ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1819 ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 (12ο μέρος)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 11^ο ΜΕΡΟΣ

Ανεγνώσθη και ενεκρίθη τη πρώτη Ιανουαρίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού δεκάτου πέμπτου σωτηρίου έτους. Lu et approuvé le 1er Janvier de l’an de Grâce Mil huit cent quinze – Prince Sergius Gagarin. ΦΙΛΟΜΟΥΣΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ του Καποδίστρια, γνωστή ως «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ». Η σχέση της με την Φιλόμουσο των ΑΘΗΝΩΝ αποτελεί κομβικό σημείο στην ερμηνεία του «1821».

Αυτοί είναι επιγραμματικά οι λόγοι πάνω στους οποίους θεμελιώνεται η αντίστροφη ανάγνωση της ιστορίας του 21. Αντί να εξετάζεται το γιατί η Δύση σύρεται παρά την θέλησή της στην Ιερά Συμμαχία η οποία ευνοεί την Ελληνική Επανάσταση, διατυπώνεται το αντίθετο δόγμα, προκαταλαμβάνοντας το υπό εξέταση ζήτημα. Έτσι υποκαθίσταται απροβλημάτιστα η Βιέννη από την Οδησσό. Τις ενδείξεις της Βιέννης τις είδαμε ήδη. Τα υπέρ της Οδησσού επιχειρήματα θα τα δούμε στη συνέχεια. Τώρα θα ασχοληθούμε με μια εξωσυμβατική, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα διατύπωση περιέχεται στο χειρόγραφο του Ν. Υψηλάντη. Το «τι έγινε στην Βιέννη» δεν απαντιέται καθαρά, αλλά ταυτόχρονα αποφεύγεται πολύ έντεχνα και το νοηματικό κενό του Φιλήμονα «ο Μέτερνιχ είπε στον Καποδίστρια ότι δεν υπάρχουν Έλληνες και ο τελευταίος, αντιδρώντας, ίδρυσε μια φιλολογική Εταιρεία».
Η διατύπωση της καποδιστριακής θέσης από τον φλογερό, λυρικό και κατά πάντων εκφραζόμενο Νικόλαο Υψηλάντη βρίσκεται στις πρώτες παραγράφους της αφήγησης:
Συνέχεια →