Τα όσα συμβαίνουν με τους Κούρδους της Συρίας αποτελούν
ένα πολύ διδακτικό μάθημα, τόσο για τους ίδιους όσο και για όλους τους
λαούς, ημών συμπεριλαμβανομένων.
Θέμης Τζήμας
Τα όσα συμβαίνουν με τους Κούρδους της Συρίας αποτελούν ένα πολύ
διδακτικό μάθημα, τόσο για τους ίδιους τους Κούρδους συνολικώς, όσο και
για όλους τους λαούς, ημών συμπεριλαμβανομένων.
Δεν είναι κρυφό ότι η Συρία για μακρό χρονικό διάστημα στήριζε το
ΡΚΚ, μέχρι του σημείου κατά το οποίο απειλήθηκε με πόλεμο από την
Τουρκία, οπότε και ακολούθησε η γνωστή περιπέτεια Οτσαλάν, στο πλαίσιο
της οποίας η τότε ελληνική κυβέρνηση τον παρέδωσε στους Τούρκους διώκτες
του. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Ήταν πρώτα η εισβολή των ΗΠΑ
και των συμμάχων τους στο Ιράκ και έπειτα η επιχείρηση αλλαγής
καθεστώτος στη Συρία, στην οποία πρωταγωνίστησε τυχοδιωκτικώς η Τουρκία,
που έδωσαν νέα πνοή στις προσδοκίες των Κούρδων για την ίδρυση ενός
κράτους στην καρδιά της Μέσης Ανατολής. Ενώ μάλιστα,
η de facto αυτονομία τους στη Συρία υπήρξε αποτέλεσμα της συμφωνίας τους
με την κυβέρνηση Άσαντ, σύντομα το PYD προτίμησε τις ΗΠΑ.
Η πορεία από εκεί και πέρα είναι η γνωστή και πολλάκις
επαναλαμβανόμενη στην ιστορία των συμμάχων της Δύσης: σύντομα, οι
ελεγχόμενες από τους Κούρδους περιοχές στη Συρία γέμισαν με βάσεις των
ΗΠΑ (άρα είχαμε παράνομη κατοχή συριακού εδάφους). Δόθηκαν όπλα στους
Κούρδους, αλλά όχι τέτοια που να αλλάζουν το συσχετισμό ισχύος ως προς
την Τουρκία και