Συνήθως λέμε ότι όποιος πολιτικός ή πολίτης βλάπτει την πατρίδα του, είναι ή χρήσιμος ηλίθιος ή βαλτός, δηλαδή πρόθυμος εντολοδόχος.
Αν θέταμε το ίδιο ερώτημα γιά τους πολιτικά "ανόητους" που περιγράφει το άρθρο, ποιά θα ήταν άραγε η απάντηση;
Ως προς τους εντολείς των βαλτών, νομίζουμε ότι αυτοί που "κάνουν όσο καλύτερα μπορούν τη δουλειά τους προς το συμφέρον της χώρας τους", δεν το κάνουν γιά την χώρα τους, αλλά μάλλον ενεργούν ώς πιόνια υπέρ μιάς ελίτ που κατέχει την χώρα τους, αλλά και άλλες ισχυρότερες χώρες και απλώς μιλάει γερμανικά ή αμερικάνικα κατά περίπτωση.
(ακολουθεί το άρθρο)
Το άκρον άωτο της πολιτικής ανοησίας
Πόσο μάλλον απέναντι στη Γερμανία, η οποία δεν χάνει καμία ευκαιρία να εκμεταλλευθεί όσους ανεγκέφαλους Έλληνες τύχουν στο δρόμο της, χωρίς κανέναν απολύτως ηθικό ενδοιασμό – ακόμη και αν χρειαστεί να τους χρηματίσει, όπως έχει τεκμηριωθεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Στα πλαίσια αυτά, η αναφορά του κ. Σόιμπλε στα λόγια του πρώην υπουργού οικονομικών, σύμφωνα με τα οποία του εκμυστηρεύτηκε ότι, «Αν διαγράψετε το χρέος μας, σε τρία χρόνια θα είμαστε ξανά στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα», δεν είναι απλά προσβλητική για την πατρίδα μας, αλλά προδοτική – με την κυριολεξία της λέξης.
Με τον τρόπο αυτό ο άνθρωπος που μόλις μετά από 25 ημέρες στην κυβέρνηση αναίρεσε την θέση του περί της ανάγκης διαγραφής μέρους του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα στην καγκελάριο τότε να δηλώσει ότι, «Όσο οι Έλληνες δεν ξέρουν τι θέλουν, δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε μαζί τους», πρόδωσε τόσο την κυβέρνηση που τον