Από Cambridge και King’s College London (Koraes Chair) μέχρι Princeton και Harvard, μια ορολογία υπάρχει για την Ελληνική Αναγέννηση του 21: «Πόλεμος για την Ανεξαρτησία των Γραικών».
Τι εννοεί ο δυτικός ποιητής; Ότι όταν λέει «ελευθερία» είτε ο Διονύσιος Φιλόσοφος, είτε ο Αθανάσιος Ψαλίδας, είτε ο Ευγένιος Βούλγαρις, ο Νεόφυτος Δούκας και οι Ζωσιμάδες, εννοούν «Βουλή με δικαίωμα ψήφου σ’ ένα κράτος ιδιωτικού νομίσματος». Εννοούν ότι η «ελευθερία» και το «φως» είναι εισαγόμενες έννοιες στους Γραικούς οι οποίοι -πλην Κοραή και Συντροφίας- δηλώνουν «Έλληνες»! Υπάρχει κάτι πιο
αστείο απ’ αυτό;
Εκτός
από αστείο, είναι και τελείως ανεξήγητο να ονομάζει έτσι η ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΔΥΣΗ την πορεία του «ΓΡΑΙΚΙΚΟΥ 1821» με το επιχείρημα ότι το ΦΩΣ της
ΔΥΣΗΣ ήρθε να φωτίσει το ΣΚΟΤΟΣ της ΑΝΑΤΟΛΗΣ. Μας «διαφεύγει» επίσης ότι
ο όρος «Έλληνας» και το αίτημα του «Επανελληνισμού» της Ευρώπης δεν
προέκυψε το 1821 αλλά τον 15ο αιώνα (αν όχι νωρίτερα) από
ελληνόφωνους και αγκαλιάστηκε από τους δυτικούς. Συνεπώς και χωρίς
βαθιές ιστορικές γνώσεις βλέπει κάποιος το ξετσίπωτο ψεύδος της Δύσης
και της Ελλαδικής πανεπιστημιακής κοινότητας (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
που εθελοτυφλεί ότι μπορεί να μεταφέρει την ιστορία από την
πραγματικότητα στην επιθυμητή διαστροφή.
Μια διαστροφή που την υιοθετεί πλήρως η ελλαδική πολιτική και πολιτειακή θνητοψυχία.
Στέργιος Ζυγούρας
Βλ. σχετικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου