Μη ξεχάσω να πάω αύριο στο Σύνταγμα να κάνω μια φιλανθρωπία. Ναι, μαζί με το mega θα νοιαστώ για τους συνανθρώπους μου και θα μοιράσω ό,τι έχω, ό,τι μου απόμεινε, δηλαδή τίποτα. Ας πρόσεχα, είμαι απο αυτούς του προκλητικούς εργαζόμενους που έκαναν πορείες.
Το mega απο τον Ιανουάριο του 2010 νοιαζόταν για εμένα, απλά δεν το είχα καταλάβει.
Και δεν νοιάζεται για εμένα μόνο,
νοιάζεται για τον ταξιτζή που δεν έχει μεροκάματο, τον οικοδόμο που τον βάφτισε εργολάβο, τον ελεύθερο επαγγελματία που τον βάφτισε κροίσο, τον ιδιωτικό υπάλληλο που τον βάφτισε προνομιούχο γιατί έπαιρνε 14 μισθούς, όλους τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες.
Για όλους αυτούς νοιάζεται το Mega και όλοι αυτοί θα είναι αύριο στην ουρά να πάρουν τα δώρα απο την φιλανθρωπία του καναλιού.
Φώναζαν, αγωνιούσαν τα έβαζαν με όλους καθώς είναι αμερόληπτοι εκεί στο mega, πολεμούσαν όλες τις συντεχνίες που κατέστρεψαν τη χώρα.
Για ποιους νομίζεται ότι νοιάζεται το mega 3 χρόνια; Για τα πετρέλαια του Βαρδινογιάννη ή για τον εθνικό χρυσοθύρα-εργολάβο Μπόμπολα;
Οχι, νοιάζεται για εμένα. Για εμένα που κάθομαι στον καναπέ μου υπομονετικά και τους ακούω 3 χρόνια τώρα.
Θα θυμάστε την αγωνία που είχαν έτσι και δεν παίρναμε τα δάνεια, μη τυχόν και βγούμε απο το ευρώ.
Αγωνιούσαν μη μεγαλώσει η ανεργία, τελικά έφτασε το