μέλος της ρωσικής άνω βουλής, Όλγα Κοβιτίδη, σε μήνυμά της στο Sputnik με αφορμή την επέτειο των πέντε ετών από την επανένωση με τη Ρωσία.
Η μόνη αιτία που δίνεται ως επιχείρημα για την άρνηση παροχής βίζας είναι «ότι είμαστε Έλληνες από την Κριμαία», τονίζει χαρακτηριστικά η κ. Κοβιτίδη και καλεί τις ελληνικές αρχές να μην απογοητεύσουν τις προσδοκίες του ελληνικού λαού «ξεχνώντας τους πολυάριθμους ομογενείς που ζουν στο εξωτερικό».Αντίθετα, η ομογενής ζητά «να τους δοθεί ευκαιρία να δουν τους συγγενείς, τους στενούς τους φίλους» και να «επισκεφτούν την ιστορική τους πατρίδα».
Η επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία, όπως λέει, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του πληθυσμού των Ελλήνων ομογενών που ζουν στη ρωσική επικράτεια, πολλοί εκ των οποίων διακρίνονται σε διάφορους τομείς.
«Οι Έλληνες της Κριμαίας με απερίγραπτο ενθουσιασμό και χαρά είχαν αποδεχθεί και υποστηρίξει την Κριμαϊκή Άνοιξη το 2014», επισημαίνει η κ. Κοβιτίδη, ενθυμούμενη τη χρονιά που η Κριμαία «επέστρεψε πάλι σπίτι της, στη Ρωσία» καθώς «δεν αποδέχτηκε το πραξικόπημα στην Ουκρανία» και τον «πορτοκαλί ουκρανικό φασισμό».
Υπενθυμίζοντας ότι η Ελλάδα «έχει νιώσει στο πετσί της τα αποτελέσματα» πολιτικών της ΕΕ, η κ. Κοβιτίδη ζητά τη συνέχιση της στενής συνεργασίας Ελλάδας και Ρωσίας παρά «την αντιρωσική υστερία που εξαπολύουν σήμερα οι ΗΠΑ».
Το τελευταίο καιρό, η προσοχή ολόκληρου του κόσμου εστιάζεται σε ό,τι έχει σχέση με την Ρωσία και στα γεγονότα που έχουν συμβεί στην Κριμαία.
Οι Έλληνες της Κριμαίας, που είναι ένας λαός αυτόχθων της ηλιοφώτιστης χερσονήσου, ύστερα από την επανένωσή τους με τη Ρωσία, έχει αυξήσει τον πληθυσμό των ομογενών, που υπολογίζεται σήμερα σε αριθμό γύρω στα 100.000 σε όλη την επικράτεια.
Στην πλειοψηφία τους, οι Έλληνες παίρνουν ενεργό μέρος ως πολίτες στη ζωή της χώρας. Ανάμεσά μας υπάρχουν διακεκριμένοι επιστήμονες, γιατροί, καθηγητές, συγγραφείς, καλλιτέχνες, πολιτικοί και κοινωνικοί παράγοντες.
Ο Ελληνικός παράγοντας στο βίο και την πολιτεία της Ρωσίας είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένος με την ιστορία της Ρωσίας, αλλά και με την ιστορική τους πατρίδα — την Ελλάδα. Οι πρώτοι Έλληνες άποικοι έχουν φτάσει στη γη της Ταυρικής Χερσονήσου (την Ταυρίδα) τον 7ο αιώνα π.Χ., δηλαδή 27 αιώνες πριν. Λίγο πριν το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο (1941-1945), ο αριθμός των Ελλήνων στην Κριμαία υπολογιζόταν γύρο στα 27.000 άτομα. Σήμερα ο αριθμός αυτός φτάνει περίπου στους 7.000 κατοίκους.
Οι Έλληνες της Κριμαίας υπήρξαν πάντοτε υποστηρικτές του Χριστιανισμού και πιστοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας, υπεράσπιζαν τα πάτρια εδάφη, δηλαδή την Κριμαία, από όποιους εχθρούς, συμπεριλαμβανομένων και των Οθωμανών, καθώς και έπαιρναν δραστήρια μέρος σε όλους τους Κριμαϊκούς πολέμους. Στον πόλεμο με τους Ναζί, στον Δεύτερο Παγκόσμιο, οι Έλληνες μαζί με όλο το Σοβιετικό λαό πολεμούσαν άγρια τη λεγόμενη «μαύρη πανώλη», όπως είχε ονομαστεί ο φασισμός. Το κατόρθωμα του ανυπότακτου ελληνικού χωριού στην Κριμαία ονόματι Λάκοι, οι κάτοικοι του οποίου είχαν αποτεφρωθεί ζωντανοί από τους φασιστές για τη σχέση τους με τους αντάρτες, μέχρι και σήμερα παραμείνει αξέχαστο στην ευγνώμονα μνήμη του λαού της Κριμαίας.
Οι Έλληνες της Κριμαίας με απερίγραπτο ενθουσιασμό και χαρά είχαν αποδεχθεί και υποστηρίξει την Κριμαϊκή Άνοιξη το 2014, όταν θριάμβευσε η Ιστορική Δικαιοσύνη και η Κριμαία, η οποία είχε προσαρτηθεί στην Ρωσική Αυτοκρατορία ήδη το 1783 με το σχετικό Διάταγμα (Μανιφέστο) της Μεγάλης Αικατερίνης Β', επέστρεψε πάλι σπίτι της — στη Ρωσία, αποκτώντας την πραγματική της ταυτότητα. Ο λαός της Κριμαίας δεν αποδέχτηκε το πραξικόπημα που είχε προκύψει στην Ουκρανία, απορρίπτοντας κάθε νομιμότητά του και δεν δέχτηκε ποτέ τον πορτοκαλί ουκρανικό φασισμό. Οι Έλληνες τις Κριμαίας — όπως και ολόκληρος ο κριμαϊκός λαός — είχαν χρησιμοποιήσει τις Διατάξεις του Κανονισμού των Ηνωμένων Εθνών σύμφωνα με τις οποίες ασκείται το δικαίωμα αυτεξούσιου και αυτοδιάθεσης της επανένταξης και προσανατολισμού του λαού, όπου καθορίζεται η πορεία του έθνους, και όπως απεδείχθη στο εθνικό δημοψήφισμα, ο λαός ομόφωνα ψήφισε για την ανεξαρτησία του και την επανένωσή του με τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Η Μεγάλη Επιστροφή στο πατρικό σπίτι έχει μετατραπεί για εμάς, τους κατοίκους της Κριμαίας, σε σωτηρία και έγινε το σωσίβιο εκείνο που μας διαφύλαξε από τη φρίκη του εμφυλίου πολέμου που είχαν εξαπολύσει οι ουκρανικές αρχές. Εγώ προσωπικά είχα επισκεφθεί την περιοχή του Ντονμπάς (Donbass) και ομολογώ πως ολόκληρη την ευθύνη για το αίμα των παιδιών και των γυναικών, των ηλικιωμένων που έχει χυθεί, έχει το καθεστώς του (σ.σ. Ουκρανού προέδρου, Πέτρο) Ποροσένκο και τα αφεντικά του πέρα από τον Ατλαντικό μαζί με το ευρωπαϊκό τους λόμπι.
Εδώ και πέντε χρόνια εμείς, ο λαός της Κριμαίας ζούμε, μια ζωή ειρήνης και ομόνοιας, σαν μέρος του συνόλου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Εδώ και πέντε χρόνια ολόκληρος ο κόσμος δεν αναγνωρίζει το αυτεξούσιο δικαίωμά μας να ζούμε στα Πάτρια Εδάφη και όχι μόνο, αλλά όλο και μας περιβάλλει με αμέτρητες κυρώσεις σε ζωτικούς κλάδους, όπως: ενέργειας, παροχής νερού, προμηθειών. Εκτός αυτού, από την πλευρά της Ουκρανίας ασκούνται τακτικές ενέργειες σαμποτάζ έναντι του κριμαϊκού λαού με σκοπό τον εκφοβισμό.
Με τους πολυάριθμους αποκλεισμούς, που έχουν λάβει χώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ μαζί με τους εταίρους τους ενώνουν τις προσπάθειές τους να θέσουν εμάς και τα παιδιά μας — οικονομικά και πολιτικά — εκτός νόμου παγκοσμίως. Ο Θεός είναι μεγάλος, αλλά ήδη καταλαβαίνει όλος ο κόσμος, πως την πολιτική που ακολούθησε η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας ως γνώμονα την οδό των κυρώσεων με φανερά αντιρωσική εξωτερική πολιτική, έχει αποδειχθεί να είναι ένα μεγάλο οικουμενικό λάθος. Είναι ολοφάνερο πως μια τέτοια πολιτική που έχει ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τίποτε άλλο δεν έφερε εκτός από την οικονομική και πολιτική κρίση σε μεγάλη κλίμακα, η οποία κρίση έχει φέρει σε ακόμη χαμηλότερη στάθμη το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων στην πλειοψηφία τους, ενώ αντιθέτως να φέρει αναρίθμητα πλούτη σε ορισμένους εκλεκτούς από τις εύπορες τάξεις.
Η Ελλάδα, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει νιώσει στο πετσί της όλα τα αποτελεσμάτων μιας τέτοιας απερίσκεπτης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αρνητικό πρόσημο σε οικονομικούς και χρηματιστικούς τομείς, σε δραστηριότητες τροφίμων, καθώς επίσης και στους κλάδους της εξωτερικής και μεταναστευτικής πολιτικής.
Οι Έλληνες της Κριμαίας, μην έχοντας δυνατότητα να συναντηθούν με τους συγγενείς τους στην Ελλάδα, ανησυχούν πολύ και έχουν στενοχωρηθεί με το γεγονός της άρνησης του Ελληνικού Προξενείου και της Πρεσβείας της Ελλάδος να δοθούν βίζες και άδεια επίσκεψης στους ιδίους και τα μέλη της οικογένειάς τους, ώστε να ιδωθούν με τους συγγενείς τους. Η μόνη αιτία που υποστηρίζεται ως επιχείρημα για να μη δοθούν βίζες στον ελληνικό κόσμο ώστε να επισκεφτούν οι Έλληνες της Κριμαίας την ιστορική τους πατρίδα και να δουν τους συγγενείς τους, είναι αυτή καθ' αυτή, ότι είμαστε Έλληνες από την Κριμαία.
Όλη αυτή η ιστορία με την άρνηση του Ελληνικού Προξενείου να δοθούν βίζες στους Έλληνες και τα μέλη της οικογένειας τους, γίνεται σε μια περίοδο επιδείνωσης της μεταναστευτικής κατάστασης στην Ελλάδα. Δεν φτάνει που στην Ελλάδα, σαν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι, καταφτάνουν πρόσφυγες μέσω θαλάσσης, τώρα θα αναγκαστεί να τους δεχθεί πλέον και από τα κράτη-μέλη της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση με την πολιτική που ασκεί και τις ενέργειες που επιχειρεί όχι μόνο δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη της Ελλάδας, αλλά έχει και δυσμενές αντίκτυπο, που φτάνει να επηρεάζει αρνητικά τις αιώνιες φιλικές σχέσεις Ρωσίας — Ελλάδας σε διμερείς επίπεδο μεταξύ τους. Η Ρωσία παρείχε πάντα υποστήριξη και πραγματική βοήθεια στους Έλληνες.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι η Ρωσία και η Ελλάδα πρέπει να βασίζονται στις κοινές σελίδες ιστορίας, στις αρχές και παραδόσεις της Ορθόδοξης Θρησκείας, καθώς και στην εμπειρία των σχέσεων που έχουν δοκιμαστεί εδώ και αιώνες. Η πολιτιστική και θρησκευτική συγγένεια των λαών μας αποτελεί θετικό θεμέλιο για τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης ατζέντας. Είμαι βέβαιη πως η συστηματική και αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και η Ελλάδας, παρά την αντιρωσική υστερία που εξαπολύουν σήμερα οι ΗΠΑ και οι υποστηρικτές τους, θα συνεχιστεί δυναμικά και συστηματικά, αφού η Ρωσία για την Ελλάδα — δεν είναι μόνο ένας δοκιμασμένος και αξιόπιστος φίλος, αλλά και από πολλές απόψεις ένας πραγματικός ομοϊδεάτης.
Αναμφισβήτητα οι ελληνικές αρχές δεν μπορούν να απογοητεύσουν τις προσδοκίες του ελληνικού λαού σε ό,τι αφορά και έχει σχέση με την ειρήνη, τη φιλία και την ευημερία του λαού, ξεχνώντας τους πολυάριθμους ομογενείς που ζουν στο εξωτερικό, να τους δοθεί ευκαιρία να δουν τους συγγενείς, τους στενούς φίλους, και, μάλιστα, να έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται την ιστορική τους πατρίδα. Αυτό έχει μεγάλη σημασία πρώτα — πρώτα για την ίδια την Ελλάδα, η οποία θα πρέπει να τρέφει μεγάλο σεβασμό στη πραγματικά μεγάλη της Ιστορία και να εκτιμά τις παραδόσεις της που είχαν δημιουργηθεί στην αιώνια ιστορία της.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου