Σελίδες

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ποιός περιμένεις να το κάνει αν όχι εσύ;

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024

Μια χώρα…

Μια χώρα που κακοποιεί τους γιατρούς της, που επιτρέπει ή παρωθεί τους εκπαιδευτικούς της να εκπαιδεύονται από αλλότριες ατζέντες, μια χώρα που τα νοσοκομεία της καταρρέουν, το στράτευμά της δυσπραγεί

που η ακρίβεια καθιστά την τροφή είδος πολυτελείας, μια χώρα που η στέγη πέφτει στα κεφάλια όσων την πληρώνουν, που εκπλειστηριάζονται τα σπίτια των φτωχών,

μια χώρα που ζει σαν να κατοικείται μόνο από τράπεζες, μια χώρα που τα κέρδη των εταιρειών είναι πιράνχας για τους πολίτες, τι μέλλον μπορεί να έχει;

***

Τι μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα που η Δικαιοσύνη αδικεί χάριν των Δυνατών ενώ σπεύδει σαν χελώνα στην ανάγκη των αδύναμων; Όπου η διοίκηση είναι εχθρός του λαού, όπου οι ΜΚΟ έχουν στήσει γλέντι με τις ψυχές των προσφύγων, όπου οι Ανεξάρτητες Αρχές είναι ο φερετζές της εξουσίας – τι μέλλον μπορεί να έχει;

………………………………………………………………………

Μια χώρα που το ψοφοδεές πολιτικό της σύστημα λειτουργεί υπό Καθεστώς Εντολής, υπό τις απαγορεύσεις των Επικυρίαρχων, μια χώρα που

λέει ψέματα στον εαυτό της για όλα

που δεν έχει στρατηγική για τίποτα

μια χώρα που σκοτώνει τα πανεπιστήμιά της για να κονομήσουν κάποιοι σκιτζήδες, τι είναι;

Τι είναι η χώρα που έχει επιτρέψει στα πανεπιστήμιά της να κυριαρχεί μια πλειάδα αμόρφωτων (και πονηρών) καθηγητών που διακηρύσσουν την ασυνέχεια της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού έθνους; Σε τι μπορεί να ελπίζει μια χώρα που το ίδιο της το κράτος της ροκανίζει την εθνική ταυτότητα;

Μια χώρα, ένα κράτος που αποξενώνει, εμπαίζει και ληστεύει τους πολίτες του, σε τι μπορεί να ελπίζει;

Σε τι μπορεί να ελπίζει μια χώρα που ο λαός δεν έχει ιδέα για τα σοβαρά προβλήματα που την αφορούν, για τις διεργασίες που τεκταίνονται, για τους κινδύνους που απειλούν την υπόσταση του λαού και την ύπαρξή του;

Τι τύχη περιμένει μια χώρα όπου η πλειονότης των ΜΜΕ καταναλώνει τη λίγη φαιά ουσία που διαθέτει σε φαιά προπαγάνδα; Τι μέλλον έχει η χώρα που τα παιδιά της σφάζονται στα σχολεία, στους δρόμους και στις γειτονιές, μια χώρα που νομίζει ότι μπορούν να υπάρχουν συμβόλαια θανάτου, οργανωμένο έγκλημα, εμπόριο ναρκωτικών και σωματεμπορία χωρίς την εμπλοκή της Αστυνομίας, της Δικαιοσύνης και του κράτους;

***

Μια χώρα που καίγεται στο Μάτι, που αφανίζεται στα Τέμπη, που πλημμυρίζει στη Μάντρα ή τη Θεσσαλία και καίγεται παντού, σε ποιον από μηχανής θεό μπορεί να ελπίζει; Μια χώρα βουτηγμένη στα πρωινάδικα, στα σκυλάδικα, τα ριάλιτι, την τραπ και το ξεκατίνιασμα στα σόσιαλ μίντια, μια χώρα

που πατώνει, που θεωρεί τον πολιτισμό της βαρίδι, που δεν αντέχει την Ιστορία της, που πάει και υπογράφει Πρέσπες, που πανηγυρίζει όταν καλοπιάνει την Τουρκία μόνον και μόνον για να φάει την επόμενη σφαλιάρα, σε τι μπορεί να ελπίζει;

………………………………………………………………………


Τι ελπίδες έχει μια χώρα που έχει υποθηκεύσει τον εαυτόν της για έναν αιώνα, που ξεπουλάει πόρους, περιουσία και υποδομές, που ξεπουλάει λιμάνια, αεροδρόμια και δρόμους, που αναθέτει ακόμα και τον τουρισμό σε ξένα μονοπώλια, που παράγει η ίδια όλο και λιγότερα, που ξεπατώνει την αγροτική παραγωγή και ξέρει μόνον να διαχειρίζεται κακήν κακώς ευρωπαϊκά προγράμματα (από τα κλεμμένα), διασπαθίζοντας ταυτοχρόνως κι αυτά τα ποσά χάριν πελατών και ημετέρων;

Μια χώρα «παρδαλό κατσίκι» με χρωματιστά τιμολόγια, «προσφορές» της ανημπόριας στα ράφια και βίο αβίωτο έως τελικής πτώσεως, όπου οι κυβερνήσεις της στήνουν ενέδρες στους πολίτες, μια χώρα που η ομορφιά της πάει χαμένη.

Μια χώρα που η Αριστερά της κυβέρνησε ως Δεξιά και υπόσχεται να ξανακυβερνήσει δεξιότερα, ενώ η Δεξιά της δεν τη θεωρεί καν χώρα, αλλά ξέφραγο αμπέλι που θέλει να τρυγάει η ίδια και οι προστάτες της.

Σε αυτήν τη χώρα ζούμε που τη λυπούνται πια οι θεοί της, την αποστρέφονται τα δέντρα της, και πλέει μέσα σε θάλασσες που απαρνιέται…

ΣΤΑΘΗΣ Σ.

1 σχόλιο:

  1. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΧΑΡΑΜΟΦΑ`Ι`ΔΕΣ

    https://m.youtube.com/watch?v=uT9zZrgVwqI

    . . . –

    Αυτο το ποίημα του Μπέρτολντ Μπρεχτ γράφτηκε το 1939…

    ΧΜ….ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ…..

    Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
    Θεωρούνε ταπεινό,να μιλάς για το φαΐ
    Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει.

    Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο,
    χωρίς να ’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής.

    Πώς ν’αναρωτηθούν πούθε έρχονται και πού πηγαίνουν
    Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι
    Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα
    Δεν τά `χουν ακόμα δει.Όταν σημαίνει η ώρα τους

    Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
    Γι’αυτό που είναι ταπεινό
    Ποτέ δεν θα υψωθούν

    Το ημερολόγιο
    Δεν δείχνει ακόμα την ημέρα
    Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες
    Είναι ανοιχτές
    Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί
    Μ’ έναν σταυρό

    Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
    Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές
    Οι άνεργοι πεινούσαν
    Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

    Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
    Κηρύχνουν τη λιτότητα
    Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
    ζητάνε θυσίες.
    Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
    Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
    Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
    Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
    Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού
    Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε,
    Πόλεμος και Ειρήνη.
    Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά
    Όμως η Ειρήνη τους και ο Πόλεμός τους
    Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα
    Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
    καθώς ο γιος από την μάνα
    έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά
    ο πόλεμός τους σκοτώνει
    ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους

    Όταν αυτοί που είναι ψηλά
    Μιλάνε για ειρήνη
    Ο απλός λαός ξέρει
    Πως έρχεται ο πόλεμος
    Όταν αυτοί που είναι ψηλά
    Καταριούνται τον πόλεμο
    Διαταγές για επιστράτευση
    Έχουν υπογραφεί

    Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο
    Θέλουνε πόλεμο
    Αυτός που το΄χε γράψει
    Έπεσε κι όλας

    Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε
    Να ο δρόμος για τη δόξα
    Αυτοί που είναι χαμηλά λένε
    Να ο δρόμος για το μνήμα

    Τούτος ο πόλεμος που έρχεται
    Δεν είναι ο πρώτος
    Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι
    Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος
    Υπήρχαν νικητές και νικημένοι
    Στους νικημένους ο φτωχός λαός
    Πέθαινε απ’ την πείνα
    Στους νικητές ο φτωχός λαός
    Πέθαινε το ίδιο

    Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας
    Πολλοί δεν ξέρουν
    Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους
    Η φωνή που διαταγές τους δίνει
    Είναι του εχθρού τους η φωνή
    Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
    Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός

    Νύχτα
    Τ’ανδρόγυνα ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους
    Οι νέες γυναίκες θα γεννήσουν ορφανά

    Στρατηγέ το τανκς σου
    Είναι δυνατό μηχάνημα
    Θερίζει δάση ολόκληρα
    Κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει
    Μόνο που έχει ένα ελάττωμα.
    Χρειάζεται οδηγό

    Στρατηγέ το βομβαρδιστικό
    Είναι πολυδύναμο
    Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο
    Κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ
    Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
    Χρειάζεται πιλότο

    Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ
    Ξέρει να πετάει
    Ξέρει και να σκοτώνει
    Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
    Ξέρει να σκέφτεται.

    Μπέρτολντ Μπρεχτ

    ΑΓΓΕΛΙΚΗ-ΑΧΑΡΝΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ. ΜΗΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ. 

Οι άνθρωποι βασικά χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Στα γουρούνια σε εμφανείς και αφανείς θέσεις ισχύος, και στους αποβλακωμένους σε παθολογικό βαθμό. Οι πρώτοι διαρκώς ψεύδονται και εξαπατούν ασυστόλως τους δεύτερους, σε  σημείο που είναι για γέλια και για κλάματα. Οι παθολογικά αποβλακωμένοι απλώς... "κοιτάνε την δουλειά τους". Αυτές οι δύο κατηγορίες καθορίζουν πλήρως τις εξελίξεις, ενεργητικά και παθητικά αντιστοίχως.


Η εναλλακτική ενημέρωση είναι σταγόνα στον ωκεανό της συστημικής ενημέρωσης, ενώ η πρώτη λογοκρίνεται και αποκλείεται και από τις μηχανές αναζήτησης-google, κοινωνικά δίκτυα κλπ, και είναι σαν να μην υπάρχει, πράγμα του γίνεται σταθερά πολύ χειρότερο.  Η ωμή αλήθεια είναι ότι όταν δεν προωθείς σε άλλους την εναλλακτική ενημέρωση που γνωρίζεις, πράξη που έχει μεγάλη προστιθέμενη αξία διότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι να προωθηθεί, τότε χωρίς να το καταλαβαίνεις, μέσω αυτής της παράλειψης γίνεσαι συνυπεύθυνος και συνένοχος της εγκληματικής συμμορίας και του ελληνικού παραρτήματος της με τις μαριονέτες που χάριν συνεννόησης τους λέμε πολιτικούς, που χωρίς εντολή δεν επιτρέπεται ούτε να φτερνιστούν.

Ο μέσος άνθρωπος κοιμάται όρθιος (λόγω άγνοιας και παραπληροφόρησης). Η τηλεόραση και το επιφανειακό σερφάρισμα στο συστημικό διαδίκτυο τον κοιμίζουν ακόμα βαθύτερα. Μόνο εσύ και άλλοι σαν εσένα, στον βαθμό που είστε αφυπνισμένοι, μπορείτε να ξυπνήσετε άλλους. Μην το ξεχνάς αυτό. Συνέχεια »