Όταν απελπισμένα επιδιώκεις μια μονόλεπτη συνάντηση και επικοινωνιακή φωτογραφία με τον εν ενεργεία αυτοκράτορα της πλανητικής κακουργίας (Ομπάμα), τότε η Σιωπή από τα «περιττά λόγια» γίνεται υπόκωφη βοή ΟΡΓΗΣ:
Βρίσκεσαι μπροστά σε ένα δουλικό ανδρείκελο (Τσίπρας) που όχι μόνο δεν έχει συναίσθηση του καταγέλαστου ραγιαδισμού του, αλλά σε δουλεύει και αλαζονικά…
Πάντα τα καχεκτικά πολιτικά μεγέθη κάλυπταν την καχεξία τους με την υπερτίμηση του εαυτού τους και τη συνακόλουθη αλαζονική αυταρέσκεια: Την ομηρική αυτοϊκανοποίησή τους, αντίστοιχη της αχαλίνωτης κενότητάς τους…
Η αλαζονεία αποτελεί το ασυνείδητο, αυτόματο προϊόν των «υπερτιμημένων ηλιθίων»: Των πολιτικών του ΤΙΠΟΤΑ…
Μόνο ένα πολιτικό ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει συναίσθηση της κατάστασής του, του πολιτικού του ραχιτισμού, των ανεπαρκειών του, της μηδαμινότητάς του και της γελοιότητάς του…
Αντιθέτως, το ΤΙΠΟΤΑ, λόγω ακριβώς της