Ray Kurzweil, The Technological Singularity And The Future Of Humanity!
''Τα νάνομποτς μπορεί ενέσιμα να εγχυθούν σε κάθε άνθρωπο, σαν ένα είδος ανοσοποιητικού συστημάτος, για να καταπολεμούν τις ασθένειες. Οι δυνατότητες υπάρχουν, απλά περιμένουμε κάποιον να τις κάνει.''
Μήπως τώρα είναι η εποχή που τις κάνουν;;
Μεγάλοι κίνδυνοι και ανοιχτές ερωτήσεις για τα mRNA ''εμβόλια''
Αλλά τι θα συμβεί όταν αυτά τα αλλαγμένα κύτταρα αναγνωρίζονται και καταστρέφονται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας όπως σε μια μόλυνση;
Τι θα συμβεί εάν τα κύτταρα αλλάξουν μη προγραμματισμένα σε σημαντικά όργανα, για παράδειγμα στο ήπαρ, και αυτά τα κύτταρα τότε υποστούν σοβαρή ζημιά από μια ισχυρή αντίδραση κυτταρικής άμυνας;
Τι θα συμβεί εάν αυτό συμβεί σε πολλά σημεία του σώματος και προκληθεί μια επικίνδυνη καταιγίδα κυτοκινών;
Αυτό αφήνει ανοιχτές άλλες σημαντικές ερωτήσεις (9):
Ποια κύτταρα ελέγχονται τελικά και
αλλάζουν από τους ιούς της μεταφοράς ή τα νανοσωματίδια;Πόσο ακριβής και συγκεκριμένη για τον ιστό ή τα κύτταρα είναι η διαδικασία μεταφοράς;
Η κυτταρική μας άμυνα αναγνωρίζει τα τροποποιημένα κύτταρα ως ξένα και τα καταστρέφει, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί από ιούς;
Πώς διαφοροποιείται το ανοσοποιητικό μας σύστημα μεταξύ μολυσμένων και τροποποιημένων κυττάρων σε περίπτωση μόλυνσης;
Μήπως αυτή η διαδικασία προκαλεί μια αυτοπεριοριζόμενη αντίδραση ή μπορεί να προκληθεί μαζικός κυτταρικός θάνατος, απόπτωση, με αντιδράσεις καταιγίδας κυτοκινών και σοκ;
Πόσο καιρό πρέπει να παρακολουθούνται τα αποτελέσματα αυτής της γενετικής τροποποιήσης, χειραγώγησης προκειμένου να αποκλειστούν οι αυτοάνοσες αντιδράσεις ή η επαγωγή όγκου;
Πόσο διεξοδικά έχουν ερευνηθεί τόσο σοβαροί κίνδυνοι μέσω εκτεταμένων δοκιμών σε ζώα;
Γιατί υπάρχει μια πολύ περιορισμένη και αυστηρή ένδειξη για τη γονιδιακή θεραπεία, ενώ επιτρέπεται μια ''ταχεία διαδικασία'' για τις γενετικές τροποποιήσεις που εξετάζονται για την πρόληψη της μόλυνσης, για τα γενετικά εμβόλια;
Ο καθηγητής Stefan Hockertz απαντάει στις ερωτήσεις.
Πολλά δεδομένα σχετικά με το προφίλ ασφαλείας λείπουν ακόμα για το RNA.
Εκτός από τις τοπικές ή συστημικές ανοσολογικές αντιδράσεις που είναι παρόμοιες με εκείνες των συμβατικών εμβολιασμών, θα πρέπει να παρατηρηθεί πώς κατανέμονται τα εκφρασμένα ανοσογόνα, δηλαδή τα αντιγόνα που προκαλούν την ανοσοαπόκριση στο σώμα και εάν μπορούν να παραμείνουν.
Δεν είναι επίσης σαφές εάν τα τροποποιημένα, μη φυσικά νουκλεοτίδια έχουν τοξικές επιδράσεις. Μια μικρή ανακρίβεια του εμβολίου RNA μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι ο ''εμβολιασμός'' να οδηγεί στην πρόκληση της νόσου ή να την αυξάνει σημαντικά. Όλα αυτά δεν έχουν ερευνηθεί επαρκώς. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι, ανάλογα με τη διαδρομή εφαρμογής, το RNA εισάγεται στον εξωκυτταρικό χώρο. Το εξωκυτταρικό RNA είναι γνωστό ότι προάγει την πήξη και τη διαπερατότητα των ιστών.
Αυτό ενέχει τον κίνδυνο σχηματισμού οιδήματος και θρόμβου, λέει ο Stefan Hockertz.
Οι ερωτήσεις που τίθενται στο κείμενο απαντώνται από τον ανοσολόγο καθηγητή Stefan Hockertz ως εξής:
Ποια κύτταρα ελέγχονται τελικά και αλλάζουν από τους ιούς της μεταφοράς ή τα νανοσωματίδια;
Αγνωστο!
Πόσο ακριβής και συγκεκριμένη για τον ιστό ή τα κύτταρα είναι η διαδρομή εφαρμογής;
Καθόλου. Έχει δοκιμαστεί για δεκαετίες με λιποσώματα και απέτυχε!
Η κυτταρική μας άμυνα αναγνωρίζει τα τροποποιημένα κύτταρα ως ξένα και τα καταστρέφει, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί από ιούς;
Ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
Πώς διαφοροποιείται το ανοσοποιητικό μας σύστημα μεταξύ μολυσμένων και τροποποιημένων κυττάρων σε περίπτωση μόλυνσης;
Αντίθετα, η μόλυνση μπορεί να επιδεινωθεί.
Μήπως αυτή η διαδικασία πυροδοτεί μια αυτοπεριοριζόμενη αντίδραση ή μπορεί να προκληθεί μαζικός κυτταρικός θάνατος (απόπτωση) με αντιδράσεις καταιγίδας κυτοκινών και σοκ ;
Πρόκειται για ερευνητικές προσεγγίσεις που δεν είναι καθόλου ολοκληρωμένες.
Πόσο καιρό πρέπει να παρακολουθούνται τα αποτελέσματα αυτής της χειραγώγησης προκειμένου να αποκλειστούν οι αυτοάνοσες αντιδράσεις ή η επαγωγή όγκου;
Τουλάχιστον 2 χρόνια.
Πόσο διεξοδικά πρέπει να ερευνηθούν τόσο σοβαροί κίνδυνοι μέσω εκτεταμένων δοκιμών σε ζώα;
Επίσης τουλάχιστον 2 χρόνια, ειδικά αν ήταν ζώα εκτροφής.
Γιατί υπάρχει μια πολύ περιορισμένη και αυστηρή ένδειξη για τη γονιδιακή θεραπεία, ενώ επιτρέπεται μια ''επιταχυνόμενη διαδικασία'' για τις γενετικές τροποποιήσεις που εξετάζονται για την πρόληψη της μόλυνσης;
Αυτή είναι καθαρή πολιτική και δεν έχει καμία σχέση με κανονιστικά ζητήματα.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου