O οδοστρωτήρας της εξίσωσης των ανόμοιων...
του Δρ. Κωνσταντίνου Π. Ρωμανού
Στο έτος Κυρίου 2016, το ξεχαρβάλωμα του Δυτικού πολιτισμού επιταχύνεται· τέχνη και θρησκεία, πολιτική και θεσμοί φαίνονται να αυτοκαταλύονται σε ένα όργιο μαζοχιστικής αυταρέσκειας. Εντούτοις, για τον εξασκημένο παρατηρητή, η τρέλα φαίνεται να έχει μέθοδο, όπως έλεγε ο Σαίξπηρ. Που σημαίνει τι; Ότι η τρέλα έχει κάποιο στόχο, όσο κι αν αυτός δεν φανερώνεται άμεσα. Ναι, αλλά τι τρέλα είναι αυτή που θέτει στόχους;
Επαναστατική ελίτ και συντηρητική πλέμπα
Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ότι δεν πρόκειται στην πραγματικότητα περί αληθινής τρέλας, αλλά παραπλανητικής συμπεριφοράς. Κάποιος ενδύεται τον μανδύα της τρέλας για να μην γίνουν αντιληπτοί οι στόχοι του. Kάποιος, κάποιοι, σκηνογραφούν τρελό χορό με κομπάρσους συγκεκριμένες ομάδες του γενικότερου πληθυσμού. Ο τελευταίος είναι, κατά πλειοψηφίαν, ακινητοποιημένος στον ρόλο του θεατή. Πώς να διακόψεις, άλλωστε, μια φρενιτιώδη κίνηση; Καλύτερα να περιμένεις να σταματήσει από μόνη της λόγω κοπώσεως των πρωταγωνιστών. Τότε θα επανέλθουν τα πράγματα στην προτεραία τους κατάσταση. Η κοινωνία θα ισορροπήσει πάλι, επιστρέφοντας στις αρχικές της συντεταγμένες. Business as usual. Έτσι γινόταν πάντα, έτσι θα γίνει και τώρα.
Όμως, τι περίεργο! Τώρα τίποτε πια δεν επανέρχεται στη θέση του. Το κράτος, αλλοτινός προστάτης της ομαλότητας, νομοθετεί την τρέλα. Ο γενικότερος πληθυσμός –παρά τα μειωμένα ανακλαστικά του– αρχίζει να ανησυχεί.
Θα διορθώσει, άραγε, το κράτος την πορεία του; Θα επιστρέψει η διαύγεια στους εγκεφάλους των τρελών; Μα, τίποτε απ΄ όλα αυτά! Η μεθοδευμένη τρέλα δεν δείχνει σημεία κοπώσεως. Ούτε το κράτος με την αστυνομία κάνει πίσω, ούτε οι τρελοί του, οι οποίοι συνεχώς ενισχύονται με νέες εφεδρείες. Εκτός από πέτρες και φωτιά, διαθέτουν τυποποιημένα εννοιολογικά πυρομαχικά, τα οποία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου