Παραθέτω το κείμενο της καταγγελίας, η οποία εστάλη στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Αύριο θα μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα και θα σταλεί σε όλα τα αρμόδια διεθνή όργανα.
Στο χέρι τους είναι να πράξουν όπως η εθνική και η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιβάλλουν.
Διαφορετικά, υπάρχουν και άλλοι νομικοί δρόμοι…
**************************
Σας αποστέλλω την κάτωθι καταγγελία των εντολέων μου Λάμπρου Τσαπαλιάρη, Ζωής Βαϊοπούλου, Περικλή Καρολίδη, Νικολάου Τριβέλλα και Ειρήνης Κατάκου, και παρακαλώ για τις κατά νόμο ενέργειές σας.
ΠΡΟΣ: Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
1. Λάμπρου Τσαπαλιάρη, τραυματιοφορέα Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας.
2. Ζωής Βαϊοπούλου, νοσηλεύτριας – εργαλειοδότριας στα χειρουργεία του Νοσοκομείου Καρδίτσας.
3. Περικλή Καρολίδη, τεχνολόγου – ακτινολόγου Νοσοκομείου Βέροιας.
4. Νικολάου Τριβέλλα, ηλεκτρολόγου Νοσοκομείου Χανίων.
5. Ειρήνης Κατάκου, βοηθού ιατρικών επαγγελμάτων Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών.
****************************************
Σύμφωνα με το άρθρο 15 § 2 του Συντάγματος:
«Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. O έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει. O άμεσος έλεγχος του Κράτους, που λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας».
Σύμφωνα με το άρθρο 4 § 1 περ. β΄ του νόμου 2863/2000, το Ε.Σ.Ρ.:
«…ελέγχει την τήρηση των όρων και των προϋποθέσεων, καθώς και των εν γένει κανόνων και αρχών, που προβλέπονται στην εκάστοτε ισχύουσα ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία για τη νόμιμη, διαφανή και ποιοτική λειτουργία των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον τομέα παροχής ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών υπηρεσιών».
Αντικειμενικότητα σημαίνει, πρώτον, πληρότητα, δηλαδή κάλυψη ή, το λιγότερο, μη αποσιώπηση των σπουδαίων γεγονότων και ειδήσεων· δεύτερον, ορθότητα, δηλαδή την απόδοση της πραγματικής σημασίας στην μεταδιδόμενη πληροφορία και προπάντων είδηση, και, τρίτον, αμεροληψία έναντι των διάφορων ομάδων και παρατάξεων. Η έννοια της αμεροληψίας βρίσκεται κοντά σε αυτήν της ισότιμης μεταχείρισης και η τελευταία έχει το νόημα μίας κατά βάση, σε γενικές γραμμές και κατά το συνολικό αποτέλεσμα, ανάλογης προς την κοινοβουλευτική, γενικότερα πολιτική, οικονομική κ.λπ., αλλά και καθαρά ειδησεογραφική σημασία μεταδόσεως πληροφοριών και ειδήσεων». Ειδικότερα, η συνταγματική αρχή της ισότιμης μεταχείρισης απαγορεύει τη μονοπώληση της ραδιοτηλεοράσεως υπέρ ορισμένων ομάδων, ιδεών ή συμφερόντων ή την δυσανάλογη προβολή τους.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) επαναλαμβάνει σε όλες τις σχετικές αποφάσεις του ότι o Τύπος, με την ευρεία έννοια η οποία περιλαμβάνει τις ενημερωτικές λειτουργίες των οπτικοακουστικών και των διαδικτυακών Μέσων, έχει καθήκον να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες επί όλων των θεμάτων που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον· ότι το εν λόγω καθήκον συναρτάται άρρηκτα με το δικαίωμα του κοινού να λαμβάνει τις συναφείς πληροφορίες και ιδέες· και ότι μόνον με αυτόν τον τρόπο ο Τύπος είναι σε θέση να εκπληρώνει τη ζωτική για τις δημοκρατικές κοινωνίες λειτουργία του «δημόσιου φύλακα» (public watchdog), δηλαδή τον έλεγχο των εκάστοτε κυβερνώντων από αξιόπιστους δημοσιογράφους που δεν θεωρούν εχθρική προς αυτούς μία καλά πληροφορημένη κοινή γνώμη. Μάλιστα, για το ΕΔΔΑ, τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται από το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ αποκτούν ιδιαίτερη σημασία όταν πρόκειται για πληροφορίες ή ιδέες «που προσβάλλουν, σοκάρουν ή ταράσσουν» (Βλ. ενδεικτικά Sunday Times v. the United Kingdom, 6538/74, 26.4.1979, § 65· Lingens v. Austria, 9815/82, 8.7.1986, § 41· Éditions Plon v. France, 58148/00, 18.5.2004, § 42· Stoll v. Switzerland, 69698/01, 10.12.2007, § 101· Von Hannover v. Germany (no. 2), 40660/08 και 60641/08, 7.2.2012, § 101· Animal Defenders International v. the United Kingdom, 48876/08, 22.4.2013, § 100· Bédat v. Switzerland, 56925/08, 29.3.2016, § 48· Satakunnan Markkinapörssi Oy and Satamedia Oy v. Finland, 931/13, 27.6.2017, § 124· Paraskevopoulos v. Greece, 64184/11, 28.6.2018, § 29· Tagiyev and Huseynov v. Azerbaijan, 13274/08, 5.12.2019, § 36· Monica Macovei v. Romania, 53028/14, 28.7.2020, § 72).
Σύμφωνα με το άρθρο 4 § 1 του νόμου 2328/1995 (σε συνδυασμό με το άρθρο 4 § 1 περ. ε΄ του νόμου 2863/2000):
«Σε περίπτωση παραβίασης: α) των διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας, της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του διεθνούς δικαίου που διέπουν άμεσα ή έμμεσα τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και γενικότερα τη λειτουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης… γ) των κανόνων δεοντολογίας, όπως αυτοί προσδιορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 3 του νόμου αυτού, επιβάλλονται με πράξη του Υπουργού Τύπου και Μ.Μ.Ε. και σύμφωνη γνώμη του Ε.Σ.Ρ., ύστερα από ακρόαση των ενδιαφερομένων, οι ακόλουθες κυρώσεις, ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης, την τηλεθέαση που συγκεντρώνει ο σταθμός, το ύψος της επένδυσης που έχει πραγματοποιηθεί ή σχεδιαστεί και την τυχόν ύπαρξη υποτροπών: αα) συστάσεις και προειδοποιήσεις, ββ) πρόστιμο από πέντε έως πεντακόσια εκατομμύρια (5.000.000 έως 500.000.000) δραχμές που εισπράττεται κατά τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε., όπως ισχύει κάθε φορά, γγ) προσωρινή αναστολή της λειτουργίας του σταθμού μέχρι τρεις μήνες, δδ) ανάκληση της άδειας λειτουργίας του σταθμού.
Η κύρωση της προσωρινής αναστολής η της ανάκλησης μπορεί να επιβληθεί παράλληλα και με την επιβολή προστίμου. Η σύμφωνη γνώμη του Ε Σ.Ρ. για την επιβολή των κυρώσεων της προσωρινής αναστολής ή της ανάκλησης της άδειας ή προστίμου άνω των εκατό εκατομμυρίων (100.000.000) δραχμών λαμβάνεται με πλειοψηφία των 2/3 των παρόντων μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης».
Είμαστε υγειονομικοί υπάλληλοι που τεθήκαμε σε αναστολή εργασίας επειδή αρνηθήκαμε να εμβολιαστούμε έναντι της Covid-19. Το μέτρο αυτό της αναστολής, το οποίο ουδεμία επιστημονική βασιμότητα έχει (οι εμβολιασμένοι συνάδελφοί μας, όπως και όλοι οι εμβολιασμένοι εν γένει, μεταδίδουν εξίσου, νοσούν, διασωληνώνονται και πεθαίνουν καθημερινά, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες συνάδελφοί μας που αρνήθηκαν την τρίτη δόση εργάζονται κανονικά), έχει οδηγήσει εμάς και τις οικογένειές μας σε πλήρη οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση. Αποφασίσαμε να αρχίσουμε απεργία πείνας, βρισκόμαστε δε ήδη στην 17η μέρα, ως έσχατη πράξη διαμαρτυρίας για το επιστημονικά παντελώς αδικαιολόγητο και ακραία απάνθρωπο αυτό μέτρο. Βρισκόμαστε από την πρώτη μέρα της απεργίας αυτής έξω από το Υπουργείο Υγείας. Εκατοντάδες πολίτες μας επισκέπτονται καθημερινά και εκδηλώνουν την υποστήριξή τους.
Είναι τρομακτική η παντελής αγνόησή μας από τα μεγάλα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, τα οποία έχουν θάψει κυριολεκτικά την είδηση και πληροφορία αυτή, ενώ αυτή έχει βεβαίως τεράστια κοινωνική σημασία. Και θα έπρεπε να έχει επίσης τεράστιο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Είναι προφανές ότι τα μεγάλα συστημικά Μ.Μ.Ε. αποφεύγουν να καλύψουν το γεγονός αυτό, γιατί προφανώς η προβολή του θα συντάρασσε το τηλεοπτικό κοινό, θα προκαλούσε τεράστιο κοινωνικό προβληματισμό και θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα στην κυβερνητική εικόνα. Τα Μ.Μ.Ε. δεν έχουν καμία δικαιολογία για την απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στην απεργία μας, πρέπει δε να σημειωθεί ότι άλλες απεργίας πείνας στο παρελθόν είχαν λάβει ευρύτατη δημοσιότητα, χαρακτηριστικό παράδειγμα δε είναι αυτό της απεργίας πείνας του καταδικασθέντος για τη συμμετοχή του στην εγκληματική οργάνωση «17 Νοέμβρη», Δημήτρη Κουφοντίνα.
Είναι απολύτως λοιπόν ξεκάθαρο ότι η συμπεριφορά αυτή όλων των μεγάλων Μ.Μ.Ε. παραβιάζει κατά τα άνω βάναυσα την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, αντιτίθεται δε και στις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Μετά ταύτα, καταγγέλλουμε την παραβίαση αυτή της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας και αιτούμεθα την κατά νόμο επιβολή κυρώσεων στους υπαιτίους.
Παραθέτουμε το κείμενο της από 1.4.2022 με αριθμό πρωτοκόλλου 159 επιστολή μας προς τον Υπουργό Υγείας κ. Αθανάσιο Πλεύρη (η οποία προβλήθηκε, όπως και όλο εν γένει το γεγονός, από ελάχιστες μόνο αντισυστημικές ιστοσελίδες):
Σημειώνουμε, τέλος, ότι το κείμενο της παρούσης θα μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα και θα αποσταλεί σε όλα τα αρμόδια διεθνή όργανα.
Αθήνα, 7 Απριλίου 2022
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος
Νίκος Ι. Αντωνιάδης
Δικηγόρος Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου