Με την έναρξη της ένοπλης δράσης, ανέλαβε ως υπεύθυνος της ΕΟΚΑ στα χωριά Πηγαίνια, Παχύαμμος, Κάτω και Πάνω Πύργος, με το ψευδώνυμο “Δάφνιος”. Στο σπίτι του διατηρούσε κρησφύγετο. Εκεί φιλοξένησε τους πρώτους πυρήνες για ανταρτική δράση στον τομέα Τυλληρίας. Διετέλεσε επίσης ένας από τους συνδέσμους της ανταρτικής ομάδας του Μάρκου Δράκου.
Στις 27 Οκτωβρίου 1956 συνελήφθη από τους Άγγλους μαζί με άλλους εννέα χωριανούς του και μεταφέρθηκε σε
στρατόπεδο των Άγγλων στο δρόμο Πεντάγειας – Ξερού. Εκεί κατόρθωσε να μπει μυστικά ο αδελφός του Τάκης Νικολάου και να τον συναντήσει στις 12 Νοεμβρίου 1956. Τον βρήκε σε κακά χάλια από τα βασανιστήρια. Όπως του αποκάλυψε ο ίδιος, οι Άγγλοι βασανιστές τού είχαν συνθλίψει τα γεννητικά όργανα, του προκάλεσαν κώφωση με έκρηξη δυναμίτιδας και όλο το βράδυ τον είχαν δεμένο με σχοινί μέσα στη θάλασσα. Ζήτησε να του πάνε γιατρό και δικηγόρο.
Την επομένη που πήγαν να τον συναντήσουν οι δικοί του, τον βρήκαν νεκρό με θρυμματισμένα τα πόδια και με μια σφαίρα στην πλάτη, την οποία δέχθηκε όταν ήταν ήδη νεκρός. Ο θάνατός του προήλθε από το βασανισμό πνιγμού στον οποίο τον υπέβαλαν οι ανακριτές, χρησιμοποιώντας πετρέλαιο στο οποίο πρόσθεσαν πριονίδι.
Πηγή: http://www.elkosmos.gr
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου