Αφορμή για το παρόν άρθρο αποτέλεσε η προσπάθεια ηρωοποίησης του Νίκου Μπελογιάννη από την παρούσα συγκυβέρνηση. Ειπώθηκε πως ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για την δημοκρατία και ότι ήταν ένας «ένας ήρωας που παρέμεινε πιστός στις αρχές και τις ιδέες του μέχρι τελευταία στιγμή». Ο πρωθυπουργός μάλιστα τόνισε ότι ο Μπελογιάννης ανήκει σε όλους τους Έλληνες!
Αντιπαρέρχομαι την «αντίσταση» του Μπελογιάννη καθώς και τον ρόλο που είχε ο ίδιος στα γεγονότα της σφαγής αμάχων και αθώων στον Μελιγαλά, όπως επίσης και την κατασκοπεία της ίδιας του της πατρίδας μεταγενέστερα.
Θα εστιάσω στον αγώνα του Μπελογιάννη και της ηγεσίας του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ γενικότερα που κατά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, είχαν ως στόχο την «δημοκρατία» και την «εθνική συνεννόηση».
Για τον λόγο αυτών θεωρώ πως αξίζει να παρατεθεί ένα απόσπασμα που αποδεικνύει εάν όντως οι σύντροφοι του Μπελογιάννη και ο αγώνας τους «αγωνίστηκαν» για αυτά τα ιδεώδη. Πρόκειται για απόσπασμα του βιβλίου «Με το φωτοστέφανο του Μαρτυρίου» της Τελεσσίλας Ιωαννίδου – Λαμπέα.
Τον Δεκέμβριον του 1944, οι κομμουνισταί, δεν