεν αντιπροσωπεύουν την ποσότητα κάθε αντιγόνου και την σχετική τους δύναμη .
Και δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους, το γεγονός ότι το Infanrix περιέχει επίσης αλουμίνιο ( ένα ανοσοενισχυτικό – που έχει σχεδιαστεί για να αποσπάσει μια μη-ειδική ανοσολογική απόκριση) , φορμαλδεΰδη και πολυσορβικό 80 , όλα αυτά τα οποία θα μπορούσαν επίσης να δημιουργήσουν μιας κάποιας κάποια μορφής φλεγμονώδους αντίδρασης.
ΥΛΙΚΑ ΕΜΒΟΛΙΩΝ
Έτσι, η κύρια ” ανεξάρτητη ” μεταβλητή ο “αριθμός αντιγόνων ” στην μελέτη του Destefano et al. 2013 είναι ουσιαστικά εντελώς ανούσια , χωρίς νόημα.
Το μεγάλο ποσοστό άρνησης των συμμετέχοντων δημιουργεί μια μεροληπτική επιλογή
Το υψηλό ποσοστό άρνησης των συμμετέχοντων σε αυτή τη μελέτη είναι επίσης προβληματικό .Από τις 668 περιπτώσεις και τους 2444 ελέγχους που είχαν επιλεγεί αρχικά για τη μελέτη , μόνο 321 περιπτώσεις ( 48,1 % ) και 774 μάρτυρες (ομάδα ελέγχου) ( 31,7 % ) επέλεξαν να συμμετάσχουν στην έρευνα . Με άλλα λόγια ,το 65% των ατόμων που ήρθαν σε επαφή ως δυνητικοί συμμετέχοντες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη μελέτη .
Επειδή αναφερόμαστε σε μια μετα—ανάλυση, τα άτομα που ερωτήθηκαν να συμμετάσχουν είχαν ήδη συμμετάσχει σε προηγούμενες μελέτες.
Ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει ;
Το CDC παράγει τα σκουπίδια της επιστήμης σχετικά με τα εμβόλια και τον αυτισμό από το 2002 και το κοινό δεν ξέρει . Αυτό πράγματι θα μπορούσε να είναι μεροληψία επιλογής γιατί το 35% του ποσοστού των ατόμων που τελικά πήραν μέρος, ήταν λιγότερο πιθανό να πιστεύουν ότι τα εμβόλια ήταν υπεύθυνα για τα νευρολογικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού .
Υπέραντιπαραβολή Στατιστικό Σφάλμα
Επίσης , η ανάλυση μαστίζεται απο στατιστικό σφάλμα που ονομάζεται ” υπεραντιπαραβολή . ” Για μια περιεκτική ανάλυση προηγούμενης μελέτης του CDC που ολοκληρώθηκε στο ίδιο σύνολο δεδομένων ( Price et al . 2010 Pediatrics ) , σχετικά με την έκθεση σε thimerosal και όχι από τον αριθμό των αντιγόνων του εμβολίου , ανατρέξτε στο Κεφάλαιο 6 ,
” Μελέτη Ασφαλείας εμβολίου ως μια ενδιαφέρουσα υπόθεση « Υπέρ αντιπαραβολή ” από την Μ. Catherine DeSoto και Robert Hitlan
Vaccine Safety Study as an Interesting Case of “Over-Matching”
M. Catherine DeSoto1 and Robert T. Hitlan1
http://cdn.intechopen.com/pdfs-wm/41866.pdf
στο βιβλίο
“Πρόσφατες πρόοδοι στις Διαταραχές του φάσματος του αυτισμού – Τόμος Ι », σε επιμέλεια του Michael Fitzgerald , ISBN 978-953-51-1021-7 .
Το σημείο που διατύπωσε η Δρ DeSoto και ο Δρ Hitlan είναι ότι οι περιπτώσεις και οι έλεγχοι σε αυτή τη μελέτη είναι πολύ στενά αντιστοιχισμένες η μια με την άλλη.
Οι Περιπτώσεις αντιστοιχήθηκαν με τους ελέγχους της ίδιας ηλικίας , φύλου, κατά την ίδια HMO (Οργάνωση Συντήρηση Υγείας) και ουσιαστικά το ίδιο πρόγραμμα εμβολιασμού χρησιμοποιώντας τους ίδιους παρασκευαστές εμβολίων .
Αυτό μπορεί να φανεί στα Σχήματα 1 και 2 της μελέτης του Destefano et al. 2013 το οποίο ανέφερε ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμία διαφορά μεταξύ της έκθεσης σε αντιγόνα μεταξύ των περιπτώσεων ( αυτισμού) και των ομάδων ελέγχου . Αυτό ισχύει για τα αθροιστικά επίπεδα αντιγόνων (Σχήμα 1 ), καθώς και στα μεμονωμένα ημερήσια επίπεδα έκθεσης αντιγόνου (σχήμα 2 ) .
Αυτό το είδος σφάλματος , φυσικά, απαγορεύει « την εξεύρεση της διαφοράς ” μεταξύ των υποθέσεων και των ελέγχων , διότι όλες οι διαφορές ήταν συμφωνημένες σε όλες τις περιπτώσεις.
Αυτό θα ήταν σαν να αναλύαμε την έκθεση εργαζομένων με ιοντίζουσες ακτινοβολίες για να καθορίσουμε τη σχέση μεταξύ ακτινοβολίας γάμμα και της συχνότητας εμφάνισης του καρκίνου σε περιπτώσεις, εργαζόμενοι,που πήραν την ίδια δόση ακτινοβολίας γάμμα σε όλες τις περιπτώσεις και στις ομάδες ελέγχου .
Φυσικά , δεδομένου ότι οι εργαζόμενοι που ελέγχονταν και οι ομάδες ελέγχου πήραν την ίδια δοσολογία , καμία επίδραση της ακτινοβολίας δεν θα μπορούσαμε να δούμε και καμία συσχέτιση ακτινοβολία ς και καρκίνου.
Ωστόσο , αυτή είναι μια ανέντιμη μελέτη .
Για να δείτε το πραγματικό αποτέλεσμα , οι περιπτώσεις, θα πρέπει να συνδυάζονται με ομάδες ελέγχου με διάφορα επίπεδα έκθεσης σε ακτινοβολία γάμμα και ίσως μια ομάδα με κανένα επίπεδο έκθεσης σε ακτινοβολία, θα πρέπει να περιλαμβάνεται ως ένα μέτρο σύγκρισης με τα ποσοστά του καρκίνου στις ομάδες με την μεγαλύτερη έκθεση σε ακτινοβολία.
Κατά τον ίδιο τρόπο , το CDC έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα δεδομένα με το γνωστό υπεραντιβαλλομενο στατιστικό λάθος για να θολώσει οποιαδήποτε πραγματική επίδραση της συχνότητας μεταξύ της έκθεσης αντιγόνου εμβολίου και αυτισμού.
Εμβολιασμένα παιδιά έναντι μη εμβολιασμένων δεν έχει μελετηθεί.
Αυτό οδηγεί πίσω στη μελέτη ότι το CDC αρνείται να εξετάσει : τα αποτελέσματα της υγείας μεταξύ των εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων πληθυσμών .
Ποιά είναι η θέση του CDC ;
Ηθική, τους πήρε ο πόνος, δηλαδή , δεν πιστεύουν ότι είναι ηθικό να ΜΗΝ εμβολιαστούν τα παιδιά..
Είναι δηλαδή ανήθικο να μην εμβολιάζουμε τα παιδιά μας, αυτό μας λένε..
Ανοησίες υπάρχουν τμήματα του πληθυσμού των Ηνωμένων Πολιτειών που επιλέγουν να μην εμβολιάστούν , ανεξάρτητα από το τι πιστεύει το CDC .
Εθελοτυφλία στο πλαίσιο του σχεδιασμού της μελέτης … και πάλι , Ανοησίες – όλες οι τρέχουσες μελέτες για την ασφάλεια των εμβολίων είναι αναδρομικές ούτως ή άλλως χωρίς κανενός είδους εθελοτυφλίας σε αυτά τα θέματα. .
Το CDC απλά φοβάται γιατί ήδη ξέρουν ότι τα εμβόλια προκαλούν χρόνιες ασθένειες και οι μη εμβολιασμένοι πληθυσμοί θα είναι πολύ πιο υγιείς , ( όπως αποδεικνύεται στην Glanz et al 2013 περιοδική μελέτη της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης στην οποία αναφέρεται ότι τα μη εμβολιασμένα παιδιά έχουν χαμηλότερο ποσοστό συχνότητας στα κέντρα υγείας και λιγώτερες επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία ) .
( Σημείωση του συντάκτη : Δείτε τα σχόλια μας για την μελέτη JAMA εδώ : JAMA Μελέτη : Τα παιδιά με λιγότερους εμβολιασμούς έχουν λιγότερες επισκέψεις σε γιατρούς και κέντρα υγείας)
Η διαφοροποιήση του αυτισμού, από τα νευροτυπικά παιδιά δεν έχει ερευνηθεί.
Τέλος , αυτό το είδος της μελέτης , χάνει το νόημα απολύτως ότι τα παιδιά με αυτισμό είναι φυσιολογικά διαφορετικά από ό, τι τα νευροτυπικά παιδιά .
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει γενετικές (π.χ. , James et all . 2006 ) , μορφολογικές (π.χ. , Herbert et all. 2005 ) και βιοχημικές διαφορές ( π.χ. , Waly et all . 2004 ) μεταξύ των δύο αυτών πληθυσμών.
Για να εκτελέσετε μια μελέτη ασθενών-μαρτύρων , όπως αυτή που παρουσιάζεται στην μελέτη του Destefano et al . 2013 υποθέτει ένα γενετικά , μορφολογικώς και φυσιολογικώς ομοιογενή πληθυσμό , το οποίο αποδεδειγμένα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι τα παιδιά με αυτισμό ή ASD πήραν υψηλότερες δόσεις αντιγόνων εμβολίου , thimerosal , MMR ή οτιδήποτε άλλο.
Αυτό που γνωρίζουμε , αντίθετα, είναι ότι όταν τα παιδιά μας έλαβαν τα ίδια τα εμβόλια σύμφωνα με το συνιστώμενο σχήμα της ACIP , αντέδρασαν διαφορετικά. Οι επιστήμονες του CDC έχουν εκπαιδευτεί στη διαχείριση των μολυσματικών ασθενειών με προόδους που μπορούν να προβλεφθούν με βεβαιότητα .Ωστόσο , αυτά τα νευρολογικά επακόλουθα από τα εμβόλια είναι χρόνιες , πολυπαραγοντικές καταστάσεις που δεν μπορούν να τεθούν στο ίδιο τσουβάλι, όπως το κοινό κρυολόγημα , η γρίπη ή ανεμοβλογιά .
Το CDC έχει Συγκρούσεις συμφερόντων όσον αφορά τα εμβόλια
Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι το CDC είναι υπεύθυνο για την λήψη του εμβολίου στις Ηνωμένες Πολιτείες . Με τα δικά τους πρότυπα , πιστεύουν ότι η συμμόρφωση στα εμβόλια θα πρέπει να είναι 90 % για την ” ανοσία ” στην πρόληψη των μολυσματικών ασθενειών που εκδηλώνονται .
Χωρίς να υπεισέλθω στην λανθασμένη λογική πίσω από αυτό τον ισχυρισμό , το σημείο μου είναι ότι το CDC ( και το DHHS στο σύνολό τους ), δεν θα πρέπει να διεξάγουν οποιοδήποτε τύπο μελέτης για την ασφάλεια των εμβολίων , γιατί με βάση την πρωταρχική εντολή τους, θα μεγιστοποιούν την αποτελεσματικότητα του εμβολίου .
Ο ρόλος τους είναι σε σύγκρουση , στην καλύτερη περίπτωση .
Αυτό έχει οδηγήσει σε έναν μακρύ κατάλογο μελετών σχετικά με τα εμβόλια και τις νευρολογικές διαταραχές σε παιδιά, θανάσιμα μοιραία τις περισσότερες φορές , αλλά πιο συχνά με πλήρη διαστρέβλωση της αλήθειας .
Ξεκινώντας από το 1999 , όταν το CDC έθαψε ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ της έκθεσης σε thimerosal νωρίς στη ζωή των παιδιών ( 0 έως 1 μήνα), όπου τα βρέφη που εκτίθενται σε υψηλότερα επίπεδα thimerosal, είχαν την αυξημένες πιθανότητες τουλάχιστον 7,6 φορές να έχουν μια διάγνωση αυτισμού μέσω αυτής παρούσας μελέτης , έχει αναπτυχθεί ένα πλήρες σώμα της «επιστήμης του καπνού” και έχει σχεδιαστεί για να κρύψει την αλήθεια για το τι έχει βρεθεί πίσω από τις κλειστές πόρτες .
Επιδημία εμβολίων
από την Louise Kuo Habakus και Mary Holland J.D.
Είναι καιρός για το CDC να ομολογήσουν .
Τα δικά τους στοιχεία δείχνουν ότι τα εμβόλια προκαλούν νευρολογικές διαταραχές σε παιδιά συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού .
Σχετικά με τον Συγγραφέα
Brian S. Hooker , PhD , PE , είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Simpson στο Redding της Καλιφόρνιας, όπου ειδικεύεται στην χημεία και τη βιολογία . Επιπλέον , ο Hooker είναι Ανώτερος Σύμβουλος διαδικασίας στο ARES Corporation , σε στενή συνεργασία στο σχεδιασμό της διαδικασίας για τη βιομηχανία και της αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Οι προσπάθειες σχεδιασμού του , εστιάζονται στη βιομηχανική βιοτεχνολογία και τις αρχές της χημικής μηχανικής . Ο Brian αφιέρωσε πάνω από 15 χρόνια ως βιομηχανικός και επικεφαλής της ομάδας για Βιολογία υψηλής απόδοσης και της ομάδας Operations Manager του DOE Genomics : γονιδιώματος της Ζωής ( GTL ) Κέντρο Μοριακών και Κυτταρικών Συστημάτων στο Northwest National Laboratory του Ειρηνικού ( PNNL ) .
Ο Δρ Χούκερ διαχειριζόταν ερευνητικά προγράμματα φυτών και μυκήτων στην μοριακή βιολογία στο Pacific Northwest National Laboratory , όπου οι έρευνες επικεντρωνόταν στην βιολογία συστημάτων, στην κατανόηση των γονιδίων και πρωτεϊνών στα δίκτυα που εμπλέκονται στην ατομική και κυτταρική σηματοδότηση , επικοινωνία μεταξύ των κοινοτήτων κυττάρων και κυτταρικές μεταβολικές οδούς .
Το 1985 , ο Δρ Χούκερ πήρε το πτυχίο του χημικού μηχανικού Science, από το California State Polytechnic University , Pomona , Καλιφόρνια .
Συνέχισε με το πτυχίο Masters of Science το 1988 και το διδακτορικό του το 1990 , στη βιοχημική μηχανική , από το Washington State University , στο Pullman ,Ουάσιγκτον.
Ο Brian Hooker έχει πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του όπως οι εξής: ” . Reactive Transport in 3-Dimensions. ” συν-εφευρέτης για πέντε πατέντες , αποδέκτης του Επιχειρηματικού βραβείου Award Battelle το 2001 , ένα βραβείο Ομοσπονδιακής αναγνώρισης της Κοινοπραξίας Εργαστηρίων, το 1999 , για το εύρος του έργου του σχετικά από 50 δημοσιεύσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, τα έγγραφα Χούκερ έχουν δημοσιευθεί σε διεθνώς αναγνωρισμένα , έγκριτα περιοδικά . Έχει ένα 15 – χρόνο γιο με αυτισμό και έχει δραστηριοποιηθεί στην κοινότητα για τον αυτισμό από το 2004 .
Ευαγγέλου Μαριάννα
βιοχημικός Μsc
φύτρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου