Η Πολυπολικότητα είναι μια Απάτη
Μετάφραση: Απολλόδωρος
IAIN DAVIS | Διαβάστε το εδώ
Ανήκω σε μια σχετικά μικρή ομάδα ανεξάρτητων ερευνητών και δημοσιογράφων που αμφισβητούν την προτεινόμενη πολυπολική παγκόσμια τάξη. Μία από τις ενστάσεις που συχνά μου (και μας) προβάλλονται από εκείνους που κατά τεκμήριο υποστηρίζουν μια νέα παγκόσμια τάξη με επικεφαλής την ομάδα εθνών BRICS+ είναι ότι εμείς οι επικριτές της πολυπολικότητας ισχυριζόμαστε, όσον αφορά τις εθνικές κυβερνήσεις, ότι "είναι όλοι μαζί στο κόλπο".
Επειδή ποτέ δεν προέβαλλα αυτό το επιχείρημα, η συνεχής αναίρεσή του είναι πολύ ενοχλητική. Επιτρέψτε μου λοιπόν να σας περιγράψω γιατί η διάψευση του "είναι όλοι μαζί στο κόλπο" είναι μια φάρσα.
Ουσιαστικά, η αντίδραση στο "είναι όλοι μαζί" έχει κάπως έτσι: Τονίζοντας μόνο όλους τους τομείς συμφωνίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης, παραβλέπετε τις πολύ πραγματικές γεωπολιτικές διαφορές και συγκρούσεις μεταξύ των δύο. Ισχυρίζεστε ότι ο Πούτιν είναι τσιράκι του WEF και ότι ο Xi είναι μαριονέτα του Λευκού Οίκου. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στις δηλώσεις και τις δεσμεύσεις τους σε θέματα εξωτερικής πολιτικής για να καταλάβουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Το επιχείρημά σου είναι γελοίο, ηλίθιε υποστηρικτή του "είναι όλοι μαζί στο κόλπο". Προφανώς δεν θα μπορούσες να κάνεις μεγαλύτερο λάθος.
Αν και το να κάνεις αυτή την αντιπρόταση υποδηλώνει ότι οι υπερασπιστές της πολυπολικότητας δεν έχουν διαβάσει τίποτα από όσα έχουμε γράψει -ή τα έχουν σκόπιμα παρερμηνεύσει-, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση πειστικό επιχείρημα. Πρέπει να αποκαλυφθεί.
Η Πολυπολική Παγκόσμια Τάξη (Π.Π.Τ. -MWO) προβάλλεται ως πιθανό αντίδοτο στην τρέχουσα, όπως υποστηρίζεται, διεθνή τάξη ή το Διεθνές Σύστημα Βασισμένο σε Κανόνες (IRBO). Η IRBO προέκυψε ως η υπό δυτική ηγεσία συναίνεση για τις διεθνείς σχέσεις στο πλαίσιο της "μονοπολικής παγκόσμιας τάξης", με επικεφαλής τη συμμαχία κρατών-κρατών ΗΠΑ/ΝΑΤΟ. Η IRBO και η μονοπολικότητα κυριάρχησαν στη γεωπολιτική μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Η IRBO -και η μονοπολική παγκόσμια τάξη- είναι ληστρική και εξυπηρετεί τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα των δυτικών ανεπτυγμένων εθνών, εις βάρος όλων των άλλων. Έχει επιτρέψει στη Δύση να υποκινεί, να χρηματοδοτεί και να εμπλέκεται σε συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Τα ευθυγραμμισμένα με την IRBO εθνικά κράτη λεηλάτησαν πόρους, εγκατέστησαν κυβερνήσεις μαριονέτες και εκμεταλλεύτηκαν τα ασθενέστερα έθνη όπως ήθελαν. Η IRBO είναι κάτι περισσότερο από ένα νεοαποικιοκρατικό σχέδιο μιας αυτοκρατορίας δημόσιου-ιδιωτικού τομέα. Δεν υπάρχουν πραγματικοί κανόνες πέρα από το "η ισχύς έχει δίκιο".
Σε αυτό μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε. Δεν υπάρχει τίποτα που να αξίζει να υπερασπιστούμε όσον αφορά την IRBO.
Τα προβλήματα αρχίζουν όταν αρχίζετε να επισημαίνετε ότι η Π.Π.Τ. δεν είναι, στην πραγματικότητα, ένα αντίδοτο στην IRBO. Είναι η εξέλιξη της IRBO. Η πολυπολικότητα είναι ουσιαστικά μια πράξη που επιτρέπει ένα νέο σύστημα παγκόσμιας καταπίεσης και τη μετάβαση σε ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο.
Το αρνούνται κατηγορηματικά οι υποστηρικτές της Π.Π.Τ. . Η διαφωνία μεταξύ των υποστηρικτών και των αντιπάλων της Π.Π.Τ. φαίνεται να έχει τις ρίζες της σε μια διαφωνία σχετικά με τη φύση της ολιγαρχίας.
Μέχρι τώρα, οι πολυάριθμες προσπάθειες μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας να οικοδομήσει μια "Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων" (ΝΤΠ) επικρίνονταν έντονα από το σύνολο σχεδόν των δυτικών "ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης". Η "παγκόσμια" εμβέλεια των ολιγαρχών -οι οποίοι ελάχιστα νοιάζονται για τα εθνικά κράτη- αποκαλύφθηκε και αναφέρθηκε με συνέπεια. Δημοσιεύθηκαν, και συχνά αναφέρθηκαν, σχολαστικά μελετημένα ιστορικά στοιχεία που αποδείκνυαν ότι τα παγκόσμια δίκτυα εξουσίας, που συνδυάζουν τόσο δημόσιους όσο και ιδιωτικούς θεσμούς, υπήρχαν πάνω και πέρα από τον έλεγχο των εθνικών κυβερνήσεων.
Τώρα, στη Δύση, ορισμένα τμήματα των λεγόμενων "ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης" ισχυρίζονται ότι οι ολιγάρχες δεν χειραγωγούν "όλα" τα εθνικά κράτη. Ορισμένες χώρες, όπως η Κίνα, η Ινδία, το Ιράν και η Ρωσία, φέρονται να έχουν καταγγείλει τους ολιγάρχες τους για να αποκαταστήσουν την κυβερνητική εξουσία των πολιτικών στις αντίστοιχες πολιτείες τους.
Αντ' αυτού, ισχυρίζονται οι προωθητές της Π.Π.Τ. γινόμαστε μάρτυρες της "επιστροφής" του πολιτικού ρεαλισμού. Προφανώς, η εξέταση αυτής της πολιτικής πραγματικότητας δεν απαιτεί πλέον ανάλυση της επιρροής των ολιγαρχών.
Τα εθνικά κράτη υπό την ηγεσία των BRICS+ αντιτίθενται στους κανόνες των δυτικών ολιγαρχών. Αυτό υποτίθεται ότι εξηγεί γιατί θέλουν μια Π.Π.Τ. που να βασίζεται στην τήρηση ενός δήθεν πραγματικού συστήματος διεθνούς δικαίου και πολυμερούς λήψης αποφάσεων. Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών δεν είναι πλέον πρόθυμες να υποστούν την τυραννία της IRBO υπό την ηγεσία των δυτικών ολιγαρχών.
Ή τουλάχιστον έτσι μας λένε.
Φαίνεται ότι ένας μειούμενος αριθμός από εμάς στα "ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης" υποστηρίζει ότι μια "παγκόσμια σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα" (G3P), που ελέγχεται από ένα παγκόσμιο δίκτυο ολιγαρχών, εξακολουθεί να υπάρχει και εξακολουθεί να έχει την πρόθεση να εγκαθιδρύσει τη ΝΤΠ της. Είμαστε Λουδίτες επειδή συνεχίζουμε να χτυπάμε το "γεγονός" ότι ορισμένες πολιτικές δεσμεύσεις είναι κοινές για όλες τις χώρες. Ανεξάρτητα από το ποια πλευρά του φράχτη IRBO/Π.Π.Τ. κάθονται.
Όλες οι κυβερνήσεις, σε όλες τις μεγάλες οικονομίες, είναι φανατικοί οπαδοί των SDGs (Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης), της βιοασφάλειας, της ψηφιοποίησης, των ψηφιακωνκουπονιών, της λογοκρισίας της "παραπληροφόρησης", του CBDC (ψηφιακό χρήμα), της παρακολούθησης του πληθυσμού και, το πιο κρίσιμο, της παγκόσμιας διακυβέρνησης υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Εμείς που επικρίνουμε την πολυπολικότητα, προτείνουμε ότι αυτές οι πολιτικές δεσμεύσεις μπορούν να θεωρηθούν ως οι πυλώνες της σύγχρονης ΝΤΠ.
Περαιτέρω, η μικρή ομάδα των επικριτών της Π.Π.Τ. επισημαίνει ότι η συμφωνία σχετικά με τους πυλώνες, επιμένοντας ότι είναι όλοι απαραίτητοι, είναι πρακτικά ομόφωνη μεταξύ των κρατών μελών του ΟΗΕ. Αυτό που απομένει φαίνεται να είναι η διαπραγμάτευση αλόγων σχετικά με το ποιος ηγείται της Π.Π.Τ. και πώς θα εφαρμοστούν οι πολιτικές των πυλώνων στα αντίστοιχα εθνικά κράτη. Προφανώς, αυτό που δεν τίθεται ποτέ προς συζήτηση είναι η μη εφαρμογή των πυλώνων.
Αυτό υποδηλώνει ότι οι ολιγάρχες ασκούν εξωτερική επιρροή στις διεθνείς σχέσεις, οδηγώντας δυνητικά σε σύγκρουση. Υπάρχουν ενδείξεις υπερεθνικής κυριαρχίας και πολιτικής εξουσίας που ασκούνται, αυτή τη στιγμή, από ένα παγκόσμιο δίκτυο που λειτουργεί πέρα από την εμβέλεια των εθνικών κυβερνήσεων.
"Όχι, όχι, όχι" διακηρύσσουν οι υποστηρικτές της πολυπολικότητας. Δεν υπάρχουν τέτοιες αποδείξεις. Ένας τέτοιος ολιγαρχικός έλεγχος μπορεί να συμβαίνει, αλλά επηρεάζει μόνο τη Δύση.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να κοιτάξουμε την Ουκρανία ή τη Μέση Ανατολή για να δούμε την πολύ πραγματική σύγκρουση μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Όταν εξετάζουμε τις δηλώσεις ανθρώπων όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι προφανές ότι είναι μεταξύ των παγκόσμιων ηγετών που αντιτίθενται στην υπό δυτική ηγεσία IRBO και στον παγκόσμιο έλεγχο από τους "δυτικούς" ολιγάρχες. Οι realpolitik εντάσεις μεταξύ αντιμαχόμενων εθνικών κρατών δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρες. Τα έθνη BRICS+ αντιτίθενται στην ολιγαρχία. Η Π.Π.Τ. που προτείνουν ο Πούτιν και οι συνάδελφοί του ηγέτες των BRICS+ έχει ως στόχο να προσφέρει έναν καλύτερο κόσμο.
Οι υπερασπιστές της Π.Π.Τ. αρνούνται απολύτως ότι σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις θέλουν να εφαρμόσουν τους πυλώνες της ΝΤΠκαι να υποστηρίξουν το ίδιο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης, ανεξάρτητα από το πόσο κατάφωρα προφανές είναι αυτό. Και αν είναι αλήθεια, λένε, δεν έχει σημασία ούτως ή άλλως. Η Π.Π.Τ. είναι ο τρόπος με τον οποίο θα νικήσουμε όλοι μαζί την IRBO -που είναι το μόνο που έχει σημασία- και θα οικοδομήσουμε μια παγκόσμια κοινότητα κυρίαρχων κρατών-εθνών που θα λαμβάνουν δικαιότερες, πολυμερείς αποφάσεις παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Η ιδέα ότι "είναι όλοι μαζί στο κόλπο" είναι εξωφρενική, ισχυρίζονται. Η Ανατολή και η Δύση πολεμούν μεταξύ τους για όνομα του Θεού, ανόητε. Μπείτε πίσω από τους σωστούς πολιτικούς ηγέτες που υπόσχονται ειρήνη και σταματήστε να αμφισβητείτε τους καλούς.
Αυτή η διάψευση είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι οι επαγγελματίες πυγμάχοι που δέρνουν ο ένας τον άλλον μέχρι θανάτου αποδεικνύει ότι οι πυγμάχοι είναι αποφασισμένοι να αντισταθούν στη διεθνή ομοσπονδία πυγμαχίας. Είναι ισοδύναμο με τον ισχυρισμό ότι τα πισώπλατα μαχαιρώματα στα διοικητικά συμβούλια αποδεικνύουν ότι τα στελέχη της εταιρείας, που πλουτίζουν από την επιτυχία της εταιρείας, είναι αποφασισμένα να υπονομεύσουν την εταιρεία από την οποία όλοι επωφελούνται.
Αυτή η γεωπολιτική ανάλυση όχι μόνο βασίζεται στην ιδέα ότι κάποιοι πολιτικοί είναι ξαφνικά αξιόπιστοι και ότι όλα όσα λένε αποτελούν κατά κάποιον τρόπο αποδείξεις, αλλά απορρίπτει πλήρως όλα όσα έχουμε μάθει από ιστορικούς ερευνητές όπως ο Norman Dodd, ο Antony C. Sutton, ο Carrol Quigley, ο G. Edward Griffin, ο Patrick Wood και πολλοί άλλοι. Είναι σαν η ιστορία να μην έχει πλέον καμία σημασία.
Κανείς από όσους επικρίνουν την πολυπολικότητα δεν αρνείται την πραγματικότητα του γεωπολιτικού ανταγωνισμού- κανείς από εμάς δεν πιστεύει ότι οι βίαιες συγκρούσεις και οι πόλεμοι μεταξύ των εθνικών κρατών και των πληρεξουσίων τους δεν είναι πραγματικές- ούτε μία φωνή, που προειδοποιεί κατά της Π.Π.Τ., δεν πιστεύει ότι δεν σκοτώνονται άνθρωποι καθώς οι κυβερνήσεις μάχονται για την κυριαρχία και κανείς δεν υποστηρίζει ότι οι κυβερνήσεις είναι "όλες μαζί στο κόλπο" -υποθέτοντας ότι το "κόλπο" αναφέρεται στη δημιουργία μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης.
Αρκετά προφανώς, υπάρχει μια πολύ πραγματική και πικρή σύγκρουση μεταξύ των εθνών και αυτή προκαλεί τεράστιο πόνο. Στην πραγματικότητα, μία από τις κύριες ανησυχίες μας είναι ότι η μετάβαση σε μια Π.Π.Τ.θα προκαλέσει σημαντικά περισσότερα δεινά.
Αυτό που λέμε είναι ότι δεν υπάρχει διαφωνία σχετικά με τους πυλώνες από καμία πλευρά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι εθνικές κυβερνήσεις είναι "όλοι μαζί στο κόλπο". Αντιθέτως, το γεγονός ότι υπάρχει και σύγκρουση και, ταυτόχρονα, παγκόσμια συμφωνία για τους πυλώνες, υποδηλώνει μια "γεωπολιτική πραγματικότητα" που κανένα μέλος του κλαμπ των πολυπολικών οπαδών δεν φαίνεται να θέλει να συζητήσει.
Η συμφωνία για τους πυλώνες δεν υποδηλώνει ότι όλες οι εθνικές κυβερνήσεις δεν κυβερνώνται από ένα, ενιαίο μυαλό κυψέλης. Υποδηλώνει ότι οι κυβερνήσεις δεν ελέγχουν το παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης. Υποτάσσονται σε αυτό, όπως και οι υπόλοιποι από εμάς. Το καλύτερο που μπορούν να επιτύχουν είναι η ιδιότητα του "εταίρου". Και δεν είναι ανώτεροι εταίροι.
Οι πυλώνες δεν προήλθαν από τις εθνικές κυβερνήσεις. Οι πυλώνες χαράχτηκαν από δημόσια-ιδιωτικά παγκοσμιοποιητικά think tanks και διεθνείς οργανισμούς που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ολιγαρχών.
Όπως δηλώνει ανοιχτά η κινεζική κυβέρνηση:
Η Κίνα υποστηρίζει ότι για τον κόσμο υπάρχει μόνο ένα σύστημα, το οποίο είναι το διεθνές σύστημα με πυρήνα τα Ηνωμένα Έθνη, ότι υπάρχει μόνο μία τάξη, η οποία είναι η διεθνής τάξη που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο, και ότι υπάρχει μόνο ένα σύνολο κανόνων, το οποίο είναι οι βασικοί κανόνες που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις με βάση τους σκοπούς και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Η Κίνα συμμετέχει ενεργά και ηγείται της μεταρρύθμισης του συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αυτή η "ηγεσία" μετατρέπει τον κόσμο ακριβώς στο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης, γεμάτο με τους SDGs, το CBDC (ψηφιακό χρήμα), την επιτήρηση, τη λογοκρισία και τον συγκεντρωτικό παγκόσμιο έλεγχο όλων των εθνικών κρατών, που θέλουν οι ολιγάρχες. Πρόκειται για μια προσπάθεια εγκατάστασης της τελευταίας επανάληψης της "Νέας Τάξης Πραγμάτων".
Αυτή είναι επίσης η παγκόσμια τυραννία για την οποία, μέχρι πολύ πρόσφατα, σχεδόν κάθε δυτικός σχολιαστής στα "ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης" προειδοποιούσε.
Τώρα, μια αυξανόμενη χορωδία προτείνει ότι πρέπει να αποδεχτούμε την Π.Π.Τ., επειδή υποτίθεται ότι θα νικήσει την IRBO. Αυτό είναι μια ψευδής διχοτόμηση και μια προπαγανδιστική παγίδα.
Η IRBO βρίσκεται αναμφίβολα στο δρόμο της εξόδου, αλλά τα παγκόσμια δίκτυα ολιγαρχών δεν εξαφανίστηκαν ξαφνικά. Κάθε άλλο. Αρκεί να κοιτάξουμε τα πρόσφατα γεγονότα για να δούμε ποιος πραγματικά επωφελείται από αυτά. Η πτώση της IRBO είναι απαραίτητη για τη γέννηση της Π.Π.Τ. και μέσω αυτής, την εγκαθίδρυση της τεχνοκρατίας της παγκόσμιας διακυβέρνησης της ΝΤΠ των ολιγαρχών.
Η ειρωνεία είναι ότι τα ανατολικά ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης -όπου υπάρχουν- συνεχίζουν να αμφισβητούν την καταπίεση της παγκόσμιας διακυβέρνησης και παραμένουν ιδιαίτερα επικριτικά απέναντί της. Ωστόσο, ορισμένοι στα δυτικά ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης φαίνονται παθολογικά απρόθυμοι ακόμη και να αναγνωρίσουν, πόσο μάλλον να αναφέρουν, τις κριτικές που ασκούνται από Ρώσους ανεξάρτητους σχολιαστές, για παράδειγμα.
Καθώς οι υποστηρικτές της πολυπολικότητας ισχυρίζονται ότι τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, τότε τους ζητώ να δώσουν κάποια στοιχεία για μια μεγάλη οικονομία που δεν στήνει τους πυλώνες. Μπορούν οι υποστηρικτές της Π.Π.Τ. να εξηγήσουν, παρακαλώ, πώς είναι δυνατόν όλες οι κορυφαίες οικονομίες να επιδιώκουν τις ίδιες πολιτικές πλατφόρμες, ταυτόχρονα, χωρίς κεντρικό, παγκόσμιο συντονισμό και έλεγχο της πολιτικής;
Όπως ορθά επισημαίνουν οι υποστηρικτές της πολυπολικής οικονομίας, οι κυβερνήσεις από την Ανατολή και τη Δύση είναι προφανώς αντιμέτωπες σε πολλά ζητήματα. Δεν συμφωνούν και δεν είναι "όλοι μαζί στο κόλπο".
Γιατί, λοιπόν, εφαρμόζουν όλες τις ίδιες πολιτικές πυλώνα; Από πού προέρχεται ο παγκόσμιος συντονισμός των πολιτικών, αν όχι από ανταγωνιστικά "κυρίαρχα" εθνικά κράτη;
Εμείς που αμφισβητούμε την πολυπολικότητα δεν πιστεύουμε ότι οποιοδήποτε σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης μπορεί ενδεχομένως να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ανθρωπότητας. Ένα τέτοιο σύστημα είναι, εξ ορισμού, σχεδιασμένο να ωφελεί τους ολιγάρχες και όχι τους ανθρώπους.
Ναι, οι συγκρούσεις είναι πάρα πολύ πραγματικές, αλλά είναι ξεκάθαρα μάχες για τη θέση μέσα σε ένα, συμφωνημένο και αποδεκτό παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης. Οι πυλώνες της ΝΤΠ έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή σχεδόν σε κάθε εθνικό κράτος, επειδή οι κυβερνήσεις υποτάσσονται στους ολιγάρχες τους. Ενώ οι ολιγάρχες διαφωνούν περιστασιακά μεταξύ τους, το παγκόσμιο δίκτυο των ολιγαρχών θέλει την τεχνοκρατία της ΝΤΠ πάνω απ' όλα.
Η κριτική στην Π.Π.Τ. αντιμετωπίζεται με άρνηση, άρνηση συζήτησης και αχυράνθρωπα επιχειρήματα. Είναι ψευδής ο ισχυρισμός ότι οι επικριτές της πολυπολικότητας ισχυρίζονται ότι όλες οι κυβερνήσεις είναι "μαζί στο κόλπο". Οι κυβερνήσεις είναι υποταγμένες σε μια ιεραρχία παγκόσμιας διακυβέρνησης που δεν ελέγχουν.
Η ΝΤΠ των ολιγαρχών μας πλασάρεται ως πολυπολική παγκόσμια τάξη και, για κάποιο λόγο, λαμβάνει ευρεία υποστήριξη από τμήματα των δυτικών ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης.
----Δικτυογραφία :
The "they're all in it together" rebuttal canard
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου