Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ

ΣΧΟΛΙΟ JFG: Τη “Συμφωνία των Πρεσπών” δεν την υπέγραψαν Ελλάδα και ΠΓΔΜ (FYROM), αλλά δυο άτομα που συμπεριφέρθηκαν ως ιδιοκτήτες των δυο χωρών. Όταν λέμε διακρατική συμφωνία Ελλάδας – FYROM, ή οποία μάλιστα εμπεριέχει συνταγματική αλλαγή, παραχώρηση κρατικών, ιστορικών και λοιπών δικαιωμάτων, εννοούμε συμφωνία που υπογράφουν οι Αρχηγοί των δυο κρατών (Πρόεδροι Δημοκρατίας) με την έγκριση των κοινοβουλίων, δηλαδή συμφωνία των δυο κυρίαρχων λαών διά των αντιπροσώπων και των αρχηγών τους.Όσο για τα μέλη της κυβέρνησης, δηλαδή της εκτελεστικής εξουσίας, αυτοί μπορούν μόνο να εκτελέσουν νόμους και τίποτα άλλο. 

Σύνταγμα της Ελλάδας άρθρο 36 : 1 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τήρηση οπωσδήποτε των ορισμών του άρθρου 35 παράγραφος 1, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν. 2. Οι συνθήκες για
εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει. 3. Μυστικά άρθρα συνθήκης δεν μπορούν ποτέ να ανατρέψουν τα φανερά. 4. Η κύρωση διεθνών συνθηκών δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης κατά το άρθρο 43 παράγραφοι 2 και 4. 

Στη περίπτωσή μας, σε ότι αφορά τους Προέδρους των δυο Δημοκρατιών, ο ένας δεν φαίνεται ενοχλημένος που κάποιοι άλλοι ασκούν τα καθήκοντά του, ενώ ο άλλος, απειλεί με φυλάκιση όσους επικυρώσουν τη συμφωνία των Πρεσπών, λόγω έλλειψης της σχετικής λαϊκής εντολής

Σκοπιανό: Τα 19 μαύρα σημεία της συμφωνίας των Πρεσπών



Απάντηση σημείο προς σημείο στους ισχυρισμούς Κοτζιά για το Σκοπιανό- Τα λάθη στη διαπραγμάτευση, τα έωλα επιχειρήματα του υπουργού Εξωτερικών και η κυβερνητική προπαγάνδα

Με μια βαρυσήμαντη ομιλία του στη Βουλή (στις 16 Ιουνίου), ο υπουργός Εξωτερικών ανέπτυξε με μαχητικό τρόπο όλη του την επιχειρηματολογία για να δικαιώσει τη συμφωνία που την επομένη θα υπέγραφε με τον Σλαβομακεδόνα ομόλογό του. Επειδή στην πολιτική σκηνή η αντίκρουση επιχειρημάτων έχει κατά κανόνα υποκατασταθεί από αφορισμούς και ατάκες, σε αυτό το άρθρο θα σχολιάσουμε ένα προς ένα τα επιχειρήματα του Νίκου Κοτζιά.

1 Η συμφωνία ήταν αναγκαία για να αποτραπεί η μετάλλαξη του αλβανικού εθνικισμού σε ισλαμικό φονταμενταλισμό.
Είναι αληθές ότι η ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και προοπτικά στην Ε.Ε. θα λειτουργήσει αποτρεπτικά όσον αφορά τον υπαρκτό αυτό κίνδυνο. Προφανώς, ο κίνδυνος ενδιαφέρει και την Ελλάδα, αλλά πρωτίστως τους Σλαβομακεδόνες, επειδή αφορά την ασφάλεια και την επιβίωση του κράτους τους. Ακριβώς γι’ αυτό θα έπρεπε να είναι διαπραγματευτικό πλεονέκτημα της ελληνικής πλευράς και όχι αντιστρόφως.

Για συνέχεια της ανάρτησης εδώ