Παιδοφιλία: Οι παιδόφιλοι έχουν ήδη δημιουργήσει πολιτικά κόμματα και συλλόγους και πιέζουν νομικά κατεβάζοντας όλο και περισσότερο το όριο ηλικίας στο οποίο κάποιος παιδί μπορεί να κάνει σεξ. Σε μερικές χώρες είναι ήδη τα 12!
Εξάλλου το Χόλυγουντ εκπαιδεύει εντατικά τις νέες γενιές. Σε προχθεσινή χριστουγεννιάτικη (και φυσικά κατάλληλη) ταινία μία μικρή της τρίτης δημοτικού αναρωτιέται αν θα πρέπει να αρχίσει να φιλάει ένα αγόρι που της αρέσει. Και φυσικά το επόμενο βήμα είναι η μικρή να αρχίσει να αναζητάει πιο έμπειρους στο θέμα. Και υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι για κάτι τέτοιο.
Επίσης κυκλοφορούν και άρθρα με τίτλο «Παιδόφιλος είμαι όχι τέρας» που προσπαθούν να μετατρέψουν την παιδοφιλία σε κάτι φυσικό και σε «επιλογή».
Δεν περίμενα ότι τα γεγονότα θα αρχίσουν να «δείχνουν» τόσο γρήγορα:
Πριν αρκετές δεκαετίες είδα ένα κινηματογραφικό έργο στο οποίο ο πρωταγωνιστής δεν
μπορούσε να πηδήξει την κοπέλα του παρά μόνο από πίσω και μόνο αν αυτή υποκρινόταν ότι ήταν αγόρι! Είχα ξεχάσει την φρικτή αυτή ταινία και το φρικτό συναίσθημα που μου είχε δημιουργήσει μέχρι πριν λίγες ημέρες.
Την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017, το μεσημέρι άνοιξα το Youtube για να παρακολουθήσω τυχαία κάποιο από τα κινηματογραφικά έργα που είναι ανεβασμένα εκεί. Η ποιότητα σεναρίου, ήχου και εικόνας είναι άθλια, αλλά αποτελούν έναν άμεσο και πρόχειρο τρόπο να περάσει λίγο η ώρα μετά το φαγητό.
Έκπληκτος, είδα την εξής σκηνή:
Δύο συμμορίτες από δύο διαφορετικές συμμορίες «κάνουν μπίζνες». Μέσα στο δωμάτιο, μερικά κορίτσια λικνίζονται στον ρυθμό της μουσικής. Ο «καλεσμένος» τρώει αδιάφορος, ενώ ο «οικοδεσπότης» προσπαθεί να τον δελεάσει με τα κορίτσια και λέει σε μια στιγμή:
-Κοίτα αυτήν. Ο κώλος της είναι σαν εννιάχρονου αγοριού!
Έμεινα έκπληκτος από το γεγονός και το θεώρησα ως ένα από τα «πολλά περίεργα» που συμβαίνουν συνήθως στις ταινίες.
Όμως το ίδιο βράδυ στο Σταρ, αυτόν τον δημοσιογραφικό βράχο ηθικής και πολιτισμού, είδα λίγο την αρχή της μεταμεσονύχτιας ταινίας «Doom». Μία ομάδα στρατιωτών, κάπου στο μέλλον, ετοιμάζεται να φύγει για την άδειά της. Ένας λοιπόν από τους μελλοντικούς ήρωες της ταινίας έλεγε όλο προσμονή το σχέδιό του για την άδεια:
-Θα πάω και θα κλειστώ στο ξενοδοχείο μαζί με τρία θηλυπρεπή αγοράκια!
Υποθέτω, επομένως, ότι θα υπάρχουν δεκάδες άλλες ταινίες που θα έχουν παρόμοια «διαφημιστικά». Και επειδή η παροιμία λέει «πες το πες το το κοπέλι κάνει την γριά και θέλει», σε μερικά χρόνια όλοι θα είναι τόσο εξοικειωμένοι με τέτοιες εντυπώσεις ώστε όταν οι «δημοκράτες» θα ζητάνε αφηνιασμένοι ίσα δικαιώματα για την διαφορετικότητα των παιδεραστών ΚΑΝΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ.
Πως θα μπορούσε άλλωστε; Η ίδια ακριβώς συνταγή δούλεψε θαυμάσια τις τελευταίες δεκαετίες και για τους γκέι/λεσβίες/κλπ.
Καπάκι διαβάζω για τον Μίλο Γιαννόπουλο, συνεργάτης του Τράμπ, ο οποίος δηλώνει ανερυθρίαστα σε βίντεο ότι είναι υπέρ των σεξουαλικών σχέσεων ενηλίκων με ανηλίκους, και ότι οι σχέσεις αυτές μπορεί να «βοηθήσουν τα παιδιά να ενηλικιωθούν».
Και ενώ ο ίδιος είχε πέσει θύμα βιασμού, απενοχοποιεί τον βιαστή λέγοντας ότι αυτός έφταιγε και όχι ο «αθώος» ενήλικος. Επιπλέον, δήλωσε ότι παύει να είναι γκέι, γιατί οι γκέι είναι πια μπανάλ.
Έτσι μπαίνει επίσημα πλέον στο τραπέζι η συζήτηση για τους παιδεραστές. Και φυσικά δεν θα θυμάστε αυτό το άρθρο αλλά σε καμιά δεκαριά χρόνια θα δείτε την νομιμοποίηση αυτής της διαβολικής συνήθειας να γίνεται αργά και σταθερά αποδεκτή από τον «πνευματικό κόσμο», τα ΜΜΕ, τους «καλλιτέχνες», τους «δημοκράτες» και λοιπούς.
Και φυσικά το θέμα στρέφει την προσοχή της άβουλης ανθρώπινης μάζας στους κακούς παιδεραστές, από την μία συνηθίζοντάς την στην ιδέα και από την άλλη αφήνοντας στην άκρη τους καλούς γκέι, αφού ως γνωστόν η παροιμία λέει «το μη χείρον βέλτιστον».
Με τις υγείες μας και εις ανώτερα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου