Γιατί αγωνιζόμαστε όταν όλοι γύρω μας συνθηκολογούν;

Άρθρο από το βρετανικό ιστολόγιο News From Atlantis/ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Γιατί αγωνιζόμαστε; Είναι επειδή με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να γίνουμε δημοφιλείς όπως εκείνοι που ελέγχουν τα έθνη μας, κερδίζοντας έτσι μια ευκολότερη ζωή; Σε καμία περίπτωση! Αγωνιζόμαστε επειδή έχουμε μια βαθιά και ακλόνητη αίσθηση του καθήκοντος προς τους συμπατριώτες μας, ακόμη και όταν εκείνοι αντιτίθενται στην προσπάθεια μας να τους σώσουμε από δυνάμεις τις οποίες αρνούνται να αναγνωρίσουν. 

Επειδή πήραμε την απόφαση να πορευτούμε το δρόμο αυτό, έχουμε ζήσει πολλές δυσκολίες. Βρίσκουμε πόρτες κλειστές, οι οποίες θα μας ανοίξουν μόνο εάν διαπράξουμε προδοσία εναντίον στο αίμα μας. Επειδή τολμήσαμε να πούμε την απαγορευμένη αλήθεια, βρισκόμαστε στη μαύρη λίστα. Όχι μόνο χάνουμε κάθε  ευκαιρία να ζήσουμε μια οικονομικά ασφαλή ζωή, αλλά βρισκόμαστε σε κίνδυνο να χάσουμε ακόμα και την ελευθερία μας επειδή μιλάμε ενάντια στο «ήθος» των κυρίαρχων δυνάμεων. Το χειρότερο από όλα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την τρομερό φόβο τα παιδιά μας να μας αφαιρεθούν και να δοθούν στην «φροντίδα» του εχθρού. Αλλά ακόμα αγωνιζόμαστε. Γιατί; Διότι εάν κάναμε οτιδήποτε άλλο θα ήταν σαν να συνεργαζόμαστε με εκείνους που επιδιώκουν την καταστροφή μας και σαν να επιταχύναμε τη διάλυση όλων των προσφιλών προσώπων, και των ίδιων μας των εαυτών. 

Σε προηγούμενο post που εξέθετε την ενότητα του Ιουδαϊσμού - Ισλάμ, ένας σχολιαστής υποστήριξε ότι θα
πρέπει να επιδιωχθεί μια «συμμαχία» με το Ισλάμ ως ένα μονοπάτι που θα διευκολύνει τη ζωή μας - ότι θα πρέπει να δεχθούμε την εισβολή των μεταναστών που στην πλειοψηφία τους είναι μουσουλμάνοι, καθώς κάθε σύμμαχος στον αγώνα για την ελευθερία πρέπει να ενισχυθεί - ο εχθρός του εχθρού μας κλπ. Για πολλούς από εμάς στην Ευρώπη, το «εβραϊκό ζήτημα» είναι γενικά ένα υποθετικό ερώτημα, με εκείνο των μουσουλμάνων να είναι πιο συγκεκριμένο. Ο εβραϊκός πληθυσμός του Ηνωμένου Βασιλείου είναι πολύ μικρός ενώ ο αριθμός των Μουσουλμάνων, είναι τεράστιος και έτσι η εμπειρία είναι διαφορετική. Έτσι πώς αυτό επηρεάζει το πώς σχετιζόμαστε με τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους; 

Είναι ενδιαφέρον ότι, στους οργανωμένους αντι – παγκοσμιοποιητικούς κύκλους, το εβραϊκό ζήτημα είναι καλύτερα κατανοητό από το μουσουλμανικό. Έχουν παρουσιαστεί πολλές έρευνες σχετικά με τις εβραϊκές δυνάμεις πίσω από τη διαφθορά της Ευρώπης, που την οδήγησαν να γίνει ένα πνευματικά αποδυναμωμένο υλιστικό νεκροταφείο.
Οι περιοχές που ερευνώνται περιλαμβάνουν τα ακόλουθα : 

- Το τραπεζικό σύστημα,

- Ο τοκογλυφικός δανεισμός,

- Το χτύπημα του Χριστιανισμού από Εβραίους μεταμφιεσμένους σε χριστιανούς: όπως οι ιδρυτές των Ιησουιτών,

- Η χρήση του Προτεσταντισμού για την ομαλοποίηση της τοκογλυφίας (ενώ πριν, υποκριτές της Καθολικής Εκκλησίας είχαν χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες Εβραίων δανειστών, καταδικάζοντας ταυτόχρονα αυτή την πρακτική),

- Η απόφυση του εκμεταλλευτικού καπιταλισμού από τις ανωτέρω οικονομικές πρακτικές,

- Ο Ιουδαιο – Αραβικός βιασμός της Αφρικής με το βάναυσο και απάνθρωπο δουλεμπόριο,

- Ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός που ναυάγησε ολόκληρα έθνη προκειμένου να επωφεληθούν λίγοι κρυφοί εκμεταλλευτές,

- Η μισθωτή σκλαβιά και η άσκηση του κέρδους εις βάρος της ηθικής, της φυσικής ζωής, του περιβάλλοντος και κάθε βασικής ευπρέπειας,

- Η ρατσιστική ιδεολογία του Ιουδαϊσμού.

Δεν υπήρξε καμία παρόμοια μελέτη για τον μουσουλμανικό επεκτατισμό. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι ενώ για τους περισσότερους ανθρώπους, το εβραϊκό ζήτημα ερευνάται μέσα από τη λογοτεχνία, το μουσουλμανικό πρόβλημα είναι ένα που βιώνεται άμεσα. 

Γνωρίζω αρκετούς μη - θρησκευόμενους Εβραίους. Ποτέ δεν προσπάθησαν να με προσηλυτίσουν στον Ιουδαϊσμό, δεν ανέφεραν καν τη θρησκεία. Είχα ενδιαφέρουσες συζητήσεις για κάθε είδους θέματα με ανθρώπους που είναι φυλετικά Εβραίοι, αλλά που δεν ακολουθούν την πίστη των Ραβίνων. Κανένας από τους Εβραίους που έχω γνωρίσει δεν ήταν πλούσιος, άπληστος, εκμεταλλευτής της ράτσας Ρότσιλντ. Αντίθετα, έχω περάσει μέσα από περιοχές που κατοικούνται από θρησκευόμενους Εβραίους (βόρειο Λιντς, μέρη του Λονδίνου, Μάντσεστερ), που έχω νιώσει εξίσου ξένος όπως σε περιοχές μολυσμένες με μουσουλμάνους αποικιοκράτες.

Είναι η εξοικείωση με διάσπαρτα άτομα που δεν ζουν μακριά από εμάς, γεγονός που καθιστά τη σχέση των απλών Βρετανών με μη θρησκευόμενους Εβραίους, φιλική ή τουλάχιστον αδιάφορη. (Αυτό προς όφελος των Σοφών του Ιουδαϊσμού και προς κακοτυχία των αυτόχθονων πληθυσμών των χωρών μας). 

Οι μουσουλμάνοι είναι μια εντελώς διαφορετική φυλή σε σχέση με τους Εβραίους όσον αφορά τον τρόπο που αλληλεπιδρούν με το γηγενή πληθυσμό της Ευρώπης. Η εμπειρία μου με τους μουσουλμάνους είναι η «τυπική» όσων ζουν σε περιοχές που  έχουν αποικιστεί. 

Η περιοχή στην οποία ζω είναι μια στερεότυπη περιοχή της βιομηχανικής επανάστασης με πέτρινα πεζούλια. Η οικογένειά μου έχει ζήσει στην περιοχή αυτή για πολλές γενιές και μάλιστα σε χρόνους πολύ πριν οι απάνθρωποι βιομηχανικοί δρόμοι καταστρέψουν την όμορφη ύπαιθρο μας. Σταδιακά, η οικογένειά μου υπέστη εθνοκάθαρση από τους αποικιοκράτες, παρά το γεγονός ότι το να φύγεις μακριά από τους εισβολείς, έχει αποδειχθεί μάταιο, καθώς όλες οι περιοχές τελικά, δέχονται την εισβολή και τον εποικισμό. Η περιοχή που ζω ήταν καθαρά ευρωπαϊκή στα χρόνια των γονιών μου, και εκτός από κάποιους ανατολικοευρωπαίους, ήταν καθαρά βρετανική. Στη διάρκεια της ζωής μου, οι αποικιοκράτες κατέλαβαν την περιοχή σπίτι - με – σπίτι και δρόμο – με - δρόμο. 

Σαν παιδί έπαιζα στο σπίτι της γιαγιάς μου. Η γειτονιά εκεί έχει πια κατεδαφιστεί ως μέρος της αστικής εκκαθάρισης των παραγκουπόλεων και στη θέση τους νέα σπίτια έχουν ανεγερθεί. Τα σπίτια ήταν μικρές δίπλα – δίπλα κατοικίες, και να τα πεις  παραγκούπολη είναι ένα ξεδιάντροπο ψέμα. Τα σπίτια κατεδαφίστηκαν για την κατασκευή νέων που παραδόθηκαν στους αποικιοκράτες, στους οποίους παραδόθηκε άλλωστε όλη η γειτονιά. 

Η γειτονιά μου όσο πήγαινε και σκοτείνιαζε. Ενώ πριν, μπορούσε κάποιος να αφήσει την πόρτα ξεκλείδωτη χωρίς να ανησυχεί για διαρρήκτες, τώρα πρέπει να διπλοκλειδώνει. Τα σπίτια των ανθρώπων έχουν διαρρηχθεί, και οι ίδιοι έχουν χτυπηθεί μέσα στα δωμάτιά τους και έχουν ληστευθεί ενώ βρίσκονταν στο πάτωμα. Κλέφτες μπαίνουν σε ξεκλείδωτα σπίτια και αρπάζουν ότι μπορούν και μετά φεύγουν χωρίς κανείς να μπορεί να τους σταματήσει. Οι αποικιοκράτες έφεραν την ηρωίνη και την αναπόφευκτη αύξηση της εγκληματικότητα. Πωςπήγανταπράγματατόσοάσχημα; 

Μια άλλη επίπτωση των μουσουλμάνων αποικιοκρατών είναι οι βιασμοί παιδιών. Άρρηκτα συνδεδεμένη με την ηρωίνη, η ικανότητα των αποικιοκρατών να καταστρέφουν την παιδική ηλικία των αυτοχθόνων παιδιών δεν θα ήταν τόσο εύκολη αν δεν υπήρχε η συνολική πολιτικοποίηση του σχολικού συστήματος. Φιλελεύθεροι καθηγητές και άνανδροι καριερίστες επιβάλουν το δόγμα της πολιτικής ορθότητας, όπου μέσω του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, προωθούν τον «πειραματισμό» με άλλες φυλές. Αυτό, σε συνδυασμό με την πολυφυλετική μουσική και τηλεοπτική προπαγάνδα στην οποία σχεδόν όλοι είναι εκτεθειμένοι, αφήνει τα παιδιά ευάλωτα στους εποίκους, οι οποίοι επωφελούνται πλήρως από τα επηρεασμένα από τη κατήχηση παιδιά.

Οι μουσουλμάνοι εισβολείς έχουν κατακλύσει ολόκληρες περιοχές της Ευρώπης και έχουν μεταμορφώσει τους κατοίκους σε αδύναμα, δειλά και εκφυλισμένα όντα. Οι δρόμοι μας είναι γεμάτοι με ηρωίνη και κρακ - χάρη στους μουσουλμάνους εμπόρους και τους προμηθευτές τους. Τα παιδιά μας δεν μπορούν να βγουν έξω χωρίς κάποιος βρώμικος αλλοδαπός παιδόφιλος τα πλησιάσει. Καμία από τις φίλες μου δεν μπαίνει σε ταξί Πακιστανού μόνη της (ακόμα και Πακιστανές κοπέλες που ξέρω), από φόβο μήπως βιαστεί.

Το επιχείρημα ότι επειδή οι μουσουλμάνοι έχουν ένα σύστημα ελεύθερο από τοκογλυφία, είναι σύμμαχοί μας εναντίον των Ρότσιλντ, είναι παράλογο. Οι μουσουλμανικές τράπεζες είναι εξίσου τοκογλυφικές όσο οι ιουδαϊκές και αν μη τι άλλο, είναι πιο ανέντιμες από τις mainstream.

Οι μουσουλμάνοι ποτέ δεν χάνουν την ευκαιρία να πιέσουν για τις θρησκευτικές προλήψεις τους. Μπορούν επίσης να κάνουν κατάχρηση της ανεκτικής μας φύσης κάνοντας μας περιμένουμε ενώ προσεύχονται στην φανταστική θεότητα τους. Εάν κάποιος  ιθαγενής Ευρωπαίος κάνει έναν εισβολέα να περιμένει να εξυπηρετηθεί για οποιοδήποτε λόγο, θα πρέπει να απολυθεί, ενώ εάν καταγγείλει την σκληρότητα στα ζώα κατά την διαδικασία των Halal (ή Κοσέρ) θα πρέπει να διωχθεί ως «ρατσιστής». Στον αστερισμό της πολυπολιτισμικότητας, τα πρότυπα μας και τα ιδανικά μας παραμερίζονται, ενώ εκείνα των αποικιοκρατών προστατεύονται από το νόμο .

Αν βλέπουμε τους μουσουλμάνους ως συντρόφους σε έναν κοινό αγώνα ενάντια στον εβραϊκό οικονομικό ιμπεριαλισμό, θα πρέπει να δούμε το Ισλάμ ως μια άλλη πτυχή του ίδιου ιμπεριαλισμού. Το Ισλάμ πιστεύει στην παγκόσμια κατάκτηση και τη δημιουργία ενός ολοκληρωτικού μουσουλμανικού κράτους και δεν μπορεί να θεωρηθεί , καθ’ οιονδήποτε τρόπο μέρος του κόσμου μας. Οι πραγματικοί σύμμαχοι δεν είναι εκείνοι που επιδιώκουν κάθε μορφή παγκοσμιοποίησης, αλλά εκείνοι που αναζητούν την ασφάλεια για τους ίδιους, μέσα στην ίδια τους τη γη.

Κατά ειρωνικό τρόπο, στον αγώνα μας για επιβίωση, θα πρέπει να αγωνιστούμε πλάι -πλάι με ανθρώπους με τους οποίους - έχουμε κοινή επιθυμία να μας αφήσουν στην ησυχία μας να ζήσουμε όπως επιθυμούμε. Οι μεγαλύτεροι εχθροί μας είναι οι φιλελεύθεροι θιασώτες του πολυπολιτισμού και όλοι όσοι υποστηρίζουν την «αφομοίωση» και το ανακάτεμα.

Ακριβώς όπως κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι κύριος του σπιτιού του, έτσι κάθε φυλή θα πρέπει να είναι κυρία της γης της. Κάθε φυλή πρέπει να θεωρεί τον εαυτό της την κυρίαρχη φυλή στη γη της, αλλά αυτό δεν πρέπει να της επιτρέπει να μεταβληθεί σε μια ιμπεριαλιστική δύναμη που θα ζει παρασιτικά εκμεταλλευόμενη τους άλλους. Ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί ότι αυτή η αρνητική και καταστροφική τάση θα αποφευχθεί, είναι να διασφαλιστεί η φυλετική ομοιογένεια και η εδαφική ακεραιότητα του κάθε έθνους, αποτρέποντας τη μετανάστευση προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Οι φιλελεύθεροι ηλίθιοι υποστηρίζουν ότι η μετανάστευση είναι ένα καλό πράγμα, δεδομένου ότι επιτρέπει τα αμοιβαία ταξίδια. Έτσι, η λογική είναι η εξής: αν σταματήσουμε τους ανθρώπους από το Πακιστάν, τη Σομαλία, την Αϊτή και άλλες χώρες να έρθουν στα μέρη μας, τότε δεν θα έχουμε την ευκαιρία να πάμε και να ζήσουμε σε τέτοια θαυμάσια μέρη. Το επιχείρημα λέει ότι θα ήταν άδικο να σταματήσουν οι άνθρωποι να έρχονται στις χώρες μας, ενώ οι δικές τους χώρες είναι ένα μάτσο χάλια και έρχονται εδώ μόνο για να ξεφύγουν από μια άθλια ζωή και να αποκτήσουν μια καλύτερη ζωή . Γιατί οι χώρες που ζουν είναι τόσο φρικτές; Για τον ίδιο λόγο που οι περιοχές στις χώρες μας που αποικίζουν είναι τόσο χάλια. Εξ αιτίας τους! Οι καλοί άνθρωποι παραμένουν εκεί πού βρίσκονται και αγωνίζονται για να κάνουν τα πράγματα καλύτερα.

Υπάρχουν πολλές συναρπαστικές χώρες στον κόσμο, πλούσιες σε πολιτισμό, παράδοση, πνευματικότητα και ιστορία. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να διευρύνεις τους ορίζοντές σου κάνοντας ταξίδια, συναντώντας νέους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που επισκέπτονται διαφορετικά εδάφη και εξερευνούν διαφορετικούς τρόπους ζωής ενισχύουν την ιδέα της ύπαρξης των διαφορών. Η παγκοσμιοποίηση και η πολυπολιτισμικότητα που τόσο αγαπούν οι φιλελεύθεροι οδηγεί στο θάνατο των πολιτισμών. Όταν κάποιος υπερασπιστεί τον πολιτισμό του συκοφαντείται ως «ρατσιστής».

Έτσι λοιπόν, γιατί αγωνιζόμαστε;

Αγωνιζόμαστε επειδή αγαπάμε την ελευθερία και αντιλαμβανόμαστε ότι οι υλιστές παγκοσμιοποιητές αναζητούν έναν κόσμο στον οποίο θα είναι οι επόπτες μιας παγκόσμιας βιομηχανικής ζώνης χωρίς σύνορα, στην οποία εμείς θα είμαστε απλά παραγωγοί – καταναλωτές – ένα κράτος σκλάβων, σαν την Κίνα.

Αγωνιζόμαστε επειδή αγαπάμε την ελευθερία και καταλαβαίνουμε ότι οι θρησκευτικοί παγκοσμιοποιητές επιδιώκουν να επιβάλουν σε όλους μας, τις δικές τους προλήψεις καταστρέφοντας το δικό μας τρόπο σκέψης σχετικά με τα αιώνια ερωτήματα – διαμορφώνοντας ένα παγκόσμιο κράτος σκλάβων του νου.

Αγωνιζόμαστε επειδή αγαπάμε την ελευθερία και καταλαβαίνουμε ότι μόνο σε μια ομοιογενή δική μας γη μπορούμε να εκφράσουμε τις βαθύτερες σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας, να αναπτύξουμε τον πολιτισμό μας και τον περάσουμε στα παιδιά μας ως βάση για τη δική τους ανάπτυξη – μια εναλλακτική λύση στο παγκόσμιο απολυταρχικό multi - culti αστυνομικό κράτος στο οποίο δεν υπάρχει ελευθερία της σκέψης, της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι.

Αγωνιζόμαστε επειδή δεν έχουμε άλλη επιλογή. Είναι ένα άχαρο καθήκον που το έχουμε αποδεχτεί, επειδή σε αντίθεση με τις μάζες, είμαστε γνώστες του τρόμου που εξαπλώνεται γύρω μας, και δεν είμαστε πρόθυμοι να βάλουμε τη δική μας εγωιστική αίσθηση ασφάλειας πάνω από το δικαίωμα των μελλοντικών γενεών να έχουν ένα μέλλον που τους αξίζει.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή