Όπως διαπιστώσαμε ο υπ. Εξωτερικών κ. Ν. Κοτζιάς παρέμεινε στην θέση του. Ασφαλώς γιατί ο πρωθυπουργός τον θεώρησε επιτυχημένο.
Βεβαίως ο υπ. Εξωτερικών δεν χαράσσει και ασκεί εξωτερική πολιτική μόνος του. Υπάρχει πρωθυπουργός, συναρμόδια υπουργεία – Άμυνας, Οικονομικών, Βιομηχανίας -,το υπουργικό συμβούλιο και φυσικά αρμόδιοι ανώτατοι κρατικοί και κυβερνητικοί λειτουργοί. Ο κ. Ν. Κοτζιάς πολύ συχνά συνηθίζει να υπερηφανεύεται γιατί αυτός πρώτος χάραξε τις σωστές γραμμές, διατύπωσε πρωτότυπες ιδέες για την επίλυση εθνικών μας προβλημάτων, τότε που υπήρξε σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου στο ίδιο υπουργείο. Ως «θεωρητικός» του ΚΚΕ είχε από τότε «συλλάβει» μερικές προτάσεις, που, αργότερα του δόθηκε η ευκαιρία να τις υποστηρίξει και πρακτικά.
Μια από αυτές είναι και πρόταση να σταματήσει το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων στην Κύπρο – που ανήκει στις παλιές και κακές εποχές του αποικιοκρατικού ιμπεριαλισμού. Μόνο που κάθε ημέρα ανακαλύπτει κι αυτός και ο
πρωθυπουργός του κ. Αλ. Τσίπρας, ότι η Τουρκία – εν προκειμένω ο Ερντογάν – και η φωνή και άνθρωπος της στην Κύπρο, ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας – δηλαδή του ψευδοκράτους της υπό κατοχή Βόρειας Κύπρου – κ. Ακιντζί μένουν σταθερά αμετακίνητη στην διατήρηση των εγγυητριών δυνάμεων. Άλλωστε ως τέτοια δύναμη, εγγυήτρια, όπως πρόβλεπαν οι Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και το Σύνταγμα της Κύπρου, μόνο η Τουρκία έδρασε. Μόλις θεώρησε ότι κινδυνεύουν οι Τουρκοκύπριοι, εισέβαλλε δυο φορές στρατιωτικά στο νησί, και από τότε δεν το κούνησε. Μπορεί τα αρχικά ψηφίσματα του ΟΗΕ να της ζητούσανε να αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής, αλλά δεν έγινε απολύτως τίποτα. Μέχρι που η πάντοτε υποχωρητική κυπριακή ηγεσία συμφώνησε και αποδέχτηκε τα τετελεσμένα: ο Μακάριος υπέγραψε μαζί με τον Ντενκτάς ως λύση την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Λύση για την οποία συμφώνησε και το «αγωνιστικό» ΑΚΕΛ. Που τώρα έχει εκνευριστεί σφόδρα με την υπαναχώρηση του ΚΚΕ, που πια δεν δέχεται αυτή την λύση*.
Τώρα πια μέχρι και γερμανικοί κύκλοι – η συμπάθεια και ο ρόλος της Γερμανίας για την Τουρκία είναι γνωστά - έχουν αρχίσει να ανησυχούν για τα πραγματικά σχέδια του Ερντογάν. «Πίσω από μία ενωμένη Κύπρο μπορεί να «κρύβεται» ο Ερντογάν» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γερμανική «Handelsblatt». Ο Γ.Γ του ΟΗΕ κ.Μπαν Κι Μουν, παρών στις συνομιλίες που άρχισαν πρόεδρος της Κύπρου κ. Ν. Αναστασιάδης (γνωστός φανατικός υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν) και ο επικεφαλής των Τουρκοκυπρίων Μουσταφά Ακιντζί, επαίνεσε τις δύο πλευρές για την προσπάθεια τους να καταλήξουν σε συμφωνία. Σύμφωνα με τη Handelsblatt, μία συμφωνία θα μπορούσε να αλλάξει όχι μόνο το νησί, αλλά να ανοίξει και προοπτικές για την επίλυση της διαμάχης της Μέσης Ανατολής - ωστόσο ο Ερντογάν φαίνεται πως έχει άλλα σχέδια. Και αυτά τα φοβάται τώρα μέχρι και η Γερμανία και οι επιχειρηματικοί κύκλοι που εκφράζει η εφημερίδα. «Οι Τουρκοκύπριοι ζητούν να παραμείνει η Τουρκία στο μέλλον εγγυήτρια δύναμη, κάτι το οποίο απορρίπτουν οι Ελληνοκύπριοι. Στο θέμα αυτό θα έχει λόγο και ο Ερντογάν. Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, το κλειδί για την επίλυση του Κυπριακού βρίσκεται στην Άγκυρα.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Κύπριου προέδρου την Παρασκευή, ότι κατά τις διαπραγματεύσεις με τον Μουσταφά Ακιντσί «επετεύχθη σημαντική πρόοδος σε πολλά θέματα», αλλά για μια συμφωνία απαιτείται και «η αποφασιστική συμβολή της Άγκυρας».
Καταλήγοντας, η εφημερίδα τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί τις προσπάθειες για επανένωση με μεγάλη προσοχή, όπως και οι ΗΠΑ, διότι το νησί θεωρείται ως το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» στο κατώφλι της συνταρασσόμενης από κρίσεις Μέσης Ανατολής» (βλ. ΕΦΣΥΝ 7/11/16).
Από άλλους ευρωπαίους πολιτικούς ακούγονται τώρα και πιο βαριές κατηγορίες για τον Ερντογάν. Ο ΥΠΕΞ του Λουξεμβούργου έφτασε στο σημείο από το γερμανικό ραδιόφωνο να καταγγείλει τον Ερντογάν ότι χρησιμοποιεί μεθόδους από τους Ναζί κι ότι «Είναι πολύ, πολύ κακές οι εξελίξεις στην Τουρκία μετά τον Ιούλιο και εμείς ως Ευρωπαϊκή Ένωση απλώς δεν μπορούν να τις αποδεχθούμε». Μπορεί η επίσημη γερμανική πλευρά να μην ενθουσιάζεται με την προοπτική κυρώσεων, αλλά έτσι κι αλλιώς το γαϊτανάκι έχει ξεκινήσει.
Προς το παρόν ο αεικίνητος, ευχάριστος προς τους επισκέπτες του υπουργούς εξωτερικών Γαλλίας, Πολωνίας και τελευταία Ρωσίας αρκείται να παρουσιάζει την Ελλάδα ως χώρα σταθερότητας – δηλαδή πλήρως υποταγμένη στο ΝΑΤΟ και τα σχέδια των δυτικών συμμάχων – χωρίς να έχει αποσπάσει έστω μια καθαρή δήλωση υποστήριξης της Κύπρου.
Ο Υπεξ της Γαλλίας κ. M. Ayrault σε σχετική ερώτηση Έλληνα δημοσιογράφου «όσον αφορά στο Κυπριακό για το καθεστώς των εγγυήσεων και το θέμα της ασφάλειας. Θα ήθελα τη θέση της γαλλικής πλευράς πάνω σε αυτό» πήρε την πολύ «διπλωματική» απάντηση που καθόλου δεν στεναχωρεί βεβαίως την Τουρκία:
«Θέλω να χαιρετίσω το εγχείρημα που έχει αναληφθεί και την τρέχουσα διαδικασία, η οποία αντανακλά έναν ειλικρινή διάλογο σε βάθος, μεταξύ των επικεφαλής των δυο κοινοτήτων, με στόχο την εξεύρεση λύσης. Είναι απαραίτητη η εξεύρεση αυτής της λύσης, γιατί το ζήτημα είναι μια ανοιχτή πληγή για την Κύπρο, από το 1974.
Ξέρετε ότι η Γαλλία ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και βεβαίως, ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στηρίζει τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό προς όφελος μιας λύσης που θα πρέπει να στηρίζεται, κατά τη γνώμη μας, στις παραμέτρους που έχει θέσει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Διζωνική, δικοινοτική λύση, κάτι το οποίο θα συμβαδίζει πλήρως με το ευρωπαϊκό κεκτημένο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου