Σελίδες

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ποιός περιμένεις να το κάνει αν όχι εσύ;

Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

Βρήκα 20 ταινίες για τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία και όλες (!) υποστηρίζουν την μία πλευρά (ξέρετε ποια)

ΚΟ: Ωραίο πράγμα η πολυφωνία. Και ωραία λέξη. Είναι λέει, (η πολυφωνία) "αρχή της δημοκρατίας". Κάπου διάβασα ότι μιακυρία Φώφη, (νομίζω ότι είναι πυλώνας της δημοκρατίας), είπε ότι ο πλουραλισμός (άλλη ωραία λέξη), όπως και η πολυφωνία είναι "μείζον θέμα της δημοκρατίας". Μείζον, όχι ό,τι κι ό,τι. Γι' αυτό σαςλέω, ωραίο πράγμα η πολυφωνία. Μόνο στην δημοκρατία μπορείς να βρεις τέτοιο πράγμα. Ενώ εάν είχε επιβληθεί ο κακός ο φασισμός δεν θα είχαμε πολυφωνία. Θα αναγκαζόμασταν να βλέπουμε και να ακούμε μια μόνο άποψη. Θα βλέπαμε από τηλεοράσεις και κινηματογράφους μόνο την μία πλευρά της ιστορίας. Ενώ τώρα βλέπουμε μόνο την άλλη. Επίσης θα είχαμε ωμή προπαγάνδα από το καθεστώς και ατελείωτες ώρες κατήχησης. Ενώ τώρα έχουμε ωμή προπαγάνδα από το καθεστώς και ατελείωτες ώρες κατήχησης. Αλλά είναι το καλό (καθεστώς), όχι το άλλο, το κακό. Επίσης μάθαμε πράγματα που αλλιώς δεν θα ξέραμε. Ότι π.χ. οι οπαδοί του Στάλιν αγωνίζονταν για την δημοκρατία. Ότι αν είχαν επικρατήσει οι απόψεις αυτών των αγνών φαν του «πατερούλη» θα είχαμε πήξει στην δημοκρατία και στην ελευθερία. Κυρίως αυτό. Επίσης μάθαμε ότι και οι αναρχικοί, και αυτοί για την δημοκρατία πολεμούσαν.

Επίσης μάθαμε ότι η δημοκρατία έχει ήρωες, παλικάρια, τίμιους, αγνούς, ιδεαλιστές, ρομαντικούς, ευαίσθητους, σκέτες ψυχούλες και προπαντός πανέμορφους. Όσοι δεν είναι στην δημοκρατία είναι τέρατα και κακοί. Πολύ, πολύ, πολύ κακοί. Έτσι δείχνουν οι ωραίες οι ταινίες και έτσι θα είναι. Επίσης κάτι που πρέπει να καταλάβουμε (γιατί είπαμε το λένε όλες αυτές οι ωραίες ταινίες) είναι ότι στην δημοκρατία κανείς δεν διώκεται για τις ιδέες του. Ναι σας
λέω, κανείς.



Ιδού η λίστα με τις 20 ταινίες για να πεισθείτε. Μάχες. Πάθη.  Έρωτες. Δράματα. Τραγωδίες. Κωμωδίες. Όλα τον καιρό του ισπανικού εμφυλίου (17 Ιουλίου 1936 - 1 Απριλίου 1939). Όλες οι ταινίες κλείνουν το μάτι στην μία πλευρά. Τόσο πολύ το κλείνουν που από το πολύ κλείσιμο κοκκίνισε το καημένο. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων δεν πείραξα την περιγραφή των ταινιών, από τους ελληνόφωνους νοσταλγούς των κόκκινων αγγελικών πλασμάτων, διότι δεν ήθελα να χαλάσει η ατμόσφαιρα ρίγους και συγκίνησης που αποπνέουν. Στο τέλος, όπως λέει η περιγραφή της πρώτης ταινίας, σίγουρα θα πρέπει να κλάψεις…

Για συνέχεια της ανάρτησης εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ΜΗΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ