Πάμε απ’ την αρχή:
Ενώ, για να μετέχουν ή να είναι τα «εμβόλια» mRNA η κύρια αιτία
παθογένειες στις παιδικές ηπατίτιδες, χρειάζονται να πληρούνται πολλές
προϋποθέσεις, για τα εμβόλια γενετικά τροποποιημένου αδενοϊού,
χρειάζεται μια και μόνη προϋπόθεση για να μεταδίδονται από γονείς ή το
κοντινό περιβάλλον, στα παιδιά:
Να μπορέσει ο αδενοϊός να πολλαπλασιαστεί.
Αυτό, δεν μοιάζει ιδιαίτερα εφικτό, καθώς ο αδενοϊός έχει γενετικά τροποποιηθεί, προκειμένου, όχι μόνο να προστεθεί η πρωτεΐνη ακίδας, αλλά και να διαγραφούν τα γονίδια του Ε1 και Ε3, το οποία συμβάλλουν στην ικανότητα του να πολλαπλασιάζεται κι ενδεχομένως, να μεταδίδεται.
Σε αντίθεση με τα mRNA που τίθεται ανώτατο όριο στην ηλικία των παιδιών που θα μπορούσαν να αναπτύξουν ηπατίτιδα από αυτά κι αυτό ορίζεται από την ημερομηνία της πρώτης δόσης που έκανε η μαμά και την διάρκεια του θηλασμού μετά από αυτήν, τα αδενοϊού, δεν έχουν τέτοιο ηλικιακό περιορισμό.
Προτού όμως καταλήξουμε σε βιαστικά συμπεράσματα και πορίσματα, ας ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία της βιοτεχνολογίας φορέων (vector), της βιοτεχνολογίας που χρησιμοποιεί ιούς ως οχήματα για την παράδοση στον άνθρωπο γενετικών πληροφοριών και όχι μόνο.
Η ιστορία τους έχει σημαδευτεί από παταγώδεις αποτυχίες. Έτσι, όταν χρησιμοποιήθηκε ο ανθρώπινος αδενοϊός 5 μόλις το 2015 σε εμβόλιο κατά του HIV, ο αδενοϊός αύξησε την ευπάθεια στον HIV, με ένα αδιευκρίνιστο μέχρι και σήμερα μηχανισμό που πιθανώς να σχετίζεται με την ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού στον συγκεκριμένο αδενοϊό. Αξίζει να σημειωθεί πως το κινέζικο εμβόλιο κατά του κορονοϊού Cansino, χρησιμοποιεί τον αδενοϊό 5 αλλά και πως τον Δεκέμβριο του 2020 οι κλινικές δοκιμές του εμβολίου κατά του κορονοϊού του πανεπιστημίου Queensland στην Αυστραλία, σταμάτησαν γιατί οι εμβολιασμένοι βγαίναν ψευδώς θετικοί στον HIV.
To 1997, ένας 17χρονος με ιδιοπαθές νόσημα, βρέθηκε εγκεφαλικά νεκρός μετά από ένεση πειραματικής γονιδιακής θεραπείας με φορέα αδενοϊό. Οι ερευνητές δεν είχαν ενημερώσει τα ενδιαφερόμενα μέρη, πως δύο πειραματόζωα τους είχαν πεθάνει μετά από μεγάλη δόση αδενοϊών.
Το 2002, θα δοκιμαστεί μια γονιδιακή θεραπεία με όχημα ρετροϊό, σε δέκα παιδιά με ανοσοανεπάρκεια. Το πείραμα θα πετύχει. 4 από τα δέκα αυτά παιδιά όμως θα αναπτύξουν ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ, λευχαιμία και ένα από αυτά, πέθανε από αυτή.
Αυτό συνέβη γιατί οι ρετροϊοί ενσωματώθηκαν στο DNA των παιδιών, κοντά σε ογκογονίδια τους και λειτούργησαν ως διακόπτες που τα άνοιξαν.
Και τώρα μια μικρή παρένθεση για να καταδείξουμε για χιλιοστή φορά το πόσο ελεεινή είναι η προπαγάνδα των δικών τους ειδικών: Οι ρετροϊοί πολλαπλασιάζονται με το να ενσωματώνουν το γενετικό τους υλικό στο DNA μας και να χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς αντιγραφής του. Αυτή η διαδικασία δεν είναι τέλεια και αυτό έχει ως εξελικτικό αποτέλεσμα, σήμερα το 8% του DNA μας να είναι ρετροϊικής προέλευσης, οι λεγόμενοι ενδορετροϊοί, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι συνήθως ανενεργοί και κάποιοι να έχουν ζωτική σημασία, όπως αυτοί που κάνουν το συγκύτιο που λέγεται ΠΛΑΚΟΥΝΤΑΣ.
Τώρα, οι δικοί τους ειδικοί λέγαν πως τα εμβόλια δεν δύναται να αλλάξουν το DNA μας. Μπούρδες. Όπως είδαμε, mRNA είναι δυνατόν να ενσωματωθεί στο DNA μας μέσω του χαοτικού συστήματος Line-1, του οποίου οι καταβολές θα μπορούσαν να είναι παρόμοιες με τους ενδορετροϊούς. Όπως είπαμε το φαινόμενο είναι χαοτικό και σπάνιο, αλλά δύναται να συμβεί με παντελώς απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Οι αδενοϊοί από την άλλη, πολλαπλασιάζονται στον πυρήνα μας, αλλά σε αντίθεση με τους ρετροϊούς, δεν χρησιμοποιούν το DNA μας για αυτό.
Όμως, γενετικό τους υλικό βρέθηκε να ενσωματώνεται σε πειραματόζωα σε αναλογία ενός κύτταρου μας στο 1 εκατομμύριο. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι οι κόπιες των ιών ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια στο σώμα μας το οποίο έχει 30 τρις κύτταρα μας.
Το ευχάριστο είναι ότι ενώ κάποιοι αδενοϊοί φαίνεται να σχετίζονται με καρκίνους σε τρωκτικά, μέχρι σήμερα, δεν έχουν συνδεθεί με καρκίνους του ανθρώπου.
Οι αδενοϊοί είναι πολλοί, είναι συνηθισμένοι, ερχόμαστε σε επαφή με αυτούς από νωρίς, συνήθως με συμπτώματα κοινού κρυολογήματος όπως συμβαίνει και με τους ιούς του κοινού κρυολογήματος, δίνουν και συμπτώματα από το γαστρεντερικό, ενώ ο αδενοϊός 3 έχει συσχετιστεί σε σπάνιες περιπτώσεις με πνευμονίες και μυοκαρδίτιδες, με τις δεύτερες να οφείλονται σε υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού, η οποία ήταν και η αιτία που πέθανε το 17χρονο παιδί από πειραματικό εμβόλιο αδενοϊού. Σε σπάνιες περιπτώσεις, κυρίως σε ανοσοκατασταλμένους νέους και παιδιά, σχετίζεται και με ηπατίτιδες.
Κάποιος θα αρκούνταν στις παραπάνω γραμμές για να βρει τον ένοχο και να πει τι κάνει μιαου μιαου στα κεραμίδια.
Όμως το κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί και η απαραίτητη προϋπόθεση για να αρχίζουμε να συσχετίζουμε το εμβόλιο του αδενοϊού με τις οξείες παιδικές ηπατίτιδες, είναι το αν μπορεί η ικανότητα του γενετικά τροποποιημένου αδενοϊού να πολλαπλασιάζεται να αποκατασταθεί, είτε στο μέσο στο οποίο ο αδενοϊός καλλιεργείται (παράγεται), είτε στο σώμα μας. Μόνο αν πολλαπλασιάζεται, μπορεί να μεταδοθεί σε ανεμβολίαστα παιδιά και να έχει σημασία να διερευνηθεί το ενδεχόμενο να προκαλεί σε αυτά ηπατίτιδα.
Αν ρωτούσαμε πριν από είκοσι χρόνια ειδικούς των γενετικών θεραπειών, αν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να πάρουμε κορονοϊούς στους οποίους έχουν αφαιρεθεί τα γονίδια Ε1 στους οποίους να αποκλείεται το ενδεχόμενο να αντιγράφονται (πολλαπλασιάζονται), θα μας απαντούσαν σαφέστατα όχι.
Όπως είπαμε, στο εμβόλιο της Astra, έχουν αφαιρεθεί τα γονίδια Ε1 και Ε3 που συμβάλλουν στον πολλαπλασιασμό του γενετικά τροποποιημένου αδενοϊού.
Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι μπορεί να προκύψουν αδενοϊοί που πολλαπλασιάζονται σε κάποιες κυτταρικές γραμμές. Ακόμη κι αν τους έχουν κόψει το γονίδιο Ε1, που εκκινεί την διαδικασία αντιγραφής του, υπάρχουν παράγοντες που μπορούν να ενεργοποιήσουν το Ε2 και να ξεκινήσει η διαδικασία τηςαντιγραφής από άλλη αφετηρία από την συνηθισμένη.
Το εμβόλιο της Astra καλλιεργήθηκε στην κυτταρική σειρά HEK293, η οποία προέρχεται από ανθρώπινα νεφρικά εμβρυικά κύτταρα και έχει υποστεί τροποποίηση από γονίδια του αδενοϊού5, ο οποίος είναι ο πιο καλά μελετημένος αδενοϊός. Με αυτό τον τρόπο, αδενοϊοί που τους έχει αφαιρεθεί το γονίδιο Ε1, μπορούν να πολλαπλασιαστούν στην σειρά HEK293, αφού τα κύτταρά της σειράς αυτής έχουν στο DNA τους το γονίδιο του ιού. Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας, κάποιοι από κλώνους του αδενοϊού5, παίρνουν πίσω το γονίδιο τους και ξαναγίνονται λειτουργικοί.
Για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο, οι εταιρίες χρησιμοποίησαν άλλους αδενοϊούς, που επειδή οι αλληλουχίες τους είναι διαφορετικές στην επίμαχη γονιδιακή περιοχή από ότι του αδενοϊού5, τους είναι δύσκολο να ξανακολλήσουν το γονίδιο τους που τους λείπει, παρότι αυτό υπάρχει στο κυτταρικό περιβάλλον που αυτοί καλλιεργούνται.
Συγκεκριμένα, η Johnson χρησιμοποίησε τον ανθρώπινο αδενοϊό26 και η Astra, αδενοϊό από Χιμπατζή.
Παρότι λοιπόν οι ιοί αυτοί είναι σχετικά απίθανο να ξαναγίνουν λειτουργικοί, μπορούν όμως οι εταιρίες να μας διαβεβαιώσουν ότι δεν μπορεί να εμφανιστεί με αυτά τα στελέχη έστω ένας στο εκατομμύριο λειτουργικός ιός;
Μια άλλη πιθανότητα, πολύ θεωρητική που δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί in vivo, είναι το να γίνει ανασυνδυασμός με άλλον αδενοϊό που έχει εισβάλει στο σώμα μας και ο ιός του εμβολίου να ξαναγίνει λειτουργικός. Είναι ένα φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί σε άλλους ιούς. Επειδή δεν συμβαίνει τόσο συχνά ώστε να μην το παρατηρούμε, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει καθόλου και ποτέ.
Οι παραπάνω κίνδυνοι, δεν φαίνεται να είναι πολύ πιθανοί με τα δεδομένα που έχουμε μέχρι τώρα. Επειδή όμως τα εμβόλια με αδενοϊό γίναν σε εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπους, μπορούν να μας διαβεβαιώσουν οι εταιρίες ότι είναι ανυπόστατοι; Δεν αρκεί να είναι αμελητέοι. Πρέπει να είναι ανύπαρκτοι.
Εδώ θα επικαλεστούμε μια έκθεση του EMA για το εμβόλιο της Astra. Καθώς δεν είμαι πολύ εξοικειωμένος με το ύφος και την γλώσσα τεχνικών αναφορών, θα ζητήσω και την συνδρομή των κυρίων Κούβελα και Φαρσαλινού:
«Για τη δοκιμασία RCA δεν παρασχέθηκαν δεδομένα επικύρωσης. Αυτό θεωρήθηκε μείζονα ένσταση. Στην απάντηση, ο αιτών υπέβαλε την έκθεση επικύρωσης, όπως ζητήθηκε. Ως προς αυτό, η Μείζονα Ένσταση θεωρήθηκε λυθείσα, αν και αρκετά σημεία προς διευκρίνιση συνέχισαν να εγείρονται σχετικά με την πιθανή παρεμβολή του δοκιμαστικού αντικειμένου με την αναπαραγωγή χαμηλών ποσοτήτων Αδενοϊού5».
Να σημειώσουμε, ότι η δοκιμασία RCA είναι αυτή που εξασφαλίζει ότι δεν υπάρχουν στο εμβόλιο, αδενοϊοί ικανοί να αντιγραφούν.
Πως και το ξέχασε η εταιρία όταν αυτό ήταν ένα από τα μείζονα ζητήματα των εμβολίων αδενοϊών; Και τι είναι αυτή η αναφορά για την αναπαραγωγή χαμηλών ποσοτήτων Αδενοϊού5; Υπάρχει κάποια επιμόλυνση στις καλλιέργειες;
Με εξαίρεση την διπλά μυστηριώδη αναφορά του EMA, η μετάδοση του γενετικά τροποιημένου αδενοϊού της Astra στα ανεμβολίαστα παιδιά, δεν είναι πολύ ψηλά στην λίστα των υποθέσεων, γιατί θα έπρεπε να δούμε περιστατικά και στα λιγοστά μικρά παιδάκια που εμβολιάστηκαν.
Η υπόθεση της μετάδοσης μέσω του εμβολίου του αδενοϊού σε ανεμβολίαστα παιδάκια, υπάρχει τρόπος μερικώς να ελεγχθεί, με το να δουν αν υπάρχει ο αδενοϊός των εμβολίων, ή έστω η πρωτεϊνη ακίδας σε όσα από αυτά τα παιδιά, δεν πέρασαν Covid.
Θα μπορούσε βέβαια να περάσει ακίδα στα παιδιά από τον θηλασμό, αλλά για μια τέτοια οδό, ισχύουν περίπου όσα περιγράψαμε για το εμβόλιο mRNA.
Ένας άλλος τρόπος να ελεγχθεί, έστω κι έμμεσα η υπόθεση, θα είναι να κοιτάξουμε για έξαρση παιδικής ηπατίτιδας, στις 10 χώρες που έχουν κάνει το κινέζικο εμβόλιο της Cansino, μιας και όπως προαναφέραμε, αυτή χρησιμοποιεί αδενοϊό5, που καλλιεργεί στην κυτταρική σειρά HEK293, έναν σχετικά ασφαλή τρόπο για να πάρει κάποιος μια μικροποσότητα από υποτιθέμενα «στειρωμένους» ιούς, οι οποίοι όμως, αναπαράγονται κανονικότατα.
Ο αδενοϊός που βρέθηκε σε πολλά από τα παιδάκια, ο νούμερο 41, ένας ιός που δεν προκαλεί ούτως ή άλλως ηπατίτιδα, μπορεί να είναι αναγκαία, αλλά δεν είναι ικανή από μόνη της συνθήκη αν δεν βρεθεί σε όλα τα παιδάκια. Στο 77% των παιδιών βρέθηκε γενικά κάποιος αδενοϊός, ποσοστό πολύ υψηλό. Παρά το ότι οι αδενοϊοί είναι πολύ συχνοί, δεν νομίζω ότι αυτό εξηγεί το ποσοστό τους στην συγκεκριμένη ομάδα.
Έτσι, η πιο ισχυρή υπόθεση, που δεν αποκλείει βέβαια εντελώς τις υπόλοιπες, φαίνεται να είναι αυτό για το οποίο η αφεντιά μου και μια χούφτα άλλοι άνθρωποι, προειδοποιούσαμε πριν από δύο χρόνια: πως οι καραντίνες θα προκαλέσουν στα παιδιά μια ανωμαλία στην ανοσολογική τους ωρίμανση που θα την βρουν μπροστά τους όταν εκτεθούν απότομα στους μικροοργανισμούς του περιβάλλοντος, με κάποιες από τις συνλοιμώξεις να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Να ξανατονίσουμε, ότι αυτές οι ηπατίτιδες είναι «αίνιγμα», γιατί όλα τα παιδιά ήταν ανεμβολίαστα και σε κανένα από αυτά δεν βρέθηκε κάποιος από τους ιούς της ηπατίτιδας.
Και ίσως θα έπρεπε και κάποιοι που είναι το αντικείμενο τους, να κοιτάξουνε και λίγο και στο μέρος των rapid (μόρια πλαστικού στο συκώτι) και των μασκών (έκθεση σε βακτήρια λόγω κακής χρήσης) γιατί τίποτε δεν αποκλείεται, παρότι φαίνονται οι ηπατίτιδες αυτές να έχουν επιδημικά χαρακτηριστικά.
Το κοντέρ των ηπατιτίδων, συνεχίζει να γράφει απτόητο κι άρχισε μάλλον να γράφει και στην χώρα μας. Ήδη φτάσαμε τις 108 στην Αγγλία. Και οι μεταμοσχεύσεις ‘φτάσαν τις 10.
Και παρότι όλοι οι ειδικοί φαίνονται πολύ πιο καθησυχαστικοί από ότι ήταν με τον σχετικά ακίνδυνο παιδικό Covid, αν ο όποιος παράγοντας καταστρέφει τα συκώτια των παιδιών, συνεχίζει να επενεργεί, τα παιδιά αυτά έχουν πολλές μεγάλες πιθανότητες να πεθάνουν, καθώς, για να μην απορριφθεί το μόσχευμα, χρειάζονται ανοσοκαταστολή και επομένως τυχούσα λοίμωξη/λοιμώξεις, θα κάνει πάρτυ.
Ελπίζω να άξιζαν αυτοί οι προδιαγεγραμμένοι παιδικοί θάνατοι, τις καμίες ζωές που δεν περίσσευαν, «σώσαμε».
Καλή Ανάσταση, στα δισεκατομμύρια του πλανήτη με νεκρά μυαλά και νεκρές ψυχές. Αν και δεν νομίζω ότι τα ζόμπι μπορούν να αναστηθούν.
από το «https://agriazwa.blogspot.com/»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου