Γιὰ μίαν «νέα» Εὐρώπη

Ι. Τὴν ἡμέρα τῶν εὐρωεκλογῶν, στὶς 26 Μαΐου 2019, τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο ἐξέδωσε ψήφισμα (1) σχετικὰ μὲ «τὰ θεμελιώδη δικαιώματα τῶν ἀτόμων ἀφρικανικῆς καταγωγῆς στὴν Εὐρώπη (2018/2899(RSP)» μὲ 535 ψήφους ὑπέρ, 80 κατά, 44 ἀποχές, ἐνῶ ἀπουσίαζαν καὶ 92 βουλευτές. Ἡ ψηφοφορία οὐσιαστικὰ ἐπέρασε «ἀπαρατήρητος» ἀπὸ ὅλα τὰ εὐρωπαϊκὰ Μέινστριμ καὶ μόλις πρὶν λίγες ἡμέρες ἔγινε γνωστὸ στὸν «ἀντιευρωπαϊκὸ» τύπο τῆς Γερμανίας.

Τὸ ψήφισμα, ἐν εἴδει Γενικοῦ Σχεδίου Εὐρωπαϊκῆς «Ἀναδημιουργίας», περιλαμβάνει συνολικὰ 28 μέτρα καὶ προτροπές, κυρίως στὰ κράτη-μέλη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Σύμφωνα δὲ μὲ τὸ σημεῖο 23 τοῦ καταλόγου μέτρων τὸ Εὐρωκοινοβούλιο καλεῖ τὴν Ἐπιτροπὴ καὶ τὰ κράτη-μέλη «νὰ λάβουν ὑπ’ ὄχιν τοὺς ἰσχύοντες νόμους καὶ διαδικασίες γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν ὅτι οἱ μετανάστες, οἱ πρόσφυγες καὶ οἱ αἰτοῦντες ἄσυλο μποροῦν νὰ εἰσέλθουν στὴν Ε.Ε. μὲ ἀσφάλεια καὶ
νόμιμα.»




Μὲ ἄλλα λόγια: Ἀσφάλεια μετακινήσεως πρὸς τὴν χώρα ὑποδοχῆς μεταναστῶν, δημιουργία ὑπηρεσιῶν νομίμου διακινήσεως, ἀνοικτὰ σύνορα! Τὸ εὐρωψήφισμα πρέπει νὰ εἰδωθῇ σὰν συνέχεια τοῦ «μὴ δεσμευτικοῦ» Συμφώνου τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὴν μετανάστευση (2), καθὼς περιλαμβάνει ἀνάλογες νουθεσίες, μέτρα καὶ διαπαιδαγωγικὲς συμβουλὲς πρὸ κειμένου ν΄ ἀμβλυνθῇ ἡ ὑποτιθέμενη «ἀφροφοβία» τῶν Εὐρωπαίων. Μεταξὺ ἄλλων τὸ ψήφισμα περιλαμβάνει καὶ τὰ παρακάτω :

1. Τὰ κράτη-μέλη θὰ πρέπη:

• νὰ συμπεριλάβουν στὸ πρόγραμμα σπουδῶν τὴν ἱστορία ἀνθρώπων ἀφρικανικῆς καταγωγῆς καὶ νὰ περιγράψουν πλήρως τὰ θέματα τῆς ἀποικιοκρατίας καὶ τῆς δουλείας. Τὸ διδακτικὸ προσωπικὸ θὰ πρέπη νὰ ἐκπαιδεύεται γιὰ αὐτὸ τὸ ἔργο, πρὸ κειμένου νὰ ἀνταποκριθῇ στὴν ποικιλομορφία τῶν τάξεων.
• νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὴν κατάσταση τῶν ἀνθρώπων ἀφρικανικῆς καταγωγῆς στὴν ἐκπαίδευση, στὴν στέγαση, στὴν ὑγεία, στὴν ἀπασχόληση, στὴν ἐργασία στὴν ἀστυνομία, στὶς κοινωνικὲς ὑπηρεσίες, στὴν δικαιοσύνη καὶ στὴν πολιτικὴ συμμετοχὴ καὶ νὰ τὰ προωθοῦν στὴν τηλεόραση καὶ σὲ ἄλλα μέσα ἐνημερώσεως.
• νὰ παρακολουθοῦν τὴν βασισμένη σὲ φυλετικὲς διακρίσεις προκατάληψη στὰ συστήματα ποινικῆς δικαιοσύνης, ἐκπαιδεύσεως καὶ κοινωνίας καὶ νὰ λαμβάνουν ἀνάλογα προληπτικὰ μέτρα.
• νὰ διασφαλίζουν ὅτι οἱ ἐνήλικες καὶ τὰ παιδιὰ ἀφρικανικῆς καταγωγῆς ἔχουν ἴση πρόσβαση στὴν ποιοτικὴ ἐκπαίδευση καὶ τὴν φροντίδα χωρὶς διακρίσεις καὶ διαχωρισμούς.
• νὰ δράσουν κατὰ τῶν διακρίσεων σὲ βάρος ἀνθρώπων ἀφρικανικῆς καταγωγῆς στὴν ἀγορὰ κατοικίας.
  

2. Τὰ θεσμικὰ ὄργανα τῆς Ε.Ε. καὶ τὰ κράτη-μέλη πρέπει νὰ τιμοῦν τὴν Ἱστορία τῶν ἀνθρώπων ἀφρικανικῆς καταγωγῆς, μὲ τὸ νὰ διοργανώνουν, γιὰ παράδειγμα, «Μῆνες τῆς Μαύρης Ἱστορίας».

3. Τὰ θεσμικὰ ὄργανα τῆς Ε.Ε. ἀναμένεται νὰ υἱοθετήσουν μία στρατηγικὴ γιὰ τὴν προσωπικὴ πολυμορφία καὶ τὴν ἔνταξη τῶν ἐργαζομένων, καθορίζοντας συγχρόνως ἕνα στρατηγικὸ σχέδιο γιὰ τὴν συμμετοχὴ τῶν ἐθνοτικῶν καὶ φυλετικῶν μειονοτήτων στὴν ἀπασχόληση.

4. Τὸ Εὐρωκοινοβούλιο τονίζει τὸν σημαντικὸ ρόλο τῶν ὀργανώσεων τῆς κοινωνίας τῶν πολιτῶν στὴν καταπολέμηση τοῦ ῥατσισμοῦ καὶ τῶν διακρίσεων καὶ ζητᾶ μίαν μεγαλυτέρα χρηματοδοτικὴ ὑποστήριξη τῶν ὀργανώσεων λαϊκῆς βάσεως σὲ εὐρωπαϊκό, ἐθνικὸ καὶ τοπικὸ ἐπίπεδο. Σύντομα θὰ πρέπη νὰ γίνῃ ἡ ἑστίασις σὲ αὐτό.

Ὡς αἰτιολόγηση γιὰ τὸ ψήφισμα προβάλλεται ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι οἱ «Ἀφροευρωπαῖοι» ἔχουν συμβάλη σημαντικὰ στὴν οἰκοδόμηση τῆς εὐρωπαϊκῆς κοινωνίας σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς Ἱστορίας. Ἐπὶ πλέον, εἶναι σαφὲς ὅτι δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ σταματήσῃ ὁ ἀκτιβισμὸς διαφόρων Μ.Κ.Ο. στὸ πλαίσιο τῆς διογκουμένης μεταναστευτικῆς «βιομηχανίας» τῶν πολλῶν δισεκατομμυρίων εὐρῶ.

ΙΙ. Ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου καὶ ὁρισμένα δημογραφικὰ δεδομένα:

1. Ὁ πληθυσμὸς τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης (χωρὶς τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο) κυμαίνεται σήμερα στὰ 446 ἑκατομμύρια. Στὴν Ἑλλάδα ὁ μόνιμος πληθυσμὸς στὴν καταγραφὴ τοῦ 2011 ἦταν 10,8 ἑκατομμύρια καὶ στὴν Γερμανία 83,5 ἑκατομμύρια.
2.  Ὁ σημερινὸς πληθυσμὸς τῆς Ἀφρικῆς εἶναι 1,3 δισεκατομμύρια. Τὸ 2050, ἀνάλογα μὲ τὸ σενάριο, θὰ κυμαίνεται, σύμφωνα μὲ προβλέψεις τοῦ ΟΗΕ, στὰ 2 μὲ 2,3 δισεκατομμύρια. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ Ἀφρικὴ καθημερινὰ αὐξάνεται κατὰ 200.000 ἀνθρώπους, 1,55 ἑκατομμύρια τὴν ἑβδομάδα (ὅσο ἡ πόλις τοῦ Μονάχου) καὶ ἐτησίως κατὰ 73 ἑκατομμύρια. Δηλαδὴ 6,7 φορὲς ὅσο ὁ πληθυσμὸς τῆς Ἑλλάδος καὶ σὲ 13,7 μῆνες ὅσο ὁ πληθυσμὸς τῆς Γερμανίας.
   

ΙΙΙ. Ἔτσι πάντως μπορεῖ νὰ ἐξηγηθοῦν πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀποφάσεις τῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων ἀλλὰ καὶ ἡ συναίνεσις τῶν ἐλὶτ γιὰ τὸ μεταναστευτικὸ στὴν βάση τῆς συνεχίσεως τῆς πολιτικῆς τῶν ἀνοικτῶν συνόρων καὶ τῆς ἀπροσκόπτου μετεγκαταστάσεως μεταναστῶν ἀπὸ τὰ νησιὰ στὴν ἠπειρωτικὴ χώρα. Ὅσο γιὰ τὴν Εὐρώπη συνολικῶς, διαφαίνεται γιὰ τὰ ἑπόμενα χρόνια αὐτὸ ποὺ ἔγραψε ὁ Βρεταννὸς συγγραφεὺς Douglas Murray στὸ βιβλίο του «Ἡ αὐτοκτονία τῆς Εὐρώπης» (2018) : «Αὐτὴν τὴν νέα Εὐρώπη πρέπει νὰ τὴν φανταζόμεθα σὰν τὰ Ἡνωμένα Ἔθνη. Ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες θὰ ζοῦν ἐκεῖ, ὅμως πατρίδα δὲν θὰ ἔχει κάποιος πιά».

Πληροφορίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ.

Φωτογραφίες:
Μετανάστες στὴν ἔρημο Air, στὰ βόρεια τοῦ Νίγηρος, κὰθ΄ ὁδὸν γιὰ τὴν Λιβύη.


Στοϊλόπουλος Βασίλειος
το είδα