Νέα μελέτη του Stanford υποστηρίζει ότι Το Απαγορευτικό (Lockdown) δεν είναι αποτελεσματικό μέτρο για την ανάσχεση της εξάπλωσης της COVID

  Δείτε το άρθρο του Arjun Walia εδώ: https://tinyl.io/3LXP [1] 

Μετάφραση Απολλόδωρος

 

ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ

 

Τα γεγονότα: Τέσσερις καθηγητές από τη Σχολή Ιατρικής του Stanford δημοσίευσαν μια μελέτη που καταλήγει ότι τα Απαγορευτικά, οι διαταγές «μένουμε στο σπίτι» και το κλείσιμο των επιχειρήσεων δεν συνιστούν αποτελεσματικά εργαλεία για την ανάσχεση της εξάπλωσης της COVID. Σημειώνεται ότι υπάρχουν πολλές μελέτες που καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. 

 

Οι Επιπτώσεις: Γιατί οι πληροφορίες, η επιστήμη και τα αποδεικτικά στοιχεία που αντιτίθενται στo κυβερνητικό αφήγημα, πολλές φορές γελοιοποιούνται, λογοκρίνονται και σε μεγάλο βαθμό φιμώνονται0; Γιατί αποθαρρύνεται η επιστημονική συζήτηση; 

 

Τους τελευταίους μήνες, έχω δει ακαδημαϊκά άρθρα και άρθρα από καθηγητές να αποσύρονται ή να ονομάζονται «ψεύτικες ειδήσεις» από πλατφόρμες κοινωνικών μέσων. Συχνά, δεν παρέχεται καμία εξήγηση. Ανησυχώ για αυτή τη βαρύτητα και, κατά καιρούς, απόλυτη λογοκρισία. - Vinay Prasad, MD, MPH (πηγή)

 

Τι συνέβη: Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από τέσσερις καθηγητές ιατρικής από το Πανεπιστήμιο του Stanford δεν κατάφερε να βρει αποδεικτικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τη χρήση αυτού που αποκαλούν «μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις» (NPIs) όπως Απαγορευτικά, κοινωνικές αποστάσεις, κλείσιμο επιχειρήσεων και εντολές «μένουμε στο σπίτι». 

 

Σύμφωνα με τη μελέτη, αυτά τα μέτρα δεν ήταν επαρκή και δεν επαρκούν για να σταματήσει η εξάπλωση της COVID και επομένως δεν είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του ιού. Παρόλο που αναφέρουν ότι «τα δεδομένα δεν μπορούν να αποκλείσουν πλήρως την πιθανότητα ορισμένων οφελών», αναφέρουν ότι «ακόμη και αν υπάρχουν, αυτά τα οφέλη ενδέχεται να είναι ασύμμετρα με το πλήθος των βλαβών που επιφέρουν αυτά τα επιθετικά μέτρα». 

 

Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν τα δεδομένα από την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ιράν, την Ιταλία, τις Κάτω Χώρες, την Ισπανία, τη Νότια Κορέα, τη Σουηδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη μελέτη. Τα ευρήματα της μελέτης καταδεικνύουν ότι τα αποτελέσματα των μεθόδων που επιβάλλονται, (Απαγορευτικά, κλείσιμο επιχειρήσεων, εντολές «μένουμε στο σπίτι» κ.λπ.) για την ανάσχεση της αύξησης των «κρουσμάτων» COVID σε οποιαδήποτε χώρα, «Στερούνται σαφήνειας, σημαντικότητας, ευεργετικότητας». 

 

Μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στην πλήρη μελέτη εδώ για μια εκτενέστερη συζήτηση / ανάλυση. 

 

Αυτή δεν είναι η μόνη μελέτη: Η πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη από τους καθηγητές του Stanford δεν είναι η πρώτη. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα. 

 

«Μια ανάλυση σε επίπεδο χώρας που μετρά τον αντίκτυπο των κυβερνητικών δράσεων, της ετοιμότητας της χώρας και των κοινωνικοοικονομικών παραγόντων στη θνησιμότητα COVID-19 και σε συναφή αποτελέσματα υγείας» από τους Rabail Judge, George Dranitsaris, Talha Mubashir, Justyna Bartoszko, Sheila Riazi. EClinicalMedicine 25 (2020) 100464. 

 

«Τα Απαγορευτικά και τα τεστ για τη COVID-19 σε ευρεία κλίμακα δεν συσχετίστηκαν με μείωση του αριθμού των κρίσιμων κρουσμάτων ή της συνολικής θνησιμότητας.» 

 

« Ήταν απαραίτητο το Απαγορευτικό για τον κορονοϊό στη Γερμανία;» των Christof Kuhbandner, Stefan Homburg, Harald Walach, Stefan Hockertz. Advance: Sage Preprint, 23 Ιουνίου 2020.  

 

«Τα επίσημα δεδομένα από το γερμανικό ινστιτούτο RKI ( Robert Koch Institute) υποδηλώνουν έντονα ότι η εξάπλωση του κορονοϊού στη Γερμανία υποχώρησε αυτόνομα, προτού τεθούν σε εφαρμογή οι παρεμβάσεις των μέτρων. Έχουν προταθεί διάφοροι λόγοι για μια τέτοια αυτόνομη μείωση. Το ένα είναι ότι οι διαφορές στην ευαισθησία και τη συμπεριφορά του ξενιστή μπορούν να οδηγήσουν σε «ανοσία αγέλης» σε σχετικά χαμηλό επίπεδο επικράτησης. Ο υπολογισμός της ατομικής διακύμανσης της ευαισθησίας ή της έκθεσης στον κορονοϊό χρεριάζεται το πολύ 17% έως 20% του πληθυσμού που πρέπει να μολυνθεί για να φτάσει στην «ανοσία αγέλης», μια εκτίμηση που υποστηρίζεται εμπειρικά από την κοόρτη (στατιστική υποομάδα-cohort) του κρουαζιερόπλοιου Diamond Princess. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η εποχικότητα μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξάλειψη.» 

 

«Σχόλιο για τους Flaxman et al. (2020): Οι απατηλές επιπτώσεις των μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων στη COVID-19 στην Ευρώπη» από τους Stefan Homburg και Christof Kuhbandner. 17 Ιουνίου 2020. Advance, Sage Pre-Print.  

 

«Σε ένα πρόσφατο άρθρο, οι Flaxman et al. ισχυρίζονται ότι οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις που επιβλήθηκαν από 11 ευρωπαϊκές χώρες έσωσαν εκατομμύρια ζωές. Δείχνουμε ότι οι μέθοδοι τους περιλαμβάνουν κυκλική συλλογιστική. Τα υποτιθέμενα αποτελέσματα είναι καθαρά πλαστά αποτελέσματα, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τα δεδομένα. Επιπλέον, αποδεικνύουμε ότι το Απαγορευτικό του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν περιττό και αναποτελεσματικό.» 

 

Μειώθηκαν οι μολύνσεις COVID-19 πριν από την επιβολή του Απαγορευτικού στο Ηνωμένο Βασίλειο; από τον Simon N. Wood. Προεκτύπωση του Πανεπιστημίου Cornell, 8 Αυγούστου 2020.  

 

«Μια αντίστροφη προσέγγιση Bayesian που εφαρμόστηκε στα δεδομένα του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με τους θανάτους COVID-19 και την κατανομή της διάρκειας της νόσου υποδηλώνει ότι οι λοιμώξεις ήταν σε πτώση πριν από την πλήρη διακοπή λειτουργίας του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) -24 Μαρτίου 2020- και ότι οι λοιμώξεις στη Σουηδία άρχισαν να μειώνονται μόνο μία ή δύο ημέρες αργότερα. Η ανάλυση δεδομένων για το ΗΒ χρησιμοποιώντας το μοντέλο των Flaxman et al. (2020, Nature 584) δίνει το ίδιο αποτέλεσμα με τη χαλάρωση των προηγούμενων παραδοχών του για τον R.» 

 

Ανάλυση της μετάδοσης ιών του καθηγητή Ben Israel. 16 Απριλίου 2020.  

 

«Κάποιοι μπορεί να ισχυρίζονται ότι η μείωση του αριθμού των επιπλέον ασθενών κάθε μέρα είναι αποτέλεσμα του αυστηρού Απαγορευτικού που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση και τις υγειονομικές αρχές. Η εξέταση των δεδομένων διαφορετικών χωρών σε όλο τον κόσμο εγείρει ένα σοβαρότατο ερωτηματικό στην παραπάνω δήλωση. Αποδεικνύεται ότι ένα παρόμοιο μοτίβο - ταχεία αύξηση των λοιμώξεων που φτάνει στο αποκορύφωμά του την έκτη εβδομάδα και μειώνεται από την όγδοη εβδομάδα - είναι συχνό σε όλες τις χώρες στις οποίες ανακαλύφθηκε η ασθένεια, ανεξάρτητα από τις πολιτικές αντιμετώπισης: ορισμένες επέβαλαν δρακόντειο και άμεσο Απαγορευτικό που περιλάμβανε όχι μόνο την «κοινωνική απόσταση» και την απαγόρευση των συναθροίσεων, αλλά και το κλείσιμο της οικονομίας (όπως το Ισραήλ). Μερικοί «αγνόησαν» τη μόλυνση και συνέχισαν σχεδόν μια φυσιολογική ζωή (όπως η Ταϊβάν, Κορέα ή Σουηδία), και ορισμένοι αρχικά υιοθέτησαν μια επιεική πολιτική, αλλά σύντομα αντιστράφηκαν σε πλήρες Απαγορευτικό (όπως η Ιταλία ή η Πολιτεία της Νέας Υόρκης). Ωστόσο, τα δεδομένα δείχνουν παρόμοιες σταθερές χρόνου μεταξύ όλων αυτών των χωρών σε σχέση με την αρχική ταχεία ανάπτυξη και τη μείωση της νόσου». 

 

«Ο αντίκτυπος των μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων στη COVID-19 στην Ευρώπη: μια ψευδο-πειραματική μελέτη (quasi-experimental)» Από τους Paul Raymond Hunter, Felipe Colon-Gonzalez, Julii Suzanne Brainard, Steve Rushton. MedRxiv Προ-εκτύπωση 1 Μαΐου 2020.  

 

«Η τρέχουσα επιδημία του COVID-19 δεν έχει προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία, όπως και τα μέτρα κοινωνικών αποστάσεων που έχουν οδηγήσει σε σημαντική διακοπή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής τόσων πολλών χωρών. Ωστόσο, υπάρχουν πολύ λίγες εμπειρικές ενδείξεις σχετικά με το ποια μέτρα κοινωνικής απόστασης έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο… Και από τα δύο σύνολα μοντελοποίησης, διαπιστώσαμε ότι το κλείσιμο των εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων, η απαγόρευση μαζικών συγκεντρώσεων και το κλείσιμο ορισμένων μη ουσιαστικών επιχειρήσεων συσχετίστηκαν με μειωμένη συχνότητα αντίθετα με τις εντολές [μείνετε στο σπίτι» και το κλείσιμο όλων των μη-αναγκαίων επιχειρήσεων ΔΕΝ συσχετίστηκε με κάποιο ανεξάρτητο πρόσθετο αντίκτυπο ή επίδραση.» 

 

«Τα ολικά Απαγορευτικά στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης δεν έχουν εμφανείς επιπτώσεις στην επιδημία COVID-19» Από τον Thomas Meunier. MedRxiv Προ-εκτύπωση 1 Μαΐου 2020.

 

«Αυτή η φαινομενολογική μελέτη αξιολογεί τις επιπτώσεις των στρατηγικών ολικών Απαγορευτικών που εφαρμόζονται στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, στην επιβράδυνση της επιδημίας COVID-19 2020. Συγκρίνοντας την τροχιά της επιδημίας πριν και μετά το κλείδωμα, δεν βρίσκουμε ενδείξεις ασυνέχειας στον ρυθμό ανάπτυξης, στον χρόνο διπλασιασμού και στις τάσεις του αριθμού αναπαραγωγής. Επεκτείνοντας τις τάσεις του ρυθμού ανάπτυξης πριν από το Απαγορευτικό, παρέχουμε εκτιμήσεις για τον αριθμό των θανάτων εάν δεν είχε εφαρμοσθεί η πολιτική των Απαγορευτικών, και δείχνουμε ότι αυτές οι στρατηγικές ενδέχεται να μην είχαν σώσει καμία ζωή στη Δυτική Ευρώπη. Δείχνουμε επίσης ότι οι γειτονικές χώρες που εφαρμόζουν λιγότερο περιοριστικά μέτρα κοινωνικής απόστασης (σε αντίθεση με τον αστυνομικό περιορισμό του κατ’ οίκον εγκλεισμού) βιώνουν μια παρόμοια χρονική εξέλιξη της επιδημίας.» 

 

«Απαγορευτικά και Κλειδώματα εναντίον COVID - 19: Η COVID Κερδίζει» του Surjit S Bhalla, εκτελεστικού διευθυντή της Ινδίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου  

 

«Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, τα Απαγορευτικά χρησιμοποιήθηκαν ως στρατηγική για την αντιμετώπιση του ιού. Ενώ η συμβατική σοφία, μέχρι σήμερα, ήταν ότι τα Απαγορευτικά ήταν επιτυχημένα (κυμαίνονται από ήπια έως αυστηρότατα), δεν βρίσκουμε κανένα αποδεικτικό στοιχείο που να υποστηρίζει αυτόν τον ισχυρισμό." 

 

Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα δημοσιευμένων μελετών που δείχνουν και ισχυρίζονται ότι τα Απαγορευτικά και άλλες μη-φαρμακολογικές μέθοδοι (ΝPIs) για την καταπολέμηση της COVID δεν έχουν κανένα απολύτως όφελος στην ανάσχεση της εξάπλωσης του ιού, οπότε γιατί μας επιβάλλουν αυτά τα μέτρα και μας εξαναγκάζουν να τα υφιστάμεθα;; 

 

Παρακάτω είναι ένα βίντεο των Dr. Martin Kulldorff, καθηγητή ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, βιοστατιστικού και επιδημιολόγου, Dr. Sunetra Gupta, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, επιδημιολόγου με πείρα στην ανοσολογία και του Dr. Jay Bhattacharya, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Stanford Ιατρική Σχολή, γιατρός και επιδημιολόγος (επίσης ένας από τους συγγραφείς της μελέτης που αναφέρεται στην αρχή αυτού του άρθρου) όπου οι εμπνευστές της δήλωσης, μαζί, δημιούργησαν τη Διακήρυξη του Great Barrington. Η δήλωση συνυπογράφεται από μεγάλα ονόματα διεθνώς της Επιστήμης και έχει πλέον υπογραφεί από περισσότερους από 50.000 γιατρούς και επιστήμονες και περισσότερους από 700.000 ενδιαφερόμενους πολίτες, κάτι που είναι αρκετά εντυπωσιακό, δεδομένου ότι δεν έλαβε καμία προβολή από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης (mainstream media). Ακολουθήστε τον λογαριασμό τους στο twitter εδώ. 

 

Η δήλωση εξηγεί γιατί αυτοί οι επαγγελματίες υγείας και οι επιστήμονες αντιτίθενται σθεναρά στο μέτρο του Απαγορευτικού (lockdown), και επίσης θέτει το θέμα της ασυλίας των κοπαδιών . Στο παρακάτω βίντεο εξηγούν την πεποίθησή τους γιατί πρέπει να υπάρχει διαφορετική απάντηση στην πανδημία. 

 

Δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/rz_Z7Gf1aRE 

 

Οι συνέπειες των Απαγορευτικών: Οι συνέπειες του Απαγορευτικού είναι πολλές. Και το επιβάλλουμε για έναν ιό με ποσοστό επιβίωσης 99,95% για άτομα κάτω των 70 ετών και ποσοστό επιβίωσης 95% για άτομα άνω των 70 ετών. 

 

Στο Οντάριο του Καναδά, ένα βουλευτής μέλος του κόμματος του πρωθυπουργού Ford του Οντάριο ο Roman Baber καταφέρεται ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησής του και ζητά να τερματιστεί το Απαγορευτικό για την πανδημία σε ολόκληρη την επαρχία σε μια επιστολή προς τον Ford:  

 

«Προκαλεί χιονοστιβάδες αυτοκτονιών, υπερβολικές δόσεις, χρεοκοπίες, διαζύγια και επιβάλλει τεράστιο φόρο δυστυχίας στα παιδιά μας. Δεκάδες κορυφαίοι γιατροί σας ζήτησαν να τερματίσετε τις κλειδαριές.» (πηγή) 

 

Μια επιστολή προς τον συντάκτη που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine με τίτλο «Open Schools, Covid-19, and Child and Teacher Morbidity in Sweden» διαπίστωνει ότι:

 

«Παρά το γεγονός ότι η Σουηδία διατηρεί ανοιχτά τα σχολεία αλλά και τα προσχολικά, βρήκαμε μια χαμηλή συχνότητα Covid-19 μεταξύ μαθητών και παιδιών προσχολικής ηλικίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας SARS-CoV-2… Κανένα παιδί με Covid-19 δεν πέθανε… Μεταξύ των 1.951.905 εκατομμυρίων παιδιών ηλικίας 1 έως 16 ετών, 15 παιδιά είχαν Covid-19, MIS- C, ή και τις δύο προϋποθέσεις και εισήχθησαν σε ΜΕΘ (ICU), το οποίο ισούται με 1 παιδί στις 130.000.» 

 

Πολλοί ειδικοί που αντιτίθενται στα Απαγορευτικά δεν υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να ληφθούν μέτρα, αλλά πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να κλείσουμε τις επιχειρήσεις και να κρατήσουμε τους ανθρώπους σε κατ’ οίκον περιορισμό για να προστατεύσουμε τους ευάλωτους. Υποστηρίζουν έναν πιο στοχευμένο τύπο προστασίας, ειδικά υπό το πρίσμα όλων των, αποδεδειγμένα, δυσμενών καταστροφικών επιπτώσεων που προξενεί το μέτρο του Απαγορευτικού. 

 

Αυτές οι βλάβες εξετάστηκαν από την αρχή της πανδημίας. Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal με τίτλο Covid-19: «Ο συγκλονιστικός αριθμός» των επιπλέον θανάτων στην κοινότητα δεν εξηγείται από το covid-19» έδειξε ότι τα μέτρα καραντίνας στο Ηνωμένο Βασίλειο ως αποτέλεσμα του νέου coronavirus μπορεί να έχουν ήδη σκοτώσει περισσότερους ηλικιωμένους στο Ηνωμένο Βασίλειο από ότι ο coronavirus κατά τους μήνες Απρίλιο και Μάιο. 

 

Μια απάντηση από τον καθηγητή David Paton, καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Nottingham και την καθηγήτρια Ellen Townsend, καθηγήτρια Ψυχολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Nottingham, σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal (BMJ ) τον Νοέμβριο με τίτλο «H διενέργεια τεστ στον υγιή πληθυσμό για την covid-19 έχει άγνωστη αξία, αλλά εισάγεται παγκοσμίως»( “Screening the healthy population for covid-19 is of unknown value, but is being introduced worldwide” ) , αναφέρει: 

 

Συνολικά, τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα τόσο ότι τα εθνικά Απαγορευτικά ΔΕΝ αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για τη μείωση των μολύνσεων Covid-19 και ότι ο Πρωθυπουργός εσφαλμένα δήλωσε στους βουλευτές ότι οι μολύνσεις αυξάνονταν ραγδαία στην Αγγλία πριν από το Απαγορευτικό και ότι χωρίς εθνικά μέτρα, το NHS (Εθνικό Σύστημα Υγείας) θα είχε συντριβεί … Το Lockdown δεν είχε ποτέ χρησιμοποιηθεί προηγουμένως ως απάντηση σε μια πανδημία. Τα Απαγορευτικά επιφέρουν σημαντικές και σοβαρές συνέπειες στην υγεία (συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής υγείας), τα προς το ζην και την οικονομία. Περίπου 21.000 υπερβολικοί θάνατοι κατά το πρώτο Απαγορευτικό στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν ήταν θάνατοι του Covid-19. Αυτοί είναι άνθρωποι που θα ζούσαν αν δεν είχε επιβληθεί το Απαγορευτικό. 

 

Είναι αποδεδειγμένο ότι το πρώτο Απαγορευτικό είχε τεράστια αρνητική επίδραση στην ψυχική υγεία των νέων σε σύγκριση με τους ενήλικες. Όσο περισσότερο επιβάλουμε κατ’ οίκον περιορισμό και απαγόρευση κυκλοφορίας, τόσο περισσότερο διακινδυνεύουμε την ψυχική υγεία των νέων, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να καταστραφεί η οικονομία, τόσο μεγαλύτερος είναι ο τελικός αντίκτυπος στη μελλοντική μας υγεία και ψυχική υγεία. Δυστυχώς, γνωρίζουμε ότι η παγκόσμια οικονομική ύφεση σχετίζεται με την αυξημένη κακή ψυχική υγεία και τα ποσοστά αυτοκτονιών. 

 

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην Παιδιατρική, τα Απαγορευτικά και τα μέτρα κοινωνικής απόστασης συσχετίζονται έντονα με την αύξηση των αυτοκτονικών σκέψεων, προσπαθειών και συμπεριφοράς. 

 

Σύμφωνα με τον Δρ John Lee, πρώην καθηγητή παθολογίας και σύμβουλος παθολογιας του NHS, 

 

Τα Απαγορευτικά δεν μπορούν να εξαλείψουν την ασθένεια ή να προστατεύσουν το κοινό… Οδηγούν μόνο σε οικονομική κατάρρευση, κοινωνική απελπισία και άμεσες βλάβες στην υγεία από άλλες αιτίες… Επιστημονικά, ιατρικά και ηθικά τα Απαγορευτικά δεν δικαιολογούν την αντιμετώπιση του Covid.

 

Ο Bhattacharya, MD, PhD έγραψε ένα άρθρο για το The Hill με τίτλο «Τα γεγονότα, όχι ο φόβος, θα σταματήσουν την πανδημία». Σε αυτό επισημαίνει μια σειρά γεγονότων σχετικά με τις επιπτώσεις των Απαγορευτικών και των λοιπών περιοριστικών μέτρων. 

 

Τα μέσα ενημέρωσης έδωσαν ελάχιστη προσοχή στις τεράστιες ιατρικές και ψυχολογικές βλάβες από τα Απαγορευτικά που επιβάλλονται για να επιβραδύνουν την πανδημία. Παρά την τεράστια παράπλευρη ζημιά που έχουν προκαλέσει, η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες εντείνουν τα Απαγορευτικά τους για άλλη μια φορά. 

 

Με τον όρο Απαγορευτικό, εννοούμε τα πολύ γνωστά κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια, κλειστές παιδικές χαρές και πάρκα, σιωπηλές εκκλησίες και χρεοκοπημένα καταστήματα και επιχειρήσεις που έχουν γίνει εμβλήματα της αμερικανικής πολιτικής ζωής τους τελευταίους μήνες. Η σχετική έλλειψη αναφοράς για τις βλάβες που προκαλούνται από το Απαγορευτικό είναι περίεργη, δεδομένου ότι ζωές που χάθηκαν από το κλείδωμα δεν είναι λιγότερο σημαντικές από τις ζωές που χάθηκαν από τη μόλυνση από COVID Αλλά έχουν λάβει πολύ λιγότερη προσοχή στα μέσα ενημέρωσης. 

 

Οι ζημιές που προξενούν τα Απαγορευτικά έχουν αποβεί καταστροφικές. Σκεφτείτε την ψυχολογική βλάβη. Αναγνώστη, δεδομένου ότι διαβάζεις το παρόν ενώ σου έχουν επιβάλλει Απαγορευτικό, μπορείς αναμφίβολα να το συσχετίσεις με την απομόνωση και τη μοναξιά που μπορεί να προκαλέσουν αυτές οι πολιτικές κλείνοντας τυπικά κανάλια για κοινωνική αλληλεπίδραση. Τον Ιούνιο, τα «Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων» (CDC) υπολόγισαν ότι ένας στους τέσσερις νεαρούς ενήλικες είχε θεωρήσει σοβαρά το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας. Οι θάνατοι από οπιοειδή και άλλα ναρκωτικά βρίσκονται σε απότομη άνοδο.

 

Το βάρος αυτών των πολιτικών βαρύνει δυσανάλογα ορισμένα από τους πιο ευάλωτους. Για παράδειγμα, η απομόνωση οδήγησε σε αύξηση κατά 20% των θανάτων που σχετίζονται με την άνοια στον ηλικιωμένο πληθυσμό μας. Επιπλέον, η αναδρομική ανάλυση του Απαγορευτικού στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνει ότι οι ασθενείς παρέλειψαν τον ιατρικό έλεγχο του καρκίνου, τις ανοσοποιήσεις στην παιδική ηλικία, τις επισκέψεις διαχείρισης του διαβήτη και ακόμη και τη θεραπεία για καρδιακές προσβολές. 

 

Σε διεθνές επίπεδο, τα Απαγορευτικά έχουν φέρει 130 εκατομμύρια ανθρώπους στο χείλος της πείνας, 80 εκατομμύρια παιδιά κινδυνεύουν από διφθερίτιδα, ιλαρά και πολιομυελίτιδα, και 1,8 εκατομμύρια ασθενείς σε κίνδυνο θανάτου από φυματίωση. Οι κλειδαριές στις ανεπτυγμένες χώρες έχουν καταστρέψει τους φτωχούς στις φτωχές χώρες. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ εκτιμά ότι οι αποκλεισμοί θα οδηγήσουν επιπλέον 150 εκατομμύρια άτομα σε ακραία φτώχεια, 125 φορές περισσότεροι από όσοι έχουν πεθάνει από τη COVID. 

 

Άλλα παράξενα συμβάντα: Πολλοί άνθρωποι εκφράζουν επίσης ανησυχίες για τους θανάτους COVID που χαρακτηρίζονται ως COVID όταν δεν είναι πραγματικά αποτέλεσμα της COVID. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για αυτό, αναλυτικά εδώ. 

 

Πολλοί άνθρωποι εχουν επίσης προβληματιστεί σχετικά με τα τεστ PCR, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με αυτό λεπτομερώς εδώ. 

 

Επιπλέον, η διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων φαίνεται επίσης να προκαλούν μεγάλη ανησυχία, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα γι 'αυτό αναλυτικά εδώ. 

 

To Συμπέρασμα: Ποτέ πριν δεν έχουμε δει, δράσεις και πολιτικές των δυτικών κυβερνήσεων να ελέγχονται με τέτοια σφοδρότητα από τόσους πολλούς ανθρώπους. Η COVID υπήρξε πραγματικά καταλύτης και ανάγκασε τους περισσότερους ανθρώπους να αναρωτιούνται τι κάνουμε εδώ στον πλανήτη Γη, γιατί ζούμε με τον τρόπο που ζούμε και γιατί δίνουμε τόση δύναμη στις κυβερνήσεις που μπορεί να είναι ανίκανες να λάβουν τις καλύτερες αποφάσεις για εμάς λόγω διαφόρων παραγόντων. 

 

Η καταστολή και η φίμωση των επιστημόνων, των δημοσιογράφων, των γιατρών και των ανθρώπων κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας για την απλή παροχή πληροφοριών, αποδεικτικών στοιχείων και απόψεων που αντιτίθενται στη γενική ρητορική ανάγκασε επίσης πολλοί περισσότερους ανθρώπους να αμφισβητούν για το τι πράγματι συμβαίνει εδώ. Η απόλυτη φίμωση της ανοιχτής επιστημονικής συζήτησης είναι πολύ ανησυχητική και οι πλατφόρμες κοινωνικών μέσων έχουν απαγορεύσει εντελώς τους λογαριασμούς χιλιάδων επαγγελματιών υγείας, δημοσιογράφους και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, ενώ σε κάποιον όπως ο Δρ. Anthony Fauci δίνεται άμεση διεθνή προβολή όταν εκθέτει τις απόψεις του. 

 

Γιατί δεν μας επιτρέπεται να συζητήσουμε σωστά για αμφιλεγόμενα θέματα και απόψεις;  

Γιατί πρέπει να τους φιμώσουμε, να τους γελοιοποιήσουμε και να τους αγνοήσουμε;  

Τι συμβαίνει εδώ;  

Εξελίσσεται πόλεμος για τον έλεγχο της αντίληψης των μαζών όσον αφορά όχι μόνο αυτήν την πανδημία, αλλά και άλλα θέματα;  

 

Γιατί συνεχίζουμε να ακούμε και να βασίζουμε σε οντότητες που δεν έχουν πραγματική προτεραιότητα τα συμφέροντά μας; 

Είναι η πολιτική σφαίρα πραγματικά μια αναπαράσταση της αλήθειας;  

Μπορεί να μας δώσει τις απαντήσεις και τις συμβουλές που αναζητούμε και αυτές που είναι πραγματικά καλές για εμάς;  

Πρέπει να δώσουμε στις κυβερνήσεις τέτοια δύναμη ώστε να μπορούν να κλειδώνουν τον πλανήτη κατά βούληση όταν διαφωνούν τόσα πολλά άτομα σε όλο τον κόσμο;  

Πρέπει οι άνθρωποι να έχουν την ελευθερία να κάνουν ό, τι θέλουν;  

Πρέπει το κλείσιμο των επιχειρήσεων, η απομόνωση, και οι εντολές «μείνετε στο σπίτι» να μετατραπούν σε απλές παραινέσεις;  

Πρέπει οι άνθρωποι να είναι σε θέση να επιλέξουν ποια μέτρα επιθυμούν να λάβουν και να σέβονται τις αποφάσεις άλλων που αντιτίθενται;  

Όταν όλα δεν είναι τόσο ασπρόμαυρα όσο μερικές φορές κατασκευάζονται και προβάλλονται, πιστεύω ότι η ελευθερία επιλογής πρέπει να ισχύει σε κάθε περίπτωση, εσείς τι νομίζετε;  

Δεν έχω τις απαντήσεις, αλλά ένα γνωρίζω ότι οι ερωτήσεις και η συζήτηση είναι πολύ σημαντικές. 

==================== 

 

Δικτυογραφία: 

 

[1].-- New Stanford Study Claims Lockdowns Are Not Effective To Stop Spread of COVID – Collective Evolution 

https://www.collective-evolution.com/2021/01/15/study-stanford-medical-professors-find-no-benefit-of-lockdowns-to-combat-covid/

http://koukfamily.blogspot.com/2021/01/stanford-lockdown-covid.html

το είδα