Τι είναι αυτή η «Τακτική του Σαλαμιού»;
Εκείνος που την βάφτισε έτσι είναι ο Μ. Ράκοσι, κομμουνιστής δικτάτορας της Ουγγαρίας ως το 1956. Λέγοντας «τακτική του σαλαμιού» ο Ράκοσι εννοεί ότι, όπως δεν είναι δυνατόν να καταπιεί κανείς ολόκληρο το μπαστούνι του σαλαμιού, έτσι ακριβώς δεν είναι δυνατόν και να εξοντώσει κανείς με μιας όλους μαζί τους εχθρούς του και να πετύχει με μιά και μόνη εξόρμηση όλους τους σκοπούς του.
(Στα Ελληνικά η λέξη-έννοια αυτή του ‘50 εξελίχθηκε στην γνωστή μας «σαλαμοποίηση». Ως συνήθως όμως, με τα χρόνια οι έννοιες παραλλάζουν. Έτσι, η «σαλαμοποίηση» έφτασε να χρησιμοποιείται σήμερα με τρεις (τουλάχιστον) διαφορετικές έννοιες:
Πρώτη και βασική της, βεβαίως, αυτή που περιγράφεται στο παρόν κείμενο, δηλαδή, «φέτα-φέτα». Δεύτερη, πήρε την έννοια της «πολυδιάσπασης» (πχ ενός κόμματος, ομάδας, ενός Αγώνα). Πήρε και μια Τρίτη έννοια όμως, την κυριολεκτική. Σαλαμοποίηση σημαίνει επί λέξη «ποιώ (φτιάχνω) σαλάμι». Δηλαδή, ρίχνω χύμα στο καλούπι κάποια υλικά και παράγω ένα άλλο προϊόν, αφού ολοκληρωθεί η επεξεργασία του, το σαλάμι. Τουτέστιν, προσέλαβε και την έννοια : ρίχνω όλα μαζί τα