γράφει η Veronika Kyrylenko
Μετάφραση: Απολλόδωρος
«Πάρτε το εμβόλιο για να επανέλθετε στο φυσιολογικό», δήλωσε η κυβέρνηση. Και έτσι έκαναν οι άνθρωποι, όμως το «φυσιολογικό» με κάποιο τρόπο απομακρύνεται. Τα κρούσματα του COVID αυξάνονται σε κοινότητες που έχουν εμβολιαστεί σε μεγάλο βαθμό, οι μάσκες γίνονται υποχρεωτικές στους περισσότερους δημόσιους χώρους και οι υγειονομικές αρχές συνιστούν να παίρνουν περισσότερες δόσεις εμβολίων, καθώς η κυβέρνηση γίνεται πιο αυταρχική και απειλεί τους ανθρώπους με απώλεια της εργασίας τους αν δεν κάνουν το εμβόλιο – το οποίο, κατά ειρωνεία της τύχης, δεν κάνει καμία διαφορά στην πρόληψη της εξάπλωσης του ιού, σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της κυβέρνησης (δείτε εδώ και εδώ).
Οι υποψίες πολλών ανθρώπων επιβεβαιώθηκαν από τον Kyle Beattie του Πανεπιστημίου της Alberta, στον Καναδά, ο οποίος αξιολόγησε δεδομένα από 145 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, και διαπίστωσε ότι η εξάπλωση των εμβολίων COVID πιθανότατα σχετίζεται με 38% αύξηση των κρουσμάτων COVID και 31% αύξηση των θανάτων ανά εκατομμύριο.
Η μελέτη 99 σελίδων, με τίτλο «Παγκόσμια ανάλυση αιτιώδους επίδρασης της χορήγησης εμβολίων κατά Bayesian στους θανάτους και τις περιπτώσεις που σχετίζονται με το COVID-19: Μια BigData ανάλυση 145 χωρών»(pdf), αποκάλυψε ότι το 89,84% των 145 χωρών παρουσίασαν αρνητική επίδραση από τα εμβόλια μετά τη διάθεσή τους.
Από τη μελέτη:
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η θεραπεία (χορήγηση εμβολίου) έχει ισχυρή και στατιστικά σημαντική τάση να αυξάνει αιτιωδώς τις τιμές είτε του y1 είτε του y2 σε σχέση με το τι θα αναμενόταν χωρίς θεραπεία. 84% των στατιστικά σημαντικών χωρών παρουσίασαν αύξηση των συνολικών θανάτων ανά εκατομμύριο που σχετίζονται με το COVID-19, η οποία οφείλεται άμεσα στην αιτιώδη επίδραση της έναρξης της θεραπείας. y2 παρουσίασε λόγο αύξησης/μείωσης (+105/-16), που σημαίνει ότι το 86,78% των στατιστικά σημαντικών χωρών παρουσίασαν αύξηση των συνολικών κρουσμάτων ανά εκατομμύριο του COVID-19, η οποία οφείλεται άμεσα στην αιτιώδη επίδραση της έναρξης της θεραπείας.
Το ποσοστό θανάτων από COVID αυξήθηκε επίσης σημαντικά. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι χώρες που ανέπτυξαν εμβόλια και είδαν την πιο απότομη αύξηση των θανάτων από COVID το 2021 ήταν εκείνες που είχαν μερικά από τα χαμηλότερα ποσοστά θανάτων ένα χρόνο πριν, όταν δεν είχαν να χορηγήσουν εμβόλια (π.χ. Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Μογγολία, Ταϊβάν, Σεϋχέλλες, Καμπότζη κ.λπ.). Σύμφωνα με τη μελέτη, με το που άρχισε η εξάπλωση του εμβολίου, οι χώρες αυτές άρχισαν να βλέπουν εκατοντάδες ή χιλιάδες ποσοστιαίες αυξήσεις στους συνολικούς θανάτους και τα κρούσματα COVID ανά εκατομμύριο.
«Αλλά«, θα μπορούσε να πει κανείς, «τι γίνεται αν υπήρχαν άλλοι παράγοντες που επηρέασαν αυτή τη δυναμική; Τι θα συνέβαινε αν τα κρούσματα και οι θάνατοι συνέβαιναν σε ανεμβολίαστα άτομα; Κι αν αυτό συνέβη εξαιτίας του πιο μεταδοτικού στελέχους Delta;«
Σε αυτό, απαντά ο Beattie,
Όσον αφορά το πρώτο σημείο, ενώ τα στοιχεία αυτά είναι ακόμη ασαφή … αρχίζει να διαφαίνεται ένα μοτίβο παρόμοιου αριθμού κρουσμάτων και θανάτων από COVID-19 σε σχέση με τον πληθυσμό που έχει εμβολιαστεί, όπως αποδεικνύεται από τα δημόσια αρχεία της Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας και του ισραηλινού Υπουργείου Υγείας. Επιπλέον, αν αυτός ο αντίλογος ήταν αληθινός, θα περιμέναμε να δούμε χώρες με υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού να έχουν επίσης χαμηλότερες (ή αρνητικές) επιπτώσεις από τη χορήγηση εμβολίων στα ποσοστά των κρουσμάτων και των θανάτων που σχετίζονται με το COVID-19.
Αντ’ αυτού, βλέπουμε το αντίθετο, μια χαμηλή θετική συσχέτιση … μεταξύ των συνολικών εμβολιασμών ανά εκατό και του αντίκτυπου της χορήγησης εμβολίων στα κρούσματα που σχετίζονται με το COVID-19. Τα αποτελέσματα αυτά συμφωνούν με το γεγονός ότι τα εμβόλια προσφέρουν εξ αρχής μόνο χαμηλή απόλυτη μείωση του κινδύνου (ARR) (0,8-1,9%) … και έχει αποδειχθεί ότι με την πάροδο του χρόνου μειώνονται σε ακόμη χαμηλότερη ARR.
Αυτό σημαίνει ότι η πραγματική αποτελεσματικότητα των εμβολίων δεν ήταν 95%, όπως αρχικά ειπώθηκε στους ανθρώπους. Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πενιχρό 1,9% στην καλύτερη περίπτωση, το οποίο στη συνέχεια μειώθηκε. Εξ ου και η ώθηση για την ενίσχυση του πληθυσμού όχι μόνο σε ετήσια βάση, αλλά και μετά από 2-6 μήνες μετά την ολοκλήρωση της αρχικής σειράς εμβολιασμών, παρά το γεγονός ότι οι κορυφαίοι εμπειρογνώμονες στον κόσμο χαρακτήρισαν μια τέτοια προσέγγιση «μη βιώσιμη ή οικονομικά προσιτή«.
Όσον αφορά το στέλεχος Δέλτα, η μελέτη υποστηρίζει,
Δεν είναι πιθανό η παραλλαγή Delta να έφτασε σε κάθε μία από αυτές τις χώρες ακριβώς τη στιγμή που ξεκίνησε και η χορήγηση του εμβολίου. Αντίθετα, είναι πιο πιθανό ότι η χορήγηση εμβολίων προκαλεί ένα φαινόμενο συμφόρησης σε κάθε περιοχή και συμβάλλει στη δημιουργία ακόμη πιο θανατηφόρων παραλλαγών, όπως προειδοποίησαν οι [Drs.] Ausschuss et al. (2021), Bossche (2021) και Ricke and Malone (2020), γεγονός που μπορεί να μεταφραστεί σε αύξηση των κρουσμάτων και των θανάτων που σχετίζονται με το COVID-19 ως αποτέλεσμα της αιτιώδους επίδρασης της χορήγησης εμβολίων.
Ενώ οι πολιτικές ελίτ και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης κατηγορούν τους ανεμβολίαστους ότι «αναπαράγουν τις παραλλαγές«, οι παραλλαγές εμφανίζονται στην πραγματικότητα σε ανθρώπους που εμβολιάστηκαν με εμβόλια που «διαρρέουν«, όπως υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ο νομπελίστας Dr. Luc Montagnier και οι Αμερικανοί Dr. Paul Alexander και Geert Vanden Bossche.
Η μελτη επισημαίνει επίσης «τη συντριπτική και ιστορικά πρωτοφανή ποσότητα αναφορών ανεπιθύμητων συμβάντων εμβολίων στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Συμβάντων Εμβολίων (VAERS) … που υποδηλώνει ένα άκρως αδοκίμαστο εμβόλιο».
Δεδομένης της «ισχυρής, ανθεκτικής και μακροχρόνιας» φυσικής ανοσίας που αναπτύσσουν οι άνθρωποι μετά την ανάρρωση από τη λοίμωξη από SARS-CoV ή SARS-CoV-2, «οι κίνδυνοι αυτών των εμβολίων πιθανώς υπερτερούν των οφελών για το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι για το σύνολο του πληθυσμού», σύμφωνα με τη μελέτη.
Η μελέτη καταλήγει στα εξής συμπεράσματα:
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης συνολικά καταδεικνύουν ένα προϊόν που προκαλεί άμεσα περισσότερα κρούσματα και θανάτους που σχετίζονται με το COVID-19 από όσα θα υπήρχαν με μηδενικά εμβόλια. Κατά συνέπεια, αυτές οι πειραματικές ενέσεις γονιδιακής θεραπείας, γνωστές ως εμβόλια COVID-19, δεν μπορούν να υποχρεωθούν από οποιαδήποτε δημόσια πολιτική που σκοπεύει να συνεχίσει να ακολουθεί τους κανονισμούς του Κώδικα της Νυρεμβέργης (Κώδικας 1998), των Συμφωνιών του Ελσίνκι (Association και άλλοι 2009) και της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη Βιοηθική (UNESCO 2019).
Ο Beattie προτείνει η μελλοντική έρευνα να επικεντρωθεί στα ποσοστά θνησιμότητας από όλες τις αιτίες για την «καλύτερη κατανόηση του συνολικού αιτιώδους αντίκτυπου της χορήγησης του εμβολίου COVID-19 στη γενική υγεία του πληθυσμού».
Πηγή άρθρου: the new American
Πηγή μεταφρασμένου κειμένου: telegra.ph
Το άρθρο μας εστάλη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου