Η Λιβύη ήταν μια από τις χώρες στις οποίες η Δύση έκανε «βομβαρδισμούς δημοκρατίας». Η Λιβύη προφανώς δεν ήταν υπόδειγμα κράτους που λειτουργούσε με δημοκρατικές αρχές, αλλά το αν οι πολίτες της ήθελαν αλλαγή καθεστώτος με τον τρόπο που επέλεξαν να το επιβάλουν οι δυτικοί, είναι εξαιρετικά αμφίβολο.

Η Δύση φαίνεται ότι επιδίωξε την εξόντωση του Καντάφι, όχι επειδή οι ηγέτες της δεν μπορούσαν να κοιμηθούν το βράδυ από το έλλειμμα δημοκρατίας.

Τα Africa Archives , αποκαλύπτουν ότι η αιτία για να φύγει από τη μέση ο Καντάφι ήταν άλλη…

Από τα 3.000 email που διέρρευσαν από τον λογαριασμό της  Χίλαρι Κλίντον στα τέλη Δεκεμβρίου του 2015, περίπου το ένα τρίτο προέρχονταν από τον στενό έμπιστο συνεργάτη της Σίντνεϊ Μπλούμενταλ. Ένα από αυτά τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με ημερομηνία 2 Απριλίου 2011, αναφέρει:
«Η κυβέρνηση του Καντάφι κατέχει 143 τόνους χρυσού και παρόμοια ποσότητα σε ασήμι… Αυτός ο χρυσός είχε συσσωρευτεί πριν από την τρέχουσα εξέγερση και προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός παναφρικανικού νομίσματος με βάση το χρυσό δηνάριο της Λιβύης.

Αυτό το πρόγραμμα σχεδιάστηκε για να παρέχει στις

γαλλόφωνες αφρικανικές χώρες μια εναλλακτική λύση στο γαλλικό φράγκο (CFA)…Σύμφωνα με γνώστες, αυτή η ποσότητα χρυσού και αργύρου εκτιμάται σε περισσότερα από 7 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι Γάλλοι αξιωματικοί πληροφοριών ανακάλυψαν αυτό το σχέδιο λίγο μετά την έναρξη της τρέχουσας εξέγερσης και αυτός ήταν ένας από τους παράγοντες που επηρέασαν την απόφαση του Προέδρου Νικολά Σαρκοζί να δεσμεύσει τη Γαλλία για επίθεση στη Λιβύη Σύμφωνα με αυτά τα άτομα, τα σχέδια του Σαρκοζί οδηγούνται από τα ακόλουθα ζητήματα:

1. Η επιθυμία να κερδίσει μεγαλύτερο μερίδιο της παραγωγής πετρελαίου της Λιβύης,

2. Αύξηση της γαλλικής επιρροής στη Βόρεια Αφρική,

3. Να βελτιώσει την εσωτερική πολιτική του κατάσταση στη Γαλλία,
4. Να δώσει  στον γαλλικό στρατό την ευκαιρία να επιβεβαιώσει εκ νέου τη θέση του στον κόσμο.
5. Να αντιμετωπίσει την ανησυχία των συμβούλων του για τα μακροπρόθεσμα σχέδια του Καντάφι να υποκαταστήσει τη Γαλλία ως κυρίαρχη δύναμη στη γαλλόφωνη Αφρική».

Όπως γράφουν τα Africa Archives «εμφανώς απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε ανθρωπιστικές ανησυχίες. Οι στόχοι ήταν να απαλλαγούμε από την ενοποίηση της Αφρικής, το χρήμα, την εξουσία και το πετρέλαιο».

πηγή