Σελίδες

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ποιός περιμένεις να το κάνει αν όχι εσύ;

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Είμαι μπερδεμένος, μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

του Neil Clark.

Έχω μπερδευτεί με πάρα πολλά πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο. Η Δύση υποτίθεται ότι πολεμά την ISIS, αλλά φαίνεται να δείχνει μεγαλύτερο ενθουσιασμό για την ανατροπή μιας κυβέρνησης η οποία πολεμά την ISIS. Μια προσφυγική κρίση που προκλήθηκε από Δυτικές παρεμβάσεις χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για περισσότερους Δυτικούς πολέμους.

Σχολιαστές ελίτ μέσων ενημέρωσης είναι πρόθυμοι να τονίσουν τον ανθρωπισμό τους, κλαίνε ότι «κάτι πρέπει να γίνει» για τη Συρία, αλλά δεν φαίνεται να παρατηρούν την συνεχιζόμενη ανθρωπιστική καταστροφή στην Υεμένη.

Υπάρχουν βίαιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και πάλι στην Ουκρανία, αλλά η αντίδραση από τις ΗΠΑ είναι πολύ διαφορετική από όταν υπήρχαν βίαιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουκρανία πριν από ενάμισι χρόνο. Τι στο καλό συμβαίνει; Ίσως μπορείτε να με βοηθήσετε να λύσουμε τη σύγχυση μου …

Το πρώτο πράγμα για το οποίο είμαι μπερδεμένος είναι η προσφυγική κρίση που πλήττει σήμερα την Ευρώπη.

Η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων προέρχονται από χώρες όπως π.χ. Συρία, Λιβύη, Αφγανιστάν, Ιράκ, τις οποίες στόχευε η Δύση για «αλλαγή καθεστώτος» και οι οποίες υπέστησαν βομβαρδισμούς/εισβολή ή αποσταθεροποίηση από δυνάμεις του ΝΑΤΟ και των περιφερειακών τους συμμάχων.

Μας λέει η πολιτική ελίτ της Δύσης και πολλά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι, προκειμένου να σταματήσει η εισροή προσφύγων στην Ευρώπη πρέπει να
κάνουμε περισσότερους βομβαρδισμούς.






Αλλά αν η βομβιστική επίθεση λύνει το πρόβλημα των προσφύγων, γιατί οι άνθρωποι φεύγουν από χώρες, όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν και τη Λιβύη που η Δύση έχει ήδη βομβαρδίσει;

Πώς μπορούν περισσότερες βόμβες και παρέμβαση να λύσουν ένα πρόβλημα που προκαλείται από τις βόμβες και τις παρεμβάσεις; Και πώς μπορεί η επιβολή μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία να σταματήσει την ISIS, η οποία δεν έχει αεροπορική δύναμη;

Είμαι μπερδεμένος. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

Στο θέμα της Συρίας είμαι μπερδεμένος σχετικά με την εμμονή της Δύσης με την ανατροπή του προέδρου Άσαντ και την κυβέρνησή του. Η κοσμική κυβέρνηση της Συρίας δεν απειλεί και δεν απειλούσε τη Δύση, και ορκισμένοι εχθροί της είναι ομάδες- όπως η Αλ Κάιντα και οι θυγατρικές της, τις οποίες υποτίθεται ότι εμείς πολεμάμε έναν «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» εναντίον τους. Αν ριζοσπαστικές ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες όπως η Αλ Κάιντα και η ISIS είναι ένας τέτοιος κίνδυνος, γιατί εμείς ακόμη προσπαθούμε να ανατρέψουμε μια κυβέρνηση η οποία τους πολεμάει; Γιατί ο Υπουργός Οικονομικών George Osborne του Ηνωμένου Βασιλείου λέει ότι η άρνηση του Βρετανικού Κοινοβουλίου να υποστηρίξει  αεροπορικές επιδρομές στη Συριακή κυβέρνηση το 2013 υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ήταν ”μία από τις χειρότερες αποφάσεις που η Βουλή των Κοινοτήτων έχει πάρει ποτέ” όταν ψηφίζοντας «ναι» θα έβαζε την RAF στην ίδια πλευρά με την ISIS – μια ομάδα που ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία των 30 Βρετανών τουριστών σε μια παραλία στην Τυνησία νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι; Σίγουρα αν οι ηγέτες μας ήθελαν πραγματικά να νικήσουν την ISIS, θα εργάζονταν με τις χώρες της περιοχής που έχουν έννομο συμφέρον να νικήσουν την ISIS – όπως η κυβέρνηση στη Συρία – και να μην εργάζονται για την ανατροπή τους, η οποία μόνο θα βοηθήσει την ISIS.



Είμαι μπερδεμένος. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

Είμαι μπερδεμένος για την διατλαντική εταιρική σχέση εμπορίου και επενδύσεων (ΤΤΙΡ).


Είναι η προτεινόμενη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ των ελεύθερων, ανοικτών δημοκρατιών της Ευρώπης, και αυτού του προπύργιου της δημοκρατίας, των ΗΠΑ, αλλά η ίδια η συμφωνία περιβάλλεται με μυστικότητα και μπορεί να διαβαστεί μόνο από τους πολιτικούς σε μια ασφαλή αίθουσα ανάγνωσης στις Βρυξέλλες.


Αν η ΤΤΙΡ είναι τόσο σπουδαία- όπως ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της, γιατί δεν μπορούμε να δούμε τους όρους και τις διατάξεις της; Γιατί στην «δημοκρατική» Ευρώπη, όπου οι ηγέτες μας όλοι ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν τη συμμετοχή του κοινού στην πολιτική διαδικασία, εμείς μένουμε στο σκοτάδι για μια συμφωνία η οποία είναι πιθανό να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην καθημερινή μας ζωή; Είμαι μπερδεμένος. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

Έχω μπερδευτεί πάρα πολύ για τα γεγονότα στην Υεμένη, και την έλλειψη ενδιαφέροντος από Δυτικούς «ανθρωπιστικούς παρεμβατιστές» για το τι συμβαίνει στη χώρα.

Μια συμμαχία υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας βομβαρδίζει την Υεμένη από τον Μάρτιο – αλλά, παρά το ότι η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει πως η εκστρατεία βομβαρδισμών έχει αφήσει ένα ”αιματηρό μονοπάτι θανάτου πολιτών και καταστροφής στρωμένης με αποδεικτικά στοιχεία εγκλημάτων πολέμου” – η ταξιαρχία του “Κάτι πρέπει να γίνει” της Δύσης ήταν παράξενα σιωπηλή.

“Ο άμαχος πληθυσμός φέρει το κύριο βάρος της σύγκρουσης: ένα συγκλονιστικό νούμερο τεσσάρων στους πέντε πολίτες της Υεμένης χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια και σχεδόν 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό”, λέει ο Stephen O’Brien, ο Υπό του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τις Ανθρωπιστικές Υποθέσεις και Συντονιστής της Ανθρωπιστικής Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών.

Στη Λιβύη το 2011 είχαμε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων που επιβλήθηκε για την πρόληψη σφαγών που θα μπορούσαν να συμβούν- στην Υεμένη, βλέπουμε μεγάλης κλίμακας απώλειες ως αποτέλεσμα των αεροπορικών επιδρομών, αλλά αυτή τη φορά δεν υπάρχει καμία πρόσκληση για τέτοια ζώνη από τους ηγέτες της Δύσης ή τους «φιλελεύθερους παρεμβατιστές» στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.



Γιατί υπήρχε μια «Ευθύνη Προστασίας» των αμάχων στη Λιβύη το 2011, αλλά όχι μια «Ευθύνη Προστασίας» των αμάχων που σκοτώνονται στην Υεμένη το 2015;

Είμαι μπερδεμένος. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

Είμαι μπερδεμένος σχετικά με την πολιτική των ΗΠΑ προς τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουκρανία που αφορούν τη βία από υπερεθνικιστές.

Στις αρχές του 2014, υπήρξαν βίαιες διαδηλώσεις κατά της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του Βίκτορ Γιανούκοβιτς, διαδηλώσεις στις οποίες υπερ-εθνικιστές διαδραμάτισαν εξέχοντα ρόλο. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους είπαν στην Ουκρανική κυβέρνηση ότι δεν επιτρεπόταν να κάνει χρήση βίας εναντίον διαδηλωτών, έστω και αν ορισμένοι από αυτούς έσπασαν κυβερνητικά κτίρια και έριξαν βόμβες μολότοφ σε αστυνομικούς.

“Καταδικάζουμε απερίφραστα τη χρήση βίας εναντίον αμάχων από τις δυνάμεις ασφαλείας, καθώς και ότι αυτές οι δυνάμεις πρέπει να αποσυρθούν αμέσως”, δήλωσε ο υπουργός Κέρι.

Αλλά την περασμένη εβδομάδα, όταν υπήρχαν νωπές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις με υπερ-εθνικιστές στο Κίεβο στις οποίες περιλαμβανόταν επίσης η βία, η γραμμή των ΗΠΑ ήταν αρκετά διαφορετική. “Οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου πρέπει να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, αλλά υπάρχει υποχρέωση για τους διαδηλωτές να συμπεριφέρονται κατά τρόπο ειρηνικό” – ένας εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είπε. Γιατί υπήρχε κριτική βίαιων υπερεθνικιστών διαδηλωτών τον Αύγουστο του 2015, αλλά όχι κριτική βίαιων υπερεθνικιστών διαδηλωτών το Φεβρουάριο του 2014; Και γιατί στην Ουκρανική κυβέρνηση δόθηκε άγρια προειδοποίηση το 2014, αλλά όχι αυτή τη φορά;

Είμαι μπερδεμένος. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;


Είμαι, επίσης μπερδεμένος για τη συνέχιση του πολέμου κυρώσεων μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων της και τη Ρωσία. Ο OSCE αναφέρει ότι τα πράγματα ηρεμούν στην ανατολική Ουκρανία.



Η έκθεση της Ειδικής Αποστολής Αναφοράς την 5η Σεπτεμβρίου είπε ότι υπήρξαν ”λίγες παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός στην περιοχή του Ντόνετσκ και καμία στο Lugansk.”

Αλλά παρ ‘όλα αυτά, οι ΗΠΑ και η Βρετανία δεν μιλούν για την ελάφρυνση των κυρώσεων. Αντιθέτως, υπήρξαν εκκλήσεις για τις κυρώσεις να επεκταθούν. Η οικονομική ζημία του πολέμου κυρώσεων για τις οικονομίες της Ε.Ε. έχει τεθεί στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια με 2.000.000 θέσεις εργασίας σε κίνδυνο. Σίγουρα, βλέποντας πως τα πράγματα έχουν ηρεμήσει στην περιοχή Donbass, και η ζημιά που ο πόλεμος κυρώσεων κάνει στην Ευρώπη, το λογικό είναι οι κυρώσεις να χαλαρώσουν ή να αρθούν εντελώς;

Ή υπάρχει μια άλλη ατζέντα εδώ, που δεν έχει καμία σχέση με τα γεγονότα στην ανατολική Ουκρανία και για την οποία δεν μας είπαν;

Είμαι μπερδεμένος. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

Έχω μπερδευτεί με τις φωτογραφίες των νεκρών παιδιών και γιατί κάποιες φαίνεται να επηρεάζουν τις Δυτικές ελίτ περισσότερο από άλλες. Η φωτογραφία του καημένου μικρού Αιλάν Κούρντι, του τρίχρονου Σύριου πρόσφυγα που ξεβράστηκε στην ακτή της Τουρκίας, έχει χρησιμοποιηθεί για να συγκεντρώσει υποστήριξη για βομβιστική επίθεση στη Συρία.

Ωστόσο, φωτογραφίες νεκρών Παλαιστίνιων παιδιών, που σκοτώθηκαν στην Ισραηλινή επίθεση εναντίον της Γάζας το περασμένο έτος, δεν έφεραν καμία τέτοια αντίδραση. Αντιθέτως, αυτή την εβδομάδα, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου επισκέπτεται τη Βρετανία και αναμένεται να τον υποδεχθούν με το κόκκινο χαλί. Μεταξύ των 539 που σκοτώθηκαν από τις Ισραηλινές δυνάμεις στη Γάζα ήταν τέσσερα παιδιά, ηλικίας μεταξύ 9 και 11, τα οποία έχασαν τη ζωή τους ενώ έπαιζαν στην παραλία. Γιατί οι θάνατοι τους δεν οδήγησαν σε μια εκστρατεία πολιτικής/μέσων μαζικής ενημέρωσης για να ληφθεί «δράση», όπως οδήγησε ο θάνατος του Αιλάν Κούρντι;

Το ευρύ κοινό σίγουρα νοιάζεται: ένα αίτημα για τον Νετανιάχου να συλληφθεί για Ισραηλινά εγκλήματα πολέμου όταν θα επισκεφθεί τη Βρετανία έλαβε πάνω από 100.000 υπογραφές, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να συζητηθεί στο Κοινοβούλιο. Ωστόσο, ο υπουργός της κυβέρνησης Eric Pickles απέρριψε την αίτηση ως «εντελώς παράλογη». Γιατί είναι «εντελώς παράλογο» να νοιάζεσαι για νεκρά παιδιά της Παλαιστίνης, όπως και γι’ αυτά της Συρίας;

Είμαι μπερδεμένος. Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

.


Πηγή: Off therecord

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ΜΗΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ