Aνατομία ενός εγκλήματος της διαφθοράς.Οδηγίες για τη δημόσια υγεία του ΠΟΥ Οποιοειδή Purdue

 Τρίτο Μέρος

Οι οδηγίες συνταγογράφησης οπιοειδών του ΠΟΥ προώθησαν την εκτεταμένη χρήση οπιοειδών

Οι οδηγίες του ΠΟΥ Υπηρέτησαν ως Υλικό Μάρκετινγκ για την Purdue Pharmaceutical

Οι οδηγίες του ΠΟΥ αύξησαν τον εθισμό στα οπιοειδή παγκοσμίως και τους θανάτους

Οι λεπτομέρειες της συνεργασίας του ΠΟΥ και των κατασκευαστών οπιοειδών αποκαλύφθηκαν στα έγγραφα της εταιρείας κατά τη φάση ανακάλυψης αγωγών εναντίον της Purdue στις ΗΠΑ. 

Αυτά τα έγγραφα αποκαλύπτουν ότι όταν η Purdue δημιούργησε το επιθετικό μάρκετινγκ οπιοειδών στη δεκαετία του 1990, μέρος της στρατηγικής μάρκετινγκ της Purdue ήταν να εξαπατήσει τους γιατρούς σχετικά με τις

εθιστικές ιδιότητες του OxyContin και για να διατηρήσουν τους ασθενείς στο φάρμακο για μεγαλύτερες και μεγαλύτερες περιόδους.

Το μάρκετινγκ της Purdue του OxyContin ακολούθησε το modus operandi της Big Pharma - όπως περιγράφεται από τον Δρ Sergio Sismondo στο βιβλίο του,

Ιατρική που διαχειρίζεται το φάντασμα  (2018). ΗΠΑΈκθεση της Γερουσίας - Ενεργοποίηση επιδημίας, [8] 

τεκμηριώθηκαν τα εκατομμύρια δολάρια που πλήρωσαν οι Purdue και οι άλλοι κατασκευαστές οπιοειδών - Janssen (Johnson & Johnson), Mylan, Depomed και Insys σε 14 οργανισμούς υπεράσπισης ασθενών και επαγγελματικές κοινωνίες μεταξύ 2012 και 2017. εξασφαλίζοντας έτσι την υποστήριξή τους. [9]

ΗΈκθεση της Γερουσίας τεκμηριώνει τον τρόπο με τον οποίο η φαρμακευτική βιομηχανία μετέτρεψε ιατρούς και οργανισμούς ασθενών σε πρώτες ομάδες,πλασιέ που προώθησαν τα προϊόντα οπιοειδών της - ανεξάρτητα από την ακραία βλάβη που προκάλεσαν. 

Αυτοί οι «υποστηρικτές» επέτρεψαν στην Purdue να εμπορεύεται την παραπληροφόρησή της, ενθαρρύνοντας τους γιατρούς να ξεπεράσουν την «οπιοφοβία» - δηλαδή,την διστακτικότητα ή απροθυμία να χρησιμοποιήσουν οπιοειδή. 

Αυτοί οι «υποστηρικτές» προώθησαν πολιτικές ευνοϊκές για την απεριόριστη χρήση οπιοειδών και επέκριναν τις κυβερνητικές οδηγίες συνταγογράφησης. 

Συχνά υποστήριξαν τα συμφέροντα της βιομηχανίας οπιοειδών εις βάρος των εκλογικών τους περιφερειών. 

Η έκθεση τεκμηριώνει πώς αυτές οι φαινομενικά ουδέτερες οργανώσεις υπεράσπισης αντιτάχθηκαν στις προσπάθειες ελαχιστοποίησης του κινδύνου εθισμού στα οπιοειδή.

 «Τουλάχιστον, [τα στοιχεία υποδηλώνουν] μια άμεση σχέση μεταξύ εταιρικών δωρεών και την προώθηση φιλικών προς τα οπιοειδή μηνυμάτων. Με την ευθυγράμμιση της ιατρικής κουλτούρας με τους στόχους της βιομηχανίας με αυτόν τον τρόπο, πολλές από τις ομάδες που περιγράφονται σε αυτήν την έκθεση ενδέχεται να έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για την επιδημία των οπιοειδών των ΗΠΑ.

Η πρόσφατηΈκθεση του Κογκρέσου - των ΗΠΑΔιαφθορά επιρροή: Purdue & WHO (2019) [10] 

θέτει τον κεντρικό, επιθετικό και μακροπρόθεσμο ρόλο που διαδραματίζει Ο ΠΟΥ για να επηρεάσει τους γιατρούς εκτός των ΗΠΑ να επεκτείνουν τη συνταγογράφηση οπιοειδών τους. 

Ο ΠΟΥ προσλήφθηκε αρκετά νωρίς για να παρέχει αξιοπιστία σε συστάσεις που επέκτειναν τη χρήση οπιοειδών.

Το 2000, Ο ​​ΠΟΥ εξέδωσε μια οδηγία για τα οπιοειδή, Επίτευξη ισορροπίας στην εθνική πολιτική ελέγχου οπιοειδών: Οδηγίες αξιολόγησης

Σύμφωνα με την Έκθεση του Κογκρέσου, το Συνεργαζόμενο Κέντρο Πολιτικής και Επικοινωνιών του ΠΟΥ για την Φροντίδα του Καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin Pain & Policy Studies Group αποκάλυψε ότι από το 1999 έως το 2010, είχε δεχτεί πάνω από 1,6 εκατομμύρια δολάρια από την Purdue. 

Ο ΠΟΥ άρχισε να αναζητά στοιχεία σχετικά με τη διαμόρφωση των κατευθυντήριων γραμμών του το 2007 και το 2008, όταν ζήτησε τη συμβολή οργανώσεων που είναι γνωστό ότι έχουν οικονομικές σχέσεις με τη βιομηχανία οπιοειδών, διασφαλίζοντας μια μεροληπτική προοπτική για την βιομηχανία στην έκθεσή του. 

Πρώτοι από αυτούς τους οργανισμού που χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία είναι η Διεθνής Ένωση για τη Μελέτη του Πόνου (IASP), η οποία έχει κεφάλαια όπως η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία του IASP και η Λατινική Αμερικανική Ομοσπονδία του ISP. 

Το IASP χρηματοδότησε τις οδηγίες του ΠΟΥ.

Ο ΠΟΥ συνέλεξε ανατροφοδότηση πληροφοριών για τα οπιοειδή που υποστηρίζονται από τη βιομηχανία και το ενσωμάτωσε στις ενημερωμένες οδηγίες για τα οπιοειδή. 

Ο ΠΟΥ συνέλεξε τις πληροφορίες με τη μορφή μιας μελέτης των Δελφών της οποίας η μεθοδολογία βασίστηκε στην επίτευξη συναίνεσης μεταξύ των συμμετεχόντων. 

Με άλλα λόγια, ο ΠΟΥ διαμόρφωσε μια ομοιόμορφη αφήγηση προ-οπιοειδών προπαγάνδας που προωθούσε την εκτεταμένη χρήση για τα οπιοειδή, εξ ου και μια διευρυμένη αγορά για την Purdue, τον διεθνή της όμιλο Mundipharma και την Endo Pharmaceuticals 

Αυτή η κατευθυντήρια γραμμή αποτέλεσε τη βάση για το μεταγενέστερο έγγραφο του ΠΟΥ, που διασφαλίζει την ισορροπία στις εθνικές πολιτικές για τις ελεγχόμενες ουσίες: Καθοδήγηση για τη διαθεσιμότητα και την προσβασιμότητα των ελεγχόμενων φαρμάκων (2011).

Όπως ανέφερε η Κογκρέιν Katherine Clark, συν-συγγραφέας της έκθεσης:

Κογκ. Κάθριν Κλαρκ

«Ο ιστός επιρροής που αποκαλύψαμε απεικονίζει μια εικόνα ενός οργανισμού δημόσιας υγείας που έχει χειραγωγηθεί από τη βιομηχανία οπιοειδών. 

Ο ΠΟΥ φαίνεται να προσδίδει στη βιομηχανία οπιοειδών τη φωνή και την αξιοπιστία του, και ως αποτέλεσμα, ένας αξιόπιστος οργανισμός δημόσιας υγείας διακινεί επικίνδυνες παραπληροφόρες πληροφορίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε παγκόσμια επιδημία οπιοειδών . 

[ Η εταιρεία ] η εκθετική αύξηση των πωλήσεων και των κερδών οπιοειδών έδειξε ότι λειτουργούσαν οι στρατηγικές μάρκετινγκ. Αξιόπιστοι οργανισμοί δημόσιας υγείας έπεισαν τους γιατρούς ότι τα οπιοειδή ήταν ασφαλή και αποτελεσματικά . "

Αυτές οι συνεργαζόμενες διασυνδεδεμένες μπροστινές ομάδες βοήθησαν στο να γίνει το OxyContin το κερδοφόρο φάρμακο blockbuster που έχει εθίσει εκατομμύρια, καταστρέφει κοινότητες και σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. 

Η έκθεση του Κογκρέσου δείχνει ότι ο ΠΟΥ ήταν κεντρικός παίκτης που εργάστηκε σε συνέργεια για την προώθηση υψηλότερων ποσοστών συνταγογράφησης οπιοειδών.

Η Αμερικανική Εταιρεία Πόνου και ο παγκόσμιος βραχίονας της, Διεθνής Ένωση για τη Μελέτη του Πόνου (IASP). 

Διεθνές Δίκτυο Παρηγορητικής Φροντίδας Παιδιών; 

το Ταμείο Mayday · 

Διεθνής Ένωση για Φιλοξενία & Παρηγορητική Φροντίδα; 

Επιτροπή ανακούφισης πόνου για τον καρκίνο των ΗΠΑ, Ανοιχτά ιδρύματα. 

Willem Scholten, της Διεθνούς Κοινοπραξίας για τα ναρκωτικά  

Ο Richard Payne του Πανεπιστημίου Duke, ο οποίος προεδρεύει του Κέντρου Πρακτικής Βιοηθικής, έχει πολλούς οικονομικούς δεσμούς με τις εταιρείες φαρμάκων, [11] και ο πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρείας Πόνου. Russell Portenoy , MD, Chief Medical Officer & Director of the Metropolitan Jewish Health System (MJHS), το μεγαλύτερο στην περιοχή της Νέας Υόρκης. 

Φιλοξενία και Παρηγορητική Φροντίδα στη Νέα Υόρκη. 

Kathleen Foley, MD, νευρολόγος στο Κέντρο Καρκίνου Memorial Sloan Kettering.

Η έκθεση του Κογκρέσου σημειώνει: « Γνωρίζουμε ότι ένα κλειδί για την επιτυχία του Purdue (και ολόκληρης της βιομηχανίας οπιοειδών) στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η στρατηγική τους για χρηματοδότηση οργανισμών, ανθρώπων και έρευνας που προωθούσαν τους στόχους μάρκετινγκ της εταιρείας. Ανακαλύψαμε ότι πολλοί από αυτούς τους ίδιους ηθοποιούς συνδέονται άμεσα με το έργο του ΠΟΥ. "

Το 2011, η ΠΟΥ δημοσίευσε την αναθεωρημένη κατευθυντήρια γραμμή για τα οπιοειδή: 

''Διασφάλιση της ισορροπίας στις εθνικές πολιτικές για τις ελεγχόμενες ουσίες.'' 

Ο ΠΟΥ προώθησε τον ψεύτικο ισχυρισμό της Purdue ότι η εξάρτηση εμφανίζεται σε λιγότερο από το ένα τοις εκατό
των ασθενών. 

Ο ΠΟΥ αγνόησε τα στοιχεία για τον σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία του OxyContin και του εθισμού στα οπιοειδή, και προώθησε την αδίστακτη στρατηγική τριών πτυχών της Purdue. 

Αυτή η στρατηγική, που διατυπώθηκε στα έγγραφα της εταιρείας, απέκλεισε το δεύτερο βήμα από την προηγούμενη οδηγία που είχε προτείνει να διατηρηθεί η δόση οπιοειδών χαμηλή συνδυάζοντας τα οπιοειδή με μη οπιοειδή φάρμακα όπως το Tylenol.

Ο ΠΟΥ διαβεβαίωσε τους γιατρούς ότι: 
''Τα αναλγητικά οπιοειδών, εάν συνταγογραφούνται σύμφωνα με τις καθιερωμένες δοσολογίες, είναι
γνωστό ότι είναι ασφαλή και δεν υπάρχει λόγος να φοβούνται τυχαίο θάνατο ή εξάρτηση . "

Αυτή ήταν μια απόλυτη εξαπάτηση που έρχεται σε αντίθεση με τα συντριπτικά στοιχεία. 

Όπως σημειώνει η έκθεση του Κογκρέσου:

«Η αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών του ΠΟΥ
 καθιστά σαφές ότι το «πρόβλημα» που φαίνεται να αντιμετωπίζει ο ΠΟΥ δεν είναι πώς να περιορίσουμε τη
χρήση αυτών των εξαιρετικά εθιστικών ναρκωτικών, αλλά πώς να εξαλείψουμε τα εμπόδια για τη χρήση τους. "

       

Μέχρι τη στιγμή που ο ΠΟΥ δημιούργησε τη νέα κατευθυντήρια γραμμή για τα οπιοειδή, οι θάνατοι από τα οπιοειδή και η θεραπεία έκτακτης ανάγκης για υπερδοσολογία είχαν ανεβεί στα ύψη: 

η καταστροφή ήταν καθαρή. 

Παρ 'όλα αυτά, οι νέες συστάσεις κατευθυντήριων γραμμών του ΠΟΥ ακολούθησαν τις οδηγίες συνταγογράφησης των οπιοειδών της Purdue. 

Η Έκθεση του Κογκρέσου–Διαφθορά επιρροή: Purdue & WHO - σημειώσεις:
« Όταν εξετάζεται από την κρίση των οπιοειδών στις Ηνωμένες Πολιτείες, [η οδηγία του ΠΟΥ] Η διασφάλιση των συστάσεων του Balance είναι σοκαριστική ».

''Ο ΠΟΥ φαίνεται να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα συνταγογραφούμενα οπιοειδή είναι ασφαλή και αποτελεσματικά. ότι οι χώρες πρέπει να αποφεύγουν πολιτικές που περιορίζουν ή αποθαρρύνουν τη χρήση τους · και ότι δεν πρέπει να επιβάλλονται περιορισμοί στη δύναμη ή τη διάρκεια χρήσης τους.''

Το 2012, ο ΠΟΥ παρακολούθησε μια ακόμη πιο συγκλονιστική, ιατρικά ανεύθυνη, προωθητική οδηγία οπιοειδών για ιατρούς: 

Φαρμακολογική θεραπεία του επίμονου πόνου σε παιδιά με ιατρικές ασθένειες. 

Σε αυτήν την αναθεώρηση της προηγούμενης Κατευθυντήριας γραμμής της - που είχε επικεντρωθεί σε παιδιά με καρκίνο - ο ΠΟΥ υιοθέτησε τον όρο μάρκετινγκ της Purdue «οπιοφοβία» για να υποτιμήσει την απροθυμία του ιατρού να χρησιμοποιήσει οπιοειδή λόγω της εθιστικής τους φύσης, χαρακτηρίζοντάς τον «παράλογο φόβο». ( μιλάμε για γενοκτονία παιδιών εδώ)

Ο ΠΟΥ διαβεβαίωσε τους γιατρούς ότι τα οπιοειδή ήταν απόλυτα ασφαλή για τα παιδιά και ότι «δεν υπάρχει συγκεκριμένη ή μέγιστη δόση οπιοειδών ».

« Αντί να αναγνωρίζει την εξαιρετικά εθιστική φύση των οπιοειδών, ο ΠΟΥ υπονοεί ότι οι πάροχοι και οι οικογένειες απλώς αγνοούν τα οφέλη των οπιοειδών φαρμάκων. Ο επίμονος πόνος στα παιδιά περιέχει μερικές τρομερά παρόμοιες συστάσεις στα ένθετα της Purdue. Για παράδειγμα : Ο ισχυρισμός ότι δεν υπάρχει μέγιστη δόση οπιοειδών είναι ένα κεντρικό κομμάτι της στρατηγικής μάρκετινγκ της Purdue . "

Η έκθεση, Corrupting Influence: Purdue & WHO 

σημειώνει ότι όταν ο ΠΟΥ εξέδωσε την οδηγία για τα οπιοειδή για τα παιδιά,

« Η ιατρική κοινότητα έχει ήδη αναγνωρίσει ότι υψηλότερες δόσεις οπιοειδών δεν είναι πιο αποτελεσματικές στην ανακούφιση του χρόνιου πόνου και ότι υψηλότερες δόσεις οπιοειδών αυξάνουν σημαντικά τους κινδύνους υπερδοσολογίας και θανάτου».

Πράγματι, οι παραπλανητικές διαβεβαιώσεις του ΠΟΥ προς τους γιατρούς έγιναν παρά το γεγονός ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες δημόσιας υγείας είχαν αποφασίσει ότι οι θανατηφόρες υπερβολικές δόσεις σε ενήλικες είχαν εκτοξευθεί στα ύψη όταν τους χορηγήθηκαν περισσότερα από 90 χιλιοστόγραμμα μορφίνης την ημέρα. 

Ο ΠΟΥ αναγνωρίζει ότι κάθε σύσταση βασίζεται σε «χαμηλή» ή «πολύ χαμηλή» ποιότητα αποδεικτικών στοιχείων. 

Ωστόσο, παρά τη χαμηλή ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων, ο ΠΟΥ υπογραμμίζει ότι όλες οι συστάσεις στις Οδηγίες για τα Παιδιά πρέπει να ακολουθούνται «κατηγορηματικά» και ότι οι κλινικοί γιατροί πρέπει να τηρούν αυτές τις συστάσεις. Οι συγγραφείς του

Διαφθορά επιρροή: Purdue & WHO κατάσταση:

«Με άλλα λόγια, ο ΠΟΥ συνιστά σαφώς ότι τα εξαιρετικά εθιστικά οπιοειδή θα πρέπει να είναι διαθέσιμα στα παιδιά, παρόλο που αναγνωρίζουν ανοιχτά ότι υπάρχουν λίγα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή τη σύσταση και ότι οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα σχετικά με το θέμα θα "πιθανότατα" θα αλλάξει την προτεινόμενη πορεία δράσης. Τέλος, στην απόλυτη πράξη σεβασμού στη στρατηγική μάρκετινγκ της Purdue, το Persisting Pain in Children κάνει μια δραματική αλλαγή στην αναλγητική σκάλα τριών βημάτων του ΠΟΥ για τη θεραπεία του πόνου. Αντικαθιστά το μοντέλο τριών βημάτων με μια προσέγγιση δύο βημάτων εξαλείφοντας εντελώς τη σύσταση για χρήση συνδιασμού ασθενέστερων οπιοειδών - τα φάρμακα της Purdue που αναγνωρίζονται ως ο πρωταρχικός ανταγωνιστής τους. Ο ΠΟΥ συνιστά τη μετακίνηση ενός παιδιού από μη οπιοειδή όπως τα ΜΣΑΦ και το Tylenol κατευθείαν σε ισχυρά οπιοειδή χωρίς ενδιάμεσο βήμα.

Η παγκόσμια επέκταση της καταστροφικής κρίσης οπιοειδών μπορεί να τεθεί στην πόρτα του ΠΟΥ. Η ηγεσία του έδωσε στην Purdue την υψηλότερη απόδοση για την οικονομική της υποστήριξη στον ΠΟΥ.

Όταν εξετάζονται μέσω της κρίσης των οπιοειδών στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι συστάσεις του ΠΟΥ για τον
επίμονο πόνο στα παιδιά είναι σοκαριστικές.

Βιβλιογραφικές αναφορές  

[1] « Γιατί η διαφθορά του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη δημόσια υγεία στον κόσμο της εποχής μας », του Søren Ventegdt, Διευθυντή του Κέντρου Ερευνών Ποιότητας Ζωής στην Κοπεγχάγη της Δανίας, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ολοκληρωμένη Ιατρική & Θεραπεία (2015)

[2]  Παγκόσμια Πολιτική Υγείας , Kaiser Family Foundation, 2019

[3] Κίνδυνοι συνταγογραφούμενων φαρμάκων , επιμέλεια Donald Light, PhD, 2010. Δείτε: www.Pharma Myths.net

[4] http://www.chernobylreport.org/?p=summary

[5] « Ποιος φοβάται τον τόμο 1181 της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης; Υπό την απειλή, το πυρηνικό ίδρυμα παίζει βρώμικο, International Journal of Health Services. 2015

[6] Ο χειρισμός του Πανδημίου Συμβουλίου της Ευρώπης H1N1 , 2010.

[7] Γιατί ο ΠΟΥ έκανε μια πανδημία , Forbes , 2010

[7Α] Εμβόλιο Pandemrix: Γιατί δεν ενημερώθηκε το κοινό για προειδοποιητικά σημάδια; Peter Doshi, BMJ 2018; Ταχεία απάντηση από την Elizabeth Hart

[8] Ενεργοποίηση επιδημίας: Έκθεση των οικονομικών δεσμών μεταξύ κατασκευαστών οπιοειδών και ομάδων υπεράσπισης τρίτων, Έκθεση Γερουσίας, 2018

[9] Βλέπε, Εικόνα 1 Πληρωμές κατασκευαστή σε επιλεγμένες ομάδες στην έκθεση της Γερουσίας, 2018

[10] Διαφθορά επιρροή: Purdue & ΠΟΥ: Εκθέτοντας επικίνδυνη επίδραση κατασκευαστή οπιοειδών στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας , Εκπρόσωποι Katherine Clark & ​​Hal Rogers, Μάιος 2019

[11] Ομοσπονδιακή ομάδα πόνου γεμάτη συνδέσμους με φαρμακευτικές εταιρείες , Mattew Perrone, The Seattle Times , 2016

[12] Θα αλλάξει το παιχνίδι ο Έμπολα; Δέκα βασικές μεταρρυθμίσεις πριν από την επόμενη πανδημία. Έκθεση της Ανεξάρτητης Ομάδας του Haarvard LSH ™ σχετικά με την παγκόσμια ανταπόκριση στον Έμπολα , Dr. Suerie Moon et al, The Lancet, 2015

[13] Μεταξύ της τιτλοποίησης και της παραμέλησης: Διαχείριση του Έμπολα στα σύνορα της παγκόσμιας υγείας , Mark Honigsbaum, Ιατρικό ιστορικό , 2017

[14] Τι έχουμε μάθει για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας από το ξέσπασμα του Έμπολα , Clare Wenham , Φιλοσοφικές συναλλαγές της Royal Society London B Biological Science , 2017

 ΠΗΓΗ

Anatomy of Corruption: WHO Public Health Guidelines

Αλήθεια