Γράφει ο Daniel Horowitz, Δικηγόρος Νέας Υόρκης
Πώς μας έχουν πει ψέματα τόσο τραγικά σχετικά με τις μάσκες
Αν ψάχνετε για μια επιστημονική λογική πίσω από την μασκοφορία παγκοσμίως σίγουρα δεν μπορείτε να τη βρείτε τώρα που το ζήτημα έχει γίνει τόσο πολιτικό όσο η οπλοφορία, οι εκτρώσεις και η φορολογία. Βρισκόμαστε στο σημείο που ο επικεφαλής δημόσιας υγείας του Καναδά ζήτησε από τους πολίτες να φορούν μάσκες κατά τη διάρκεια σεξουαλικών επαφών και βρέφη ηλικίας 19 μηνών αναγκάζονται να φορούν μάσκα στο αεροπλάνο. Δεν υπάρχει καμμία λογική σκέψη σε μια πολιτική τάση. Αλλά τι έλεγε η κυβερνητική και η επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με το ζήτημα πριν αυτό να γίνει πολιτικό;
Στις 3 Απριλίου, ήδη μερικές εβδομάδες μετά την έναρξη του πρωτόγνωρου lockdown λόγω του κορωνοϊού, αλλά πριν τη μεγάλη προώθηση της παγκόσμιας μασκοφορίας από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, η Διοίκηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία εξέδωσε οδηγίες για την προστασία του αναπνευστικού συστήματος των εργαζομένων που εκτίθενται σε άτομα που έχουν τον ιό. Δήλωσε ξεκάθαρα τι είχαν πει οι
κυβερνήσεις εξ αρχής σχετικά με άλλες μορφές αερόβιας μόλυνσης, όπως την εισπνοή καπνού : «Χειρουργικές μάσκες και προστατευτικά ματιών (π.χ. ασπίδες προσώπου, γυαλιά) παρέχονται ως προσωρινό μέτρο για την προστασία από πιτσιλιές και μεγάλα σταγονίδια (σημείωση : οι χειρουργικές μάσκες δεν είναι αναπνευστικές συσκευές και δεν παρέχουν προστασία έναντι διαδικασιών παραγωγής αερολυμάτων).»
Με άλλα λόγια, ήξεραν ότι επειδή τα βιριόνια (σωματίδια του ιού) του κορωνοϊού έχουν μέγεθος περίπου 100 νανομέτρων, 1 / 100.000 του πλάτους μιας τρίχας και 1/30 του μεγέθους των φίλτρων χειρουργικής μάσκας (περίπου 3,0 μ ή 3.000 νανόμετρα), οι χειρουργικές μάσκες (για να μην αναφερθούμε στις υφασμάτινες) δεν βοηθούν. Αυτό θα εξηγούσε γιατί η εμπειρία έχει δείξει ότι όλα τα μέρη που έκαναν γενικές παραγγελίες μασκών που ισχύουν για μήνες, όπως η Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ, το Ισραήλ, η Γαλλία, το Περού, οι Φιλιππίνες, η Χαβάη, η Καλιφόρνια και το Μαϊάμι, απέτυχαν να αποτρέψουν την εξάπλωση της μόλυνσης. Οι χειρουργικές μάσκες θα μπορούσαν ενδεχομένως να σταματήσουν τα μεγάλα σταγονίδια από αυτούς που βήχουν με πολύ εμφανή συμπτώματα, αλλά δεν θα σταματούσαν τη ροή των αερολυμένων σωματιδίων που μεταδίδονται με τον αέρα, σίγουρα όχι από ασυμπτωματικά άτομα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το CDC, στα τέλη Μαΐου επικαλείτο τις 10 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές οι οποίες δεν έδειξαν “καμία σημαντική μείωση της μετάδοσης της γρίπης με τη χρήση μάσκας προσώπου”. Το Κέντρο Ιατρικής με βάση τα Αποδεικτικά Στοιχεία (Evidence based) στην Οξφόρδη συνόψισε επίσης έξι διεθνείς μελέτες που «έδειξαν ότι οι μάσκες από μόνες τους δεν έχουν σημαντική επίδραση στη διακοπή της εξάπλωσης της ILI (ομάδα ασθενειών με συμπτώματα γρίπης) ή της γρίπης στο γενικό πληθυσμό, ούτε στους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.»
Όταν ο Δρ. Fauci μίλησε τόσο κατηγορηματικά κατά της καθολικής επιβολής της μάσκας από την αρχή της επιδημίας, βασίστηκε σαφώς σε αυτήν τη γνώση. «Δεν υπάρχει λόγος να περπατάς φορώντας μάσκα», δήλωσε ο εμπειρογνώμονας για τις μολυσματικές ασθένειες, Δρ. Anthony Fauci, στο «60 Minutes» στις 8 Μαρτίου. Εξήγησε ότι οι μάσκες μπορούν να μπλοκάρουν μόνο μεγάλα σταγονίδια, δίνουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, και έχουν ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μαζέψουν περισσότερα μικρόβια στα χέρια τους παίζοντας με τη μάσκα. Αυτά τα δεδομένα δεν αλλάζουν με το χρόνο.
Αρκετές εβδομάδες αργότερα, ο επικεφαλής Yγείας (Surgeon General) Jerome Adams υπογράμμισε αυτό το σημείο σχετικά με την αναποτελεσματικότητα της χρήσης μάσκας στο κοινό. Εμφανιζόμενος στο “Fox & Friends” στις 31 Μαρτίου, ο Adams είπε ότι βάσει μιας μελέτης που δείχνει ότι φοιτητές ιατρικής που φορούν μάσκες αγγίζουν τα πρόσωπά τους 23 φορές πιο συχνά, πρέπει να υποθέσουμε ότι «η ακατάλληλη χρήση μάσκας μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθένειας.»
Από τότε, όλοι έχουμε δει πώς οι άνθρωποι αφήνουν μάσκες στις τσέπες ή τα αυτοκίνητά τους για μέρες και συνεχώς τις βάζουν και τις βγάζουν όπως απαιτείται χωρίς να πλένουν τα χέρια τους. Είναι αυτονόητο ότι αυτό δεν χρησιμεύει ως παγίδα βακτηρίων, αλλά μπορεί και να συμβάλλει απόλυτα στη διάδοση του ιού στα χέρια μας.
Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή του 2015 από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Ουαλίας που δοκιμάζει την αποτελεσματικότητα των υφασμάτινων μασκών μεταξύ των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στο Ανόι διαπίστωσε ότι το κακό φιλτράρισμα γίνεται αγωγός για τη διατήρηση της υγρασίας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν υψηλό ποσοστό μόλυνσης μεταξύ αυτών των εργαζομένων πιθανώς επειδή «η επαναχρησιμοποίησή τους και το κακό φιλτράρισμα τους μπορεί να εξηγούν τον αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης.” Μπορείτε να φανταστείτε πόσο χειρότερο είναι αυτό σε ένα περιβάλλον που δεν είναι υγειονομικής περίθαλψης όπου η επαναχρησιμοποίηση και η διασταυρούμενη μόλυνση είναι ανεξέλεγκτες;
Αυτός είναι ο λόγος που πριν γίνει η μασκοφορία «θρησκεία» στον Καναδά, ο διευθυντής δημόσιας υγείας του Κεμπέκ Horacio Arruda είπε στο Montreal Gazette ότι οι μάσκες είναι αναποτελεσματικές. Ο Arruda στις οδηγίες του, όπως αναφέρονται στο άρθρο, δηλώνει ότι οι μάσκες «γεμίζουν υγρασία από το στόμα και τη μύτη μετά από περίπου 20 λεπτά. Μόλις βραχούν, δεν σχηματίζουν πλέον φραγμό έναντι των ιών που προσπαθούν να περάσουν ή να βγουν». Αυτό καθιστά την ολοήμερη μασκοφορία κατά τη διάρκεια της ημέρας σε επιχειρήσεις, καταστήματα και σχολεία, σε αντίθεση με τη σύντομη χρήση σε κλινικές συνθήκες, μεγάλο κίνδυνο για την εξάπλωση βακτηρίων και παθογόνων μικροοργανισμών.
Τίποτα σχετικά με τη βιολογία του ιού ή την ανακάλυψή μας σχετικά με αυτόν δεν άλλαξε τους τελευταίους μήνες που θα μας οδηγούσαν να πιστέψουμε ότι οι μάσκες είναι κατά κάποιον τρόπο πιο αποτελεσματικές εναντίον του από ότι είναι ενάντια στην εξάπλωση άλλων ιών που προσβάλλουν το αναπνευστικό. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η πολιτική. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούσαν πλέον να ελέγχουν τη ζωή μας μέσω εκτεταμένων lockdowns, επειδή ήταν πρακτικά ανυπόφορα, οπότε επέβαλαν τη μάσκα ως τρόπο μόνιμου ελέγχου της κίνησής μας. Το έκαναν σοφά μετά από ένα ολοκληρωτικό lockdown, όταν οι άνθρωποι ήταν ευγνώμονες που επέστρεψαν στις επιχειρήσεις υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και ήταν απελπισμένα πρόθυμοι να κάνουν οτιδήποτε για να αποτρέψουν ένα νέο lockdown.
Ο Δρ. Jeffery Klausner, o οποίος ασχολείται με τις μολυσματικές ασθένειες στο UCLA περιέγραψε τη μασκοφορία στις αρχές Φεβρουαρίου ως ψυχολογική, όχι φυσιολογική. Είπε στους Los Angeles Times ότι «ο φόβος εξαπλώνεται πολύ πιο γρήγορα από τον ιό» και ότι μόνο μια μάσκα «σε κάνει να νιώθεις καλύτερα». Αυτό που είναι τόσο επικίνδυνο είναι ότι, όπως προειδοποίησαν αρχικά ο Fauci και άλλοι όταν μιλούσαν με πενιχρές επιστημονικές βάσεις, είναι ότι πολλοί ανοσοκατεσταλμένοι άνθρωποι θα πάνε σε επικίνδυνα μέρη πιστεύοντας ότι η μάσκα τους προστατεύει. Έχω δει αμέτρητους φίλους και γείτονες που ανησυχούν για τα καρδιολογικά τους προβλήματα και τον διαβήτη να περπατούν χαρούμενοι σε εσωτερικούς χώρους, πιστεύοντας ότι η μάσκα είναι η ασπίδα τους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σουηδός επιδημιολόγος Anders Tegnell προειδοποίησε ότι επειδή τα επιστημονικά στοιχεία για τη μασκοφορία ως μέσο πρόληψης του COVID-19 είναι «εκπληκτικά αδύναμα», είναι «πολύ επικίνδυνο» να πιστεύουμε ότι οι μάσκες προσώπου από μόνες τους θα μπορούσαν να ελέγξουν την εξάπλωση της νόσου παρά το πλύσιμο των χεριών ή, στην περίπτωση εκείνων που είναι σοβαρά άρρωστοι, να βρίσκονται μακριά από εσωτερικές συγκεντρώσεις. Θα το ήξερε, γιατί στη χώρα του δεν έχουν απομείνει σχεδόν καθόλου περιπτώσεις ασθενών με κορωνοϊό, και σχεδόν κανένας στην Σουηδία δεν φοράει μάσκα.
Η ολλανδική κυβέρνηση έλαβε τη συνετή απόφαση να απαιτεί μάσκες μόνο για τις δημόσιες συγκοινωνίες όταν οι άνθρωποι είναι πραγματικά κοντά ο ένας στον άλλο για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Με τόσο λίγα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της μάσκας, πώς μπορούμε να διαταράξουμε τη ζωή παιδιών στο σχολείο, επιχειρηματιών σε γραφεία, ακόμη και ατόμων που περπατούν σε εξωτερικούς χώρους σε ορισμένες χώρες και πολιτείες; «Από ιατρική άποψη, δεν υπάρχουν ενδείξεις ιατρικής επίδρασης της μάσκας προσώπου, γι ‘αυτό αποφασίσαμε να μην επιβάλλουμε τη μασκοφορία στη χώρα», δήλωσε η υπουργός υγειονομικής περίθαλψης της Ολλανδίας Tamara van Ark τον Αύγουστο.
Οι Δανοί ανέθεσαν σε μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή να μελετήσει την αποτελεσματικότητα της μάσκας ειδικά όσον αφορά την προστασία από τον SARS-CoV-2, αλλά παρά τις υποσχέσεις για επικείμενη δημοσίευση πριν από εβδομάδες, η μελέτη δεν έχει δημοσιευτεί. Ο Henning Bundgaard, επικεφαλής ιατρός στο Rigshospitale της Δανίας, σημείωσε, «Όλες αυτές οι χώρες που προτείνουν μάσκες προσώπου δεν έχουν λάβει τις αποφάσεις τους με βάση νέες μελέτες». Φαίνεται ότι κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται να ανακαλύψει την αλήθεια.
Ακόμη και στην Αγγλία, όπου η μάσκα είναι πιο διαδεδομένη από ό, τι σε μερικές από τις άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, η Δημόσια Υγεία Αγγλίας κατέληξε στο συμπέρασμα: «Υπάρχουν αδύναμα στοιχεία από μελέτες επιδημιολογίας και μοντελοποίησης ότι η μασκοφορία στην κοινότητα μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της εξάπλωσης του COVID -19 και ότι η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερο ποσοστό μόλυνσης.»
Η δική μας αμερικανική κυβέρνηση απέτυχε να προσκομίσει νέα στοιχεία που αντιστοιχούν σε μελέτες και στοιχεία ετών ότι οι μάσκες δεν λειτουργούν για να σταματήσουν τους ιούς που προσβάλλουν το αναπνευστικό και εξακολουθούν να παράγουν στοιχεία για το αντίθετο. Τον Ιούνιο, ο Οργανισμός Έρευνας και Ποιότητας Υγείας της HHS χρηματοδότησε μια συστηματική ανασκόπηση όλων των σχετικών τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών (RCTs) σχετικά με την αποτελεσματικότητα της φθοράς της μάσκας στην παύση των αναπνευστικών λοιμώξεων και δημοσίευσε τα ευρήματα στο Annals of Internal Medicine. Το συμπέρασμα ήταν τόσο πρόδηλο όσο και αντίθετο με την τρέχουσα αφοσίωση στη μάσκα – η οποία μοιάζει με λατρεία-. «Η ανασκόπηση των RCT δείχνει ότι οι αναπνευστικές συσκευές N95 και οι χειρουργικές μάσκες σχετίζονται πιθανώς με παρόμοιο κίνδυνο για ασθένεια που μοιάζει με γρίπη και εργαστηριακές επιβεβαιωμένες ιογενείς λοιμώξεις σε περιβάλλον υψηλού και χαμηλού κινδύνου.» Η μελέτη σημείωσε ότι μόνο μία δοκιμή έδειξε «μικρή μείωση του κινδύνου» για λοίμωξη όταν οι γιατροί φορούσαν Ν95 σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου, αλλά ακόμη και αυτά τα στοιχεία ήταν λιγοστά.
Η μελέτη εξέτασε οκτώ δοκιμές με 6.510 συμμετέχοντες που «αξιολόγησαν τη χρήση χειρουργικών μασκών σε νοικοκυριά με περίπτωση γρίπης ή δείκτη ασθένειας που μοιάζει με γρίπη (παιδί ή ενήλικας). Σε σύγκριση με τις περιπτώσεις που δεν φορούσαν μάσκες, οι χειρουργικές μάσκες δεν συσχετίστηκαν με μειωμένο κίνδυνο για κλινική αναπνευστική ασθένεια, ασθένεια που μοιάζει με γρίπη, ή εργαστηριακά επιβεβαιωμένη ιογενή ασθένεια για τις επαφές μέσα στα νοικοκυριά όταν φορούσαν μάσκες οι επαφές εντός του νοικοκυριού, περιπτώσεις δείκτη(πρώτη περίπτωση) ή και τα δύο. Θυμηθείτε, η Δρ Deborah Birx, συντονιστής της ειδικής ομάδας Coronavirus, λέει τώρα ότι οι άνθρωποι πρέπει να φορούν μάσκες ακόμη και στο σπίτι;
Πώς πήγαμε από δημόσιους αξιωματούχους που προειδοποιούν καθολικά για την έλλειψη αποτελεσματικότητας και τη δυνατότητα εξάπλωσης μικροβίων από μάσκες στην εντολή τα μικρά παιδιά -που είναι εργοστάσια μικροβίων- να φορούν μάσκα όλη μέρα στο σχολείο – χωρίς καν νομοθετική συζήτηση ή δημόσιες ακροάσεις;
Η απάντηση είναι ότι έχουμε αποδυναμωθεί ως κοινωνία. Έχουμε γίνει ένας λαός που είναι πρόθυμος να παραδώσει κάθε κομμάτι της ελευθερίας μας στις συνεχώς μεταβαλλόμενες και περίεργες ιδιοτροπίες των «υπαλλήλων δημόσιας υγείας», ακόμη και όταν είναι τρομακτικά αντιφατικές και χωρίς στοιχεία που να δικαιολογούν τη στροφή 180 μοιρών.
Σε περιόδους πανικού, καιροσκόποι πολιτικοί σε θέσεις εξουσίας θα πιαστούν πάντα από τις απελπισμένες και οπισθοδρομικές ιδέες τους για να παραβιάσουν την ελευθερία, ενώ τις παρουσιάζουν ως ένα είδος φωτισμένης προόδου στην τεχνολογία ή την κατανόηση των πραγμάτων. Στην πραγματικότητα, αυτά τα μέτρα απελπισίας δοκιμάστηκαν το 1918, και ακόμη και τότε, ήταν κατανοητό ότι δεν λειτουργούσαν. Στις 16 Νοεμβρίου 1918, ο τίτλος της Santa Barbara Daily News έλεγε: «Ο μέσος άνθρωπος δεν ξέρει πώς να φροντίζει τη μάσκα και γίνεται πραγματική συσκευή επώασης βακτηρίων».
Πολλές
αρχές στη ζωή είναι απαραβίαστες και δεν αλλάζουν με το χρόνο.
Συνηθίζαμε να καταλαβαίνουμε ότι η μάσκα ήταν μια καινοτομία του
Halloween. Τώρα, η παθητικότητα μας επέτρεψε σε ολόκληρη τη χώρα μας να
γίνεται μια μεταμφίεση του Halloween κάθε μέρα, χωρίς τέλος.
Άρθρο στα Αγγλικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου