Γράφει ο Milosz Matuschek1
Μετάφραση-Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Θέλετε να παίξουμε μια παρτίδα μίσους κατά των Ρώσων;
Μια κοινωνία που δεν γνωρίζει πλέον αποχρώσεις του γκρι δεν μπορεί παρά να είναι ολοκληρωτική!
Ήδη από την αρχή της πανδημίας ήταν εντυπωσιακό με τι ταχύτητα έγιναν όλα. Το παρατηρήσατε κι εσείς; Ξαφνικά η ισλαμική τρομοκρατία χάθηκε από το προσκήνιο, και μάλιστα παντελώς. Φαίνεται πως την παρέσυρε ο κορωνοϊός. Ή μήπως το ισλαμικό κράτος έκανε απλώς μια σύντομη παύση σεβόμενη την πανδημία;
Το καλειδοσκόπιο των μέσων μαζικής ενημέρωσης μόλις άλλαξε πάλι εικόνα. Καθώς ο δίσκος του juke box παίζει το τραγούδι “safe to hate”, το καντράν του δεν δείχνει πια τον μουσάτο άντρα με το τουρμπάνι ή κάποιον κορωνοψεκασμένο, αλλά τον εχθρό που βγήκε από την ναφθαλίνη: τον Ρώσο.
Μέχρι πρότινος είχαμε την ιατρική ρόμπα, σήμερα έχουμε την
στολή παραλλαγής.
Η νέα εικόνα του εχθρού μετατοπίζει και τη βιομηχανία της αλληλεγγύης.
Ο χιτώνας της εντιμότητας άλλαξε χρώμα: από το άσπρο της ιατρικής ρόμπας περάσαμε στο εμπορικό γαλαζοκίτρινο της στολής παραλλαγής.
Η κατάσταση θυμίζει κάπως την Γερμανίδα καπετάνισσα-διασώστρια Carola Rackete, η οποία στα γρήγορα το ’ριξε στην πράσινη διάσωση του πλανήτη.
Τόσο στο Facebook, όσο και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν ξεκινήσει ήδη να χορεύουν οι ουκρανικές μαζορέτες. Φυσικά, δεν έχω τίποτα εναντίον της γνήσιας συμπόνοιας και της βοήθειας προς τους πολεμικούς πρόσφυγες.
Σιγά-σιγά, όμως, ενισχύεται η υπόνοια ότι το νέο φαν-κλαμπ της Ουκρανίας αποτελείται πάνω-κάτω από τους ίδιους ανθρώπους που, δύο χρόνια πριν, χειροκροτούσαν ξέφρενα τους υγειονομικούς στα μπαλκόνια, προτού αρχίσουν να τους χτυπούν πισώπλατα, επικροτώντας τον υποχρεωτικό εμβολιασμό τους.
Την θέση των ακαταλαβίστικων αριθμών κρουσμάτων πήραν τώρα τα ακαταλαβιστικα ουκρανικά ονόματα πόλεων. Την ώρα που εκεί έξω μαίνεται ο πραγματικός πόλεμος, τον οποίο γνωρίζουμε –όπως πάντα– μόνο ως πόλεμο εικόνων και τίτλων ειδήσεων, ο δυτικός τηλε-δημοκράτης βολεύεται στο εσωτερικό μέτωπο του μίσους και της υποκρισίας.
Η κουλτούρα της ακύρωσης που κυριάρχησε επί κορωνοϊού (Corona-Cancelculture), το πιο πρόσφατο, διάσημο θύμα της οποίας είναι ο επικεφαλής ενός γερμανικού ασφαλιστικού ταμείου, που έχασε την δουλειά του, επειδή είχε προειδοποιήσει για τις ιδιαιτέρως αυξημένες παρενέργειες των εμβολίων, μετατράπηκε τώρα σε κουλτούρα της ακύρωσης των Ρώσων.
Προσφάτως, στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου ματαιώθηκε μια διάλεξη για τον Ντοστογιέφσκι. Στο Μόναχο, ο μαέστρος Valery Gergiev απολύθηκε. Οι παραστάσεις της Anna Netrebko ακυρώνονται αυτή την στιγμή παγκοσμίως.
Όποιος δεν παίρνει εγκαίρως τις αποστάσεις του από τον Πούτιν μπαίνει στο περιθώριο. Το γερμανικό κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) έχει ήδη αφαιρέσει από το ηλεκτρονικό κατάστημά του την κούπα του καφέ του πρώην Γερμανού καγκελαρίου Gerhard Schröder, ο οποίος δραστηριοποιείται εδώ και δεκαετίες υπέρ της Gazprom. Ποιο θα είναι άραγε το επόμενο βήμα; Μήπως διαγραφή του από το κόμμα;
Παρεμπιπτόντως, η κούπα με την μορφή του Καρλ Μαρξ και το σλόγκαν “Kaffee mit Karl” (“Πίνοντας καφεδάκι με τον Καρλ”) είναι ακόμη διαθέσιμη. Ναι, στην γελοιότητα δεν υπάρχει ταβάνι!
Οι αποχρώσεις του γκρι δεν ταιριάζουν πλέον στην εικόνα. Το πρώτο θύμα του πολέμου, λένε κάποιοι, είναι η αλήθεια. Αλλά στην πραγματικότητα είναι η ουδετερότητα. Εκείνοι που εφαρμόζουν το μοντέλο του πολέμου πάνω στην κοινωνία επιτρέπουν μόνο τη διάκριση μεταξύ φίλου και εχθρού.
Η δημοκρατία, η οποία ανέκαθεν ζούσε από τις διαφοροποιήσεις, τις αποχρώσεις του γκρίζου και τις εναλλακτικές λύσεις, μετατρέπεται σήμερα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε μια κοινότητα εξαναγκασμένης ομολογίας πίστεως.
Όλοι όσοι έχουν προφίλ στο Facebook παρακαλούνται να δηλωθούν αμέσως στο αρμόδιο τμήμα προπαγάνδας!
Υπό τις δεδομένες συνθήκες, όμως, χρειαζόμαστε αυξημένη ικανότητα διαχείρισης της περιπλοκότητας και όχι μεγαλόστομες δηλώσεις υπέρ της δήθεν απόλυτης αλήθειας. Η ουδετερότητα, παρεμπιπτόντως, δεν σημαίνει αδιαφορία ή απόλυτη αμεροληψία, αλλά είναι πρωτίστως το κυριαρχικό δικαίωμα του πολίτη να είναι ελεύθερος από εξαναγκασμούς σε ομολογίες πίστεως. Όπως, άλλωστε, ελευθερία έκφρασης σημαίνει είτε να μην έχει κάποιος καθόλου άποψη ή να μην είναι υποχρεωμένος να εκφράσει συγκεκριμένη άποψη.
Το υπ’ αριθμόν 6 στρατήγημα που περιέχεται στην σχετική κινεζική λίστα είναι το εξής:
“Κάντε θόρυβο στην Ανατολή, επιτεθείτε στην Δύση”.
Δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι, τα τελευταία δύο χρόνια, νικητής σε όλα τα θέματα είναι η Κίνα. Ό,τι κι αν συμβαίνει: Λοκντάουν, τεστ και εμβολιασμοί, επέκταση των μεθόδων επιτήρησης ή σήμερα ο πόλεμος στην Ουκρανία. Όλα αυτά βοηθούν την Κίνα να αναρριχηθεί αθόρυβα στην κορυφή ως η νέα παγκόσμια υπερδύναμη. Ενώ όλοι παρακολουθούν την αιματοχυσία στην Ουκρανία, αιμορραγεί και η ίδια η Δύση:
Ο πληθωρισμός εκτινάσσεται στα ύψη, η μεσαία τάξη καταρρέει, η ταυτότητά μας ξεθωριάζει, οι δυτικές αξίες μετράνε μόνο όταν βρίσκονται στο σωστό στρατόπεδο.
Ο πόλεμος είναι εδώ και καιρό στα μυαλά και στις καρδιές μας, κοχλάζει ανάμεσα στα πόδια μας, σε παγκόσμιο επίπεδο, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της πανδημίας. Πρόκειται για έναν πόλεμο εναντίον του πολίτη της Δύσης που επισήμως δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Πόσο βολικό είναι τώρα ότι υπάρχει ένας πραγματικός, ορατός πόλεμος για να μας αποσπάσει την προσοχή από αυτό ακριβώς!
Το μόνο που πραγματικά λείπει αυτή την στιγμή είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ρωσική μετάλλαξη που θα ξεσπάσει μέσω κυβερνοεπίθεσης και θα εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη διά του ρωσικού φυσικού αερίου και της ρωσικής βότκας.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε με τον γερμανικό τίτλο “In den Fängen der Zwangsbekenntnisgemeinschaft“ στην ιστοσελίδα Nebelspalter.ch καθώς και στο Blog “Freischwebende Intelligenz”. Ο συγγραφέας είναι νομικός και δημοσιογράφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου