|
Pωσική έκδοση των Πρωτοκόλλων |
Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης
Ίσως να έχετε παρατηρήσει, ότι πλέον δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτό το κείμενο των αρχών του 20ού αιώνα, που η πρώτη δημοσίευσή του έγινε στην Ρωσία, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η επανάσταση των μπολσεβίκων. Μήπως η εξήγηση γι’αυτήν την έλλειψη ενδιαφέροντος εντοπίζεται στην ακαδημαϊκή έρευνα, που κατάφερε να αποδείξει ότι ήταν ένα κατασκευασμένο, δηλαδή χαλκευμένο, έγγραφο; Όχι βέβαια, διότι, έστω και αν η επιστημονική έρευνα έφερε στο φως διάφορες χρήσιμες πληροφορίες πάνω στον τρόπο γραφής του, ωστόσο αποδείξεις για τους πραγματικούς συντάκτες του, δεν μπόρεσε να βρει. Η έλλειψη ενδιαφέροντος λοιπόν οφείλεται, κατά την γνώμη μου, σε δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι σχεδόν όλα όσα περιέγραφε αυτό το προφητικό κείμενο έχουν πραγματοποιηθεί. Μα θα μου πείτε, αυτός δεν είναι ένας παραπάνω λόγος για να μας κινήσει το ενδιαφέρον; Ε, λοιπόν...Aκριβώς το αντίθετο συμβαίνει, τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων: δεν δημιουργείται ενδιαφέρον για κάτι που έχει γίνει πλέον καθημερινό βίωμα και συνήθεια.
Για παράδειγμα, αν κάποιος έγραφε ότι κάποτε οι άνθρωποι θα κινούνται , χρησιμοποιώντας ένα αντικείμενο που θα τρέχει με μεγάλη ταχύτητα , δεν θα κουράζεται ποτέ και θα πηγαίνει παντού, όλοι θα μιλούσαν γι’ αυτό το θέμα, θα το ερευνούσαν, θα περίμεναν με άγχος για να δουν αν θα επαληθευθεί αυτή η πρόβλεψη κλπ. Όταν όμως το αυτοκίνητο μπήκε στην ζωή μας και έγινε συνήθεια, κανείς πλέον δεν ενδιαφέρεται για ένα κείμενο που κάποιος έγραψε 100 χρόνια πριν. Ακριβώς αυτό συνέβη και με τα «Πρωτόκολλα»: μιλούν για πράγματα που έχουν γίνει «δεύτερη φύση μας».
|
Maurice Joly |
Πριν, όμως, αναφερθούμε στον δεύτερο λόγο της έλλειψης ενδιαφέροντος, είναι χρήσιμο να κάνουμε μια σύντομη αναφορά στις προσπάθειες για την ανακάλυψη του συγγραφέα και την αυθεντικότητα ή όχι αυτού του κειμένου. Έγιναν διάφορες υποθέσεις, μεταξύ των οποίων η πιο γνωστή είναι αυτή που αποδίδει την συγγραφή των «Πρωτοκόλλων» στη Ρωσική μυστική αστυνομία της περιόδου των Τσάρων, τη γνωστή Οχράνα (= Ασφάλεια). Αποδείξεις, πάντως, που να επιβεβαιώνουν επιστημονικά αυτή την υπόθεση δεν έχουν δοθεί. Παραμένει ως υπόθεση, αν και όλα τα ιστορικά στοιχεία που είναι στη διάθεση των ιστορικών, μάλλον προς το αντίθετο συνηγορούν, μια που οι τσάροι της Ρωσίας δεν ήθελαν να έχουν προβλήματα με τους Ιουδαίους και απέφευγαν να τους προκαλούν. Μάλιστα, όταν ο Τσάρος Νικόλαος Β΄ διάβασε τα «Πρωτόκολλα», τα θεώρησε πλαστά και διέταξε να κατασχεθούν. Αυτό που όμως σίγουρα γνωρίζουμε και παραμένει αναμφισβήτητο είναι ότι ο συγγραφέας των Πρωτοκόλλων έχει αντιγράψει αρκετά αποσπάσματα από ένα σατιρικό έργο που γράφτηκε από τον Γάλλο δικηγόρο και δημοσιογράφο Μορίς Ζολί και τυπώθηκε στη Γενεύη το 1864: «Διάλογοι μεταξύ του Μακιαβέλλι και του Μοντεσκιέ στην Κόλαση».
Το έργο αυτό ήταν ένας λίβελλος κατά του Ναπολέοντα Γ' . Επίσης μια παρόμοια ιστορία με αυτή των «Πρωτοκόλλων», σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς,