Μπορεῖς θαυμάσια νὰ εἶσαι ῥατσιστὴς γιὰ κάθε λογῆς φυλή, ἀλλὰ ὅταν πρόκειται γιὰ τὰ δικά σου στρατεύματα, αὐτὰ μὲ τὰ ὁποῖα πασχίζεις νὰ καταστήσῃς τὴν ὑφήλιο τσιράκι σου, δὲν πάει στὰ κομμάτια…
Τελικῶς ἔχω πρόβλημα…
Κάτι δὲν ἀντιλαμβάνομαι σωστά…
Τί ἀκριβῶς εἶναι ὁ ῥατσισμός;
Καί γιατί ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες πάντα, σέ κάθε γύρισμα τῆς ἱστορίας, τόν ἔχουμε νοιώσῃ στό πετσί μας μέ τόν χειρότερο τρόπο; Μήπως τελικῶς ἡ μοναδική φυλή στόν πλανήτη πού πρέπει νά ἐξαφανισθῇ εἴμαστε ἐμεῖς;
Υ.Γ.1. Στὴν ἀρχὴ οἱ φωτογραφίες μοῦ φάνηκαν πειραγμένες. Ὅμως ἀναζητῶντας περισσότερες πληροφορίες, διεπίστωσα πὼς πράγματι ἦταν ἔτσι.
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ! ΤΑΓΜΑΤΑ ΝΑΖΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΑΥΡΟΥΣ ΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥΣ ΕΣΦΑΖΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ!!!
ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΛΑΓΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΟΦΑΓΩΝ!
Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος
Ο διάσημος Στρατηγός Ρόμμελ επιθεωρεί ναζιστικάτάγματα Μαροκινών – Πακιστανών – Μπαγκλαντεσιανών…ΖΗΤΩ Ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΜΟΣ!!!
Το κρίσιμο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, προσφέρεται για ατελείωτη κομματική προπαγάνδα από κάθε πλευρά και βέβαια, μεγάλη αλίευση ψηφαλακίων: Οι μεν, υπερασπιστές των “κατατρεγμένων μεταναστών”, ξιφουλκούν με τους
δε, που ζητούν “να φύγουν οι λαθρομετανάστες εγκληματίες”. Στη μέση βρίσκεται ο απλός Έλληνας, που όπως πάντα την πληρώνει.
δε, που ζητούν “να φύγουν οι λαθρομετανάστες εγκληματίες”. Στη μέση βρίσκεται ο απλός Έλληνας, που όπως πάντα την πληρώνει.
Σήμερα, με αυτή την ανάρτηση, θα συντρίψουμε οριστικά και αμετάκλητα το παραμύθι της “φιλάνθρωπης αριστεράς”. Θα διαλύσουμε μια για πάντα και την προπαγάνδα της “εθνικιστικής δεξιάς”. Κοινώς, ας προμηθευτούν ηρεμιστικά οι κομματικοί κήνσορες, γιατί είναι βέβαιο ότι θα τα χρειαστούν…!
Αναγνώστης του ιστολογίου, μας έστειλε τα αποτελέσματα από μία πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που έκανε, σχετικά με την ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΩΝ ΝΑΖΙ κατά την Κατοχή της χώρας μας και όχι μόνο: Τα αποτελέσματα, άγνωστα στο ευρύ κοινό και λησμονημένα, σοκάρουν και γκρεμίζουν μύθους δεκαετιών!
Ξεκινάμε λοιπόν: Οι διάφοροι ισλαμιστές στον μουσουλμανικό κόσμο, που οι νεοπροοδευτικοί αριστεροί βλέπουν ως “ταξικούς αδελφούς” απέναντι στο “ρατσισμό των Χριστιανών” – που κατ’ αυτούς “οι Χριστιανοί ευθύνονται” – και για τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές και εκστρατείες της Δύσεως και των Σιωνιστών σε μουσουλμανικές χώρες), ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ εθελοντών των Γερμανών (Freies Arabien) στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!!!
Εγκυκλοπαιδικά, να σημειωθεί ότι και στην ινδική λεγεώνα, τα 2/3 των εθελοντών της ήταν Μουσουλμάνοι (ενδεχομένως Πακιστανοί και Μπαγκλαντεσιανοί ισλαμιστές, στην πλειοψηφία τους, δεδομένου ότι οι καθαυτού Ινδοί Μουσουλμάνοι δεν έχουν μεγάλο αριθμό και στις βρεττανικές Ινδίες, συμπεριλαμβάνονταν το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές).
Εγκυκλοπαιδικά, να σημειωθεί ότι και στην ινδική λεγεώνα, τα 2/3 των εθελοντών της ήταν Μουσουλμάνοι (ενδεχομένως Πακιστανοί και Μπαγκλαντεσιανοί ισλαμιστές, στην πλειοψηφία τους, δεδομένου ότι οι καθαυτού Ινδοί Μουσουλμάνοι δεν έχουν μεγάλο αριθμό και στις βρεττανικές Ινδίες, συμπεριλαμβάνονταν το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές).
Το θέμα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον, αφού σύμφωνα με (αδιασταύρωτα) στοιχεία που είχαμε, στη σφαγή του Διστόμου συμμετείχαν και Άραβες. Παρότι γνωρίζαμε για τη συμμετοχή Αράβων εθελοντών στις τάξεις της Βέρμαχτ, αγνοούσαμε πως υπήρχαν και Άραβες εθελοντές, οι οποίοι συμμετείχαν στη Γερμανική κατοχή της Ελλάδος. Στο αγγλόφωνο άρθρο της wikipedia για την τριπλή κατοχή του Άξονα στην Ελλάδα. βρήκαμε και μια φωτογραφία που παρουσιάζει Άραβες εθελοντές να συμμετέχουν σε αυτήν:
ΜΑΥΡΟΣ ΣΑΝ ΤΟ…ΚΑΤΡΑΜΙ ΠΟΖΑΡΕΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ!!! ΖΗΤΩ Η…ΑΡΕΙΑ ΦΥΛΗ!!!
Μέσω άρθρων που βρήκαμε σε ελληνικά ιστολόγια, διαπιστώσαμε ότι όχι μόνο συμμετείχαν Άραβες εθελοντές στη γερμανική κατοχή, αλλά ότι η Βέρμαχτ διατηρούσε και πολυεθνικές δυνάμεις εθελοντών στην Ελλάδα, που έκαναν φρικιαστικά εγκλήματα, τα οποία μάλιστα παραπέμπουν συνειρημικά στην εγκληματικότητα διαφόρων Ασιατών και Αφρικανών λαθρομεταναστών στις πολύπαθες απο την εγκληματικότητα και τη λαθρομετανάστευση σήμερα, περιοχές της Αθήνας!!!
Σε αυτό το ιστολόγιο, υπάρχει άρθρο, στο οποίο αναφέρεται η συμμετοχή πολυεθνικής δύναμης του γερμανικού στρατού και τις απίστευτες βαρβαρότητες που διέπραξαν κυρίως Μαροκινοί εθελοντές σε χωριά της Βοιωτίας. Αναλυτικά:
Σε αυτό το ιστολόγιο, υπάρχει άρθρο, στο οποίο αναφέρεται η συμμετοχή πολυεθνικής δύναμης του γερμανικού στρατού και τις απίστευτες βαρβαρότητες που διέπραξαν κυρίως Μαροκινοί εθελοντές σε χωριά της Βοιωτίας. Αναλυτικά:
Αραβες μισθοφόροι των Ναζί στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Κατοχής 1941-1944
Η περίπτωση της Καλοσκοπής Φωκίδας όπως την διηγείται ο Τάκης Λάππας
Λαμπρή του 1944. Την αυγή της δεύτερης μέρας της Πασχαλιάς ακούστηκαν στα ξέμακρα της Κουκουβίστας ντουφεκιές. Σαν βγήκαν μερικοί χωριανοί στο ξάγναντο, είδανε ν’ ανηφορίζει στον τόπο τους τεράστια φάλαγγα. Αντάρτικη ομάδα που έτυχε στο δρόμο τους, προσπάθησε ν’ανακόψει τον εχθρό για λίγο, ως να προκάνουν οι Ελληνες να ξεμακρύνουν από τα σπίτια τους. Και μέσα στο χωρίο ακούγονταν τρομαγμένα ξεφωνητά: «Γερμανοί έρχονται! Γερμανοί! Φύγετε!».
Αλαφιασμένοι οι Κουκουβιστιανοί, αρπάζανε στα γρήγορα ένα μπόγο με ρουχισμό και παίρνανε την ανηφόρα κατά το βουνό να βρουν καταφυγή. Από τους εννιακόσιους μείναμεν στο χωριό καμιά διακοσιαριά γέροι, γριές κι ανήμποροι. Το ντουφεκίδι δεν βάσταξε για πολύ. Ανήμποροι οι αντάρτες να κρατήσουν άλλο τη φάλαγγα αποτραβήχτηκαν στα ψηλώματα. Ετσι ανεμπόδιστοι οι Ναζί πατούσαν την Κουκουβίστα. Ηταν η ώρα 10 το πρωί στις 17 του Απρίλη στα 1944.
Η φάλαγγα είχε ξεκινήσει χαράματα απ’ τα Καστέλλια. Στο δρόμο τους οι Γερμανοί καίγανε όποιο ξωκκλήσι και τσοπάνικη καλύβα συντυχαίνανε. Για πρώτη φορά τόσο μεγάλη και παράξενη φάλαγγα πατούσε τούτο το χωριό. Ζύγωναν τους δυο χιλιάδεs στρατιώτες αρματωμένοι καλά, κι’ είχαν μαζί τους τέσσερα ορειβατικά κανόνια, δέκα μεγάλους όλμουs, χώρια τα μυδράλλια και τα πολυβόλα. Ξωπίσω τους μπόλικα ξεφόρτωτα ζωντανά.
Εντύπωση όμωs κάνανε οι στρατιώτες. Γιατί στη φάλαγγα δεν ήταν μονάχα Γερμανοί. Ήταν μαζεμένεs όλεs οι φυλές του κόσμου. Τι ήθελεs και δεν έβλεπεs. Μ’ όλο που ήταν όλοι τους ντυμένοι τη γερμανική στολή, τα πρόσωπα και το χρώμα τους φανέρωναν άλλη φύτρα! Καθώs ήταν ομάδεs ξεχωριστέs, ακούγονταν αλλιώτικη γλώσσα. Η μια ομάδα δεν μπορούσε να συνεννοηθή με την άλλη παρά με νοήματα. Οι Γερμανοί ήταν καμιά πεντακοσαριά και λίγοι μαυροπουκάμισοι φασίστεs που κάνανε τον άγωγιάτη στα ξεφόρτωτα μουλάρια. Τα μπουλούκια, κοντά χίλιοι, ήταν Ρουμάνοι, Σλοβάκοι, Κροάτεs, Βούλγαροι και κιτρινόχρωμοι Τάταροι. Ολοι μισθοφόροι. Και τη φάλαγγα έκλεινε ένας λόχοs από τρακόσουs παράξενουs ανθρώπους.
Τούτοι ήταν που ήταν. Σαν τους έβλεπε «γαϊδούρα απόρριχνε», όπως μου είπε κάποιος ντόπιος. Ήταν Αραπάδες με χαραγμένα τα μάγουλά τους απ’ τα γεννοφάσκια τους. Απ’ τη μύτη καί τ’ άφτιά τους κρέμονταν χαλκάδες σαν σκουλαρίκια. Τα μεγάλα και παχεια χείλια τους αφήνανε να φαίνονται δυο σειρές από κάτασπρα δόντια, που τους κάνανε άκόμα πιο πολύ φριχτούς κι’ άποκρουστικούς: Ολοι τους μια κοψιά, μέ σφιχτοδεμένα όμως κορμιά. Αυτός ήταν ό περίφημος λόχος των Μαροκινών. Κεφαλή τους ό Γάλλος λοχαγός Άντρέ Ρουέν, απ’ την Αλσανία.
Λίγος καιρός ήταν που φέρανε το λόχο αυτό απ’ το γαλλικό Μαρόκο στην Ελλάδα και τον κρατούσανε στη Γραβιά. Τον είχαν πάντα μακριά απ’ τους άλλους μισθοφόρους και καμιά σχέση. Κρασί κι όλα τα πιοτά τους απαγορεύανε να πίνουν κι η τιμωρία τους θάνατος! Κάποιος που παράκουσε το πλήρωσε μέ τη ζωή του. Τον ντουφεκίσανε μπροστά στο λόχο. Δεν τους άφήνανε να πίνουν, γιατί σαν μεθούσανε γίνονταν έξη τους. Το οινόπνευμα ενεργούσε πάνω τους αφροδίσια και παθαίνανε πριαπισμό. Μανιασμένοι ρίχνονταν να βιάσουν άντρα, γυναίκα, γέρους, παιδόπουλα, Ο,τι ζωντανό βρισκόταν μπροστά τους… Κοντολογίς ήταν άνήμερα μαύρα θεριά που απ’ τη ζούγκλα της Αφρικης, οι Ναζί τους κουβάλησαν να σπαράξουν και σκλαβωμένους άσπρους!..
Η φάλαγγα, άλλη δουλειά δεν είχε παρά να αφανήσει σύσπιτο το ανταρτοχώρι αυτό. Την πληροφορία τούτη έδωσε ένας Ελληνας που αξίζει να αναφέρω τ’ όνομά του. Μήτσος Ήλ. Σταθόπουλος, απ’ τα Καστέλλια. Hξερε γερμανικά κι αφού απόχτησε την εμπιστοσύνη των Ναζί έκλεβε πληροφορίες καί διαταγές… τα πρόδινε στους “Ελληνες πατριώτες καί τους ειδοποιούσε. Πρόσφερε τόσες και τόσες υπηρεσίες στην Πατρίδα του! Στο τέλος τον ανακαλύψανε οί Γερμανοί και τον ντουφεκίσανε.
Χωρίς άργητα ή φάλαγγα άρχισε τη δουλειά της. Σφιχτοζώσανε το χωριό από παντού καί πέσανε στην αρπαγή. Οί μισθοφόροι, εξόν άπ’ τους μαύρους, ήταν οι πιο καλοί στο κούρσεμα. Οί μαύροι μείνανε άκόμα παράμερα. Δεν ήρθε η ώρα τους … Τα κλεψίμια τα κουβαλούσανε στην πλατεία, που τους πρόσμεναν οί άφέντες τους. Αφού ξεδιαλέγανε, ό,τι θέλανε και τα φορτώνανε οί ‘Ιταλοί στα μουλάρια, τα υπόλοιπα, μικρότερης αξίας, τα χαρίζανε στους μισθοφόρους.
Σαν ξεγυμνώσαν τα σπίτια, ύστερα βάλθηκαν να σκάβουν και να ξεχώνουν απο λάκκους τα πράµατα που οι χωριάτες είχαν κρυµµένα. Τούτη τή φορα τίποτα δε γλύτωσε. Μπήκανε ακόµα και στήν έκκλησιά κι αρπάξανε τα ιερά σκεύη, τα µεταξωτά άµφια, το αργυροδεµένο Ευαγγέλιο και πιστολίζανε τις αγιωτικές εικόνες. Αδυναµία δείξανε στήν εικόνα της Παναγιάς και σ’ όλες τις αγίες. Πάνω τους ζωγραφήσανε πρόχειρα διαφορες αισχρότητες. Μερικοι για να γελάσουν, µασκαρευτήκανε τα άµφια και γύριζαν µέσα στο χωριό. Οι µισθοφόροι κείνη τή µέρα ξεπέρασαν στην τέχνη της αρπαγής τους αφέντες τους Ναζί.
Το σούρουπο άρχισε ν’ αργοπέφτει τυλίγοντας το πολυκουρσεµένο χωριό. Οι Γερµανοι µε τους µισθοφόρους τους χαίρονταν το κούρσος τoυs. Με το ξεγύµνωµα της Κουκουβίστας τελείωσε ή πρώτη πραξη της τραγωδίας της. Τώρα, στή δεύτερη πραξη, οι ώς τώρα θεατες θα γίνονταν πρωταγωνιστές!
Ολο το διάστηµα της αρπαγής, οι Μαροκινοί από µακριά παρακολοθούσαν. Τώρα έφτασε ή ωρα να παίξουν κι’ αύτοί το ρόλο τους. Οι αφέντες τους τούς φυλάγανε για τήν πρεπούµενη στιγµή. Κι’ εφτασε! Οι Γερµανοί δώσανε το λεύτερο στους µαύρους να ψάχνουν τα σπίτια κι όπου βρίσκουν κρασί να πίνουν όσο θέλουν. Σύγχρονα τους αφήσανε να καταλάβουν πώς οι γυναίκες του χωριού θα ήταν στη διάθεσή τους. Αλλο που δε θέλανε οι διψασµένοι από πιοτό και σάρκα κτηνάνθρωποι της Αφρικής.
Με παράξενα ξεφωνητά, άναρθρες κραυγές, χάχανα, ξεχύνονται στις γειτονιές του χωριού ψάχνοντας πρώτα για κρασί. Οπου συντυχαίνουν βαρέλι, µε πιστολιές ανοίγουν τρύπες. Οπως κρουναλιαζει από το βαρέλι το κρασί, βάζουν το στόµα του και πίνουν, πίνουν! Γύρω από ένα βαρέλι, δέκα δεκαπέντε µαύροι, κολληµένοι στο βαρέλι, µε λαχτάρα καταπίνοvν το κρασι που ξεπετιέται απ’ τις τρύπες. Αφού πιουν κάµποσο, κοιλιωνται µεθυσµένοι. Τη θέση τους παίρνοvν άλλοι αραπαδες που διψασµένοι καρτερούσανε να κολλήσουν το στόµα τους στις τρυπιµένες δούγες τού βαρελιού.
Πού να τους προκανουν οι κάνουλες των βαρελιών… Σ’ όλα τα κατώγια που υπάρχουν κρασοβάρελα, γίνεται αύτό. Μοιαζουν µε κουτάβια που πέφτουν πάνω στή µάνα τους σκύλα να βυζάξουν! Και µερικοι φιλότιµοι, που γιόµισαν το στοµαχι τους κρασί, στο µεθύσι τους θυµήθηκαν και το λοχαγό! Βρίσκουν το δισκοπότηρο, το γεµίζουν κρασί, και το φέρνουν τρεκλίζοντας και χαχανίζοντας να πιεί κι’ o Γάλλος λοχαγός , Αντρέ Poυέv!
Πολλες ώρες δεν κράτησε τούτο το ξεφάντωμα. Απ’ το πολύ κρασί, όλοι οι Μαροκινοί είναι μεθυσμένοι. Αν όμως το κρασί τους έσβησε τη δίψα του πιοτού, τους άναψε τον πόθο της σάρκας. Έπρεπε τώρα κι’ απ’αυτή να ξεδιψάσουν.
ΑγριόΘηροι, μ’ άφρισμένα χείλια ξαπολιώνται και χυμάνε μέσα στα σπίτια, αποζητώντας ανθρώπινη σάρκα. Στ’ αντίκρυσμά τους οι χωριάτες τρομαγμένοι πηδάνε απ’ τα παράθυρα να γλυτώσοvν. Το σκοτάδι γεμίζει από γυναικεία στριγγλίσματα, κλάματα, σπαραχτικά ξεφωνητά κι’ απ’ το διαβολικό γέλιο και τα ουρλιάσματα των μαύρων. Μια οργιαστική άλλα και τραγική νύχτα. Ζήτημα, αν στου πολέμου τη θύελλα, δοκίμασε ενα τέτοιο αλλο μέρος της κατεχόμενης Ευρώπης.
Όσες απ’ τις γυναίκες, νιες, γριές, δεν προκάνουν να φύγoυv, με ρόπαλα, με τα δόντια και νύχια, παλεύουν να γλυτώσοvν το βιασμό. Αρκετές τα καταφέρνουν. ‘Άλλες όμως, λαβωμένες, λιπόθυμες, ξεψυχισμένες, αφήνονται στα χέρια των Μαροκινών. Βιάζονται απανωτά. Κορίτσια ξεπαρθενεύουνται, μεσόκοπες και τρεμογόνατες γριες βιάζονται, ακόμα και γέροι παραφύση!… Με σκισμένα ρούχα, ξεσκισμένες σάρκες, μ’ ανείπωτα μαρτύρια στο κορμί, αφού τα χορτάσουν οι ύαινες της Αφρικής, παρατάνε τα θύματά τους. Μέσα σε λίμνη από αίμα …
Η αμόλευτη ηθική της χώρας μας, που τόσο αγνή βαστάχτηκε απ’ τις Έλληνίδες, με κάνει να μην αναφέρω ονόματα συγκεκριμένα αν κι εχω. Τους φτάνει το άθελο και μαρτυρικό ντρόπιασμά τους! Aς μείνουν ανώνυμες στην ιστορία της Κατοχής οι ηρωίδες αυτέs. Το στεφάνι της «ομολογήτριας» για πάντα θα τις συντροφεύει.
Δεν μπορώ όμως να κρύψω και μερικά περιστατικά. Τα ανθρωπόμορφα θεριά μπαίνουν στο σπίτι της Χ. Κ. που τη βρίσκουν λεχώνα να βυζαίνει το βρέφος. Άρπάζουν το βυζασταρουδι και το πετάνε στην αυλή. Υστερα ρίχνονται να τη βιάσουν. Της ξεσκίζοvν τα ρούχα, της ματώνοvν το κορμί, μα κείνη αντιστέκεται ηρωϊκά. Ενα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι την παραδίνει στα χέρια τους, λιπόθυμη. Σ’ αλλο σπιτικό, βρίσκουν στο παραγώνι να κοίτεται ή κουτση και τυφλή ογδοντάχρονη Β. ‘Αχ. Της ρίχνονται. Με χοντρο δαυλί ή γρια χτυπάει στο κεφάλι δυνατά κάποιον άπ’ αυτούς· τουτο άγριευει τους συντρόφουs του. Τη βιάζουν µ’ ανείπωτα µαρτύρια. Υστερα, αρπάζουν αναμµένα δαυλια καί της τα χώνουν στιs µασχάλεs, στο στήθος και στο γεννητικό τηs οργανο. Υστερα τη σκοτώνουν.
Άλλού πάλι ό σαρανταπεντάρηs Θ. Μ. παλεύει να υπερασπιστή κάτι γυναίκες. Τον σκοτώνουν κι ύστερα ασελγούν στο κουφάρι του. Το ίδιο και το Θ. Τ 60. Σε κάποιο φτωχοκάλυβο ανήµποροs βρίσκεται στο στρωµα έβδοµηνταχρονίτηs γέροντας. Ούτε τα χρόνια ούτε ή κατάστασή του εµποδίζουν τους άραπάδεs άπανωτα να άσελγήσουν …
Η αφροδίσια µανία των Μαροκινών δεν περιορίζεται στουs άνθρώπουs. Ό πριαπισµοs τους σπρώχνει άκόµα καί στην κτηνοβασία. Ανάµεσα στα πλιάτσικα που εχουν συνάξει στο πλάτωµα του χωριου, είναι καί µια γαϊδούρα. Οι Ναζί τη χαρίζουν στουs µαύρουs να ξεσπάσουν τη σαρκική τους µανία. Με µια συµφωνία. Ή κτηνοβασία να γίνει µπροστα σ’ όλοvs. Οί µεθυσµένοι κτηνάνθρωποι δέχονται. Πολλοί Γερµανοί συνάζονται να παρακολουθήσουν το σεξουαλικό αυτό θέαµα.
Οι µαύροι φέρνουν τη γαϊδούρα ανάµεσα στουs συγκεντρωµένοvs αφέντεs τους, να ξεπληρώσουν τη σαρκική τους υπόσχεση. Ενας άπ’ τους Μαροκινούς κρατάει το ζωντανο άπ’ το χαλινάρι, άλλοs σηκώνει καί βαστάει την ουρα για να εύκολύνει τον επιβήτορα, ενω ό τρίτοs κάνει χρέη γαϊδάρου! … Ολοτρίγυρα οί Ναζί διασκεδάζουν χαχανίζονταs και χειροκροτάνε το άπίθανο αυτό σύµπλεγµα! … Γελάνε, ενώ θάπρεπε να κρύβουν το πρόσωπό τους άπο ντροπή για τους συντρόφουs τους στον πόλεµο! Το µαρτύριο του ζωντανου δεν τελειώνει µε το έναν. Κρατάει κάµποσο. Γιατί αρκετοί µαύροι παίρνουν τη θέση του γαϊδάρου … Κι’ ολόγυρα οι θεατές Ουννοι, µε ξεφωνητά τους ξεθαρρεύουν!… Στην πολύτοµη µαύρη ίστορία των Γερµανών που αφήσανε για τούτο τον πόλεµο, οι σελίδεs τoυs για την Καλοσκοπή θα είναι οι διαλεχτότερεs!
Αργά, υστερα απ’ το µεσονύχτι, περίπολα απ’ τους άλλους µισθοφόρους γυρόφερναν τις γειτονιές του χωριού καί περιµάζευαν τους αραπάδες. Οι πιο πολλοί πεσµένοι µέσα στα σοκκάκια αναίσθητοι απ’ το µεθύσι. Παράξενη σιωπή γεµίζει τη νύχτα, λεs και τίποτα δε γίνηκε. Ανάρια και που από κάποιο σπίτι ακούγεται γυναικείο κλάµα ή βαρύς αναστεναγμός απ’ τα βάθη της πονόδαρτης ψυχής της. Δερνοκοπιώνται για το στανικό ντρόπιασμά τους, το ανάκουστο πάθημά τους … Η δεύτερη πράξη απ’ το δράμα της Καλοσκοπήs έκλεισε με τα αιματοστάλαχτα όργια και την κτηνοβασία των Μαροκινών τη νύχτα της 17 προs τις 18 του Απρίλη 1944.
Τα ξημερώματα θ’ άρχιζε η τρίτη πράξη…
Και συνεχίζει ο Τάκης Λάππας περιγράφοντας την πλήρη καταστροφή του χωριού από τους ναζί. Νομίζω ότι η μαρτυρία είναι συγκλονιστική και δεν υπάρχουν πολλά να προστεθούν.
Μόνο να σημειώσω ότι κάθε πληροφορία ή μαρτυρία στο θέμα της έλευσης Αράβων μισθοφόρων που πολέμησαν μαζί με τους Ναζί στη σκλαβωμένη Ελλάδα το ’41-’44 μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη. Το ίδιο και κάθε αντίρρηση αναγνώστη ή γραπτή πηγή που να τεκμηριώνει παρουσία και συμμετοχή Αράβων στρατιωτών κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα.
Επιπλέον να γράψω ότι στη Βοιωτία έχω ακούσει από γεροντότερους για “μαύρους” ναζί, αλλά δεν είχα δώσει σημασία καθώς μου φαινόταν απίστευτο οι Αριοι Ναζί να επιστρατεύουν Αραβες σημίτες.
Αλαφιασμένοι οι Κουκουβιστιανοί, αρπάζανε στα γρήγορα ένα μπόγο με ρουχισμό και παίρνανε την ανηφόρα κατά το βουνό να βρουν καταφυγή. Από τους εννιακόσιους μείναμεν στο χωριό καμιά διακοσιαριά γέροι, γριές κι ανήμποροι. Το ντουφεκίδι δεν βάσταξε για πολύ. Ανήμποροι οι αντάρτες να κρατήσουν άλλο τη φάλαγγα αποτραβήχτηκαν στα ψηλώματα. Ετσι ανεμπόδιστοι οι Ναζί πατούσαν την Κουκουβίστα. Ηταν η ώρα 10 το πρωί στις 17 του Απρίλη στα 1944.
Η φάλαγγα είχε ξεκινήσει χαράματα απ’ τα Καστέλλια. Στο δρόμο τους οι Γερμανοί καίγανε όποιο ξωκκλήσι και τσοπάνικη καλύβα συντυχαίνανε. Για πρώτη φορά τόσο μεγάλη και παράξενη φάλαγγα πατούσε τούτο το χωριό. Ζύγωναν τους δυο χιλιάδεs στρατιώτες αρματωμένοι καλά, κι’ είχαν μαζί τους τέσσερα ορειβατικά κανόνια, δέκα μεγάλους όλμουs, χώρια τα μυδράλλια και τα πολυβόλα. Ξωπίσω τους μπόλικα ξεφόρτωτα ζωντανά.
Εντύπωση όμωs κάνανε οι στρατιώτες. Γιατί στη φάλαγγα δεν ήταν μονάχα Γερμανοί. Ήταν μαζεμένεs όλεs οι φυλές του κόσμου. Τι ήθελεs και δεν έβλεπεs. Μ’ όλο που ήταν όλοι τους ντυμένοι τη γερμανική στολή, τα πρόσωπα και το χρώμα τους φανέρωναν άλλη φύτρα! Καθώs ήταν ομάδεs ξεχωριστέs, ακούγονταν αλλιώτικη γλώσσα. Η μια ομάδα δεν μπορούσε να συνεννοηθή με την άλλη παρά με νοήματα. Οι Γερμανοί ήταν καμιά πεντακοσαριά και λίγοι μαυροπουκάμισοι φασίστεs που κάνανε τον άγωγιάτη στα ξεφόρτωτα μουλάρια. Τα μπουλούκια, κοντά χίλιοι, ήταν Ρουμάνοι, Σλοβάκοι, Κροάτεs, Βούλγαροι και κιτρινόχρωμοι Τάταροι. Ολοι μισθοφόροι. Και τη φάλαγγα έκλεινε ένας λόχοs από τρακόσουs παράξενουs ανθρώπους.
Τούτοι ήταν που ήταν. Σαν τους έβλεπε «γαϊδούρα απόρριχνε», όπως μου είπε κάποιος ντόπιος. Ήταν Αραπάδες με χαραγμένα τα μάγουλά τους απ’ τα γεννοφάσκια τους. Απ’ τη μύτη καί τ’ άφτιά τους κρέμονταν χαλκάδες σαν σκουλαρίκια. Τα μεγάλα και παχεια χείλια τους αφήνανε να φαίνονται δυο σειρές από κάτασπρα δόντια, που τους κάνανε άκόμα πιο πολύ φριχτούς κι’ άποκρουστικούς: Ολοι τους μια κοψιά, μέ σφιχτοδεμένα όμως κορμιά. Αυτός ήταν ό περίφημος λόχος των Μαροκινών. Κεφαλή τους ό Γάλλος λοχαγός Άντρέ Ρουέν, απ’ την Αλσανία.
Λίγος καιρός ήταν που φέρανε το λόχο αυτό απ’ το γαλλικό Μαρόκο στην Ελλάδα και τον κρατούσανε στη Γραβιά. Τον είχαν πάντα μακριά απ’ τους άλλους μισθοφόρους και καμιά σχέση. Κρασί κι όλα τα πιοτά τους απαγορεύανε να πίνουν κι η τιμωρία τους θάνατος! Κάποιος που παράκουσε το πλήρωσε μέ τη ζωή του. Τον ντουφεκίσανε μπροστά στο λόχο. Δεν τους άφήνανε να πίνουν, γιατί σαν μεθούσανε γίνονταν έξη τους. Το οινόπνευμα ενεργούσε πάνω τους αφροδίσια και παθαίνανε πριαπισμό. Μανιασμένοι ρίχνονταν να βιάσουν άντρα, γυναίκα, γέρους, παιδόπουλα, Ο,τι ζωντανό βρισκόταν μπροστά τους… Κοντολογίς ήταν άνήμερα μαύρα θεριά που απ’ τη ζούγκλα της Αφρικης, οι Ναζί τους κουβάλησαν να σπαράξουν και σκλαβωμένους άσπρους!..
Η φάλαγγα, άλλη δουλειά δεν είχε παρά να αφανήσει σύσπιτο το ανταρτοχώρι αυτό. Την πληροφορία τούτη έδωσε ένας Ελληνας που αξίζει να αναφέρω τ’ όνομά του. Μήτσος Ήλ. Σταθόπουλος, απ’ τα Καστέλλια. Hξερε γερμανικά κι αφού απόχτησε την εμπιστοσύνη των Ναζί έκλεβε πληροφορίες καί διαταγές… τα πρόδινε στους “Ελληνες πατριώτες καί τους ειδοποιούσε. Πρόσφερε τόσες και τόσες υπηρεσίες στην Πατρίδα του! Στο τέλος τον ανακαλύψανε οί Γερμανοί και τον ντουφεκίσανε.
Χωρίς άργητα ή φάλαγγα άρχισε τη δουλειά της. Σφιχτοζώσανε το χωριό από παντού καί πέσανε στην αρπαγή. Οί μισθοφόροι, εξόν άπ’ τους μαύρους, ήταν οι πιο καλοί στο κούρσεμα. Οί μαύροι μείνανε άκόμα παράμερα. Δεν ήρθε η ώρα τους … Τα κλεψίμια τα κουβαλούσανε στην πλατεία, που τους πρόσμεναν οί άφέντες τους. Αφού ξεδιαλέγανε, ό,τι θέλανε και τα φορτώνανε οί ‘Ιταλοί στα μουλάρια, τα υπόλοιπα, μικρότερης αξίας, τα χαρίζανε στους μισθοφόρους.
Σαν ξεγυμνώσαν τα σπίτια, ύστερα βάλθηκαν να σκάβουν και να ξεχώνουν απο λάκκους τα πράµατα που οι χωριάτες είχαν κρυµµένα. Τούτη τή φορα τίποτα δε γλύτωσε. Μπήκανε ακόµα και στήν έκκλησιά κι αρπάξανε τα ιερά σκεύη, τα µεταξωτά άµφια, το αργυροδεµένο Ευαγγέλιο και πιστολίζανε τις αγιωτικές εικόνες. Αδυναµία δείξανε στήν εικόνα της Παναγιάς και σ’ όλες τις αγίες. Πάνω τους ζωγραφήσανε πρόχειρα διαφορες αισχρότητες. Μερικοι για να γελάσουν, µασκαρευτήκανε τα άµφια και γύριζαν µέσα στο χωριό. Οι µισθοφόροι κείνη τή µέρα ξεπέρασαν στην τέχνη της αρπαγής τους αφέντες τους Ναζί.
Το σούρουπο άρχισε ν’ αργοπέφτει τυλίγοντας το πολυκουρσεµένο χωριό. Οι Γερµανοι µε τους µισθοφόρους τους χαίρονταν το κούρσος τoυs. Με το ξεγύµνωµα της Κουκουβίστας τελείωσε ή πρώτη πραξη της τραγωδίας της. Τώρα, στή δεύτερη πραξη, οι ώς τώρα θεατες θα γίνονταν πρωταγωνιστές!
Ολο το διάστηµα της αρπαγής, οι Μαροκινοί από µακριά παρακολοθούσαν. Τώρα έφτασε ή ωρα να παίξουν κι’ αύτοί το ρόλο τους. Οι αφέντες τους τούς φυλάγανε για τήν πρεπούµενη στιγµή. Κι’ εφτασε! Οι Γερµανοί δώσανε το λεύτερο στους µαύρους να ψάχνουν τα σπίτια κι όπου βρίσκουν κρασί να πίνουν όσο θέλουν. Σύγχρονα τους αφήσανε να καταλάβουν πώς οι γυναίκες του χωριού θα ήταν στη διάθεσή τους. Αλλο που δε θέλανε οι διψασµένοι από πιοτό και σάρκα κτηνάνθρωποι της Αφρικής.
Με παράξενα ξεφωνητά, άναρθρες κραυγές, χάχανα, ξεχύνονται στις γειτονιές του χωριού ψάχνοντας πρώτα για κρασί. Οπου συντυχαίνουν βαρέλι, µε πιστολιές ανοίγουν τρύπες. Οπως κρουναλιαζει από το βαρέλι το κρασί, βάζουν το στόµα του και πίνουν, πίνουν! Γύρω από ένα βαρέλι, δέκα δεκαπέντε µαύροι, κολληµένοι στο βαρέλι, µε λαχτάρα καταπίνοvν το κρασι που ξεπετιέται απ’ τις τρύπες. Αφού πιουν κάµποσο, κοιλιωνται µεθυσµένοι. Τη θέση τους παίρνοvν άλλοι αραπαδες που διψασµένοι καρτερούσανε να κολλήσουν το στόµα τους στις τρυπιµένες δούγες τού βαρελιού.
Πού να τους προκανουν οι κάνουλες των βαρελιών… Σ’ όλα τα κατώγια που υπάρχουν κρασοβάρελα, γίνεται αύτό. Μοιαζουν µε κουτάβια που πέφτουν πάνω στή µάνα τους σκύλα να βυζάξουν! Και µερικοι φιλότιµοι, που γιόµισαν το στοµαχι τους κρασί, στο µεθύσι τους θυµήθηκαν και το λοχαγό! Βρίσκουν το δισκοπότηρο, το γεµίζουν κρασί, και το φέρνουν τρεκλίζοντας και χαχανίζοντας να πιεί κι’ o Γάλλος λοχαγός , Αντρέ Poυέv!
Πολλες ώρες δεν κράτησε τούτο το ξεφάντωμα. Απ’ το πολύ κρασί, όλοι οι Μαροκινοί είναι μεθυσμένοι. Αν όμως το κρασί τους έσβησε τη δίψα του πιοτού, τους άναψε τον πόθο της σάρκας. Έπρεπε τώρα κι’ απ’αυτή να ξεδιψάσουν.
ΑγριόΘηροι, μ’ άφρισμένα χείλια ξαπολιώνται και χυμάνε μέσα στα σπίτια, αποζητώντας ανθρώπινη σάρκα. Στ’ αντίκρυσμά τους οι χωριάτες τρομαγμένοι πηδάνε απ’ τα παράθυρα να γλυτώσοvν. Το σκοτάδι γεμίζει από γυναικεία στριγγλίσματα, κλάματα, σπαραχτικά ξεφωνητά κι’ απ’ το διαβολικό γέλιο και τα ουρλιάσματα των μαύρων. Μια οργιαστική άλλα και τραγική νύχτα. Ζήτημα, αν στου πολέμου τη θύελλα, δοκίμασε ενα τέτοιο αλλο μέρος της κατεχόμενης Ευρώπης.
Όσες απ’ τις γυναίκες, νιες, γριές, δεν προκάνουν να φύγoυv, με ρόπαλα, με τα δόντια και νύχια, παλεύουν να γλυτώσοvν το βιασμό. Αρκετές τα καταφέρνουν. ‘Άλλες όμως, λαβωμένες, λιπόθυμες, ξεψυχισμένες, αφήνονται στα χέρια των Μαροκινών. Βιάζονται απανωτά. Κορίτσια ξεπαρθενεύουνται, μεσόκοπες και τρεμογόνατες γριες βιάζονται, ακόμα και γέροι παραφύση!… Με σκισμένα ρούχα, ξεσκισμένες σάρκες, μ’ ανείπωτα μαρτύρια στο κορμί, αφού τα χορτάσουν οι ύαινες της Αφρικής, παρατάνε τα θύματά τους. Μέσα σε λίμνη από αίμα …
Η αμόλευτη ηθική της χώρας μας, που τόσο αγνή βαστάχτηκε απ’ τις Έλληνίδες, με κάνει να μην αναφέρω ονόματα συγκεκριμένα αν κι εχω. Τους φτάνει το άθελο και μαρτυρικό ντρόπιασμά τους! Aς μείνουν ανώνυμες στην ιστορία της Κατοχής οι ηρωίδες αυτέs. Το στεφάνι της «ομολογήτριας» για πάντα θα τις συντροφεύει.
Δεν μπορώ όμως να κρύψω και μερικά περιστατικά. Τα ανθρωπόμορφα θεριά μπαίνουν στο σπίτι της Χ. Κ. που τη βρίσκουν λεχώνα να βυζαίνει το βρέφος. Άρπάζουν το βυζασταρουδι και το πετάνε στην αυλή. Υστερα ρίχνονται να τη βιάσουν. Της ξεσκίζοvν τα ρούχα, της ματώνοvν το κορμί, μα κείνη αντιστέκεται ηρωϊκά. Ενα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι την παραδίνει στα χέρια τους, λιπόθυμη. Σ’ αλλο σπιτικό, βρίσκουν στο παραγώνι να κοίτεται ή κουτση και τυφλή ογδοντάχρονη Β. ‘Αχ. Της ρίχνονται. Με χοντρο δαυλί ή γρια χτυπάει στο κεφάλι δυνατά κάποιον άπ’ αυτούς· τουτο άγριευει τους συντρόφουs του. Τη βιάζουν µ’ ανείπωτα µαρτύρια. Υστερα, αρπάζουν αναμµένα δαυλια καί της τα χώνουν στιs µασχάλεs, στο στήθος και στο γεννητικό τηs οργανο. Υστερα τη σκοτώνουν.
Άλλού πάλι ό σαρανταπεντάρηs Θ. Μ. παλεύει να υπερασπιστή κάτι γυναίκες. Τον σκοτώνουν κι ύστερα ασελγούν στο κουφάρι του. Το ίδιο και το Θ. Τ 60. Σε κάποιο φτωχοκάλυβο ανήµποροs βρίσκεται στο στρωµα έβδοµηνταχρονίτηs γέροντας. Ούτε τα χρόνια ούτε ή κατάστασή του εµποδίζουν τους άραπάδεs άπανωτα να άσελγήσουν …
Η αφροδίσια µανία των Μαροκινών δεν περιορίζεται στουs άνθρώπουs. Ό πριαπισµοs τους σπρώχνει άκόµα καί στην κτηνοβασία. Ανάµεσα στα πλιάτσικα που εχουν συνάξει στο πλάτωµα του χωριου, είναι καί µια γαϊδούρα. Οι Ναζί τη χαρίζουν στουs µαύρουs να ξεσπάσουν τη σαρκική τους µανία. Με µια συµφωνία. Ή κτηνοβασία να γίνει µπροστα σ’ όλοvs. Οί µεθυσµένοι κτηνάνθρωποι δέχονται. Πολλοί Γερµανοί συνάζονται να παρακολουθήσουν το σεξουαλικό αυτό θέαµα.
Οι µαύροι φέρνουν τη γαϊδούρα ανάµεσα στουs συγκεντρωµένοvs αφέντεs τους, να ξεπληρώσουν τη σαρκική τους υπόσχεση. Ενας άπ’ τους Μαροκινούς κρατάει το ζωντανο άπ’ το χαλινάρι, άλλοs σηκώνει καί βαστάει την ουρα για να εύκολύνει τον επιβήτορα, ενω ό τρίτοs κάνει χρέη γαϊδάρου! … Ολοτρίγυρα οί Ναζί διασκεδάζουν χαχανίζονταs και χειροκροτάνε το άπίθανο αυτό σύµπλεγµα! … Γελάνε, ενώ θάπρεπε να κρύβουν το πρόσωπό τους άπο ντροπή για τους συντρόφουs τους στον πόλεµο! Το µαρτύριο του ζωντανου δεν τελειώνει µε το έναν. Κρατάει κάµποσο. Γιατί αρκετοί µαύροι παίρνουν τη θέση του γαϊδάρου … Κι’ ολόγυρα οι θεατές Ουννοι, µε ξεφωνητά τους ξεθαρρεύουν!… Στην πολύτοµη µαύρη ίστορία των Γερµανών που αφήσανε για τούτο τον πόλεµο, οι σελίδεs τoυs για την Καλοσκοπή θα είναι οι διαλεχτότερεs!
Αργά, υστερα απ’ το µεσονύχτι, περίπολα απ’ τους άλλους µισθοφόρους γυρόφερναν τις γειτονιές του χωριού καί περιµάζευαν τους αραπάδες. Οι πιο πολλοί πεσµένοι µέσα στα σοκκάκια αναίσθητοι απ’ το µεθύσι. Παράξενη σιωπή γεµίζει τη νύχτα, λεs και τίποτα δε γίνηκε. Ανάρια και που από κάποιο σπίτι ακούγεται γυναικείο κλάµα ή βαρύς αναστεναγμός απ’ τα βάθη της πονόδαρτης ψυχής της. Δερνοκοπιώνται για το στανικό ντρόπιασμά τους, το ανάκουστο πάθημά τους … Η δεύτερη πράξη απ’ το δράμα της Καλοσκοπήs έκλεισε με τα αιματοστάλαχτα όργια και την κτηνοβασία των Μαροκινών τη νύχτα της 17 προs τις 18 του Απρίλη 1944.
Τα ξημερώματα θ’ άρχιζε η τρίτη πράξη…
Και συνεχίζει ο Τάκης Λάππας περιγράφοντας την πλήρη καταστροφή του χωριού από τους ναζί. Νομίζω ότι η μαρτυρία είναι συγκλονιστική και δεν υπάρχουν πολλά να προστεθούν.
Μόνο να σημειώσω ότι κάθε πληροφορία ή μαρτυρία στο θέμα της έλευσης Αράβων μισθοφόρων που πολέμησαν μαζί με τους Ναζί στη σκλαβωμένη Ελλάδα το ’41-’44 μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη. Το ίδιο και κάθε αντίρρηση αναγνώστη ή γραπτή πηγή που να τεκμηριώνει παρουσία και συμμετοχή Αράβων στρατιωτών κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα.
Επιπλέον να γράψω ότι στη Βοιωτία έχω ακούσει από γεροντότερους για “μαύρους” ναζί, αλλά δεν είχα δώσει σημασία καθώς μου φαινόταν απίστευτο οι Αριοι Ναζί να επιστρατεύουν Αραβες σημίτες.
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ!!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!
ΟΙ “Άρειοι” ναζί, στρατολογούσαν μαύρους, κατάμαυρους Αφρικανούς και μελαψούς…ηλιοκαμμένους Ασιάτες και Μεσανατολίτες, προκειμένου να σφάζουν και να βιάζουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες!!!
Τουρκομογγολικά φύλα (πιθανόν από το Καζακστάν / Τουρκμενιστάν) στην υπηρεσία της χιτλερικής “φυλετικής καθαρότητας”!
Τουρκομογγολικά φύλα (πιθανόν από το Καζακστάν / Τουρκμενιστάν) στην υπηρεσία της χιτλερικής “φυλετικής καθαρότητας”!
Μάλιστα, υπάρχει και μία ακόμα πηγή που τους εμπλέκει και στην σφαγή του Διστόμου:
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “ΤΟΤΕ” , ΤΕΥΧΟΣ Νο10 , ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2005
Άραβες Χιτλερικοί στην κατεχόμενη Ελλάδα του 1944
Γράφει ο Χριστόφορος Πετρίτης
Τον Ιούνιο 1944, το Δίστομο αντιμετώπιζε το πάθος μελαψών γερμανοντυμένων στρατιωτών που έβαζαν φωτιά και εκτελούσαν βάρβαρα τους άτυχους κατοίκους του χωριού! Επιζούν και σήμερα κάποιοι ντόπιοι, πολύ ηλικιωμένοι, που θυμούνται με τρόμο την εικόνα εκείνη των μαύρων χιτλερικών. Και όταν διηγούνται τις απάνθρωπες σκηνές που είχαν ζήσει οι ίδιοι, υπάρχουν κάποιοι νεώτεροι που με οίκτο τους κτυπούν στην πλάτη, πιστεύοντας ότι τα έχουν μπερδέψει και έχουν παρακρούσεις.
Αλλά, είναι αλήθεια και οι επιζώντες της καταστροφής του Διστόμου θυμούνται πολύ καλά. Ανάμεσα στη γερμανική δύναμη που επέπεσε στο Δίστομο υπήρχε και δύναμη της λεγεώνας «Ελεύθερη Αραβία» (Freies Arabien), που τότε έδρευε στην Ελλάδα και είχε χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση των ανταρτών!
Έχει επισημανθεί εκτεταμένη παρουσία Καυκάσιων (με καθαρά ασιατικά-μογγολικά χαρακτηριστικά) π.χ., αρκετοί των οποίων μάλιστα στο τέλος της κατοχής λιποτάκτησαν,προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ, πήραν μέρος στα Δεκεμβριανά με γενιτσαρικές διαθέσεις και τελικά κάποιοι παρέμειναν μετά το 1945 στην Ελλάδα και ενσωματώθηκαν εδώ, δημιουργώντας οικογένειες.
Ένας Γερμανός δημοσιογράφος, ο Χάιντς-Ντί-τερ Πίλγκραμ, που την εποχή εκείνη βρισκόταν στην Ελλάδα ως πολεμικός ανταποκριτής, περιγράφει χαρακτηριστικά τι είδε, ακολουθώντας τη δράση ενός λόχου της «Ελεύθερης Αραβίας» στην Ελλάδα:
«Οι μαυρισμένες από τον ήλιο μορφές κατεβαίνουν πολύ πρωί, με ζωηρό και γρήγορο βήμα τους απότομους βράχους προς το ελληνικό χωριό του καταυλισμού τους. Από χθες το απόγευμα βρίσκονται σε πορεία μέσα στα βραχώδη φαράγγια, στα απόκρυφα στρατόπεδα των συμμοριτών, μέσα στις χαράδρες των ελληνικών βουνών, κυνηγώντας τον ύπουλο συρφετό των ληστών της υπαίθρου, των κομμουνιστών και των σαμποτέρ, που προσπαθεί εδώ, στη νότιο Ελλάδα, να τρομοκρατήσει τα χωριά και να τα λεηλατήσει. Ο Γερμανός αρχηγός του λόχου των Αράβων αναγγέλλει στον διοικητή του τάγματος το αποτέλεσμα της νυκτερινής αυτής περιπολίας. Στην ουσία πρόκειται πάντοτε για το ίδιο: Περίπου 20 συμμορίτες σκοτωμένοι, τρεις αιχμάλωτοι, καταστροφή μιας αποθήκης τροφίμων, πλούσια λεία σε όπλα.
»Στις στολές των ανδρών γυαλίζουν τα πρασινο-ασπρο-κόκκινα σήματα με τα αραβικά γράμματα και τις γερμανικές λέξεις «Ελεύθερη Αραβία» (Freies Arabien). Οι άνδρες αυτοί, που αποτέλεσαν τη σταθερή αυτή μαχητική ομάδα «Ελεύθερη Αραβία», προέρχονται από το Μαρόκο, την Τυνησία, το Αλγέριο, από το Ιράκ, ύστερα από τη δόλια κατάληψη του από τους Βρετανούς, κυρίως όμως είναι άνδρες του λαού αυτού των Αράβων, που τόσο αγαπά την ελευθερία. Με γερμανικές στολές, ορκισμένοι στον Φύρερ και στην πατρίδα τους, αγωνίζονται τώρα τον αγώνα για την ελευθερία των αραβικών χωρών.
»Οι νευρώδεις αυτές καστανές μορφές έχουν στο παρελθόν τους πολλούς σκληρούς αγώνες. Οδηγούμενοι αποκλειστικά από Γερμανούς αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, με τους οποίους τους συνδέει μια φανατική πίστη, είναι ο τρόμος των συμμοριτών στα Βαλκάνια.
«Κινούνται μέσα στο τοπίο σαν γάτες, βλέπουν και ακούουν τόσο καλά τη νύχτα, όσο και την ημέρα, διαισθάνονται τον εχθρό, τις ύπουλες προθέσεις του και τις θέσεις στρατοπέδευσης τους. Φαίνεται σαν νάχουν μια έκτη αίσθηση, που τους καθιστά ιδιαίτερα ικανούς στον αγώνα εναντίον των συμμοριτών. Η ευθυβολία τους είναι σχεδόν ανυπέρβλητη, τη στιγμή που ο Γερμανός υπαξιωματικός ανακαλύπτει με το τηλεσκόπιο το κεφάλι του συμμορίτη ανάμεσα στους βράχους, ο Άραβας τον έχει κιόλας αποτελειώσει με μια επιτυχή βολή. Αλίμονο δε στη μονάδα των συμμοριτών, που οι Άραβες έφθασαν κοντά της, συρόμενοι για να πολεμήσουν σώμα με σώμα, όπως το συνηθίζουν. Τότε δεν μένει πια καιρός στους συμμορίτες να σηκώσουν ψηλά τα χέρια».
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ: ΟΙ ΝΑΖΙ ΕΙΧΑΝ ΦΕΡΕΙ “ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ” ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΟΥΝ ΣΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ!!!
Τι έχουν να μας πουν τώρα οι “αντιρατσιστές” αριστεροί, που “πολεμούν τον ναζισμό”;;;
Τι έχουν να μας πουν και οι “εθνικιστές” χιτλερικοί, που θέλουν “να ξεβρωμίσει η Ελλάδα από τους λαθρομετανάστες”;;;
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΤΑ ΛΕΤΕ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ – ΟΠΑΔΟΥΣ ΣΑΣ;;;
Υπόδειγμα Αξιωματικού (;) της λευκής φυλής, πιθανόν του…νορδικού τύπου!
Υπόδειγμα Αξιωματικού (;) της λευκής φυλής, πιθανόν του…νορδικού τύπου!
Φυσικά, όλα εξηγούνται απλούστατα: Η ναζιστική Γερμανία ΕΙΧΕ ΑΝΑΓΚΗ και τους μαύρους και κάθε άλλη φυλή, προκειμένου να αναπληρώσει τις απώλειες Γερμανών στρατιωτών! Και μπροστά σ’ αυτή την “ανάγκη”, ξεχάστηκαν και οι κραυγές περί “Άρειας φυλής” και όλα τα “εθνικοσοσιαλιστικά” παραμύθια!!!
Όπως και οι Αφροασιάτες, από την άλλη, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΣΦΑΞΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, αν έτσι εξασφαλιζόταν η διαβίωσή τους!!!
Το καταλάβατε, “υπερασπιστές” και “πολέμιοι” των μεταναστών;;;
Το καταλάβατε, “υπερασπιστές” και “πολέμιοι” των μεταναστών;;;
Άντε, πηγαίντε τώρα να ταϊσετε κομματικό κουτόχορτο και “ιδεολογία” τα κορόιδα!
ΕΥΤΥΧΩΣ, υπάρχει η ΙΣΤΟΡΙΑ που σας ξεσκεπάζει…!
Υ.Γ.3. Ὅμοια τάγματα εἶχαν καὶ οἱ Ἄγγλοι καὶ οἱ Γάλλο ἀλλὰ καὶ οἱ «δικοί» μας στὸν φερόμενο ὥς ἐμφύλιο, ὅταν Ἀλβανοί, Βούλγαροι, Ῥουμᾶνοι καὶ λοιπὰ ὑπανθρώπάρια ἀνέλαβαν τὴν δράσι τῶν Μαροκινῶν, μετὰ τὴν ἀποχώρησι τῶν Γερμανῶν.
το είδα
<<< Οι αποκαλύψεις Νικολόπουλου που τα ΜΜ”Ε” έκαναν γαργάρα και ο “αδελφόθεος”…
Από τα “θετικά” του “δικτατορικού” Συριακού καθεστώτος: Συνένωσε τους σιωνιστές με τους ισλαμοφασίστες! Οι Ισραηλινοί ανησυχούν και συμπαρίστανται στους αδελφούς τους ισλαμοφασίστες στη Συρία… >>>
Λαϊκή δεξιά,ναζιστές,φασίστες,φιλοβασιλικοί και φιλοχουντικοί στη χώρα μας δεν έχουν διακριτά όρια.Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ με τις αγκυλώσεις του και στηρίζω την Αριστερά.Ωραίο το ιστολόγιο σας και ωραία ανάρτηση η συγκεκριμένη.Χρόνια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή