Παραδείγματα μαρξιστικής εθελοτυφλίας για το 1821 #3β

 Συνέχεια από το α΄ μέρος

Θα μπορούσε να συνοδεύεται ένας μεταποιημένος Καποδίστριας από έναν πραγματικό Μαυροκορδάτο;

Εφεύρεση/μεταποίηση στοιχείων και δογματισμός: οι βάσεις της μαρξιστικής εθελοτυφλίας (έκδ. 1988)

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εθελοτυφλίας και εμμονής ως προς τον Καποδίστρια (δηλ. ως προς την επαναστατική ταυτότητα) αποτελεί η περίπτωση του Χρήστου Λούκου. Ο ιστορικός που δια βίου μελετά τον Ιωάννη Καποδίστρια, αυτός που αποτελεί παράδειγμα ήπιου προφορικού-γραπτού λόγου, αυτός που έχει παραδεχθεί δημόσια ότι η τοποθέτησή του πριν ακόμα από την σύνταξη του διδακτορικού του (1982) ήταν περισσότερο πολιτική παρά επιστημονική, συνεχίζει αδιάκοπα να επανεξετάζει τη ζωή του Καποδίστρια, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ήταν ορθά τα βασικά στοιχεία της τοποθέτησής του στο διάστημα 1972-82. Μια ευκαιρία για να διαπιστώσουμε το βάθος της εθελοτυφλίας δίνεται το 2019.

Το 2019 ο Χρήστος Λούκος επανατοποθετείται στο θέμα «Καποδίστριας» μέσω του θέματος «Μαυροκορδάτος». Μέσα από την εισήγησή του «Τα προβλήματα ενός ιστορικού κατά τη σύνταξη μιας βιογραφίας για τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο» ο Χ. Λούκος υπερασπίζεται την

Παραδείγματα μαρξιστικής εθελοτυφλίας για το 1821 #3α

 Ο Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ «1821» ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ «ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ» – Εμμονές & Παραλογισμοί δυο αιώνων ιστορίας ως προς την αναγέννηση του Ελληνισμού

Στέργιος Π. Ζυγούρας

Ρήγας-Κοραής παρόντες, Καποδίστριας-Υψηλάντης απόντες. Οδησσός; Ανύπαρκτη. Η πρώτη απεικόνιση του συμβιβαστικού ιστορικού αφηγήματος ως προς τη δημιουργία του ελληνικού κράτους άφησε αδιατύπωτα καίρια ερωτήματα: Ποια ήταν η κοραϊκή συνεισφορά στην «Ξάνθεια ιδέα»; Πώς οι της Οδησσού «κατάφεραν» αυτό που ο Κοραής «δεν αποπειράθηκε»; Ποια ήταν η σχέση του Ρήγα με το σύμβολο της Επανάστασης του Υψηλάντη; Στον 20^ο αιώνα η κατάσταση χειροτέρεψε. Οι μαρξιστές ιστορικοί θεώρησαν ως ομογενοποιημένο τον συμπληρωματικό χαρακτήρα της απεικόνισης. Εξέφραζαν αγανάκτηση για την καπηλεία της Επανάστασης του Κοραή από τον Καποδίστρια και για την μη άμεση επικράτηση του κοραϊσμού στο ελληνικό κράτος. Ο εγκλωβισμός των μη μαρξιστών από τον προηγούμενο αιώνα παγίωσε την ασυνάρτητη αφήγηση για την θεμελίωση της Ελλάδας. Αρκούμενοι στη «Μεγάλη Ιδέα», αδυνατούσαν να διαβάσουν ακόμα και το «Μετά το πεπρωμένον ανίσταμαι …» άνωθεν του Φοίνικα, ώστε να … εντοπίσουν εκεί την «μικρή ιδέα».

Αν οι εμμονές και οι παραλογισμοί έχουν βοηθήσει στην παγίωση ενός πλασματικού ιστορικού κορμού για το 1821, υπάρχει εξήγηση ως προς την εμφάνιση και την ανθεκτικότητά τους:

27.10.1821 – Ένα μαυροκορδατικό ιστορικό διαμάντι

 

Μια επιστολή του Αλ. Μαυροκορδάτου προς τον «πληρεξούσιο του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής» Δημήτριο Υψηλάντη, είναι ένα πραγματικό διαμάντι επαλήθευσης του μεγάλου προβλήματος που λέγεται «Ταυτότητα του 1821». Ευνόητο, ότι η διασταύρωση οφείλει να γίνει με βάση τα πραγματικά στοιχεία και όχι τα πάσης φύσεως ιδεολογικά τσιτάτα που στερούνται ισχυρής τεκμηρίωσης. 

Η επιστολή γράφεται όταν η κατάκτηση της Τρίπολης προμηνύει την επικράτηση της Επανάστασης και ενώ ετοιμάζεται η Συνέλευση μέσω της οποίας η Επανάσταση θα επαναπροσδιοριστεί, προκειμένου το αποτέλεσμά της να αναγνωριστεί.

Η Αναστάση του Κυρίου και η Επανάσταση του 1821

 205 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (Κέρκυρα, 6/4/1819)

Ανήμερα του Πάσχα του 1819 ο Καποδίστριας βρισκόταν στην Κέρκυρα. Για την Πάργα έκλαψε. Με τον Κολοκοτρώνη τα είπε. Οι διαπραγματεύσεις με τον «πενθερό» (Αλή πασά) είχαν μπει στο αυλάκι. Άλλες εργασίες δεν είχε. Σκέφτηκε λοιπόν να βάλει κάποιες σκέψεις του στο χαρτί, επειδή γνώριζε ότι κάτι τυχοδιώκτες, άθεοι καρμπονάροι τύπου Γαλάτη και Τσακάλωφ παρέσερναν το έθνος σε επανάσταση à la Robespierre.[1] Έγραψε  ένα κείμενο στα γαλλικά (Observations sur les moyens d’améliorer le sort de Grecs) και το έστειλε στον Ρώσο πρέσβη της Κων/πολης. Ίσως να το έστειλε και σε κάποιους ακόμα παραλήπτες.

Έλα όμως που τίποτα δεν μένει κρυφό. Η αγγλική κατασκοπεία το ανακάλυψε. Κυκλοφορούσε ανώνυμα στα ελληνικά από τον Ιανουάριο του 21 μεταξύ των προκρίτων, οπλαρχηγών, αρχιερέων. Το επισήμαναν στον υπουργό εξωτερικών της Μ. Βρετανίας δυο διπλωματικοί απεσταλμένοι της: ο Meyer και ο Strangford. Ο George Waddington το χαρακτήρισε very singular document και

Ποιο πολίτευμα ίσχυε την 3η Απριλίου 1827;

 Ποιες ισορροπίες οδήγησαν στην απόφαση «Καποδίστριας» (Ψήφισμα Τροιζήνας, 3.4.1827) και ποια σχέση είχε αυτή με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη;

Το απόσπασμα της επιστολής Ορλάνδου-Λουριώτη δεν αποδεικνύει ότι το προσωρινό πολίτευμα Επιδαύρου-Άστρους βαίνει προς κατάργηση το 1825. Εξάλλου, δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Υπάρχουν τα πρακτικά της Γ΄ Εθνοσυνελεύσεως της Επιδαύρου (1826) που επιβεβαιώνουν ότι καταργήθηκε. Συνεπώς, την ημέρα ανάδειξης του Καποδίστρια στο αξίωμα του Κυβερνήτη, δεν υφίσταται το πολίτευμα 1822-26. Αυτό δείχνει από το 25 ακόμα και ο Γεώργιος Κουντουριώτης, ο πρωθυπουργός των δανείων, ο πρωθυπουργός-νικητής του εμφυλίου (χάρη στα χρήματα των δανείων). Για την ακρίβεια, από τα μέσα του 1825 γινόταν ανοιχτός πλειστηριασμός βασιλέων: Σάσσεξ, Ορλεάν ή κάποιος άλλος; Μόνο που τότε ο ζόφος περίσσευε και οι Κουντουριώτηδες ήταν απασχολημένοι: δέχονταν πιέσεις από το Λονδίνο για να παρατείνουν τη «θητεία» τους και να σκοτώσουν τον Κολοκοτρώνη. Δέχονταν και εσωτερικές πιέσεις να αντιμετωπίσουν τον Ιμπραήμ με την αξία τους. Ο Ανδρούτσος δολοφονείτο και οι Ρικάρντο αγόραζαν ατμόπλοια και φρεγάτες στο όνομα του β΄ δανείου χωρίς να ρωτήσουν κανέναν.

Αυτό που φαίνεται από την επιστολή Ορλάδνου-Λουριώτη είναι ότι η Αγγλία συναινεί στη μοναρχία. Άρα, έως

Η ρωσική πρεσβεία τίμησε τη μνήμη του Ιωάννη Καποδίστρια (φώτο)

 Η Ρωσία δεν ξεχνά τον κορυφαίο διπλωμάτη της, ο οποίος εξελίχθηκε στον εμβληματικό ηγέτη του ελληνικού έθνους

Εκπρόσωποι της ρωσικής πρεσβείας, τίμησαν τη μνήμη του Ιωάννη Καποδίστρια, που έχει ταφεί στη Μονή Πλατυτέρας στο νησί της Κέρκυρας.

«Ο κόμης Ιωάννης Καποδίστριας είναι ένας εξαιρετικός διπλωμάτης, υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ο πρώτος ηγεμόνας της ανεξάρτητης Ελλάδας», αναφέρει η ρωσική πρεσβεία στην σχετική ανακοίνωση της.

το είδα

Η άγνωστη προεπαναστατική «επιστολή» του Καποδίστρια από την Κέρκυρα (Σπ. Μανάτος)

OBSERVATIONS SUR LES MOYENS D’AMÉLIORER LE SORT DES GRECS

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τι σημαίνει άραγε αυτό το κείμενο; Τι δουλειά είχε στην Κέρκυρα ο Ι. Καποδίστριας το 1819; Πήγε να πείσει τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους να κάτσουν φρόνιμα; Ή πήγε για να πείσει ως προς το στίγμα της Επανάστασης; Μόνον με άξονα τη χριστιανική πίστη και όχι μέσω του φιλελευθερισμού πρέπει να στηθεί το νέο κράτος. Αυτό έδωσε γραπτώς την Ανάσταση του 1819 ο Καποδίστριας και το μήνυμα έφτασε εκεί όπου έπρεπε.

 Αναλύει ο Σπύρος Μανάτος, καλεσμένος στην εκπομπή του Δημήτρη Μεταλληνού «21» (Start TV)

Ιωάννης Καποδίστριας – Ούγος Φώσκολος – Διονύσιος Σολωμός

 Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18 Μαρτίου 2023 στην Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου, σε συνδιοργάνωση του Ιδρύματος Διεθνών Νομικών Μελετών Καθηγητού Ηλία Κρίσπη & Δρ. Α. Σαμαρά – Κρίσπη, με την Δ.Ι.Β.Ζακύνθου.

Το καραβάκι της ιστορίας

Παραδείγματα μαρξιστικής εθελοτυφλίας για το 1821 #2β

 Συνέχεια από το α΄ μέρος

Τυχαία ή Αναγκαία η εμφάνιση του «πενθερού» Αλή πασά στην Επανάσταση του 21;

Σύμπτωση – Συγκυρία – Ευτυχής συγχρονισμός για το 21 ήταν η αποχώρηση του οθωμανικού στρατού από την Πελοπόννησο, δηλαδή, η αποστασία του Αλή από την Πύλη

Αυτό λένε όλοι σχεδόν οι ιστορικοί, ενώ τα ντοκουμέντα συνεργασίας Ρωσίας – Αλή πασά τουλάχιστον για το διάστημα 1818-1820 είναι γνωστά, ενώ η απλή λογική λέει ότι με τον Αλή πασά σύμμαχο του Σουλτάνου η Επανάσταση δεν θα είχε καμιά τύχη, όπως είχε γίνει και νωρίτερα. Το θέμα μάλιστα, δεν αφορά μόνο στον Μωρηά, αλλά και στην Ήπειρο-Δ. Ρούμελη με τους Σουλιώτες και τους άλλους οπλαρχηγούς. Γιατί λοιπόν τόση πώρωση;

Επειδή το θέμα συνδέεται με τον χαρακτήρα της Ελληνικής Επανάστασης. Αν λέγαμε ότι

Καποδίστριας ο αριστοκράτης – Κερκυραϊκή αμηχανία, αντιφάσεις, αλλά και αλήθειες

 Ένα κερκυραϊκό ντοκιμαντέρ που, κινούμενο αντίθετα από τον τίτλο του, προσπαθεί -ως ένα βαθμό- να δείξει τον αποστάτη-αριστοκράτη Καποδίστρια. Ο απολογητικός κορμός του ντοκιμαντέρ (ο απαραίτητος αντίλογος της αιώνιας κατάκρισης) δεν μας βοηθά να κατανοήσουμε τι ήταν ο Καποδίστριας στο 21. Η ιστορία τον έχει καταδικάσει στον ρόλο του «Κυβερνήτη». Το ντοκιμαντέρ περνά ξυστά από την πραγματική ταυτότητα του Καποδίστρια στο σημείο που αναφέρεται στο Εθνικό ΚΑΙ Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Δεν καταφέρνει να αποκωδικοποιήσει το νόημα του συμπλεκτικού συνδέσμου, όπως γίνεται φανερό στη συνέχεια. Η Δημοκρατία που προέκυψε στη Γαλλία [από το 1792 και όχι από το 1789] δημιουργεί σοκ στην κερκυραϊκή αριστοκρατία για την αντιχριστιανική της ταυτότητα. Με την φράση αυτή η μεν εξέγερση του 1789 ταυτοποιείται με τις εξελίξεις 1792-95, οι δε διαφωτιστές αριστοκράτες εμφανίζονται να αιφνιδιάζονται από τον αντίπαλο διαφωτισμό που επί αιώνες διέστρεφε το αίτημα της διαχύσεως του φωτός, όπως αυτό πρωτοδιατυπώθηκε ως «επανελληνισμός» (13^ος, 15^ος αιώνας).

Κρίμα και για τον εμφύλιο Αργοστολίου – Ληξουρίου που δεν διευκρινίζεται, κρίμα και την Επτάνησο Πολιτεία στην οποία δεν διαπιστώνεται αντίστοιχη διαμάχη, άρα δεν εξηγείται τι θα γίνει το 1818 στην Κων/πολη και το 1824, το 1830 και το 1832 στον ελλαδικό χώρο. Κρίμα και για την αγγλογαλλική δολοφονία του Καποδίστρια που είναι μεν πραγματικότητα, αλλά … αυτή κι αν απαιτεί εξηγήσεις. Πώς γίνεται να

Ιωάννης Καποδίστριας και Ευρώπη του Συνεδρίου της Βιέννης (Στέλιος Αλειφαντής)

 Ιωάννης Καποδίστριας, ένας άνθρωπος της πράξης – Στέλιος Αλειφαντής

Γιατί η Βιέννη του 1814 συζητούσε το «ελληνικό ζήτημα»; Με ποιον τρόπο το ζήτημα αυτό πέρασε σταδιακά από την υπερεθνικότητα στην εθνικότητα; Πώς σχετίζεται το διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος των Επτανήσων (1800-1807) με την υπόθεση του 1821; Τι ήταν πραγματικά ο Ιωάννης Καποδίστριας;

Μέσα σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη ευρωπαϊκή κατάσταση, ο Ιωάννης Καποδίστριας καταλαμβάνει ανώτατη θέση στην ρωσική πολιτική. Την κρίσιμη στιγμή της πτώσης του Ναπολέοντα βρίσκεται συνομιλητής των κορυφαίων ευρωπαίων πολιτικών. Δημιουργεί έδαφος αγγλο-ρωσικής συνεργασίας στο «ελληνικό ζήτημα» με την Εταιρεία των Φίλων των Μουσών. Ουσιαστικά, θέτει σε δίλημμα τον τσάρο Αλέξανδρο Α΄ ως προς την διατήρηση των όρων του «Κιουτσούκ-Καϊναρτζή» και τον ενθαρρύνει να περάσει από την αδράνεια και την απροθυμία στην υπό όρους ενεργό συμμετοχή.

Ποιες πολιτικές προϋποθέσεις και παρασκηνιακές διεργασίες του 1821 παραμένουν ακόμα στο σκοτάδι; Σε μια από τις

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΠΑΥΣΑΝ Ν’ ΑΠΟΤΕΛΩΣΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΘΝΟΣ»

 Ιωάννης Καποδίστριας και Ιακωβάκης Ρίζος Νερουλός δίνουν (και δείχνουν) το στίγμα των εορτασμών για τα 200 χρόνια από το 1821: «Ιστορική Νομοτέλεια η Μοναδική Ελληνική Επανάσταση»

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ

booksonthesites.blogspot.com 

Η γραμμένη στα γαλλικά, δια χειρός του Κερκυραίου λόγιου Ανδρέα Μουστοξύδη, 7σέλιδη επιστολή του Ιωάννη Καποδίστρια από τη Γενεύη προς τον Μητροπολίτη Ουγγροβλαχίας και πρώην Άρτας Ιγνάτιο, με ημερομηνία 12/24 Απριλίου 1823, θα έμενε στα αζήτητα της ελληνικής ιστοριογραφίας αν το πλήρες περιεχόμενο της επιστολής δεν είχε διασωθεί σε ελληνική μετάφραση στην εφημερίδα «Αιών» του Ιωάννη Φιλήμονα, στο

Ο «ΕΛΛΗΝΑΣ» του Υψηλάντη κι ο «ΓΡΑΙΚΟΣ» του Κοραή

 «ΕΛΛΗΝΑΣ» VS «ΓΡΑΙΚΟΣ»

Ποιος από τους δυο επαναστάτησε; 

Γιατί ο Υψηλάντης ονόμαζε «Έλληνες» τους Γραικούς, τους Σέρβους, τους Βούλγαρους; 

Γιατί το κράτος «Γραικία» ονομάζεται «Ελλάς» μόνον στο εσωτερικό του; 

Πώς με τόσους «Έλληνες» και τόσους «Φιλέλληνες» στο 1821 προέκυψε κράτος «LA GRÈCE»;

27/2/1821: Ο Φοίνικας υψώνεται, η Αθηνά οργίζεται, η μεταξύ τους διαμάχη διευρύνεται

 Στις 27 Φεβρουαρίου 1821 αγιάζεται η Ελληνική Επανάσταση σ’ ένα μετόχι του Αγίου Όρους

Ιάσιο: Το μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών στα μέσα του 19^ου αιώνα. Εκεί υψώθηκαν οι Σημαίες της Επανάστασης στις 27/2/1821

Στη Μονή των Τριών Ιεραχών στο Ιάσιο, ο μ. Βενιαμίν περιζώνει το ξίφος του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στον Αλέξανδρο Υψηλάντη και υψώνονται οι επαναστατικές σημαίες του Ελληνικού Έθνους που φέρουν: την επιγραφή ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ, τους Αγίους ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ & ΕΛΕΝΗ και τον ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΕΝΟ ΦΟΙΝΙΚΑ με την επιγραφή «Εκ της τέφρας μου αναγεννώμαι». Ταυτόχρονα κορυφώνεται και η αντίδραση της κοραϊκής μερίδας που έκανε το παν για να «αναβληθεί» η Επανάσταση. Γνώριζαν άριστα οι κοραϊστές ότι

Beaton & Επιστημονικός Ετσιθελισμός VS ;

  

Στέργιος Ζυγούρας

Ο ομότιμος καθηγητής της Έδρας Κοραή στο Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου που ακούει στο όνομα Roderick Beaton δεν χρειάζεται συστάσεις. Ήταν καθηγητής Νεοελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας, Γλώσσας και Φιλολογίας στο King’s College ως το 2018. Το 2011 έλαμψε στο ΣΚΑΪ. Το 2016 μας ενημέρωσε ότι αν ο λόρδος Byron ζούσε, θα υποστήριζε τα ελληνικά μνημόνια. Πρόσφατα ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα ως μέλος της περίφημης Επιτροπής «Ελλάδα 2021» με όσα δημοσίευσε σε εφημερίδα για την Ελληνική Επανάσταση (στη δική του ιστορική διάλεκτο: Αγώνας για την Γραικική Ανεξαρτησία).

Ο καθηγητής ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης του απάντησε με ένα άρθρο στο οποίο τονίζει, πέρα από τα αντικειμενικά δεδομένα, ότι ο R. Beaton έχει περισσότερο ύφος νουθεσίας και λιγότερο επιστήμονα. Σωστό αυτό. Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά είχε δείξει πριν δέκα χρόνια στο «1821» του ΣΚΑΪ. Είχε εστιάσει στο

1821-2021: Οφείλουμε να λέμε αλήθειες (Βασίλης Κωστούλας)

 

Η Επανάσταση του 21 είναι ένα πολύπλοκο γεγονός, γεμάτο αντιφάσεις και σκοτεινά σημεία που συγκλόνισε όλη την Ευρώπη. Γεγονός είναι ότι ο Καποδίστριας δεν έφτασε το 1828 με τη σύμφωνη γνώμη όλων, ούτε ενεπλάκη πρώτη φορά στην Επανάσταση το 1814 με την Φιλόμουσο Εταιρεία. Γεγονός είναι επίσης ότι το 1831 θυσιάστηκε. Έχουμε εννοήσει την θυσία του Καποδίστρια;

Το καραβάκι της ιστορίας

Σφετεριστική Τυραννία, Φιλεύσπλαχνη Δημοκρατία, Επιστημονική Σιωπή.

Στέργιος Π. Ζυγούρας

Ο «επιστημονικώτατος κύριος Μεθόδιος Ανθρακίτης» τυγχάνει άγνωστος στο ευρύ κοινό. Περισσότερο άγνωστος είναι ο Αναγεννώμενος της Επανάστασης Φοίνικας που εμφανίζεται από πολύ πριν το 1749 (Οδός Μαθηματικής), μέχρι το 1821 στον Υψηλάντη και το 1829 στον Καποδίστρια. Ποια είναι η τύχη των σημερινών Ελλήνων επιστημόνων στο κατώφλι των 200 ετών από την Επανάσταση;

Αν μη τι άλλο, η θλιβερή πολιτική υπόθεση του covid-19 με μερίδα δικηγόρων-γιατρών σε φίμωση-απειλές-διωγμό, με βουλευτές βουβούς, με εισαγγελείς-υπηρέτες της εκτελεστικής εξουσίας, με ελευθεροτυπία φανερά εξαγοράσμένη από την κυβέρνηση, με πλήρη κατάργηση των προσωπικών (ατομικών) ελευθεριών, μάς ξαναδίνει τη δυνατότητα να συγκρίνουμε τις εφαρμοσμένες έννοιες «τυραννία – δημοκρατία» στη νέα εποχή και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, καθώς και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται από τους σημερινούς πανεπιστημιακούς δασκάλους.

Ειδικότερα: Γιατί σήμερα πρέπει να συνεχίσει να διδάσκεται με θριαμβολογίες ο Μοντεσκιέ και κάθε τι σχετικό; Γιατί δεν εξεγείρονται οι υπερασπιστές των Lumières και του Κράτους Δικαίου; Τι είδους Πολιτεία είναι αυτή που διώκει την επιστήμη; Γιατί σιωπούν οι νομικοί προ της καταπατήσεως των θεμελιωδών συνταγματικών διατάξεων και των προσωπικών ελευθεριών; (αντιληπτή εξαίρεση: ο κ. Κωνσταντίνος Βαθιώτης).

Και πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το παρόν θέμα και ενόψει της επετείου για τα 200 χρόνια από το 1821: Γιατί οι

Οι δολοφόνοι του Καποδίστρια στόχευαν στο Πολίτευμά του

Σήμερα έχουμε μια σπουδαία εθνική επέτειο. Είναι ξεχασμένη, επειδή το σημερινό έθνος κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη του 1829. Περισσότερα εδώ, εδώ και εδώ.

Παραδοσιακά, στις 27 Σεπτεμβρίου κυκλοφορούν αναφορές του θλιβερού επετειακού γεγονότος του 1831. Η δολοφονία του Καποδίστρια συνεχίζει να μας απασχολεί. Άλλωστε η προσωπικότητά του δολοφονημένου εξακολουθεί να διχάζει και αποτελεί τμήμα του ακανθώδους θέματος «η ταυτότητα της Ελληνικής Επανάστασης». Μια αξιόλογη τοποθέτηση στο θέμα έκανε ο π. Βασίλειος Βολουδάκης. Δεν αποτελεί συνολική εξέταση του ακανθώδους θέματος, αλλά επισημαίνει ορισμένα καίρια στοιχεία για την πραγματική και μοναδική αιτία που χώριζε τις ηγετικές φυσιογνωμίες της επανάστασης: την θέση της πίστης στη διαμόρφωση του πολιτεύματος και στην θεμελίωση της δυνατότητας για τη συνέχεια της Επανάστασης. Ο π. Βασίλειος υποστηρίζει ότι «Οι δολοφόνοι του Καποδίστρια στόχευαν στο δια του Σταυρού Σου Πολίτευμα».

Όσα αναφέρει ο π. Βασίλειος για τους

Κατά τον Καποδίστρια η πρωτεύουσα του ελληνισμού ήταν η Κωνσταντινούπολη

Το καραβάκι της ιστορίας

Σαν σήμερα η Στοά του Λονδίνου, τα Τέκνα της και οι Ρότσιλντ δολοφόνησαν στο Ναύπλιο τον Ιωάννη Καποδίστρια .

27/9/20

Με το «Ιουλιανό», ήταν το ξημέρωμα της Κυριακής 27ης Σεπτεμβρίου 1831. Στο Λονδίνο και το Βατικανό, το ημερολόγιο εκείνη την αποφράδα ημέρα έδειχνε 9 Οκτωβρίου 1831. 

Η Αλυσίδα των δολοφόνων του Καποδίστρια περιλαμβάνει τους:

 1) Ρότσιλντ, 2) Μεγάλη Στοά του Λονδίνου 3)Άρθουρ Γουέλσλι, 1ος δούκας του Ουέλλινγκτον, 4) Λόρδος Ύπατος Αρμοστής Ιονίων Νήσων Σερ Φρέντερικ Ανταμ , υποστράτηγος στη Μάχη του Βατερλώ, επικεφαλής της 3ης Ελαφράς Ταξιαρχίας.5) Στοά της Ζακύνθου. 

Η εντολή Ρότσιλντ για την δολοφονία Καποδίστρια δόθηκε στον Ουέλλιγκτον, που την μετέφερε στην Άνταμ, που την διαβίβασε στον υποπρόξενο στο Ναύπλιο Έντουαρντ Ντώκινς. Αυτός ήταν ο επικεφαλής της συνομωσίας στο Ναύπλιο. 

 Ο τοκογλύφος Ρουφιανογιάννης που ήταν πράκτορας των «Συνταγματικών» Αγγλων στο Καποδιστριακό Ναύπλιο, μας άφησε στα απομνημονεύματα του, το κλειδί, για την αναζήτηση των δολοφόνων του Καποδίστρια. Ήταν το μήνυμα που του έστειλαν από την Ύδρα, τον Αύγουστο του 1831. «Άσε θα γένει αλλιώς το πράγμα». 

 Οι δολοφόνοι, καθοδηγήθηκαν από την