Ἰδιαίτερα στὴν Ἀθῆνα καὶ στὸν Πειραιᾶ καὶ πάντα ὑπῆρχε μιὰ ἁρμονικὴ σχέσις ἀλληλοσεβασμοῦ αὐτῶν, μὲ τὸν ντόπιο Ἑλληνικὸ πληθυσμό.
Γιά δεκάδες χρόνια, εἶδε ποτέ κάποιος ἀπό ἐσᾶς, σὲ κομβικὸ σημεῖο, ἢ στὸ κέντρο ἑνὸς ἐπιβατικοῦ σταθμοῦ πλοίων, τραίνων ἢ λεωοφρείων, νά ἀραδιάζονται 15-20 ἄτομα, κατά μῆκος καί κατ΄ ἄνδρα, μέ πρόφαση τήν ἄσκηση θρησκευτικῆς ἀνάγκης ἤ δικαιώματος;;;
Καὶ ἄνετα μποροῦσαν νὰ μαζευθοῦν, ὄχι μόνον 15-20, ἀλλὰ καὶ 200 καὶ 1.000 ἄτομα μουσουλμανικοῦ θρησκεύματος.
Τὸ φροῦτο τῆς ἐπιδεικτικῆς ὁμαδικῆς καταλήψεως κεντρικῶν ὁδῶν, πλατειῶν, ἐπιβατικῶν σταθμῶν, γιὰ δῆθεν ἄσκηση προσευχῆς, κατὰ προκλητικὰ μεθοδευμένο καὶ ὀργανωμένο τρόπο, τὸ γευόμαστε τὰ τελευταῖα 6-7 χρόνια.
Τὸ γευόμαστε ὡς φαρμάκι καὶ