Κακώς νομίζουν οι ιθαγενείς ότι, τα ευρώ τους στα στρώματα, στις θυρίδες ή στο εξωτερικό είναι ασφαλή – πόσο μάλλον όταν προωθείται από τις δυνάμεις κατοχής το περιουσιολόγιο, μέσω του οποίου είτε θα χαρακτηρισθούν παράνομοι φοροφυγάδες, είτε θα λεηλατηθούν εξ ολοκλήρου.
Η διαφορά μεταξύ των ανεπτυγμένων και των αναπτυσσομένων (υποανάπτυκτων κατά κάποιους άλλους) χωρών, όσον αφορά τη φοροδιαφυγή, είναι ουσιαστικά τυπική – έχει σχέση δηλαδή αφενός μεν με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται, αφετέρου με τα εισοδηματικά «στρώματα» που επωφελούνται.
Ειδικότερα, στις ανεπτυγμένες χώρες οι μέθοδοι είναι αρκετά εκλεπτυσμένοι, ενώ επωφελούνται τα ανώτατα κυρίως εισοδηματικά στρώματα – ενώ στις αναπτυσσόμενες οι μέθοδοι είναι «χονδροειδείς», χρησιμοποιούμενες από τα μεσαία και κατώτερα εισοδηματικά στρώματα.
Έτσι, η φοροδιαφυγή στις ανεπτυγμένες οικονομίες αποκαλείται «φοροαποφυγή» και δεν κατηγορείται/διώκεται από κανέναν – επειδή, με τη βοήθεια της πολιτικής που υπηρετεί έμμισθα τα ανώτατα εισοδηματικά στρώματα, έχουν δημιουργηθεί ειδικές φορολογικές «οάσεις», οι