Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Μερικά πρώτα συμπεράσματα επιβάλλονται από τις μέχρι τώρα εξελίξεις στη Συρία. Βεβαίως έχουν έναν προσωρινό αναγκαστικά χαρακτήρα. Η υπόθεση αυτή δεν έχει τελειώσει και τα επόμενα επεισόδια μπορεί να αποδειχθούν πιο επικίνδυνα. Oι γνωστοί προβοκάτορες, οι Αμερικανοί Νεοσυντηρητικοί και η ακροδεξιά ηγεσία του Ισραήλ ασφαλώς δεν είναι ικανοποιημένοι από το έως τώρα αποτέλεσμα και θα προσπαθήσουν να το ανατρέψουν.
- Μέχρι εδώ, πρόκειται για αναμφισβήτητο και μεγάλο θρίαμβο του Ρώσου Προέδρου. Δεν υπέκυψε στον πυρηνικό εκβιασμό της Αμερικής («Ρωσία ετοιμάσου, σούρχονται νέοι και όμορφοι πύραυλοι» ήταν το Τουίτ του Τραμπ την περασμένη εβδομάδα). Αντίθετα, αντιτάσσοντας το δικό της – και πυρηνικό – casus belli, υποχρέωσε τους Αμερικανούς να κάνουν πίσω. Αφού είχαν διατυπώσει τις πιο φοβερές απειλές, κατέληξαν να ρίξουν μερικούς πυραύλους στο «γάμο του καραγκιόζη», για να μη γελοιοποιηθεί ολοσχερώς και η Αμερική και ο Τραμπ. Θα δούμε τώρα όμως πως θα αντιδράσουν οι αιώνιοι προβοκάτορες.
- Η πυρηνική αποτροπή λειτούργησε. Ο Υπουργός ‘Αμυνας Ματίς και ο αρχηγός των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων Ντάμφορντ έπαιξαν, τηρουμένων των αναλογιών, τον ρόλο που έπαιξε ο Πρόεδρος Κέννεντι και ο αδερφός του στην κρίση της Κούβας. Τώρα