Μετά την επανάσταση των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης στη Βρετανία τον Ιούνη, μία νέα ακόμη μεγαλύτερη επανάσταση ξημέρωσε με την ακόμη μεγαλύτερη επανάσταση στην Αμερική.
Η νίκη αυτή δεν ανήκει βέβαια στο Ρεπουμπλικάνικο κόμμα, ούτε καν στον Τραμπ, όπως θα ισχυριστούν οι συστημικοί κονδυλοφόροι και ανάλογοι ακαδημαϊκοί κλπ.. Η νίκη αυτή ανήκει αποκλειστικά στα θύματα της παγκοσμιοποίησης –και αυτό ανεξάρτητα από το αν και κατά πόσο θα υλοποιήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις του ο Τραμπ.
Οι ίδιοι άνθρωποι που ξεσηκώθηκαν στη Βρετανία και πέτυχαν το Brexit, το οποίο τώρα προσπαθεί με κάθε τρόπο η ντόπια ελίτ σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή ελίτ των Βρυξελλών και την Υπερεθνική Ελίτ γενικότερα να ανατρέψει, ξεσηκώθηκαν τώρα και στην Αμερική. Είναι οι άνεργοι, οι φτωχοί εργάτες και αγρότες, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι, γενικά τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που ξεσηκώνονται παντού ενάντια στις «4 ελευθερίες» της παγκοσμιοποίησης, που είναι στην πραγματικότητα οι ελευθερίες των ελίτ, οι οποίες έχουν φέρει μαζική φτώχεια και εξαθλίωση στη συντριπτική πλειοψηφία των λαών προκειμένου να ευδοκιμεί μια μειονότητα, οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και οι εξαρτημένοι από αυτές, οι Τράπεζες, οι τοκογλύφοι κλπ. Ποιες είναι αυτές οι «ελευθερίες»;
–η «ελευθερία» κίνησης κεφαλαίου, ώστε να μπορεί να
επενδύει όπου είναι φθηνότερα γι’ αυτό, για να μεγιστοποιεί τα κέρδη του δημιουργώντας μαζική ανεργία απ’ όπου φεύγει και συνθήκες εργατικής εξαθλίωσης όπου μετακομίζει.
–η «ελευθερία» κίνησης αγαθών, που σημαίνει καταστροφή κάθε οικονομικής αυτοδυναμίας των λαών και εξάρτηση απο τις ξένες επενδύσεις και τις εισαγωγές για να καλύψει τις ανάγκες του.
–η «ελευθερία» κίνησης υπηρεσιών, που σημαίνει ότι οι υπερεθνικοί κολοσσοί στις υπηρεσίες (υγεία, μόρφωση, επικοινωνίες, διασκέδαση κλπ) κατακτούν τις αγορές σε όλο τον κόσμο.
–η «ελευθερία» κίνησης εργασίας, που σημαίνει ότι οι εσωτερικές αγορές εργασίας κατακλύζονται απο φθηνά εργατικά χέρια που συναγωνίζονται τα ντόπια, ρίχνουν τους μισθούς και οδηγούν στη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας. Γι’ αυτό και η Υπερεθνική Ελίτ που διαχειρίζεται την παγκοσμιοποίηση επιβάλλει τις ανοικτές αγορές εργασίας ενώ παράλληλα με τους πολέμους της και την παγκόσμια οικονομική εκμετάλλευση δημιουργεί τα καραβάνια των μεταναστών και προσφύγων που κατακλύζουν τις χώρες.
Ενάντια σε αυτές τις «ελευθερίες» ξεσηκώνονται παντού οι λαοί και ενάντια στους πολέμους της Υ/Ε που έχει αιματοκυλίσει την Μέση Ανατολή και την Ουκρανία και μας έχει φέρει στο χείλος του πυρηνικού ολέθρου. Ο Τραμπ εξέφρασε τα θύματα της παγκοσμιοποίησης στην Αμερική, τόσο γιατί ήρθε αντιμέτωπος με τις Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου και τις ανοιχτές αγορές ώστε να ξεζουμίζουν απρόσκοπτα τον λαό οι Πολυεθνικές ή να τον ωθούν στην ανεργία, όσο και επειδή έθεσε καθαρά θέμα μεταστροφής της σχέσης της χώρας με αντιστεκόμενες χώρες στη Νέα Διεθνή Τάξη, όπως η Ρωσία, η Συρία κλπ., και σε αυτή την πορεία ωθήθηκε σε σύγκρουση με όλο σχεδόν το υπερεθνικό και αμερικάνικο κατεστημένο. Γι’αυτό και τον στήριξε όλη η «φτωχολογιά» στις ΗΠΑ, την οποία τα συστημικά φερέφωνα σήμερα λοιδορούν ως «αγράμματη» (και συνεπώς ανίκανη να αποφασίσει για το μέλλον της σε αντίθεση με τους καλοζωισμένους δήθεν «μορφωμένους» που σιτίζονται από την παγκοσμιοποίηση): οι φτωχοί αγρότες, οι άνεργοι, η παραδοσιακή εργατική τάξη και οι μικρομεσαίοι.
Στην ίδια γραμμή και τα εκφυλισμένα μέσα της παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς» («Γκάρντιαν» κλπ.), που, όπως και με το Brexit, ξεκίνησαν μια νέα εκστρατεία έμμεσης σπίλωσης του κινήματος περί τον Τραμπ ως ρατσιστικού ή και φασιστικού, και πρόβλεψαν ότι έρχεται μια «Δευτέρα Παρουσία» (ίσως για τις ελίτ και τους ίδιους!). Ενώ η «Εφημερίδα των Συντακτών», γνωστή για τον ρόλο της ως του κύριου «αριστερού» φερέφωνου της Νέας Διεθνούς Τάξης στην Ελλάδα, θεωρεί μάλιστα ανθρωπιστικό καθήκον των λαών να έχουν ανοιχτά τα σύνορα (και επομένως και τις αγορές τους!). Στόχος τους δηλαδή είναι η τρομοκρατία που απευθύνεται συνειδητά σε όσους άλλους τολμήσουν να σκεφτούν ότι μπορεί να υπάρχει διέξοδος από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τα όργανα της, τα οποία καταδικάζουν τη μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού στην ανέχεια και την άγρια εκμετάλλευση.
Αντίστοιχα η στομφώδης «αντικαπιταλιστική» αλλά και αντισυστημική Αριστερά δεν «είδε» καμία ταξική διάσταση στις σημερινές ιστορικές εκλογές (που ακόμα και συστημικά μέσα όπως το BBC ανέδειξαν), αλλά βρήκε την ευκαιρία να επαναλάβει τα —άσχετα με τη σημερινή πραγματικότητα—βολικά τσιτάτα της για την ανάγκη να ρίξουμε τον καπιταλισμό ως διέξοδο για τα θύματα του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης! Και πότε αυτό; Όταν η μισή Γη θα έχει πεθάνει από την πείνα και η άλλη μισή από τους πολέμους και τα πραξικοπήματα της Υπερεθνικής και της Σιωνιστικής Ελίτ!
- ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
- ΤΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΡΩΤΗΘΗΚΕ Ο ΛΑΟΣ
- ΤΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
- ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου