Η Τσαρίνα Μεγάλη Αικατερίνη μετά τις νίκες της Ρωσίας στους ρωσοτουρκικούς πολέμους το 18ο αιώνα απελευθέρωσε τις ελληνικές πόλεις της Νέας Ρωσίας από τους Οθωμανούς! Τους απέδωσε και πάλι τ’ ελληνικά ονόματα!! Επιλήσμονες της Ιστορίας!! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ Η ΟΔΗΣΣΟΣ Αρχές του 20ου αιώνα ήταν το μεγαλύτερο κέντρο του Σιωνισμού! Κοιτίδα του Σιωνισμού! Ο πρωταγωνιστικός ρόλος των Εβραίων της Ουκρανίας σ’ ανακατάληψη της Παλαιστίνης..

 

Η Τσαρίνα Μεγάλη Αικατερίνη μετά τις νίκες της Ρωσίας στους ρωσοτουρκικούς πολέμους το 18ο αιώνα απελευθέρωσε τις ελληνικές πόλεις της Νέας Ρωσίας από τους Οθωμανούς! Η Ρωσία απελευθέρωσε τις ελληνικές πόλεις της Νέας Ρωσίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία τους μετονόμασε και πάλι με ελληνικά ονόματα και τις αποίκισε διώχνοντας το οθωμανικό στοιχείο!! Επιλήσμονες της Ιστορίας!!

Πριν από λίγες μέρες, ο Ζελένσκι μίλησε στην Κνεσέτ ζητώντας από το Ισραήλ να στηρίξει την Ουκρανία ενάντια στη ρωσική εισβολή.
Ανέφερε τα λόγια της Ουκρανής Εβραϊκής καταγωγής αποικιοκρατίστριας Golda Mabovich (Golda Meyer), της πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ, η οποία αρνήθηκε την ίδια την ύπαρξη των Παλαιστινίων. Ο Ζελένσκι είπε ότι η Ουκρανία βρίσκεται τώρα στην ίδια θέση με το Ισραήλ, το οποίο έχει τρομερούς γείτονες που «θέλουν να μας δουν νεκρούς».

Πράγματι, το Ισραήλ ανησυχούσε για τους Ουκρανούς Εβραίους ακόμη και πριν ξεκινήσει η ρωσική επέμβαση.

Ήδη από τον Ιανουάριο του 2022, το Ισραήλ άρχισε να σχεδιάζει να μετατρέψει τους Ουκρανούς Εβραίους σε αποικιστές της παλαιστινιακής γης. Ο Ισραηλινός υπουργός Aliyah και Absorption είπε:

«Ενθαρρύνουμε τους Ουκρανούς Εβραίους να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ – στο σπίτι σας».

Αυτοί οι πρόσφυγες/αποικιστές άρχισαν να φτάνουν στις αρχές Μαρτίου και έγιναν δεκτοί με ανοιχτές αγκάλες, ενώ οι Ουκρανοί που δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι είναι Εβραίοι σύμφωνα με τα προσφυγικά κριτήρια αντιμετώπισαν χίλια εμπόδια.

Εν τω μεταξύ, το τμήμα αποικισμού του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Οργανισμού άρχισε να προετοιμάζει 1.000 κατοικίες για Ουκρανούς Εβραίους στην κλεμμένη και κατεχόμενη γη της Παλαιστίνης και στα συριακά Υψίπεδα του Γκολάν.

Ωστόσο, αυτοί οι Ουκρανοί πρόσφυγες/αποικιστές δεν είναι οι πρώτοι Ουκρανοί Εβραίοι αποικιστές της Παλαιστίνης. Οι Ουκρανοί Εβραίοι στάθηκαν στις απαρχές του αποικισμού της Παλαιστίνης από το 1882.

Στις απαρχές του αποικισμού

Η ιστορία της νότιας Ουκρανίας και των Εβραίων της Ουκρανίας είναι το πιο σημαντικό μέρος της ιστορίας του αποικισμού της Παλαιστίνης. Ξεκίνησε στα τέλη του 18ου αιώνα όταν η Μεγάλη Αικατερίνη (μια Γερμανίδα Λουθηρανή που ασπάστηκε την Ορθοδοξία για να γίνει Τσαρίνα) νίκησε την Τουρκία στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1768-1774.

Αυτό οδήγησε στην υπογραφή της συνθήκης ειρήνης Κιουτσούκ-Καϊναρτζί και στην απώλεια του Βόρειου Καυκάσου από την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας και του Κουμπάν, και χιλιάδων Τατάρων προσφύγων στην Τουρκία. Η Αικατερίνη άρχισε αμέσως να αποικίζει αυτά τα εδάφη.

Το πρώτο κύμα Ρώσων εποίκων έφτασε το 1778 και πυροδότησε μια άμεση εξέγερση των Τατάρων της Κριμαίας, την οποία η Αικατερίνη συνέτριψε πριν προσαρτήσει επίσημα την Κριμαία το 1783.

Ο Ρωσοτουρκικός Πόλεμος του 1787-1792 έληξε με άλλη μια ήττα για την Τουρκία και απώλεια εδάφους, συμπεριλαμβανομένου του Sanzhak στο βόρειο τμήμα της ακτής της Μαύρης Θάλασσας, κοντά στην Κριμαία. Άρχισε η ρωσικοποίηση αυτού που τώρα ονομαζόταν «Novorossiya».

Στη Μαύρη Θάλασσα η τουρκική πόλη Khasibey επεκτάθηκε σε μια νέα ρωσική αποικία και ονομάστηκε Οδησσός το 1794, από την αρχαία ελληνική αποικία της Οδησσού.

Η ελληνική μετονομασία του Khasibey είχε στόχο «να εκθαμβώσει τους πάντες με τα λαμπρά επιτεύγματα της Μεγάλης Αικατερίνης … (και) ως το πρώτο βήμα για την απαλλαγή της Ευρώπης από τους Μωαμεθανούς και την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης».
Στην Κριμαία, η Αικατερίνη ίδρυσε την πόλη της Σεβαστούπολης το 1783 (επίσης με ελληνικό όνομα) στη θέση της Ταταρικής πόλης Αχτιάρ και μετονόμασε την Ταταρική πόλη Akmeskit – «Λευκό (ή Δυτικό) Τζαμί» σε Συμφερούπολη το 1784.

Η Κριμαία μετονομάστηκε σε επαρχία Ταυρίδας προς τιμήν του αρχαίου Έλληνα Ταύρου. Άλλες αποικίες με ελληνικά ονόματα ήταν η Olviopol, η Τυράσπολη, η Mελιτόπολη, η Nικόπολη, η Γρηγοριόπολη , η Aleksopol και η Maριούπολη.Μελιτόπολη ( η πόλη του μελιού) πέρασε σε ρώσικο έλεγχο ενώ είναι ζήτημα ημερών ίδια τύχη να έχει και η Μαριούπολη.

Μεταξύ Οδησσού και Παλαιστίνης

Το 1804, η ρωσική κυβέρνηση υποσχέθηκε 10 χρόνια επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών σε πρώην Πολωνούς (που έγιναν Ρώσοι) Εβραίους που συμφώνησαν να συμμετάσχουν στον αποικισμό των τουρκικών κτήσεων.

Μέχρι το 1810, 10.000 ακτήμονες Εβραίοι από τη Λευκορωσία, την Ουκρανία και τη Λιθουανία στάλθηκαν στην επαρχία Χερσώνα της Μαύρης Θάλασσας, που ονομάστηκε από την Αικατερίνη από την αρχαία ελληνική αποικία της Χερσονήσου μετά την κατάκτησή της από την Τουρκία.

Μέχρι το 1820, οι πρώτοι Εβραίοι άποικοι είχαν εγκατασταθεί στη Χερσώνα και στη γειτονική επαρχία Αικατερινοσλάβ (που πήρε το όνομά της από τη βασίλισσα) και άλλοι έφτασαν στα τέλη της δεκαετίας του 1830 και της δεκαετίας του ’40, επίσημα ως «Εβραίοι αγρότες». Μέχρι το 1859, το σχέδιο να μετατραπούν οι Εβραίοι σε αγρότες αναγνωρίστηκε από τις αρχές ως μη επιτυχές, και ως εκ τούτου η επανεγκατάσταση των Εβραίων στη Novorossia σταμάτησε επίσημα το 1866, αλλά οι υπάρχουσες αποικίες παρέμειναν.

Εν τω μεταξύ, η Οδησσός έγινε το μεγαλύτερο κέντρο του αστικού εβραϊκού πληθυσμού στη Ρωσική Αυτοκρατορία μαζί με τη Βαρσοβία. Και ήταν στην Οδησσό που τα εβραϊκά μέσα ενημέρωσης στα εβραϊκά άρχισαν να καλούν την εβραϊκή διανόηση να ξεκινήσει τον αποικισμό της Παλαιστίνης από εποίκους.
Η καταγωγή της Οδησσού ως αποικίας, προφανώς, επηρέασε σοβαρά τους ντόπιους διανοούμενους.

Οι Έλληνες διανοούμενοι που ξεκίνησαν το ελληνικό κίνημα ανεξαρτησίας και δημιούργησαν την μυστική οργάνωση Φιλική Εταιρεία στις αρχές του 19ου αιώνα προέρχονταν από την ελληνική αποικία της Οδησσού.

Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, η Οδησσός, στην οποία το ένα τρίτο του πληθυσμού ήταν Ρώσοι, Δυτικο-Ουκρανοί και Πολωνοί Εβραίοι και οι απόγονοί τους, έγινε το μεγαλύτερο κέντρο του Σιωνισμού.

Μετά τα εβραϊκά πογκρόμ στις αρχές της δεκαετίας του 1880, οι εκκλήσεις προς τους Ρώσους Εβραίους να φύγουν για την Παλαιστίνη πολλαπλασιάστηκαν. Δύο εκατομμύρια Εβραίοι έφυγαν για τη Δυτική Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες τα επόμενα είκοσι χρόνια και αρκετές χιλιάδες για να αποικίσουν την Παλαιστίνη.

Ο Moses Lilienbloom (1843-1910) γεννήθηκε στη Λιθουανία και ήρθε στην Οδησσό το 1869, το 1884 έγινε ηγέτης του πρώτου πρωτοσιωνιστικού κινήματος της αποικιοκρατίας των εποίκων, δηλαδή του “Hovevei Zion” (Loving Sion), που ιδρύθηκε στην Οδησσό το 1882. Ο Λίλενμπλουμ πίστευε ότι οι Εβραίοι «μια ξεχωριστή φυλετική και εθνική ομάδα» και ότι όλοι οι Ρώσοι Εβραίοι έπρεπε να μεταφερθούν στην Παλαιστίνη και να δημιουργήσουν εκεί αγροτικές αποικίες.

Κοιτίδα του Σιωνισμού.

Οι πιο εξέχοντες Σιωνιστές γεννήθηκαν επίσης στην Οδησσό, συμπεριλαμβανομένου, πρώτα απ ‘όλα, του Vladimir Evgenyevich Zhabotinsky (αργότερα μετονομάστηκε Zeev Zhabotinsky), ο ιδρυτής του ρεβιζιονιστικού σιωνισμού και άμεσος απόγονος των Εβραίων αποίκων στην Οδησσό ( Ο Μεγάλος Αναθεωρητισμός) . Ο πατέρας του Evgeny (Yona) Grigoryevich ήταν από την ουκρανική πόλη Nikopol και η μητέρα του Eva Zak από την ουκρανική πόλη Berdichev.

Ο Γαλλο-Γερμανός Εβραίος τραπεζίτης και φιλάνθρωπος βαρόνος Edmond de Rothschild χρηματοδότησε την αποικία Hovevei Zion στην Παλαιστίνη, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου Rishon LeZion (Πρώτο για τη Σιών) το 1882.
Το 1890, το κίνημα εγγράφηκε στη Ρωσία ως φιλανθρωπική οργάνωση, με κέντρο την Οδησσό, με την επωνυμία «Εταιρεία για την Βοήθεια στους Εβραίους αγρότες και βιοτέχνες στη Συρία και την Παλαιστίνη».

Διευθύνθηκε από τον Ρώσο Εβραίο γιατρό και ακτιβιστή Lev Pinsker, συγγραφέα του Self-Liberation (1882), και υποστήριξε τη μετατροπή των Ρώσων Εβραίων σε αποικιστές.

Το Hovevei Zion βοήθησε στη δημιουργία δύο ακόμη αποικιών εποίκων στην Παλαιστίνη τη δεκαετία του 1890, συμπεριλαμβανομένων των Rehovot και Hadera (όπου στη συνέχεια έφεραν εκατοντάδες Αιγύπτιους και Σουδανούς εργάτες για να στραγγίσουν τους βάλτους τους, δεκάδες από τους οποίους πέθαναν από ελονοσία). Το Hovevei Zion είχε περίπου 4.000 Εβραίους, οι περισσότεροι από τους οποίους εντάχθηκαν αργότερα στη Σιωνιστική Οργάνωση (SO), που ιδρύθηκε από τον Theodor Herzl το 1997.

Ήδη από το 1884, οι Παλαιστίνιοι αγρότες επαναστάτησαν ενάντια στην κλοπή των γαιών τους και την εκδίωξη από τη γη, και επιτέθηκαν σε αρκετές αποικίες Ουκρανών Εβραίων, συμπεριλαμβανομένων των Hadera και Rehovot. Οι αποικιοκράτες από το Hovevei Zion συνέχισαν τις δραστηριότητές τους έως ότου η οργάνωσή τους έκλεισε το 1913 και οι αποικίες τους έγιναν μέρος του αποικιακού σχεδίου SO.

Οι τσάροι ίδρυσαν επίσης εβραϊκές αποικίες στην Κριμαία. Μετά την επανάσταση κατά των Εβραίων, στο Pale of Settlement έγιναν πογκρόμ, που κατέστρεψαν την τοπική εβραϊκή οικονομία. Η ΕΣΣΔ, σε συνεργασία με Αμερικανοεβραίους τραπεζίτες-φιλάνθρωπους από την American Joint Agricultural Corporation, συνέχισε να ιδρύει και να επεκτείνει εβραϊκούς οικισμούς στην Κριμαία, παρά τις έντονες αντιρρήσεις των ντόπιων Τατάρων.

Όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ, η σοβιετική κυβέρνηση εκκένωσε όσο το δυνατόν περισσότερους Εβραίους, μεταξύ άλλων από τη νότια Ουκρανία και την Κριμαία, για να τους σώσει. Όσοι έμειναν σκοτώθηκαν από τους Ναζί και τους συνεργούς τους – Ουκρανούς εθνικιστές.

Όταν η Δυτική Ουκρανία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Μολδαβία επαναπροσαρτήθηκαν από τον Στάλιν μετά το 1940, οι Εβραίοι αυτών των περιοχών ήταν πιο ανοιχτοί στην επιρροή του Σιωνισμού ως αποτέλεσμα του κύματος αντισημιτισμού που κυριάρχησε σε αυτές τις χώρες μετά τον Πρώτο παγκόσμιο Πόλεμο.

Γείτονες του Ισραήλ

Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες άσκησαν πίεση στην ΕΣΣΔ στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και του ’70 λόγω του υποτιθέμενου σοβιετικού αντισημιτισμού (όπως αποκαλούσαν την καταστολή του σιωνισμού στην ΕΣΣΔ), δηλαδή της απαγόρευσης στους Σοβιετικούς Εβραίους να μεταναστεύσουν, αν και η ΕΣΣΔ στην πραγματικότητα περιόρισε τη μετανάστευση για όλους τους σοβιετικούς πολίτες.

Στη δεκαετία του 1970, η ΕΣΣΔ επέτρεψε στους πρόθυμους Σοβιετικούς Εβραίους να μεταναστεύσουν. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονταν από τη Δυτική Ουκρανία, τη Λετονία, τη Μολδαβία και τη Λιθουανία και οι περισσότεροι ήθελαν να πάνε στις ΗΠΑ, γεγονός που οδήγησε στο γεγονός ότι οι ισραηλινές αρχές έπρεπε να τους αναγκάσουν να πάνε μόνο στο Ισραήλ. Ωστόσο, περισσότεροι από τους μισούς μετανάστες εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τα εμπόδια από το Ισραήλ.

Και τότε ένα εκατομμύριο Ρώσοι και Ουκρανοί Εβραίοι έφτασαν στο Ισραήλ τη δεκαετία του 1990, πολλοί από τους οποίους αποδείχτηκε ότι δεν ήταν «Εβραίοι» βάσει του ισραηλινού νόμου, πόσο μάλλον του εβραϊκού θρησκευτικού νόμου, και συνέχισαν να αποικίζουν την παλαιστινιακή γη.

Όταν ο Ζελένσκι παραπονέθηκε για τους γείτονες του Ισραήλ θα έπρεπε να του υπενθυμιστεί ότι οι Παλαιστίνιοι δεν είναι τυχαίοι γείτονες των Ουκρανών Εβραίων αποικιστών, αλλά ένας λαός που οι Ουκρανοί Εβραίοι αποικιστές εθνοκάθαραν και του οποίου τη γη έκλεψαν.

Και αυτός είναι ο ίδιος ο Ζελένσκι, υπό τον οποίο η Ουκρανία αποχώρησε από την Επιτροπή του ΟΗΕ για την Άσκηση των Αναπαλλοτρίωτων Δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού Λαού το 2020. Όταν το Ισραήλ βομβάρδισε και σκότωσε Παλαιστίνιους τον Μάιο του 2021, ο Ζελένσκι το αποκάλεσε θύμα των Παλαιστινίων, όχι ένα κράτος εποίκων-αποικιών που βοήθησαν να δημιουργηθεί οι Ουκρανοί Εβραίοι.

Και παραδόξως, ο Ζελένσκι πιστεύει ότι οι γείτονες του Ισραήλ «θέλουν να μας δουν νεκρούς», κάτι που μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια ψυχολογική προβολή του τι θέλει ο ίδιος και οι Σιωνιστές για τους Παλαιστίνιους και όχι το αντίστροφο.

Joseph Masad, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia (Ζελένσκι: Μην ξεχνάς τον ρόλο των Εβραίων της Ουκρανίας στην ανακατάληψη της Παλαιστίνης)

Είναι σίγουρο πως και η Οδησσός τελικά θα περάσει υπό ρωσικό έλεγχο.. αλλά υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία…..

ήδη διακινούνται οι πρώτοι χάρτες της επόμενης μέρας..

To διακύβευμα είναι και πάλι ή με τη Μεγάλη Ρωσία ή με τη Μεγάλη Τουρκία. Αυτές είναι οι 2 κυριάρχες περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής. Η ίδια διαπάλη από τον Καύκασο,τις τουρκόφωνες μετασοβιετικές Δημοκρατίες, τη Τσετσενία, το Αζερμπαινστάν-Αρμενία ως τη Συρία και τη Λιβύη…

Κι επιλέξαμε τη Μεγάλη Τουρκία όπως μας υπαγορεύουν όχι τα εθνικά μας συμφέροντα διιστορικά αλλά το ΝΑΤΟ. Μια αποδυναμωμένη Ρωσία εδραιώνει το Σουλτάνο κι ευνοεί τον περαιτέρω επεκτατισμό του νεοθωμανισμού με ότι αυτό συνεπάγεται στο άμεσο μέλλον και για τον ελληνισμό..

Επομένως το αληθινό δίλλημα ήταν τουλάχιστον για την Ελλάδα όχι το κάλπικο: ΝΑΤΟ ή Ρωσία αλλά Μεγάλη Τουρκία ή Μεγάλη Ρωσία!!

dimpenews.com