booksonthesites.blogspot.com
Εάν εξαιρέσουμε τον κυνισμό, την ειρωνεία, και τον ναρκισσισμό που αποπνέουν οι κατά καιρούς δηλώσεις του για το σκοπιανό, η γλώσσα του σώματος και η συνακόλουθη έκφραση του προσώπου του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, τότε οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι, από τον Νοέμβριο του 2017, έκανε μία φιλότιμη προσπάθεια να μας πείσει ότι διαθέτει μία αίσθηση πολιτικού ρεαλισμού, της ρεαλπολιτίκ κατά την ευρωπαϊκή διπλωματική γλώσσα.
Όμως, ταυτόχρονα, ο κ. Κοτζιάς μας άφηνε και μία αίσθηση πως ήθελε να μας διαβεβαιώσει ότι …όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει. Σκοπιανό; Σιγά το πρόβλημα! Είναι να απορεί κανείς πώς έμεινε άλυτο τόσα χρόνια! Άντε τώρα που «λύσαμε» το σκοπιανό, να λύσουμε και το αλβανικό, να λύσουμε και το βουλγαρικό να λύσουμε και το τουρκικό και μετά να κλείσουμε, ως αχρείαστες, τις διπλωματικές υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών.
Πριν τη συζήτηση στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε. στο Λουξεμβούργο για το θέμα της διεύρυνσης των δυτικών Βαλκανίων, ο κ. Κοτζιάς απηύθυνε έκκληση προς όλες τις πλευρές «να κατανοήσουν ότι υπάρχουν πράγματι προβλήματα με την ΠΓΔΜ και την Αλβανία, αλλά